„Социјализмот“, или „комунизмот“, комуњари, социјалисти и колективисти... Како и да ги нарекуваа тие луѓе (а богами и се нарекувале самите себе) се еден голем СРАМ за тие имиња... Во Југославија не било толку тоталитарно и очигледно како во СССР да речеме, ама сепак тоа не е СОЦИЈАЛИСТИЧКА идеологија! Во тој поглед тој „социјализам“ е дури полош и од денешниов капитализам бидејќи сега до некаде барем можеш да кажеш што си и во што веруваш, иако сепак ја немаш целата слобода да го сториш тоа. Не може да постои комунизам без анархизам, и обратно, не може да постои анархизам без комунизам, тоа моето мислење... Онаа заебанција од општество само тера на смеење... Или на плачење? Не ми е баш океј да се смеам за толкавото крвопролевање, убиства, силувања и слично во
името на комунизмот и „подоброто утре“!
Многу просто кажано... Тито: јас ќе ти бидам другар, ама другар до пола... Ќе ти биде убав животот само ако правиш тоа што јас сум го замислил (Колку и да бил во право во некои работи, тоа не е слобода).
Капитализмот му дава на човекот слобода, слобода и избор.
Човекот како битие со слободна волја во 99,99% од случаевите ја злоупотребува слободата.
атеист барај ја вината кај секој индивидуалец посебно, не го обвинувај системот, системот е само рефлексија на колективниот светоглед.
Како бе слобода другар? Која е таа слобода кога немаш еднакви права? Која е таа слобода кога во вакво општество си со прст осуден ако си различен. Секаде на свој начин... Дали е во ептен капиталистичка земја како Америка, некоја полабава земја како Холандија, или некоја „транзиција“ кај нас. Која слобода ја има детето од етиопија, или физички и менталните хендикепи??? Ако си панкер, хард корец, атеист, агностицист, филозоф, секташ, анархист, или пак хомосексуалец си по дифолт гледан како забеган
и осуден од општеството... Во секое општество на свој начин и во одреден интензитет. Не постои слобода сè додека сите немаме под еднакви стартни права и сè додека луѓето не престанат да им навлегуваат на другите луѓе во нивниот начин на живот.
Во другите две констатации те поддржувам во максималност. Луѓето како такви забораваат што се и кои се. Забаталуваат сите предности што ги имаат наспроти еве да речеме претходниот век и почнуваат да лежачат и да губат воља за борба. Имаш право не е системот крив.. Ние сме! Затоа треба да го бутнеме системот!
Маркус Тулиус: Колку повеќе закони, толку помалку правда!
И двете би биле добри кога биле по учебник.Некој горе спомна во капитализмот се давало слобода на мислење,протест итнт но која слобода ја иаме ние во Македонија кога еден штрајк не помина од критиките дека е организиран од опозицијата. А во социјализмот знаеме...накодошиго другар ти и биди директор...
Свесни сме дека не постои нешто такво како „во учебник“ и „во пракса“... Постои само резултат... Не може праксата да згреши! Праксата резултира со тоа што се воспоставило. Ако во пракса се прават грешки, или се остава простор за грешки тоа значи дека во учебникот, уште во самиот старт, лежи грешката. Луѓето секогаш ќе бидат луѓе, тоа е неспорно и неизбежно.
Точно е тоа со штрајковите и мислењето, каква е таа правда и слобода кога те набедуваат на нешто со кое немаш благе везе, дури во случаи и кога си против тоа на што те набедуваат.
:ija::ija::ija::ija::zlo:
