Библијата го ПРИЗНАВА Мухамед за ПРОРОК

[праведен]

1.[FONT=&quot] [/FONT]Аллаховиот пратеник Мухаммед с.а.в.с. рекол дека нема да се појави неред се додека Омер р.а. е жив, и така беше, Омер на секој неред му ставаше крај.

2.[FONT=&quot] [/FONT]Божјиот пратеник, нека е мир и благослов божји со него, рекол дека Осман р.а. ќе биде убиен додека учи Куран, Али р.а. ќе биде убиен од најголемиот бедник од неговите современици и дека Аммар ќе го убијат група насилници. Тие тројца навистина погинаа онака како што опиша пратеникот с.а.в.с.

3.[FONT=&quot] [/FONT]Божјиот пратеник Мухаммед с.а.в.с. нека е со него божјиот мир и благослов, ја најави појавата на лажниот пратеник во племето Секиф и појавата на опасни личности кои секаде ќе сејат смрт. И оваа претскажување се обвистинило како што најавил пратеникот с.а.в.с. Мухтар Ес-Секафи се прогласи за веровесник па намесникот од Басра, Мусаб Бин Ес-Зубејр против него војуваше и го уби во Куфа 67 хиџретска година/687 грегоријанска година. Личноста која секаде сееше смрт беше Хаџаџ Ес-Секафи кој умрел 95 хиџретска година/714 грегоријанска година.

4.[FONT=&quot] [/FONT]Се пренесува од Умму Мабед дека Аллаховиот пратеник с.а.в.с. поминувајќи со своите другари покрај неа (додека го чувала стадото ) побарал да купи млеко или месо. Меѓу тоа таа ништо немала. Гледајќи една овца кој поради изнемоштеност изостанала од шаторот, праша дали оваа овца има млеко. Таа му одговори дека онаа е уште по слаба од останатите. А дозволуваш ли да ја помолзам, праша Аллаховиот пратеник с.а.в.с. Да, рече таа, ако мислиш дека има млеко. Тој потоа ја зеде овцата и ја врза, потоа ја помилува по вимето и таа почна да прежива. Потоа побара поголем сад и почна да ја молзо овцата се додека не го наполни садот и му го даде на своите другари, и сите пиеја се додека не се заситија. На крајот и тој го зеде садот и се напи. Потоа повторно намолзи млеко, го наполни садот и замина со своите другари. После тоа дојде мојот сопруг, па кпга виде млеко праша: што е ова Умму Мабед, од каде ти е ова молзнарка кога овците се сјајни а дома немаме млеко. Бога ми реков, помина од тука еден добар човек...... на прашањето да му го опишам, јас му го опишав......

5.[FONT=&quot] [/FONT]Во муслимовиот Сахих се пренесува од Џабир р.а. кој вели: патувавме со Аллаховиот пратеник с.а.в.с. додека не стигнавме во долината Ејфух. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. тогаш се тргна поради својата потреба, а јас го следев со сад со вода. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. потоа разгледа околу себе и не најде никаков заклон. На работ на долината се наоѓаа две стебла, па Аллаховиот пратеник с.а.в.с. му пријде на едното, го зеде за гранките и му рече: појди со мене со Аллаховата одредба и стеблото навистина посде по камилата, по својот водич. Потоа појде по другото стебло кое исто така го зеде за гранки и му го рече она што и на првото, па и тоа појде по него, се додека тој не се најде на средина меѓу нив. Потоа Аллаховиот пратеник с.а.в.с. ги подесуваше се додека не ги состави говорејќи: покријте ме со Аллаховата одредба, и стеблата го заслонија пратеникот с.а.в.с. а јас се оддалечив, плашејчи се пратеникот с.а.в.с. да не го осети моето присуство.... кога се свртив, го видов пратеникот с.а.в.с. како доаѓа кон мене, а стеблата се раздвоија секое на своја страна. Тоа беше во времето на Алејхиселамовата хиџра од Мека во Медина.

6.[FONT=&quot] [/FONT]Тирмизи пренесува од Али р.а. кој кажува: бев со Аллаховиот пратеник с.а.в.с. во Мека, па тргнавме во обиколка на градот. Секое дрво и секој брего го поздравуваа пратеникот с.а.в.с. со зборовите: Ес-Сеалему алејке ја Ресулаллах.

7.[FONT=&quot] [/FONT]Пренесува Умми Кулсум, ќерката Умми Селем, пасторка на Аллаховиот пратеник с.а.в.с. дека Аллаховиот пратеник с.а.в.с. откако се оженил со Умми Селем и рекол: јас на ( етиопскиот ) цар Негус му поклонив неколку оки мириси и огрлица. Гледам како тој умира а поклоните мене ми се враќаат. Кога ќе ми бидат вратени ќе бидат твои. И навистина беше така како што рекол пратеникот с.а.в.с. Негус умре а на пратеникот с.а.в.с. му се вратени неговите поклони. На секоја сопруга му даде по ока мирис, а останатото му го даде на Умми Селем.

8.[FONT=&quot] [/FONT]Уккаш Бин Михсан Бин Харсан Ел-Еседи р.а. тргнал во борба против мушриците на Бедр. Ги сечел непријателите додека сабјата не му се скрши. Тогаш се свртил кон Аллаховиот пратеник с.а.в.с. да му додаде друга сабја. Пратеникот с.а.в.с. му дофрли дрвен коле и му рече: борисе со ова Уккашу! Уккаш го зеде колецот и замавна со него и тој се претвори во долга, сјајна и оштра сабја со која Уккаш се бореше се додека Аллах не има ја даде победата на муслиманите. Со таа сабја Уккаш р.а. се бореше во многу битки се додека како шехид не погина во битката против одметнетите арапски племиња за време на Халифот Ебу Бекир.

9.[FONT=&quot] [/FONT]Се пренесува од Џабир Ибн Абдуллах р.а. дека некоја жена енсаријка го прашала Аллаховиот пратеник с.а.в.с. : сакаш ли да ти направам нешто за седење, бидејќи имам дете столар? Ако сакаш, рече пратеникот с.а.в.с. Па му направија минбер и кога дојде Џума пратеникот с.а.в.с. седна на тој минбер, се зачу зуење и плач на палмата на чиј труп пратеникот с.а.в.с. пред тоа држеше хутба. Кога Аллаховиот пратеник слезе од минберот , ја зеде палмата ја притисна и седна на неа а таа плачеше како мало дете кое се теши.

10.[FONT=&quot] [/FONT]Умејр Бин Вехб се бореше со Сафван Бин Умејјет на Бедр против муслиманите. Умејр беше курејшки шејтан кој го навредувал Аллаховиот пратеник с.а.в.с. и неговите другари додека беа во Мека. Неговиот син Вехб беше еден од заробенициѕе на Бедр. Разговарај ќи меѓусебно, Умејр и Сафван ги споменуваа своите погинати на Бедр. Богами, рече Сафван, после нив животот нема никаква вредност. Вистина е рече Умејр. Жими Господ, и Пак жими Господ, да немам долг кој не можам да го вратам и да не се плашам за своето семејство после мене, би одјавал кај Мухаммед да го убијам бидејќи имам причина за тоа – мојот син е во неговите раце. Таа прилика ја искористи Сафван па му рече: твојот долг е моја грижа, а твоето семејство ќе биде со своето семејство....... да го држиме ова во тајност, рече Умејр. Умејр тогаш тргна кон Медина.

Додека Омер р.а. разговараше со муслиманите за битката на Бедр, за тоа како Аллах ги почести и му укажа на нивните непријатели на вратата на џамијата, наоружан со сабја се појави Умејр. Погледнувајќи го Омер р.а. рече: овој пес е Аллаов непријател, жими Аллах донел зло. Потоа Омер р.а. влезе кај пратеникот с.а.в.с. и го извести за тоа. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. нареди да му го доведат... кога го виде, Аллаховиот пратеник с.а.в.с. рече: пуштете го, и Умејр се приближи кон пратеникот с.а.в.с. Што те доведе Умејре? Рече Аллаховиот пратеник с.а.в.с. Дојдов заради заробеникот кој е во ваште раце, рече тој. А што значи таа припашана сабја, искрени речи зошто си дошол! Само за тоа дојдов, рече Умејр. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. рече: но ти си седел со Сафван и сте споменувале загинати курејшии на Бедр. Ти тогаш си рекол да немам долг сега би тргнал да го убијам Мухаммед. Твојот долг и твоето семејство го превзел Сафван, а ти си тргнал да ме убиеш. Аллах е препрека меѓу тебе и твоите намери. Умејр тогаш рече: Ешхеду Еннеке Ресулуллах – сведочам дека си Аллахов пратеник. Негиравме Аллахов пратениче за тоа што ни го доставуваше и што ти е објавено од небеските вести. Ова беше работа во која бевме упатени само јас и Сафван, па жими Аллах сигурен сум дека ова никој друг не можал да ти го достави освен Аллах. Благодарам на Аллах кој ме упати во Ислам. Потоа изговори Шехадет. Подучете го својот брат за верата, научете го да учи Куран и ослободете му го заробеникот, рече Аллаховиот пратеник с.а.в.с.
11.[FONT=&quot] [/FONT]Кажување за освојувањето на Персија и Сирија.
Во Битката кај Ел Азхаб, асхабите копаа ровови и наидоа на карпа која се испречила. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. зеде лопата и ја удри. Карпата истиот момент се претвори во куп песок. Додека ја удирал карпата Аллаховиот пратеник с.а.в.с. изговарал: Во името на Аллах, Аллах е најголем! Клучевите на Шам (Сирија) се мои. Жими Аллах ги гледам неговите палати во овие моменти. Кај другиот удар с.а.в.с. рече: Аллах е најголем! Персија е моја! Жими Аллах ја гледам во овие моменти белата палата Медаина. Тој и трет пат удри по карпата и рече: Аллах е најголем! Дадени ми се клучевите на Јемен. Жими Аллах од тука ја гледам капијата Санае.

12.[FONT=&quot] [/FONT]Кажување за падот на кралствата Кисра (во Персија) и Цезар (во Рим)
Имам Бухари бележи од Ебу Хурејре р.а. дека рекол: Аллаховиот пратеник с.а.в.с. рекол: кога Кисра ќе го снема, после него нема да биде ниеден Кисра. Кога Цезар ќе го снема, нема да биде ниеден Цезар после него. Жими оној во чии раце е Мухамедовиот живот, вие ќе го трошите богатсвото на овие две кралства на Аллховиот пат. Овие настани се случија за време на хилафетот на тројцата халифи: Ебу Бекир, Омер и Осман. Двете кралства ги освоија мулимани, па богатството и на едното и на другото е потрошено на Аллаховиот пат.

13.[FONT=&quot] [/FONT]Кажување за борбите и завистите меѓу припадниците на умметот поради дуњалучките богатства.
Имам Бухари бележи од Укбе Убн Амир р.а. дека рекол: Аллаховиот пратеник излезе со намера да клања џеназе на шехидите на Ухуд. Се качи на минберот и рече: јас ќе бидам ваш предводник и сведок. Гледам во племенитиот извор кој ќе ми биде даден, нема дилеми, мене ќе ми бидат дадени клучевите од сите светски богатсва. Жими Аллах не се плашам дека ќе обожавате некој или нешто освен Аллах, но се плашам дека ќе завидувате едни на други и ќе се борите меѓусебно за дуњалучките богатства.

14.[FONT=&quot] [/FONT]Имам бухари бележи од Енес Ибн Малик р.а. дека рекол: го видов Аллаховиот пратеник с.а.в.с. за време на Икинди намазот, додека луѓето бараа вода за абдест но не можеа да ја најдат. Пратеникот с.а.в.с. нареди да му се донесе нешто малку вода и донесен му е сад со вода за абдест, па тој ја стави раката во садот и му нареди на луѓето да се абдестат од неа. Гледав како водата извира од неговите прсти, па луѓето земаа абдест се додека сите не зедоја.

15.[FONT=&quot] [/FONT]Имам Бухари бележи од Ибн Хусајн дека биле со пратеникот с.а.в.с. на некое патување. Патуваа цела ноќ, додека дојдоја близу кај одредиштето, застанаа да се одморат. Изморени спиеја цврст сон се додека сонцето не се качи високо. Прв кој се разбуди беше Ебу Бекир р.а. Обичај било никој да не го буди пратеникот с.а.в.с. додека тој сам не се разбуди. Се разбуди и Омер р.а. па Ебу Бекир почна да говори Аллаху Екбер, подигнувајќи го гласот се додека пратеникот с.а.в.с. не се разбуди. Откако патувавме повеќе време, застана и не предводеше на Сабах намазот. Едеен од луѓето не се приклучи на намазот. После обавениот намаз, пратеникот с.а.в.с. го праша: па што те спречи да се клањаш со нас? Одговори: џинуп сум (нечист после полуција). Аллаховиот пратеник му нареи да земе тејеммум со чиста земја. После тоа човекот се клањаше. Аллаховиот пратеник ми нареди мене и на неколку други да одиме пред него. Страшно ожеднавме. По Патот поминавме покрај една жена која јаваше и нозете му беа поставени меѓу два мешини со вода. Ја прашавме: каде можеме да најдеме вода? Ни одговори: ох! Нема вода! Колку е одалечено твоето село од најблиското извориште со вода? Одговори: ден и ноќ одење. Рековме: ајде со нас кај Аллаховиот пратеник с.а.в.с. Праша: а кој е Аллахов пратеник? Ја доведов кај Аллаховиот пратеник с.а.в.с. иако не и беше по волја, па и него му го рече истото што и нас и додаде дека е мајка на сираче. Пратеникот с.а.в.с. нареди да се донесат и нејзините два мешини со вода, па направи отвор со својата уста. Како бевме жедни, пиевме се додека во потполност не ја угасивме нашата жед, а бевме 40 луѓе. Покрај тоа ги наполнавме и нашите мешини за вода. Но не ги напоивме нашите камили. Мешината на таа жена се уште беше полна како да ќе пукне. Пратеникот с.а.в.с. рече: донесете што имате од храна! Собравме нешто леб за таа жена. Кога се вратила меѓу своите соселани им рекла: сретнав еден од најдобрите маѓионичари или е навистина пратеник како што тие луѓе тврдеа. Возвишениот Аллах ги упати жителите на ова село преку таа жена. Го прифати Исламот како и сите други од тоа село.


[FONT=&quot][/FONT]

 

[праведен]

1.[FONT=&quot] [/FONT]Кажување за птицата
Имам Бејхеки пренесува од Ибн Месуда р.а. дека неговиот татко рекол: бевме на пат со Аллаховиот пратеник с.а.в.с. и поминавме покрај дрво на кое беа две мали птици во гнездо па ги зедовме. Мајката птица дојде до Аллаховиот пратеник с.а.в.с. мавтајќи со своите крила. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. праша: кој ја ражалости оваа птица земајќи му ги нејзините млади? Одговоривме: ние. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. рече: вратете му ги. Ги вративме малите птици во нивното гнездо, но таа не се врати.

2.[FONT=&quot] [/FONT]Аллаховиот пратеник с.а.в.с. повикува палмино стебло кое го распознава неговиот глас
Имам Ахмед пренесува од Ибн Абас р.а. дека рекол: човек од Бену-Амира дојде кај Аллаховиот пратеник и му рече: Аллахов пратениче, покажими го печатот меѓу твоите плеќи, бидејќи сум еден од најпознатите медицинари. Аллаховиот пратеник с..в.с. му рече: сакаш ли да ти покажам знак? Човекот рече: да. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. погледа во палмино стебло и му рече на човекот: повикај го гроздот датула (на палминото стебло), човекот го повика и гроздот датула дојде скокајќи на неговите раце. Аллаховит пратеник с.а.в.с. тогаш му рече: оди назад, и тоа се врати на своето место. Човекот тогаш рече: О Бену-Амире никогаш во животот не сум бил поблиску до некој маѓионичар кој бил толку вешт во својата магија од тој човек.
Во друго пренесување кое го бележи Имам Бејхеки, Ибн Аббас вели: човекот рече: О Бену-Амире! Жими Аллах, никогаш нема да му противречам и нема да го сметам за лага она што тој го кажува. Во пренесувањето кое исто така го бележи Имам Бејхеки, Ибн Аббас вели: гроздот датула слезе долу на тлото од палминото стебло и продолжи да скока се додека не дојде во раката на Аллаховиот пратеник с.а.в.с. Кога Аллаховиот пратеник с.а.в.с. му нареди да се врати, гроздот се врати на своето место на стеблото. Човекот рече: сведочам дека си ти Аллахов пратеник, и го прилмил Исламот.

3.[FONT=&quot] [/FONT]Знак кој Џибрил а.с. му го покажал на Пратеникот с.а.в.с.
Имам Ахмед пренесува од Енес Ибн Малик, дека рекол: Џибрил дојде кај Аллаховиот пратеник с.а.в.с. еден ден, кога беше тажен и крвав откако го гаѓаа некои Мекајлии. Џибрил го праша: што е со тебе? Одговори: овие луѓе ми го направија тоа и тоа. Џибрил му рече: сакаш ли да ти покажам еден знак од Аллах? Аллаховиот пратеник с.а.в.с. му рече: да. Џибрил му рече: погледај во едно дрво од оние дрва на другиот крај од полјаната. Потоа му рече: повикај го. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. го направи тоа и дрвото дојде чекорејќи и застана пред него. Џибрил му рече: нареди дрвото да се врати назад. Аллаховиот пратеник с.а.в.с. му нареди и тоа се врати на своето место. Аллаховиот пратеник рече: ова ми е доволно.

[FONT=&quot]Имам Муслим бележи од Џабир р.а. дека кај пратеникот с.а.в.с. дојде некој човек и побара да му даде нешто храна. Му даде половина векна јачмен. Човекот и неговата [/FONT]

[FONT=&quot]Имам Муслим бележи од Џабир р.а. дека кај пратеникот с.а.в.с. дојде некој човек и побара да му даде нешто храна. Му даде половина векна јачмен. Човекот и неговата [/FONT] 1.[FONT=&quot] [/FONT]жена заедно со своите гости јаделе од него, се додека не проверија колку остана. Се испостави дека останала количина еднаква на добиената количина (половина векна).
Отишол кај пратеникот с.а.в.с. и го информирал за тоа. С.а.в.с. рекол: да не го мереше, сеуште ќе имаше за јадење а преостанатиот дел би бил недопрен.
2.[FONT=&quot] [/FONT]Мухаммед с.а.в.с. спиеше под стеблото на една урма. Се разбуди а над него стоеше човек со исукана сабка во раката:
-[FONT=&quot] [/FONT]Мухаммед, кој ќе те спаси од мене? – праша.
-[FONT=&quot] [/FONT]Аллах! Одговори тој. Дасуровата сабја падна на земја. Сега ја зеде пратеникот с.а.в.с. и праша:
-[FONT=&quot] [/FONT]Добро, а кој ќе те спаси сега од мене?
-[FONT=&quot] [/FONT]Никој. Ти си подобар од мене. – рече Дасур. Тогаш пратеникот с.а.в.с. рече:
-[FONT=&quot] [/FONT]Ас имам повеќе право на ова од тебе.
-[FONT=&quot] [/FONT]Сведочам дека нема друго божество достојно за обожување освен Аллах и дека ти си негов пратеник. – рече Дасур и стана муслиман. Станал еден од најискрените пријатели на Мухаммед с.а.в.с.

Ова се дел од чудата кои Пратеникот Мухаммед с.а.в.с. ги направил со помош на Аллах а во најскоро време господине Мики ќе ти ги напишам и куранските чуда, работите кои светиот Куран ги содржел пред 1400 години а кои се остваруваат.

Повторување на зборови во Куранот


Покрај другите чудотворни карактеристики, Куранот поседува и „математички муџизи„. Еден пример на овие муџизи е заедничкиот број на повторувани одредени зборови.Одредени зборови кои се во извесен меѓусебен однос на крајно чуден начин се повторуваат во Куранот во ист број. Така да за изразот „седум небеса„ се споменува седум пати, исто така за изразот „створување на небесата(халку семават)„ се спомнува седум пати. Зборот „ден(јевм)„ во еднина се спомнува 365 пати, а во множина „денови(ејјам и јевмејн)„30 пати.Бројот на повторените зборови „месец„ изнесува 12:
СЕДУМ НЕБЕСА
СТВОРУВАЊЕ НА НЕБЕСАТА
ДЕН
ДЕНОВИ
МЕСЕЦ
7 пати
7 пати
365
30
12



Други примери.


Абд-роб/Ибадет
152 пати
Раб-Господар
152 пати

ПРЕДАВСТВО
16 пати
ЗЛОБА
16 пати

БИЛКА
26 пати
СТЕБЛО
26 пати

Зборот „казна„ се споменува 117 пати, додека зборот „прошка„ еден од темелните Курански принципи, се споменува дупло повеќе т.е. 234 пати:
КАЗНА
117 пати
ОПРОСТУВАЊЕ/ПРОШКА
2x117=234 пати

Императивот „кажи„ е исто толку пати како и глаголот „рекоа„
КАЖИ
332 пати
РЕКОА
332 пати

ДУЊАЛУК(Овој свет)
115 пати
АХИРЕТ (Идниот свет)
115 пати

ШЕЈТАН (ѓавол)
88 пати
МЕЛЕК(ангел)
88 пати

ИМАН(вера)
25 пати
БОГОХУЛИЕ
25 пати

ЗЕКАТ
32 пати
БЕРЕКЕТ
32 пати

РАХМЕТ
79 пати
ХИДАЈЕТ(Прав пат)
79 пати

ЕБРАР(добар чесен побожен честит)
6 пати
ФАЏИР(блудник одвратник лажач)
3 пати

ЛЕТО -ЖЕШТИНА
5 пати
ЗИМА -ЛАДНО
5 пати

ВЕ СТВОРИ ВАС (човекот)
16 пати
ПОКОРНОСТ
16 пати


ВИНО
6 пати
ПИЈАНСТВО
6 пати

БОГАТСТВО
26 пати
СИРОМАШТВО
13 пати



Зборот „човек„(инсан) се спомнува 65 пати што е еднакво на вкупниот број спомнувања на фазите на створувањето на човекот:
ЧОВЕК


65
ЗЕМЈА
(турабун)
17
СЕМЕ,СПЕРМА
(нутфех)
12
ЕМБРИОН
(алак)
6
ГРУТКА МЕСО
(медаа)
3
КОСКА
(изам)
15
МЕСО
(лехм)
12
ВКУПНО:
65

Живот(хајат)
140 пати
Смрт(мевт)
140 пати

Корист
50 пати
неред
50 пати

Луѓе
368 пати
Пратеници
368 пати
Иблис
11 пати
Барање ѕаштита од Иблисот(Ел-истиазету мин иблис)
11 пати

Несреќа
70 пати
Заблогадарност
70 пати

Делење
73 пати
Задоволство
73 пати
Заблудени(оние кои се во заблуда)
17 пати
Мртви
17 пати

Сихр(црна магија)
60 пати
Интрига
60 пати

Акл- разум
49 пати
Нур –светлост
49 пати

Лисан (Јазик)
25 пати
Мевизат(опомена)
25 пати

Копнеж
8 пати
страв
8 пати

шиддетум(жестокост)
114 пати
Сабур (стрпливост)
114 пати

Мухаммед(с.а.в.с.)
4 пати
Шеријат
4 пати

Реџул(човек)
24 пати
Меретун(Жена)
24 пати r

 

[праведен]

УШТЕ КУРАНСКИ ЧУДА (МУЏИЗИ)

Кур'анот упатува предизвик на Арапите и целиот свет. Читајќи Кур'ан можеме лесно да ги најдеме овие ајети, објавени на Аллаховиот Пејгамбер, с.а.в.с., на самиот почеток на објавата, кои тој јавно ги проучи на насобраните Меккелии:

"Нека пропаднат рацете на Ебу Лехеб, и тој пропадна! Не му вредеше имотот негов, и она што го спечали. Ќе се пржи во огнот преполн со пламени, и жената негова која дрва носи. На вратот нејзин ќе биде обесено јаже од пламен!" (Ел-Месед, 1-5)

