Разбирам туку...одговор од тие лица за кои се говори сигурно нема да добиеме на форумов ниту вон него (искрено многу не сум засегнат, но неколкупати ме цитираа па морам да објаснам зошто така размислувам)
. А сепак, доколку споменеме (можев и јас така да напишам, но ете, имав малку поголем пост кој меѓувреме се подизбришал) дека не ја бива, судиме... доколку некој каже -ок, повторно суди. Во тој случај темата би се ограничила на само првиот пост.
Затоа спомнав, едино каде не се мешаме во туѓи животи и не судиме некому е -ваш хит на денот или гурманско катче (со мајонезите
).
Види, мене ми е јасно тоа што го кажуваш дека вака или така секој секаде по темиве суди. Но, овде стана збор за ставање на клада, ете толку беше запалена рајата. Разбирам да си кажеш мислење (не пишувам лично за тебе). Меѓутоа, кажи го достоинствено, а не со факелите и пилите во раце.
Една моја поранешна колешка беше одлучила (заедно со нејзиниот сопруг, кој се подврза) да немаат деца. Кога ја прашав зошто, ми кажа дека не чувствуваат потреба да имаат деца, ниту таа ниту сопругот. Уште додаде дека ионака е земјата пренаселена, па нема зошто и тие да придонесат уште повеќе со тоа што ќе направат дете за кое немаат потреба. Доволни си биле двајцата еден на друг. Водеа исполнет живот, не многу луксузен, но со многу активности. Ја прашав исто така дали нема да и` биде криво можеби на стари години да нема кој да им дојде на гости за празници, да се радуваат на внучиња и сл. Кажа дека има толку многу други работи кои ја прават среќна и ја исполнуваат (гњурење и изработка на опрема, правење макети, читање, патување) што деца не и` недостасуваат. А така ќе остане и на стари години.
Гледано од страна отпрвин ми падна чудно. Но, таа не се чувствуваше осамена, беше во мир самата со себе и беше исклучително пријатна за дружење, за разговор, да ти излезе во пресрет, да ти помогне.... беше човек и тоа многу повеќе од некои коишто се родители.
Такашто, по мое ако навистина и цврсто си убеден дека знаеш што сакаш во животот, нема потреба да подлегнуваш на општествените норми и стандарди, особено кога станува збор за прашање од животно значење. И ако јас се прашувам, би гласала за колешката, наместо за онаа мајка пред некој месец што си го претепа до смрт детето.
Односно, (ако веќе станува збор за судење) делам на луѓе и нелуѓе.
За Мајка Тереза поинаку напишав и/или се изразив, се однесуваше на калуѓерскиот живот и правила, не посветеност како лице вон црковната институција, не кон бизнис или спорт :wink:
Секоја од нив ги знае правилата уште пред да пристапи кон калуѓерски живот. Значи, секоја од нив свесно
одбира да не биде мајка, туку да води живот по стриктни правила.
Прашањето на крајот пак останува.
Која е вредна за почит, а која треба да биде предмет на осуда?
Колешката или калуѓерката?
