Една од позначајните личности кои би можело да се спомнат на темава е шведскиот мистик, притоа и научник, иноватор и филозоф Емануел Сведенборг (1688 - 1772) кој во својот мошне богат опус понудил свои размислувања за христијанската доктрина. На еден прилично систематичен и интелигентен начин тој (ехм, Сведенборг тврдел дека комуницирал речиси секојдневно со разно - разни ангели, демони, па дури и со Бога, што секако може да е знак за некое потешко психичко разболување, но тоа со оглед на неговите писанија и подфорумот на кој се наоѓа темава, би требало да биде оставено настрана) понудил една варијанта, форма на христијанско учење кое заслужува внимание.
Слободната волја, според овој теолог, смртникот ја пренесува и на оној свет, каде што во зависност од неговите мисли, желби, дела и потреби се определува кој пат ќе го фати. Пеколот, Рајот или некој од световите меѓу нив. Значи Страшниот Суд, таков каков што го разбираме не постои. Пеколот и Рајот, такви какви што ги разбираме не постојат. Секој си е сам свој судија. Секој сам си ја избира својата посмртна состојба (ако има нешто такво, се разбира). Меѓутоа, изборот и тука не е конечен. Човечкиот дух/душа еволуира или дегенерира и во својата бестелесна состојба и на тој начин се сели од едни во други помрачни или посветли простори итн.
На оние што се осудени на пекол, рајот им е особено гадно место за престој. Тие не се пресреќни таму каде што се, но поради нивните дела, тоа е единственото место кое што милостивиот Бог може да им го понуди. Всушност, не постои еден рај или еден пекол, туку мноштво такви места, светови во кои што секој е награден или казнет на начин на кој што заслужува, или уште подобро го добива она што и е најблиско на неговата природа. Рајот и пеколот се во нас самите.
Ангелите и демоните пак, се луѓе. Не се „оригинални“ вонземски суштества.
Светот и телото во кои живееме според Сведенборг се места на кои се судираат духовното и телесното, доброто и злото, рајот и пеколот. Духовното произлегува од Бога, материјалното му припаѓа на човекот, кој на крајот сам избира каде ќе се приклони.
Инаку, од она што го прочитав теологов го прифаќа Светото Тројство (можеби различно го толкува - не сум стасал до неговата дефиниција). Тоа е отприлика она, што сега засега ми е познато од неговите стојалишта. Не е многу, но би можело да се развие дискусија.
Од друга страна, Сведенборг е фигура која што посредно, влијаела врз многумина. Иако не е популарен како некои други, незаслужено развикани имиња, впечаток оставила врз Гете, Блејк, Пушкин, Достоевски, Борхес, Кант, Јејтс, Бодлер и други. Напишал околу педесет томови, од кои половината се посветени на неговите теолошки размисли.
Мојот став за Сведенборг е двостран. Несомнено се работи за генијална личност. Полиглот и многустран научник (од анатомија и психологија до геологија и астрономија), кој своевремено бил една од водечките интелектуални фигури во неговата земја но и пошироко. Тоа е неспорно. Но што се однесува до неговото верско учење, немам изграден став. Останува секој да се определи.
Нешто повеќе за Сведенборг:
http://en.wikipedia.org/wiki/Emanuel_Swedenborg