Ова е комплетно кур'анско суре и гледаме дека директно го спомнува Ебу Лехеба, стрикото на Аллаховиот пејгамбер Мухаммеда, с.а.в.с.. Аллах џ.ш. во ова суре зборува за човекот што беше еден од најголемите непријатели на исламот и на муслиманите. Мораме да се запрашаме: Што мислите, дали Ебу Лехеб можеше да ги искористи овие ајети за борба против Кур'анот и против исламот, што најмногу ги мразеше на светот? Можеше ли овие ајети да ги искористи како најубиствено и пресудно оружје против Кур'анот и против исламот? Во ајетите директно е кажано:

“Ебу Лехебе, ти ќе умреш како неверник, како многубожец, и заради тоа ќе гориш во оган…”

Овдека имаме директен говор за иднината, во него не е прецизиран точниот датум на смртта на Ебу Лехеб, тоа не е ни важно, не е тоа пораката и суштината; во него е прецизирана судбината на тој човек - ќе умре како неверник и ќе гори во џехеннем! После ова суре имаше доволно време Ебу Лехеб да оди до која било дружина на муслимани во Мекка и да каже: “Ешхеду ен ла илахе иллаллах, ве ешхеду енне Мухаммеден абдуху ве ресулуху – Јас верувам и сведочам дека нема друг бог освен Аллах и верувам и сведочам дека Мухаммед е Аллахов роб и Аллахов пејгамбер.” Да го кажеше тоа лицемерно, задржувајќи го своето неверување во своето срце, зашто на овој свет на луѓето им се суди спрема она што се слуша, а не спрема она што е во срцето, а овдека би се слушнало шехадет. Со тие зборови можеше да го докрајчи исламот за сите времиња. Ако изговореше шехадет и со тоа “влезеше” во ислам, а потоа да ги собереше жителите во Мекка и да им кажеше: “Сите знаете дека Мухаммед вас ве извести дека јас ќе умрам како неверник и рече дека тоа се Аллахови зборови. Еве, гледате, јас го прифатив исламот и станав муслиман. Дали е потврдено и докажано дека Мухаммед е лажго.” Јасно ви е што ќе се случешe со Кур'анот, со Мухаммед с.а.в.с. и со исламот. Ебу Лехеб да имаше во тој момент само една трошка интелегенција, тоа ќе го направеше и со тоа засекогаш ќе го докрајчеше својот непријател. Меѓутоа, дури и да размислуваше за тоа, не ќе можешe да му помогне на својот мозок да донесе такво решение. Некој сигурно знаеше дека никогаш не ќе се ни обиде тоа да го направи и дека му е судено да умре како неверник, како многубожец. Тоа и се случило, умре како неверник. Од друга страна не беше ни најмалку лесно и едноставно да се известат луѓето дека токму Ебу Лехеб ќе умре како неверник. Во Мекка голем број своевремено жестоки и заколнати непријатели на исламот подоцна го прифатија исламот. Тоа беа луѓе кои за време на своето неверување им нанесоа тешки удари на исламот и на муслиманите, луѓе како што беа Халид б. Велид, Амр б. ел-Ас, Омер б. ел-Хаттаб, дури и Ебу Суфјан, водачот и предводникот на неверниците против исламот и муслиманите. Сите тие беа надуени неверници, но потоа прифатија ислам. Па, како е можно да се известат луѓето дека Ебу Лехеб ќе остане неверник и дека никогаш нема да го прифати исламот, па дури ни како лицемер и дека ќе умре како неверник!? Во ова суре имаме голема муџиза. Со ова суре Кур'анот со име и презиме не извести како ќе заврши жестокиот непријател на исламот. Со тоа е упатен директен предизвик на Ебу Лехеб, а и на сите неверници, во прашањето на изборот, т.е. во прашањето на слободната волја, каде што на секој човек му стои на избор илјадници опции, а тој ја бира онаа која сака. Гледано со човечки очи постоела голема веројатност и "опасност" дека Ебу Лехеб ќе изговори шехадет и со тоа ова суре ќе го искористи против исламот и против Кур'анот, со што ќе го победеше и ќе го докрајчеше исламот. Но, и покрај тие опасности овие суриња се објавени со целосна сигурност дека тоа не ќе се случи. Погодувате зошто? Затоа што Оној кој го објави Кур'анот сигурно знае дека на Ебу Лехеб нема ни на ум да му падне да мисли и да размислува за тоа да се обиде да го дерогира Кур'анот… Знае што мисли, дури уште и повеќе, знае што воопшто не ќе му падне на ум и што нема ни да помисли… Зарем ни треба поголемо чудо од ова….?!

Победата на византијците

Едно од соопштенијата кои Кур'ан ги изнесува по прашање на настаните кои сеуште не се случиле се наоѓа во првите ајети на поглавјето Ер-Рум. Во овие ајети се зборува дека византиската империја претрпела пораз, но дека по кратко време повторно ќе издвојува победа:

"Елиф-лам-мим. Византијците се победени во соседната земја, но тие, после поразот свој, сигурно ќе победат за неколку (3-9) години - и пред, и после, Аллахова е одлуката - и тогаш верниците ќе се радуваат." (Ер-Рум; 1-4)

Овие ајети се објавени отприлика после седум години откако христијаните Византијци претрпеле жесток пораз од идолопоклоничките Персијци, околу 620 година. Но во ајетите се соопштува дека Византијците многу брзо ќе издвојуваат победа. Меѓутоа, во тоа време Византија претрпела толку голем пораз што дури изгледало невозможно да се одржи на нозе, а камоли да издвојува понова победа. Не само Персијците, туку и Аварите, Словените и Ломбардите претставувале голема опасност по Византиската држава. Аварите дошле до пред самиот Истанбул. За да би се подмириле трошоците на војската, византискиот крал Хераклеус наредил златните и сребрените украси од црквите да се истопат и претворат во пари. Многу голем број гувернери се побуниле против кралот, Империјата дошла до точка на распаѓање. Прво се, од страна на идолопоклоничките Персијци, окупирани византиските Месопотамија, Кликија, Сирија, Палестина, Египет и Елменистан. Накратко, се очекуваше тотално исчезнување на Византија. Точно во овој период, меѓутоа, доаѓа до објава на првите ајети од поглавјето Ер-Рум, во кои се соопштува дека, после не повеќе од девет години, Византијците повторно ќе победат.
Неколку години после објавата на првите ајети од поглавјето Ер-Рум, декември 624., во близина на рушевините Минова, се случи уште една голема војна помеѓу Византија и Персиската империја. Овој пат византиската војска ја порази персиската. Неколку месеци после оваа битка, Персија беше приморана да потпише спогодба за повраќање на териториите на Византија кои во претходната војна ги окупираше. Така дојде до обвистинување на византиската победа која Кур'ан понапред ја најави.
Друго муџизе кое се наоѓа во истите ајети е, истотака, и еден географски чин кој во тоа време било невозможно да се востанови. Во третиот ајет на поглавјето Ер-Рум се истакнува дека Византијците ќе бидат поразени на "најниското место на светот". Овој чин е содржан во формулацијата "една-ел-ерд", која многу коментатори на Кур'ан ја преведувале како "блиско или соседно место". Меѓутоа, овој превод не е вистинската противредност на оригиналната формулација, туку фигуративен коментар. Зборот "Една", кој значи "најдолен, најнизок, најдлабок..." е извадок од глаголот "дена". А, зборот "ерд" значи Свет. Целокупната формулација "една-ел-ерд" доаѓа во значење "најниското место на светот".
Интересно, битката помеѓу Персија и Византија се одигра на најниското место на Светот! Местото на одигрување на актуелната битка е базенот на езерото Лут, кое се наоѓа на тромеѓа на Сирија, Палестина и денешен Јордан. И, како што е денес општо познато, базенот на езерото Лут се наоѓа на висина од 395 метри испод нивото на морето и претставува место со најниска надморска висина на Светот. Значи, Византијците, како што тоа Кур'ан и го најави, поразени се на најниското место на Светот. Она на што овде мора да се обрне внимание е фактот дека надморските висини, а со тоа и надморската висина на базенот на езерото Лут, било можно да се востанови единствено само со мерење проведено во модерно време.
Сосема е невозможно да, во време на објавувањето на Кур'ан, некој да знаел дека околината на езерото Лут претставува најниска точка на Светот. Меѓутоа, ова подрачје е во Кур'ан наведено точно како место со најниска надморска висина. Тоа, повторно, претставува уште еден во низата докази дека Кур'ан е збор на Свевишниот, Аллах џ.ш.

 

[праведен]

Четврта научна вистина: Движењето на планините не е сопствено движење туку е предизвикано со движењето на Земјата.


Возвишениот Аллах во Кур'анот вели:
"И ги гледаш планините мислејќи се неподвижни. Тие се креваат како што се креваат и облаците". (Ен-Немл, 88)

Значењето на зборот мислејќи е во тоа што укажува дека е тоа само привидение, а не е вистина, бидејќи овие масивни планини кои ги гледаме пред себе како цврсти, стабилни и неподвижни, всушност, не се такви. Возвишениот Аллах сака да ни укаже дека овие огромни, масивни и силни планини, кои се Земјини столбови и кои пред нас изгледаат цврсти, стабилни и поврзани, неуништливи и нескршливи, овие силни планини кои предизвикуваат стравопочитување, во реалноста се движат како и облаците. Потоа, кога ќе се зачудите на овие зборови и ќе се запрашате како е можно планините да се движат како облаците кога се тие најнеподвижно нешто на светот пред нашите очи? Возвишениот Аллах ни праќа порака: «Не, не чудете се! Тоа е Аллахово давање. Од Аллах кој сe совршено уредил.» Ако некој мисли дека ова ќе се случува дури на Ахирет, треба да знае дека тогаш не ќе биде ова Земја, а планините ќе се нишаат, бидејќи ние ги потврдуваме зборовите на Возвишениот Аллах:

"На Денот кога земјата ќе биде заменета со друга земја, па и небесата; и кога сите ќе излезат пред Аллах, Единствениот и Моќниот!" (Ибрахим, 48)

Покрај тоа, зарем на Ахирет ќе има привидение? Не, на Ахирет ќе се види само целосна вистина. Сe ќе видиме со ајнул-јекин, со вистински вид, и сe ќе спознаеме во неговата вистина: џеннетот и џехеннемот; наградите; полагањето на сметка и сe друго. Значи, Аллаховите зборови …мислејќи се неподвижни… значат дека вие пред планините се лажете, бидејќи мислите дека се неподвижни, а тие се движат како и облаците.
Сега да обрнеме внимание на користењето на зборот се креваат (поместуваат) како што се креваат (поместуваат) и облаците, бидејќи веќе укажавме дека Аллаховиот говор е совршено јасен и прецизен. Поместување на облаците… Зошто Аллах џ.ш. не употреби некој друг израз, како што е движење на ветрот, морските таласи или што било друго? Затоа што облаците не се движат сами од себе, туку ги поместува друга сила, а таа сила е делувањето на ветрот. Кога гледаме дека облаците се движат од еден правец кон друг, не се движат сами од себе, туку доаѓаат ветрови кои ги подвижуваат и ги носат од едно место во друго. Како да сака Возвишениот Аллах да ни каже: «Внимавајте! Планините се движат, но не со сопствената сила како Земјата или ветрот. Не, оние не се движат сами од себе, т.е. оние не преминуваат од едно место на земјината површина на некое друго место. Не, нивната положба е стабилна. Оние пред вас се движат онака како што се поместуваат облаците, т.е. се поместуваат со движењето на Земјата, сосема идентично како што облаците се движат под влијание на ветрот.» Инаку, зошто Аллах не рече: «Ти ги гледаш планините и мислиш дека се неподвижни а оние одат, или оние трчаат, или оние се преместуваат, или одат од едно место во друго!? Никогаш. Изоставени се сите изрази кои укажуваат на движење на планините со сопствена сила, т.е. она што со своја сила ги крева планините е Земјата. Брдата и планините се препуштени на оваа сила и оние пред вас се движат како облаците кои ги поместува делувањето на ветрот кој ги потиснува. Го гледаме ли совршенството на изразот во прецизноста на описот на Земјината ротација во Кур'анот? Зарем е можно Мухаммед, с.а.в.с., да го измислува овој говор, или да го достигне тоа знаење? Зарем не е ова муџиза, кога научниците потврдуваат дека Земјата се движи околу својата оска, а ние им кажуваме дека тоа е вистина на која Кур'анот веќе укажал. Дури, детално тоа го појаснил? С# на Земјата ја следи нејзината ротација, што ги вклучува и огромните, масивни планини. Ова, секако, се однесува на дуњалукот, зашто на Ахирет Аллах џ.ш. целосно ќе ги уништи брдата и планините и тогаш не ќе има привидение, туку ќе биде само целосно убедување…





Природата на Кур'анот ги надминува границите на иднината. Аллах потоа нe известува за природните појави кои луѓето со интелектуални напори ќе ги потврдат дури после четиринаесет векови. Тоа докажува дека Кур'анот ги надмина границите на иднината. Меѓутоа, поединци се впуштаат во расправа за создавањето на човекот, што претставува обид на застранување и негирање на Аллаховите ајети во светот околу нас. Ова е, исто така, муџиза на Кур'анот, т.е. постоењето на тие застранети и нивните обиди на застранување и борба против Аллаховата вера. Тоа е кур'анска муџиза затоа што Возвишениот Аллах н# извести за нив многу одамна пред воопшто тие да се појават, а тоа детално го објаснавме во друго поглавје.

Аллахово чудо на создавање – имунолошкиот систем на човекот



Секојдневно во нашите внатрешни делови на нашето тело се води војна, а тоа ние и да не го запазуваме. Од една страна се вирусите и бактериите кои бараат да навлезат во нашето тело и да го стават под контрола, а од друга страна се имуните ќелии кои го штитат нашето тело од овие непријатели.

Непријателите очекуваат во офанзивна положба како би нашле пат кон саканото подрачје, кон кои тежнеат да влезат штом им се укаже прва поволна прилика. Меѓутоа, силните, организирани и дисциплирани војници (имуните ќелии) во нападнатите области нема да им дозволат на непријателите така лесно да успеат во своите намери. Прво “војниците“ кои ги уништуваат и неутрализираат “непријателските војници“ (фагоцити) стигнуваат на бојното поле. Меѓутоа, некогаш битката е “потешка“ отколку што овие војници би можеле да поднесат. Во такви околности други војници (макрофаги) се повикани во “борба“. Нивното учество предизвикува узбуна во нападнатата област и уште едни војници (помошни Т ќелии) бидуваат повикани во битката.

Овие војници добро ја познаваат локалната популација. Тие брзо ја распознаваат својата војска од непријателската. Веднаш активираат војници кои имаат улога да произведуваат оружје (Б ќелии). Овие војници имаат исклучителни можности. Иако никогаш пред тоа не го виделе непријателот, тие се во состојба да созададат оружје кое ќе го онеспособи. Освен тоа, носат и оружје кое така брзо го создаваат што веднаш можат да го употребат. Во тек на ова патување, тие успеваат во тешката задача, да не предизвикаат никаква штета на сојузниците. Подоцна, доаѓаат напаѓачките екипи (убивачки Т ќелии). Овие убивачки Т ќелии испалуваат отровен материјал, кој го носат со себе, кон најосетливите непријателски точки. Во случај на победа, доаѓа уште една група на војници на местото на битката (пригушувачки Т ќелии) и ги испраќаат сите војници назад во нивниот камп. Војниците кои пристигнуваат последни на местото на битката (ќелии на помнење) ги снимаат сите информации за непријателот, како би можеле да ги искористат во случај на слична инвазија во иднина.

Прекрасната армија за која се говореше е имуниот систем во човековото тело. Сето горе наведено го извршуваат микроскопски ќелии невидливи за голото око.

Колку луѓе се свесни дека поседуваат така организирана, дисциплирана и беспрекорна војска во своите тела? Колку од нив се свесни дека се опкружени од сите страни со микроби кои ако не бидат спречени можат да предизвикаат сериозна болест или дури и смрт. Навистина, постојат многу опасни микроби во воздухот кој ги вдишуваме, во водата која ја пиеме, храната која ја конзумираме и површините кои ги допираме, иако особата е несвесна за сите овие случувања, ќелиите во нејзиното тело прават огромни напори да ја спасат од болест која би можела да предизика дури и смрт.

Способноста на сите имуни ќелии да ги распознаваат непријателските ќелии од ќелиите на телото, способноста на Б ќелиите да припремуваат оружје за неутрализиранје на неприајтелот кој нигогаш пред тоа не го виделе, нивната способност да создаваат онолку оружје колку им е потребно за употреба без неповолно делување врз било која ќелија од телото, ќелии кои припремаат сигнали извршувајќи ја својата должност во потполност без никакво приговарање, а секоја од нив знае што да работи, и нивното повраќање на првобитната положба се врши без никакви проблеми штом ја извршат својата задача и можноста на ќелиите за помнење се само некои од впечатливите особини на овој систем.
Поради сите овие причини ниту еволуционист никогаш не пишувал за развојот на имуниот систем.

Многу е тешко за особата да преживее ако не поседува имун систем, или ако тој неисправно функционира, бидејќи би била изложена на сите микроби и вируси кои се наоѓаат во надворешниот свет. Денес, таквите луѓе можат да живеат само во специјално изолирани простории без никаков контакт со било кој или било што од околината.

Заради тоа невозможно е особата која нема имунолошки систем да преживее во примитивна средина. Ова нè носи до заклучок дека таков комплекс како што имунолошкиот систем, може да се создаде само еднаш и со сите елементи недопрени.

ЧОВЕЧКАТА РЕПРОДУКЦИЈА ВО КУР’АНОТ


--------------------------------------------------------------------------------




Репродукцијата е тема за која секое одамнешно дело, штом барем малку се впушти во детаљи, неминовно изразува погрешни концепции. Во средниот век, дури и во периодот кој не е многу оддалечен, репродукцијата била окружена со разновидни митови и празноверија. Како и би можело инаку да биде, кога за разбирањето на нејзините сложени механизми на човекот му било потребно да ја запознае анатомијата, да го открие микроскопот и да се родат таканаречени основни знаења, со кои се напојувала физиологијата, ембриологијата, опстетриката и др. Во Кур’анот е наполно поинаку. Книгата на бројни места евоцира прецизни механизми и наведува сосема определени фази на репродукцијата, а во случај на нејзиното читање да не пружи ни најмал исказ проникнат со неточност. Сето тоа е изразено со едноставни термини лесно достапни на човечкото разбирање и наполно сообразни со она што ќе биде откриено многу подоцна.


Евоцирана во десетици кур’ански стихови, без било каков видлив ред, човечката репродукција е изложена со помош на искази од кои секој се однесува на едно или повеќе посебни прашања. Треба да ги прегрупираме за да се створи претстава во целина. Со тоа, овде, како и кај другите разгледувани теми, коментарот ќе биде олеснет.

 

[праведен]

ПОТСЕТУВАЊЕ НА НЕКОИ ПОИМИ
Неопходно е да се потсетиме на некои поими кои биле непознати во епохата на Објавата на Кур’анот и во вековите кои настапувале. Човечката репродукција се обезбедува со серија на процеси, заеднички за цицачите, на чиј почеток стои оплодувањето во јајоводот на една јајце клетка која се одвоила од јајникот во средината на менструалниот циклус. Оплодувачкиот агенс е спермата на човекот или поточно сперматозоидот, бидејќи е доволна само една семена клетка: значи, за да се осигура оплодувањето, потребна е најмала количина од оваа семена течност која содржи сперматозоиди во огромен број (десетици милиони на еден полов однос). Течноста ја произведуваат тестисите и таа веднаш се складира во системот на резервоари и канали кои конечно излегуваат во уринарните патишта: додатните жлезди, распрскани долж овие последните, & додаваат на спермата суплементарен секрет без оплодувачки елементи.


Сместувањето на така оплоденото јајце се врши на прецизно место во женскиот генитален апарат: тоа се симнува низ јајцеводите во матката и се вгнездува во телото на матката каде што не се колеба буквално да се закачи вметнувајќи се во неа, во слузот и во мускулот, по формирањето на плацентата и со нејзината помош. Доколку, на пример, зацврстувањето на јајцето се случило во јајцеводот, наместо во матката, бременоста ќе биде прекината. Штом ќе стане видлив за голо око, ембрионот се укажува во вид на мала неоформена маса, на која изгледот на човечкото суштество примарно е неразграничив. Овде тој се развива во редоследни, денес добро познати фази, што ќе даде скелет на човечкото тело: систем на коски, со мускулите околу него, нервен систем, систем на циркулација, стомак итн.


Овие поими ќе служат како членови за споредување со оние кои за репродукцијата можат да се прочитаат во Кур’анот.
Да се стекне претстава за кур’анската содржина за оваа тема не е мала работа. Првата потешкотија доаѓа од распрсканоста по целата Книга на исказите кои се однесуват на неа, на што веќе предупредивме; но тоа не е главната потешкотија. Она што овде уште повеќе може да го заведе истражувачот е проблемот на речникот. Навистина, во нашата епоха сеуште се распространети преводите и коментарите на некои пасуси кои на научниците при читањето можат да им пружат наполно погрешна претстава за кур’анската Објава за разгледуваната тема.
Така, мнозинството преводи го евоцира формирањето на човекот од “грушка крв”, “од прилепување”: еден таков исказ е наполно неприфатлив за научникот специјализиран во оваа област. Човекот никогаш немал такво потекло.

Во параграфот кој го третира вгнездувањето на јајцето во мајчиниот утерус ќе ги видиме причините заради кои одличните арабисти без научна култура се наведени да прават такви грешки. Една ваква констатација овозможува да замислиме колку е капитално поврзувањето на познавањето на јазикот и познавањето на науката за да се сфати значењето на кур’анските искази за репродукцијата. Кур’анот најпрво нагласува редоследни трансформации кои во мајчиниот утерус ги трпи ембрионот до крајот на бременоста.

“О човеку, што те заведе од Господарот твој
Благороден!? Кој те создаде?... па те направи целосен
и складен, и Кој со посак Свој ликот ти го среди”.
Кур’ан 82:6-8
“...и Он, секако, ве создава постепено”. Кур’ан 71:14

Покрај оваа мошне општа забелешка, кур’анскиот текст привлекува внимание на повеќе прашања кои се однесуваат на репродукцијата, а изгледа дека можат вака да се систематизираат: оплодувањето се врши благодарејќи на мошне мала количина на течност; природата на оплодувачката течност; вгнездувањето на оплоденото јајце и еволуцијата на ембрионот.

. ОПЛОДУВАЊЕТО СЕ ВРШИ БЛАГОДАРЕЈЌИ НА
МОШНЕ МАЛА КОЛИЧИНА НА ТЕЧНОСТ
Кур’анот се враќа на овој поим единаесет пати, употребувајќи изрази кои ги наоѓаме во:

"Он го создаде човекот од капка (сперма)..." Кур’ан 16:4

Обврзани сме арапскиот збор нуţфат да го преведеме со какпа (сперма), со оглед на тоа што на француски (македонски) јазик нема наполно соодветен збор. Треба да кажеме дека овој збор доаѓа од глаголот кој значи –истекува, капнува; тој служи да го означи она што може да остане во ведрото, кое веќе еднаш сме го испразниле. Тоа значи дека означува мошне мала количина на течност, оттаму е секундарното значење –капка вода, овде -капка сперма, бидејќи зборот во еден друг стих е поврзан со зборот сперма.

"Не беше ли (човекот) капка семе, семе што се фрла?" Кур’ан 75:37

Овде зборот маниѕѕ означува сперма.
Еден друг стих означува дека капката за која се работи е сместена на сигурно место (љуарар), кое очигледно го означува гениталниот апарат. Бог вели:


"...потоа како капка семе го стававме на место
сигурно..." Кур’ан 23:13





Треба да додадеме дека квалификативот кој во текстот се однесува на ова сигурно престојувалиште (макîн) е одвај преводлив, тој изразува поим за одлично, воздигнато, солидно утврдено место. Како и да е, се работи за место на растење на човекот во мајчиниот организам. Но, особено е битно да го нагласиме овој поим на мошне мала количина на течност која е потребна за оплодување, што е наполно во хармониија со она што ни е познато во наше време.
ПРИРОДАТА НА ОПЛОДУВАЧКАТА ТЕЧНОСТ
Кур’анот оваа течност, која обезбедува оплодување, ја спомнува со квалификативите кое би било интересно да ги испитаме:

а) "Сперма”, како што тоа пред малку го прецизиравме (Кур’ан 75:37 );
б) "Течност што се исфрла": "(Човекот) создаден е од течност што се исфрла..." (Кур’ан 86:6);
в) "Лоша течност" (Кур’ан 32:8, 77:20).


Квалификативот –лош (мекîн) изгеледа дека може да се интерпретира, но не од гледна точка на квалитетот на самата течност, туку повеќе во функцијата на фактот дека таа се исфрлува со завршувањето на уринарниот апарат позајмувајќи ја цевката низ која излегува урината.
г) "Смеса” или "она што е измешано" :

"Ние човекот го создадовме, навистина, од мешавина на семе..." (Кур’ан 76:2).


Многу коментатори, како професор Хамидуллах, во овие мешавини го гледаат машкиот и женскот елемент. Тоа важи и за некогашните писатели кои не можеле да имаат поим за физиологијата на оплодувањето а посебно за тоа кои се нејзините биолошки услови кај жената; тие сметале дека зборот евоцира единство на спојување на два елемента.
Но, модерните коментари, како што е оној на Мунтахаба, кој го издава Врховниот совет за Исламските работи во Каиро, го исправува овој начин на видување и забележува дека какпката сперма е "дотирана со различни елементи".


Коментаторот Мунтахаба не се впушта во детаљи, но според мое мислење, неговата забелешка е сосема оправдана.
Кои се тие различни елементи на спермата?
Семената течност се образува од различни секрети кои потекнуваат од следниве жлезди:
а) тестиси (секрет на машката полова жлезда кој содржи сперматозоиди, издолжени клетки со долг камшик (опашка) кои пливаат во воденестата течност);
б) семени меурчиња: овие органи, резервоари на сперматозоиди, сместени близу до простатата, исто така имаат свој сопствен секрет, без оплодувачки елементи;
в) простата: таа лачи една течност која на спермата и го дава кремастиот изглед и нејзиниот специфичен мирис;
г) додатни жлезди на уринарните патишта: Цоњперов-ите или Мéрѕев-ите жлезди лачат густа течност, а Литтéров-ите жлезди лачат слуз.
Такво е потеклото на овие "мешавини” за кои изгледа дека Кур’анот зборува.
Но, тоа не е сé. Кога Кур’анот зборува за оплодувачка течност, тој нé информира за фактот дека човечкото потомство е обезбедено со нешто што може да биде извлечено од оваа течност. Тоа е значењето на стихот 8, поглавје 32: "АА (Аллах) потоа, породот негов (човеков), го создава од суштината на лошата течност".


Арапскиот збор кој овде е преведен со суштина, квинтесенција (сулâлат) означува предмет извлечен, излезен од некој друг, најдобриот дел на некоја работа. Како и да го преведеме, секако се работи за дел од една целина.
Она што го предизвикува оплодувањето на јајцето и ја осигурува репродукцијата е една клетка со мошне издолжен облик, чија димензија се означува со броевите во мерилото од 1/10.000 милиметри. Само еден елемент меѓу повеќе десетици милиони кои човекот во нормални услови ги исфрлува (се проценува дека еден кубен сантиметар на сперма содржи 25 милиони сперматозоиди во нормалните услови на ејакулација од неколку кубни сантиметри), ќе успее да навлезе во јајцето; значителен број ќе остане на патот и никогаш нема да го помине патот кој од вагината води до јајцето низ празнината на матката и јајцеводот.


Значи дека многу незначителен дел извлечен од една течност, многу комплексна според својата формација, ќе ја манифестира својата активност. Според тоа, како да не бидеме фрапирани од согласноста помеѓу кур’анскиот текст и научните сознанија кои во нашата епоха сме ги стекнале во врска со овие феномени.

ВГНЕЗДУВАЊЕ НА ЈАЈЦЕТО ВО ЖЕНСКИОТ
ГЕНИТАЛЕН АПАРАТ
Откако ќе биде оплодено во јајцеводот, јајцето слегува за да се вгнезди во внатрешноста на матката: тоа се вика вгнездување на јајцето. Кур’анот ја именува матката каде оплоденото јајце го завзема местото:


"...и во утробите (матките) утврдуваме со посак Наш
до рок определен..." Кур’ан 22:5



Зацврстувањето на јајцето во матката се остварува со развојот на ресичките, вистински продолжетоци на јајцето, кои како корените во земјата, од грлото на овој орган ќе го црпат она што е потребно за растење на јајцето. Овие производи буквално го закачуваат јајцето за матката. Нивното познавање му припаѓа на модерното време.
Ова закачување во Кур’анот се спомнува пет пати. Најпрво во двата први стиха од поглавјето 96:
"Читај во името на Господарот твој кој создаде,
го создаде човекот од нешто што се закачува!"
"Нешто што се закачува" е превод на зборот ‘алаљ. Тоа е неговото првобитно значење. Значењето изведено од овде, "грушка крв", често се наоѓа во преводите: тоа е неточност на која треба да се предупреди; човекот никогаш не поминал низ фазата на грушка крв. Истото тоа важи и за еден друг превод: "прилепување”, што исто така е неточен израз. Првобитното значење, да се присетиме, "нешто што се закачува" наполно одговара на денес добро утврдената реалност.
На овој предмет се потсетува во четири други стихови кои ги евоцират редоследните трансформаци од фаза на капка сперма до крајот на бременоста.

"...Ние, ве создадовме од...нешто што се закачува..."
Кур’ан 22:5
"Потоа капката семе Ние ја создадовме во нешто што
се закачува..." Кур’ан 23:14
"(Аллах*) ве создаде од капка семе, потоа од нешто
што се закачува..." Кур’ан 40:67
"Не беше ли (човекот) капка семе, семе што се фрла?
А по ова, нешто што се закачува, па го создаде и
обличје му даде..." Кур’ан 75:37-38

Органот во кој се одвива бременоста е означен во Кур’анот, како што тоа го видовме, со зборот кој во арапскиот јазик се употребува за означувањето на матката. Во некои поглавја тој го добива терминот "сигурно место" (поглавје 23, стих 13, кој погоре е цитиран, и поглавје 77, стих 21). Во еден друг стих (поглавје 6, стих 98) се работи за човечкото сигурно престојувалиште изразено со терминот кој е многу близок на претходниот, и кој се чини дека подеднакво ја означува мајчината матка. Јас лично мислам дека значењето на стихот е такво, но неговата интерпретација далеку би не однела, а за тоа немамо доволно место во оваа студија.
Многу деликатна е и интерпретацијата на следниот стих:

"Ве создаде во утробата на мајките ваши, суштество по суштество, во три темнини…" Кур’ан 39:6

Модерните интерпретатори на Кур’анот овде ги гледаат трите анатомски слоја кои го штитат детето во текот на бременоста: перитонеумот, самата матка и обвивките на фетусот (плацентата, мембраната и амнионската течност). Должен сум да наведам нешто, за да овој стих биде потполн: интерпретацијата која овде е дадена не ми се чини анатомски спорна, но дали кур’анскиот текст навистина сакал ова да го каже?

 

[праведен]

. ЕВОЛУЦИЈАТА НА ЕМБРИОНОТ ВО
ВНАТРЕШНОСТА НА МАТКАТА
Таква каква што е опишана во Кур’анот, таа совршено одговара на она што денес го знаеме за некои етапи на развојот на ембрионот и не содржи ни еден исказ кој модерната наука би можел да го критикува.
По "она што се закачува", (израз за кој видовме до која мерка е добро базиран), Кур’анот вели,

ембрионот поминува низ фаза на месо (како изџвакано месо), потоа се јавува коскено ткиво кое е обвиткано со месо (дефинирано со збор поинаков од претходниот кој значи свежо месо).
"(Ние) од нешто што се закачува создадовме парче
месо (како изџвакано); од парчето месо (како
изџвакано) создадовме коски, а потоа коските со
(свежо) месо ги обвиткавме..." Кур’ан 23:14

Месото (како изџвакано) е превод на зборот му¼ġат; месо (како свежо месо) лаÊм. Оваа дистинкција треба да ја истакнеме. На почетокот, ембрионот е мала маса која, на просто око, во еден степен на нејзиниот развиток изгледа како изџвакано месо. Коскениот систем се развива во внатрешноста на оваа маса, во она што се нарекува мезенхим. Формираните коски обвиткани се со маси на мускулатура: за нив се применува зборот лаÊм.
Се знае дека во текот на ембрионалниот развиток некои делови изгледаат наполно диспропорционално во однос на она што подоцна ќе биде единка, додека пак другите остануваат пропорционални.
Зарем тоа не е значењето на зборот муËаллак кој значи "пропорционално обликуван" а употребен е во стихот 5 од поглавјето 22 за да го евоцира овој феномен?
"...Ние, ве создадовме од...нешто што се закачува...потоа од парче месо, пропорционирано и непропорционирано..."
Кур’анот исто така алудира на појавата на сетилата и стомакот:

"И (Аллах) ви дава и слух, и вид и срца..." Кур’ан 32:9
Тој алудира на формирањето на полот:
"Да, Он создаде елементи на пар: машко и женско, од
семе кога ќе се закачи!" Кур’ан 53:45-46

Формирањето на полот исто така е евоцирано во поглавјето 35, стих 11, и во поглавјето 75, стих 9.
Како што кажавме, сите овие кур’ански искази треба да бидат споредени со знаењата утврдени во модерното време: нивната согласност со овие е очигледна. Но, исто така исклучително битно е да ги споредиме со општите верувања за овој предмет кои биле вообичаени во периодот на Објавата на Кур’анот, за да сфатиме до која мерка луѓето од тоа време биле далеку од тоа за овие проблеми да имаат гледишта слични со овие изложени во Кур’анот. Нема сомнение дека тие тогаш не знаеле да ја интерпретираат оваа Објава како што ние денес ја сфаќаме, бидејќи во тоа ни помагаат достигнувањата на модерната наука. Всушност, дури во текот на ЏИЏ век за овие прашања ќе се стекне нешто појасно мислење.

Во текот на целиот среден век митовите и шпекулациите без основа се наоѓале во основите на најразлилчните доктрини: тие биле во циркулација уште неколку векови подоцна. Се знае ли дека фундаменталната етапа во историјата на ембриологијата било Харвеѕ-евото тврдење, 1651 од година, дека "сé живо доаѓа од јајцето" и дека ембрионот се формира постепено, дел по дел? Но, во оваа епоха, во која науката која се раѓала сепак во голем степен го користела неодамнешното откритие на микроскопот за предметот за кој се зборува, сеуште се зборувало за взаемните улоги на јајцето и сперматозоидот.

Големиот натуралист Буффон припаѓал на кланот на овисти, меѓу кои Боннет ја поддржувал теоријата за вметнувањето на зачетоците: така, јајникот на Ева, мајката на човечкиот род, би ги содржел зачетоците на сите живи суштества, вметнати еден во друг. Оваа хипотеза постигнала извесен успех во ЏВИИИ век.
Повеќе од еден милениум пред оваа епоха, во која во циркулација биле фантастични доктрини, луѓето го запознале Кур’анот. Неговите искази за човечката репродукција со едноставни термини изразувале основни вистини, за чие откривање на луѓето ќе им требаат толку векови

Земјата е тркалезна

Убеден сум дека за време на Аллаховиот Пејгамбер, с.а.в.с., никој од луѓето не знаел ништо за тркалезната форма на Земјата, ниту тоа било дел од чие било знаење. Во тој период се објавува Кур'анот и се објавува кур'анскиот ајет:
"И Земјата Ние ја раширивме…" (Ел-Хиџр,19; Каф,7)

Мораме да ја нагласиме прецизноста и совршенството на овој кур'ански израз.
Употребен е единствениот соодветен израз за времето во кое е објавен и за сите наредни векови. Со изразот ја раширивме, истовремено се постигнати две важни значења. Првото значење на ајетот: И Земјата Ние ја раширивме… зборува дека Земјата е раширена, што не преставуваше проблем, бидејќи во тоа време луѓето можеле со своите очи да ја видат вистинитоста на тој ајет. Подоцна, кога се востанови дека Земјата е тркалезна, гледаме дека тоа било единствен израз кој целосно одговара на описот на Земјината топка.

После тоа да го погледнеме овој кур'ански ајет:
"Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта". (Ез-Зумер,7)

Зошто Возвишениот Аллах го употребува зборот (јукеввиру) покрива, обвива. Кур'анскиот израз потекнува од Аллах и затоа е неверојатно прецизен и непогрешлив. Но, зошто е кажано покрива, обвива, а не ја раширува ноќта и денот, што подобро би одговарало на описот ако Земјата е рамна, или ги сменува денот и ноќта, или со кој било друг збор. Ако вие донесете нешто и го обвиете тоа околу тркаелст предмет ќе кажете: «Ја обвив ткаенината, на пр. во клопче, т.е. добив тркалеста форма така што завиткав клопче. Ако сакате некој човек да ви направи нешто тркалесто ќе му кажете: «Земи го ова и заобли го!» т.е. направи од него топка. Директното значење на зборовите на

Возвишениот Аллах:

"Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта".
е тоа, дека направи тие да ја обвијат Земјината топка…
Совршениот Кур'ан укажува дека ноќта и денот ја опфаќаат Земјината топка истовремено во секој момент. Возвишениот Аллах не рекол:» Он Земјата ја покрива со ноќта, а потоа ја покрива со денот.» Зборовите: Он ноќта ја покрива со денот, а денот го покрива со ноќта., со употреба на предлогот ала на глаголот кеввере, заслужува поголемо внимание, за да добиеме дополнителен увид во доменот на совршенството на Кур'анот. Он ноќта ја покрива. Значењето на овој ајет е дека тие истовремено и заедно се наоѓаат околу земјината топка, и на тоа Кур'анот укажал пред четиринаесет векови, а до што човечката наука успеала да стигне дури во последниот период од историјата.

Ова прашање, прашањето за тркалестата форма на Земјата, Кур'анот го спомнува и на други места. Зошто? Затоа што е тоа голема природна вистина…

Втора научна вистина: Денот и ноќта заедно се на Земјава



Денот и ноќта истовремено се наоѓаат на Земјава. Да ги погледнеме сега другите зборови на Возвишениот Аллах:

"Ниту Сонцето не треба да ја стигне Месечината, а ниту ноќта да дојде пред денот…" (Ја-син, 40)

Каква е пораката и значењето на овој кур'ански ајет? Неговото наведување на оваа појава е во тоа да се исправи оновремското убедување. Тие зборуваа: »Ноќта го престигна денот. Денот почнува со излезот на Сонцето и завршува со неговото заоѓање. После тоа настапува ноќ, т.е. ноќта го престигна на денот». Аллах џ.ш. во Кур'анот вели:

"а ниту ноќта да дојде пред денот…"

Со овој ајет Тој го негира нивниот говор дека ноќта го престигна на денот, порачувајќи им: «Не, никако. Ниту ноќта може да го престигне на денот, а ниту денот може да ја престигне на ноќта.»

Ова воедно е и објава дека Земјата е тркалеста, и дека ноќта и денот истовремено се присутни на Земјата. Ако го прифатиме мислењето дека Земјата е голема рамна плоча, тогаш би биле можни само две состојби. Прво: Дека Аллах џ.ш. го создаде Сонцето и му определи положба така што неговите зраци директно да се насочени кон Земјината рамнина. Во тој случај, на целата Земја прво е присутен денот. Потоа Аллах џ.ш. би го оддалечил Сонцето и тогаш би настапила ноќ. Второ: Аллах џ.ш. го создаде Сонцето и тоа воопшто не е насочено само на Земјата. Во тој случај на Земјата прво би била присутна ноќта, а после тоа доаѓа Сонцето над Земјината рамнина и настапува ден. Трета солуција не е можна. Така, кога Аллах џ.ш. вели: а ниту ноќта да дојде пред денот… целосно ја исклучува можноста денот да ја престигне на ноќта и обратно, бидејќи меѓу нив нема престигнување. Од кога? Од почетокот на создавањето на Земјата, или од кога Аллах џ.ш. ја создаде Земјата. Во говорот за материјалните предмети оваа ситуација е можна единствено во случај Земјата да е тркалеста. Кога Аллах џ.ш. ги создаде Сонцето и Земјата, ги постави денот и ноќта заедно. Земјината половина свртена кон Сонцето станала ден, а втората половина, ноќ. Потоа Земјата почнала да ротира околу својата оска, па ноќта стана ден, а денот стана ноќ.

Значи, со зборовите на Aллах во Куранot: а ниту ноќта да дојде пред денот… индиректно е кажано дека Земјата е создадена во форма на топка.

Куранот за планините






Книгата насловена како „Земјата“ е темелната книга на многу универзитети низ целиот свет. Еден од двата автора е проф. Емеритус Френк Прес. Тој бил научен советник на поранешниот председател на САД, Џими Картер, и 12 години бил претседател на Националната Академија на Науките, во Вашингтон. Во неговата книга стои дека планините имаат подземни корени. Тие корени се длабоко вкопани во земјата, и со оглед на тоа планините имаат облик на клинец.

Модерните научници докажале дека планините имаат длабоки корени под површината на Земјата и дека тие корени можат да ја достигнат својата величина над површината на земјата за неколку пати.

И поради тоа, најсоодветниот збор за да се опишат планините, базирајќи се на овие информации, е зборот „клин“, бидејќи повеќето соодветно наместени клинови се наоѓаат под површината на земјата. Историјата на науката ни говори дека теоријата за планините била поставена дури во последните години од деветнаесеттиот век.
Планините исто така имаат важна улога во стабилизирањето на кората на Земјата. Тие го спречуваат тресењето на земјата. Бог ни рекол во Куранот:

„И по Земјата Ние кренавме планини без таа да ги стресе...“
(Куран, 16:15)

Исто така, модерната терија за тектонската обвивка држи до тоа дека плани-ните функционираат како стабилизатори на Земјата. Оваа наука за улогата на планините како стабилизатори на Земјата што туку почнала да се разбира, во рамките на обвивката на кората и тоа во доцните шеесетти години на овој век.
Дали можел некој во времето на животот на Пратеникот Мухамед, нека е Божјиот мир над него, да го знае вистинскиот облик на планините? Дали можел некој да си замисли дека таа цврста масивна планина, кој ја гледа пред себе, всушност се протега и има корени, длабоко во Земјата, како што изјавуваат научниците? Многу голем број на геолошки книги, кога пишуваат за планините, само го опишуваат делот кој се наоѓа над површината на Земјата. Ова е поради фактот, што повеќето книги не се пишувани од специјалисти по геологија. Сепак, модерната геологија ја има потврдено исправноста на Куранските стихови.

 

[праведен]

Куранот за длабоките мориња и внатрешните бранови





Бог вели во Куранот:

„Или пак, како темнини во море кое го прекриваат бранови едни на други, а над нив облаци: темнини едни на други натрупани, така што, кога ќе се извади раката, ни прст не може да се види.“(Куран, 24: 40)Овој стих говори за темнините кои се наоѓаат во длабочините на морињата и океаните, каде што, ако човекот ја погледне својата рака не би можел да ја види. Темнината која се наоѓа во длабочината на морињата и океаните започнува некаде околу длабочина од 200 метри па надолу. На оваа длабочина, скоро и да нема светлина. Под далбочина од 1000 метри не постои светлина воопшто. Човечките суштества не се во можност да нуркаат повеќе од четириесет метри, без потребната помош на подморската специјална опрема. Човечките суштества, без помош, не можат да преживеат, во длабоките темни делови на океанот, како што е длабочината од 200 метри.

Помеѓу 3 и 30 проценти од сончевата светлина се рефлектира на морската површина. И скоро сите седум бои на светлиот спектрум се апсобираат една по друга, во длабочината од првите 200 метри, освен плавата боја. (Океаните, Елдер и Пернета, стр. 27)

Научниците ја имаат од неодамна откриено оваа темнина со помош на средствата на специјалната опрема и подморницата, со што им беше овозможено да нуркаат во длабочините на океанот.
Исто така предходниот пример можеме да го разбереме од стихот, „... темнини во море кое го прекриваат бранови едни на други, а над нив облаци...“, дека длабоките води на морињата и океаните се покриени со бранови, и дека над тие бранови се наоѓаат други бранови. Сигурно е дека следната група на бранови, се брановите на површината кои можеме да ги видиме, затоа што во стихот е наведено дека под следниот бран се наоѓаат облаци. Но што е со првиот бран? Научниците неодамна откриле деке постојат внатрешни бранови кои „влијаат на густината помеѓу слоевите на различната густина“.

Внатрешните бранови помеѓу два слоја на вода со различна густина. Едниот е густ (понискиот), другиот е помалку густ (повисокиот). (Океанографија, Грос, стр. 204)
(Површински бранови, внатрешни бранови; перспектива; помалку густа вода; густа вода)

Внатрешните бранови ги покриваат длабоките води на морињата и океаните, затоа што длабоките води имаат повисока густина од водата над нив. Внатрешните бранови функционираат исто како и површинските бранови. Тие исто така можат да се прекршуваат, како и површинските бранови. Внатрешните бранови не можат да бидат видени со човечко око, но можат да бидат лоцирани со проучувањето на температурата или пак на промените на солта на дадена локација.



Saturday, July 25, 2009

Куранот за морињата и реките





Модерната наука има откриено дека на местото каде што две различни мориња се допираат, всушност постои граница помеѓу нив. Оваа граница ги одвојува двете мориња, со што секое море си има своја температура, соленост и густина. Како пример би го навеле Медитеранското море чија вода е топла, солена и помалку густа, за разлика од водата на Атланскиот океан. Кога водата на Медитеранското море навлегува во Атлантикот преку Гибралтарот, навлегува неколку стотици километри во Атлантикот во длабочина од околу 1000 метри со својата топлина, соленост и помалата густина. Медитеранската вода се стабилизира во оваа длабочина.

Водата на Медитеранското море навлегува во Атлантикот преку Гибралтарот, со својата температура, соленост и помалата густина, поради границата која ги дели. Температурата е во целзуисови степени. (Поморската геологија, Кјуенен, стр. 43, со мало зголемување)
(длабочина во метри; Атланскиот океан; Медитеранското море; Водата на Атланскиот океан; Соленост под 36,0‰; Гибралтар; Водата на Медите-ранската вода; Соленост над 36,5‰)

Иако има големи бранови, јаки струи и плими во тие мориња, тие не се мешаат ниту ја преминуваат оваа граница.
Чесниот Куран спомнува дека има граница помеѓу морињата и дека тие не ја преминуваат. Бог вели:

„Ги оддели двете мориња кои само се допираат; меѓу нив има препрека, и не се мешаат.“
(Куран 55: 19 - 20)

Но кога Куранот ни говори за разликата помеѓу слатката и солената вода, се спомнува постоењето на „забранетата поделба“ со граница. Бог во Куранот вели:

„И Тој е Оној кој одвои едно од друго две мориња: едното пивко и студено, а другото солено и горчливо. И меѓу нив одреди меѓупростор и испречи препрека.“
(Куран, 25: 53)
Некој може да се запраша зошто во Куранот е спомната преградата, кога се говори за слатката и солената вода, но не ја спомнува преградата кога зборува за разликата на двете мориња?
Модераната наука открила дека во устието, каде што слатката и солената вода се сретнуваат, ситуацијата е некако поинаква од онаа што може да се види на местото каде што двете мориња се сретнуваат. Откриено е она што ги разликува слатката вода од солената во устието е зоната на сепарација која има различна соленост од слатката вода но и од солената вода.

Должинската регија ни ја покажува соленоста (деловите се по илјада ‰) во устието. Овде можеме да ја видиме преградата (зоната на сепарација) помеѓу слатката и солената вода. (Вовед во океанографијата, Турман, стр. 301, со краток додаток.)
(слатка вода (река); Преградата (Зоната на сепарација); Солената вода (море); Вертикално измешани.)

Оваа информација била откриена од неодамна, користејќи напредна технологија за мерењето на температурата, соленоста, густината, растворливоста на кислородот итн. Човечкото око не може да ја види разликата помеѓу овие мориња кои се мешаат, дури и ни изгледаат како едно хомогено море. Исто така човечкото око не може да ја види поделбата на водата во истијата на три вида: слатка вода, солена вода, и преградата.

Куранот за настанокот на универзумот




Науката за модерната астрономија, обсервациона и теоретската, јасно укажуваат на фактот, дека во еден момент, целиот универзум бил само еден облак на непрозирен и многу густ чад, топол и во гасовита состојба. Ова е еден од неспорните принципи на денешната модерна астрономија. Научниците сега можат да набљудуваат како се формираат нови ѕвезди кои настануваат од остатоците на тој чад. Ѕвезди кои навечер светат, предходно биле како и целиот универзум, во гасовита состојба. Бог ни вели во Куранот:

„Потоа се упати кон небесата, а тие беа како магла...“(Куран, 41: 11)
Поради тоа што Земјата и небото над нас (Сонцето, Месечината, ѕвездите, планетите, галаксиите итн.) настанале од истиот „чад“, можеме да заклучиме дека Земјата и небото биле една поврзана целина. И тогаш од тој хомоген „чад“ се формирале и одделиле едно од друго. Бог ни вели во Куранот:

„Зарем не знаат неверниците дека небесата и Земјата беа една поврзана целина, па Ние ја распарчивме...?“(Куран, 21: 30)

Д-р Алфред Кронер е еден од светски реномираните геолози. Тој е професор по геологија и шеф е на катедрата на одделот за геологија на Институтот по геолошки науки на универзитетот Јоханес Гутенберг во Маинз, Германија. Тој рекол: „Размислувајќи, од каде дошол Мухамед... мислам дека е скоро невозможно тој да знаел за овие работи, како што е необичното настанување на универзумот, бидејќи научниците ги откриле овие работи дури во изминатите неколку години, со многу комплицирани и напредни методи на технологијата, како и во овој случај.“

Исто така рекол: „За некој кој пред илјада и четиристотини години не знаел ништо за нуклеарната физика, мислам дека не можел да биде во состојба само така, од свој памет, да ги знае тие работи, како за пример, дека Земјата и небото имаат исто потекло.“
__________________

Господине Мики1 ова се и дел од чудата содржани во Светиот К*ран кој Аллах на божјиот пратеник Мухаммед с.а.в.с. му го предал пред повеќе од 1400 години. Прочитај па после кометирај, важи!

 

[SHANE]

Друже, факти и докази се бараат саде во науките, а не и во верата. Патем кажано, не е во прашање само „тој збор„, како ти велиш, ќе да е во прашање цела книга.

Така, значи, ниту јудеите го видоа Мухамед во Стариот Завет, ниту Црквата го виде Мухамед во Новиот, море, не само во Новито, туку во целата Библија, и сеа, одеденаш, се јавува некој самоповикан мудрец, и вели дека го видел Мухамед таму каде никогаш не ни бил? Признавам, треба јака имагинација да се види она кое го нема, и сеа, како да муабетиме за нешто кое не постои?

book of isaja-chapter 29 verse 12

And the book is delivered to him that is not learned, saying, Read this, I pray thee: and he saith, I am not learned.(Potpolno se poklopuva so storijata na nasiot pratenik-koga Djibril(gabriel) mu rece uci,a Muhamed a.s vozvrati no jas neznam da citam)


John ch.14
Verse 16.) And I will pray the Father, and he shall give you another Comforter, that he may abide with you for ever;
John ch. 15
Verse 26. "When the Helper comes, whom I will send to you from the Father, that is the Spirit of truth who proceeds from the Father, He will testify about Me," (Helper comes-Indicira na faktot deka seuste ne e dojden)

John ch.16
Verse 7. "But I tell you the truth, it is to your advantage that I go away; for if I do not go away, the Helper will not come to you; but if I go, I will send Him to you."(Za kogo zboruva tuka,za svetiot duh koj e veke prisuten?)
Verse 12. "I have many more things to say to you, but you cannot bear them now."
Verse 13. "But when He, the Spirit of truth, comes, He will guide you into all the truth; for He will not speak on His own initiative, but whatever He hears, He will speak; and He will disclose to you what is to come."(Nacinot na koj sto e pisuvan kuranot, )

Verse 14. "He will glorify Me, for He will take of Mine and will disclose it to you." (Isa a.s(Isus) i merjem se velicani vo kuran,zamisli Isa a.s(Isus) vo kuranot e spomnat 25 pati poveke od nasiot pratenik)


P.S:Utesitel t.e helper,comforter e preveden od grckiot zbor Paraklitos,a na evrejski bi glaselo Ahmad(edno od iminjata na Muhamed a.s)
Samo za potvrda:


Poz:smir:

 

[MIKI1]

„Helper" е едно од моите имиња, ти текнува? Така, „хелпер„ може да биде било кој, кој самиот ќе се препознае во тоа има, арно ама, Христос под „Утешител„ познава само една личност-а тоа е Духот Свет, Кој се симна врз Апостолите на Педесетница. И како ти успеа во Утешителот, Светиот Дух, да го прпеознаеш Мухамед?

Биди поздравен.

 

[праведен]

Еве според христијаните Иса а.с. (Исус) што велел за светиот дух:
Исус им рече на Своите ученици: „А Утешителот, Светиот Дух, Кого Таткото ќе Го испрати во Мое име, ќе ве научи на сè и ќе ве потсети на сè што ви реков“ (Јован 14:26). „А кога ќе дојде Тој, Духот на Вистината, ќе ве упати во сета вистина, зашто нема да зборува Сам од Себе, туку ќе зборува за она што го слуша, и ќе ви навести за нештата што ќе дојдат“

Ако христијаните мислат дека утешителот е светиот дух а не Мухаммед с.а.в.с., тогаш се поставува прашањето кога Господ го испратил него, на што се не научил тој и на што не потсетил за се она што Иса а.с.(Исус) го рекол и кога дошол и кога не упатил со сета вистина?
Кој го слушнал светиот дух да го зборува она што го слуша, од кој да го слуша кога тој според христијаните е едно од лицата на Господ, зар сам да се слуша, и за кои нешта до сега ни навестил дека ќе дојдат?

Сево ова се однесува на Мухаммед с.а.в.с. а ако не на него тогаш на кој друг.
-Мухаммед с.а.в.с. не научил и не потсетил на се што рекол Иса а.с.(Исус) а не Павле.
-Тој е дојден во името на Единствениот Бог-Аллах (а видовте дека и Исус го викал така)
-Мухаммед с.а.в.с. не упатил во сета вистина бидејќи не зборувал сам од себе туку го зборувал она што го слушал од Џибрил (Габриел) и ни навестил за нештата што ќе дојдат (пребарајте-Куранот и научните откритија)

 

[MIKI1]

После првото Христово доаѓање и Неговото воскресение и вознесените, во човечката историја треба да дојдат две личности:

- првата личност е Господ Свет Дух, Кој веќе дојде на педесттиот ден по Христовото воскресение, што значи дека се работи за веќе завршен настан, кој православните рисјани го слават како посебен ден-празник: Духовден.
- втората личност е антихристот, кој сеуште не е роден и сеуште не завладеал со планетава Земја. Да се родеше антихристот, јудеите досега ќе ни кажеа. Да завладееше антихристот, досега сите ќе знаевме, преку медиумите. Така, антихристот допрва треба да дојде.

Значи, Мухамед останува само историска личност, која по некој стек од историски околности, оставил трага зад себе, во облик од нова религија-Ислам, но залудно е да го бараме Мухамед, онаму каде никој не го најавил.

 

[праведен]

После првото Христово доаѓање и Неговото воскресение и вознесените, во човечката историја треба да дојдат две личности:

- првата личност е Господ Свет Дух, Кој веќе дојде на педесттиот ден по Христовото воскресение, што значи дека се работи за веќе завршен настан, кој православните рисјани го слават како посебен ден-празник: Духовден.
- втората личност е антихристот, кој сеуште не е роден и сеуште не завладеал со планетава Земја. Да се родеше антихристот, јудеите досега ќе ни кажеа. Да завладееше антихристот, досега сите ќе знаевме, преку медиумите. Така, антихристот допрва треба да дојде.

Значи, Мухамед останува само историска личност, која по некој стек од историски околности, оставил трага зад себе, во облик од нова религија-Ислам, но залудно е да го бараме Мухамед, онаму каде никој не го најавил.

Според вас светиот дух дојде на педесетиот ден од Христовото воскресение и кажа дека е дојден, добро кажи го сега ова:

На што се не научил тој и на што не потсетил за се она што Иса а.с.(Исус) го рекол и кога не упатил со сета вистина?
Кој го слушнал светиот дух да го зборува она што го слуша, од кој да го слуша кога тој според христијаните е едно од лицата на Господ, зар сам да се слуша, и за кои нешта до сега ни навестил дека ќе дојдат?

 

[SHANE]

„Helper" е едно од моите имиња, ти текнува? Така, „хелпер„ може да биде било кој, кој самиот ќе се препознае во тоа има, арно ама, Христос под „Утешител„ познава само една личност-а тоа е Духот Свет, Кој се симна врз Апостолите на Педесетница. И како ти успеа во Утешителот, Светиот Дух, да го прпеознаеш Мухамед?

Биди поздравен.

John ch.16
Verse 7. "But I tell you the truth, it is to your advantage that I go away; for if I do not go away, the Helper will not come to you; but if I go, I will send Him to you."

Od tuka gledame deka,za da dojde pomosnikot(se govori vo ednina t.e za eden covek) treba isa a.s(Isus) da si odi.
Tuka ne stanuva zbor za svetiot duh,posto svetiot duh veke bese prisuten t.e se govori za nekoj sto ke dojde.
Za zborot mozis i sam da si proveris t.e biblija pisana na staro evrejski jazik.

Poz:smir:

 

[BakoMevmedoski]

Абе тие цитати ги знам и јас, За Чак Норис кажува тука.

 

[Liljan]

Посочете некој библиски момент од Стариот или Новиот Завет, кој укажува на споемнувањето на Мухамед во Библијата. Никој од Светиите или современите богослови, нема најдено ниту сенка ниту далечна асоцијација за Мухамед во Светото Писмо.

Sura 61 As-Saff - Bojni red

6. A kada Isa, sin Merjemin, reče: "O sinovi Israilovi, ja sam vam Allahov poslanik da vam potvrdim prije mene objavljeni Tevrat i da vam donesem radosnu vijest o poslaniku čije je ime Ahmed,* koji će poslije mene doći" - i kad im je on donio jasne dokaze, oni rekoše: "Ovo je prava vradžbina!"

ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН
Глава 14
16 И Јас ќе Го молам Мојот Татко, и Тој ќе ви даде друг Утешител, за да биде со вас довека:

ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН
Глава 15
26 „A кога ќе дојде Утешителот, Кого Јас ќе ви Го испратам од Таткото, Духот на Вистината, Кој излегува од Таткото, Тој ќе сведочи за Мене;

ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН
Глава 16
7 Сепак, Јас ви ја кажувам вистината: подобро е за вас, Јас да си отидам; зашто ако не си отидам, Утешителот нема да дојде при вас; ако пак заминам, ќе ви Го испратам.

Ahmed ili Muhammed toa vi e edno isto ime koe ima isto znacenje , koe go ima istoto znacenje i GRCKIOT Periclytos koj sto e naveden vo Jovan 14:16; Jovan 15:26 kako i vo Jovan 16:7....
Vo angliskite prevodi e upotreben zborot 'Comforter' za Grckiot zbor Paracletos,

Vo starite spisii i codexi zborot Paracletos ne postoi, tuku e napisan Periclytos, koe pak mnogu pokasno crkovnite luge go smenile so Periclytos , no vistinata e tuka i samo treba malku da se prelistaat starite rakopisi.......
a zosto e toa taka promeneto , mislam deka veke na site ni e jasno

ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЈОВАН
Глава 16
12 Имам уште многу да ви кажам, но сега не можете да носите.

13 А кога ќе дојде Тој, Духот на Вистината, ќе ве упати во сета вистина, зашто нема да зборува Сам од Себе, а ќе зборува она што слуша, и ќе ви навести за нештата што ќе дојдат.

КНИГА НА ПРОРОК ИСАИЈА
Глава 29
12 А ако му биде дадена на некој што не знае да чита, велејќи: „Читај го тоа!” - тој ќе одговори: „Не знам да читам.”

zarem ne se ovie zborovite na Muhammed a.s koga za prv pat mu se pojavi Angelot Gabriel vo pesterata Hira i mu rece " Citaj ", a Muhammed a.s odgovarase : Ne znam da citam

Sura 96
Al-'Alaq - Ugrušak
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
1.Čitaj, u ime Gospodara tvoga, koji stvara,*

Sura 7 Al-A'raf - Bedemi
157. onima koji će slijediti Poslanika, vjerovjesnika, koji neće znati čitati ni pisati, kojeg oni kod sebe, u Tevratu i Indžilu, zapisana nalaze,......

Vo Stariot Zavet i den denes se naoga imeto na Muhammed a.s
Vo Biblijata na Evrejski jazik vo :

ПЕСНА НАД ПЕСНИТЕ
Глава 5:16
ili
Song of Solomon 5:16 stoi sledniot stih

Hikko Mamittakim wir kullo Muhammadim Zehdoodeh wa Zehraee Bayna Jerusalem.

kaj nas zborot Muhammadim e preveden kako " сиот е од љубезност "

ПЕСНА НАД ПЕСНИТЕ
Глава 5:16
16 Говорот му е сладок и сиот е од љубезност. Таков е мојот возљубен, таков е мојот пријател, ерусалимски ќерки!

na angliskiot jazik e prevedeno so zborot " altogether lovely"

Song of Solomon 5:16
16 His mouth is most sweet; yea, he is altogether lovely. This is my beloved, and this is my friend, O daughters of Jerusalem."

no vo Evrejskata Biblija seuste stoi Muhammedim

Hikko Mamittakim wir kullo Muhammadim Zehdoodeh wa Zehraee Bayna Jerusalem.

Muhammed a.s e isto taka go naogame i vo prorostvata na ISAIA 42 Glava

Ako gi prashate Hristijanite za ovaa glava vo Isaia , ke vi odgovorat deka prorostvoto se odnesuva na Isus , no so kratko obrazlozlozenie , doagjame do drugo soznanie

1 „Еве Го Мојот Слуга Кого Го поткрепувам, Мојот Избраник, мил на Мојата душа. Го излеав Својот Дух на Него, за да им донесува право на народите.


Isaija najavuva prorok ...a Hristijanite veruvaat deka Isus e Bog, pa ako e Isus Bog, kako moze da kaze "EVE GO MOJOT SLUGA" kako moze Bog, da stane sluga na samiot sebe...ponatamu "MOJOT IZBRANIK, MIL HA MOJATA DUSA" , ako Isus e Bog, ne mozel da kaze takvo nesto, znaci bog ni zboruva za negov izbranik ( PROROK), nekoj koj mu e milina, sto znaci deka Bog ne se najavil sam sebe tuka (ISUS) .. ponatamu " GO IZLEAV SVOJOT DUH NA NEGO" , ako Isus e Bog , bi trebalo da glasi "GO IZLEAV MOJOT DUH NA SAMIOT MENE", bidejki tuka e zborot za pratenik a ne za Bog ili Sin Bozji , ne preostanuva nikoj drug koj bi odgovaral na ova najavuvanje , osven prorokot MUHAMMED A.S..koj sekogas rekol, deka e samo sluga na Boga, koj sto bil podkrepen so Angelot GABRIEL, koj sto mu go ima objaveno KUR'ANOT kako sto mu zapovedel ALLAH s.w.t i na toj nacin go sleal negoviot duh na nego so koe se donese pravda na zemjata(SERIJATOT) , Isus ne donel zakon so koja bi mozelo da se postavi pravda na zemjata.


6 „Јас, Господ, те повикав во правда, те зедов цврсто за рака; те вообличив и те поставив за Завет на народот и за светлина на племињата,

Poznato e deka Muhammed a.s, cesto pati odel vo pesterata HIRA, kade i mu se objaveni prvite ajeti: IKRE BISSMIKEL LEDHI HALEKA, sto znaci "CITAJ VO IME NA ONOJ KOJ STO SE SOZDAVA " dodeka Muhammed a.s bil nepismen, i ne znael da cita , bil eden od tie koj sto nisto ne znael za poranesnite objavi... veli" TE ZEDOV CVRSTO ZA RAKA; TE VOOBLICIV I TE POSTAIV ZA ZAVET" ovoj e detalen opis deka, PROROKOT ne moze da bide pismen, te pismen covek ne se vodi pod raka... taka da Bog go vodi nego, i go uci za seto ona sto bilo objaveno porano, i mu objavuva kodeks kako treba da se zivee.

Muhamed a.s seto toa go ima sprovedeno dodeka bese megu nas ,

Islamskata Imperija sudela tokmu spored SERIJATOT , i sekogas celta bila Bozjiot zakon da se vospostavi na zemjata , taka bese postaven od KINA do KORZIKA denesna Spanija. So toa im bilo dadeno zavetot na narodot i svetlinata.

7 за да им ги отвориш очите на слепите, за да ги извадиш затворениците од темницата, од темнината оние што живеат во мрак.

Vo ovoj stih jasno e opisan , vo kakov mrak e padnat narodot kaj sto ke bide praten PROROKOT,

Se znae deka, koga pocnal da mu se objavuva KURANOT na Muhammed a.s, Arapite vo toa vreme ziveele vo totalen mrak, veruvale vo kipovi, vo objekti koi sami gi pravele, na lik na zivi sustestva, vo totalno neznaenje za toa deka Bog e samo eden , i deka Bog e semoken....pa duri posle objavata na KURANOT i prihvakanjeto na Islamot kao edinstvena nivna vera , tie izlegle od mrak na svetlina, samo po prihvakanjeto na Islamot Arapite gi otvorija ocite i pocnaa da gledat.

8 Јас, Господ Ми е Име, не му ја давам Мојата Слава на друг, ниту Својата чест на киповите.

Isto taka ni naveduva, vo sto veruva narodot kaj koi ke bide ispraten ovoj Prorok, pa tocno ni kazuva za nivnoto veruvanje pred objavata, veli "NE MU JA DAVA MOJATA SLAVA NA DRUG, NITU SVOJATA CEST NA KIPOVITE" , Arapite pred objavata na KURANOT veruvale vo kipovi, pa tek po doaganjeto na Muhammed a.s , toj narod gi otvrli kipovite i pocna da veruvaat samo vo eden Bog "ALLAH"

Pa so ovaa im bese odzemeno Slavata na kipovite, i cesta koja sto ja imaa sprema kipovite , i mu bese vratena na onoj koj sto ja zasluzuva , eden i edinstveniot semoken Bog "ALLAH", tokmu kako sto e napisano vo gorenavedeniot stih.

Znaete li deka , koga e oslobodeno MEKKA , Muhammed a.s od samata Kabba ima skrsheno 360 kipovi ....zosto?!!!

Se razbira , za da mu se vrati slavata i cesta na Boga!


9 Што прореков порано, ете, се збидна, и нови настани Јас навестувам, и пред да се покажат, ви ги јавувам вам.”

Imeno na Muhammed a.s mu bile najaveni nastani koi sto prethodno se slucile za koe najdobar dokaz ni e Kuranot i Hadisot no isto taka mu bilo najaveno nastani koi se slucile vo negovo vreme I nastani koi ke se slucaat vo idnina


10 Пејте Му на Господа нова песна и Негова фалба од крајот на земјата, нека Го слави морето со сè што е во него, островите и нивните жители!

Kako sto gledate ,Bog ni najavuva, kakov ke stane toj narod, kaj kogo ke se pojavi ovoj Prorok po negovoto doaganje.

koja e taa nova pesna ako ne e KUR'ANOT, koj sto nasekade se pee i uci, bez razlika na toa dali sme vo molitva ili ne, nie sekogas citirame ajeti od Kuranot.

I tokmu taka i stana , po preminuvanjeto vo Islamot, celiot Arapski Poluostrov go citirase Kuranot , nesto sto nikogas ne bilo videno dotogas, site ziteli citiraa ajeti , bez razlika na starosta, golemi...mali deca... nasekade se citirase KURANOT, tokmu kako i sto e opisano vo stihot gore.

11 Нека кренат глас пустината и нејзините градови, нека извикаат населбите каде што живеат Кидарците! Нека подвикнуваат жителите на Стената, нека воскликнуваат од горските врвови!

Bog veli "NEKA KRENAT GLAS PUSTINATA I NEJZINITE GRADOVI" , pa zarem ne se objavi KURANOT sred pustina....koj go krenal glasot po pustinskite Gradovi i Sela za obozavuvanje na semokniot Bog "ALLAH",


nikoj drug , tuku Muslimanite "ISLAMOT" , pogledni niz pustinskite gradovi , koj zivee tamu, zarem ne se Muslimanite tie koi se naseleni po pustinskite gradovi...

Bog ponatamu veli "NEKA IZVIKAT NASELBITE KADE STO ZIVEAT KEDARCITE" , jas ve prasuvam, koi se tie Kedarci. ?....

Kedarcite se Arapski pleminja koi sto poteknuvaat od vtoriot sin na ISMAIL Sin na ABRAHAM.

БИТИЕ - ПРВА КНИГА МОЈСЕЕВА
Глава 25

12 Еве го родословието на Авраамовиот син Исмаил, кого му го роди на Авраама Сaрината слугинка, Египетката Агара.

13 А ова се Исмаиловите синови, секој според своето име и раѓање: Исмаиловиот првенец - Навајот, Кидар, Адвеил, Мавсам,

14 Масма, Дума, Маса,

15 Адад, Тема, Етур, Нафис и Кедма.


Vtoriot sin na ISMAIL se vikal KEDAR , od kogo i poteknuva plemeto Kurejs, a Muhammed a.s poteknuva od Kurejsite

Muhammed a.s e prorokot koj sto bil najaven vo ISAIJA 42:1-13

12 Нека Му даваат слава на Господа и нека му ја возвестуваат фалбата по островите!

Zarem ne se Muslimanite, tie koi sto minimum 5 pati na den klanjat, i mu ja davat slavata na boga?

13 Господ излегува како Јунак, како војник ја поттикнува својата жар. Со борбен извик и со воена викотница оди јуначки на Својот непријател.

Opsto poznato e deka Muslimenite se edinstvenite koi izvikuvajki do imeto na Allah s.w.t trgnuvaat vo vojna so tekbiri "Allahu Ekber "

prorostvoto na ISAIJA 42:1-13 se odnesuva potpolno na Prorokot Muhammed a.s......bidejki vo prorostvoto tocno i vo detail e napisano


1. kaj se ocekuva najaveniot prorok

2.se opisuva : kakov e narodot kaj koj sto ke bide ispraten ovoj prorok

3.se opisuva vo sto veruva toj narod pred doaganjeto na prorokot

4. se opisuva deka toj prorok ke im ja zeme slavata na kipovite i ke mu ja vrati na boga

5. Muhammed a.s taa slava im ja odzede na kipovite i mu ja vrati na BOGA

6.se opisuva deka celokupniot narod ke pristapi kon verata sto ke ja propovede ovoj prorok ,

7.se opisuva deka ovoj narod e narodot i pleminjata koi ziveat niz pustinskite gradovi i sela,

8. tie narodi i pleminja koi sto ziveat tamu se Muslimani!

9.se opisuva deka tokmu tie vernici ke go slavat Boga , a Boga nikoj ne go slavi poveke od Muslimanite

10 . poradi faktot sto tokmu vo tie gradovi i sela niz pustinite Muslimanite go slavat Boga

11. se opisuva deka KEDARSKIOT narod ke go slavi Boga

12. Muhamed a.s poteknuva od KEDARSKIOT narod

13. Poradi faktot sto KEDAR e vtoriot sin na ISMAIL koj sto pak e sin na ABRAHAM

14. i poradi faktot sto ISMAIL E TATKOTO NA ARAPITE

Pa poradi site ovie tocki koi ti navedov , prorostvoto na ISAIJA 42:1-13 se odnesuva na Prorokot Muhammed a.s.