POWER-MKD напиша:
(велам привремени зашто прво требаше да станеме дел од НАТО па да прекрстуваме аеродром, и јас сакам да се вика Алекснандар, ама прво да станеме рамноправни па ќе правиме што сакаме), се наљутија грците и почнаа со условувања
Според ова, само членови на НАТО имаат право именуваат што сакаат и како сакаат. Многу ниско размислување. Ние сме тие кои сме, ако НАТО (поише ЕУ) смета дека не треба да не прими со нашето име, тогаш не ни треба да влеземе. Прва и основна работа во се е, за тие, кои тој избор не им се свиѓа, секогаш има алтернатива(Бугарија, Србија, Албанија, Грција). Но за тие кои сакаат да живеат во Mакедонија, алтернатива нема.
TpH_Bo_OkO напиша:
Мојата идеја е да се прогласи фајронт на овие 38% бананење, и одново да се роди Македонско револуционерно дело кое пак ќе се бори за создавање Македонска независна држава во нејзините етно-географски граници. Со истите уставни вредности каква што била Крушевската република - за да видиме раат.
Дотогаш ќе имаме лингури кои ќе повикуваат на „виткање кичма“.
Во никој случај не смееш да им замериш. Дека сме во тешка ситуација тоа е точно. Не може секој да ја трпи немаштијата и некогаш се одлучува полесно на проситуција, поготово кога интензивно има побарувачка. Но дали тоа ќе го решиме со револуција? Запамти, револуцијата ги јаде своите деца. Има многу пософистицирани начини да се смени цела ситуација, само бара пот.
QUARK напиша:
Da.
Znaci, nase e sega da razmisluvame kako da terame narednite 5 godini minimum.
E tuka e zagrizuvackoto za mene.
Токму пак реакцијата на Албанците е загрижувачка за нас. Ние на пример треба да издржиме 5 години да се етаблираме, ништо не се 5 години во споредба со тоа дека ќе го сочуваме името, идентитетот итн. Но на Албанците не им значи многу нашето име и нашето чувтство на припадност. Самото тоа можат да го искористат и некои радикални структури и кај Албанците и кај Македонците, да создадат конфликт(Bane is back, remember).
Значи, како и да е, во право си, тоа може да бидат тешки 5 години.
sbd777 напиша:
Па само морони би можеле да преговараат во состојба кога Република Македонија е признаета под уставно име од страна на повекје од 120 земји членки на ОН.
И со ова па не се сложувам. Зошто да не преговараме? Зошто прстот на вината да се префрли кај нас? Едноставно треба да преговараме и да стоиме ко вол у дол за нашите ставови. Башка, да се прашувам јас, чим преговорите веќе го скршнаа правецот можеме и ние да ги исфилуваме. На пример може да се внесе прашањето за имотите и така натака.
Bratot напиша:
Братот, ако мислиш на масовизација на антигрчки протести, тоа е опасна работа во овој момент, кога може лесно да преминат во насилни. Поготово кога некои политички структури, одвај чекаат да се оцрни државата, само заради тоа што е водена од конкурентската партија(сега ќе бидам осуден).
Моето гледање на проблематиката е:
Све на све кај нас не се сваќа правилно проблемот што го има Грција со нашето име, нашиот идентитет и така натака. Како прво мора да разбереме дека на Грците им е итоа како јасно дека хартија трпи све. Така да инсистирање на декларативна промена на името на Грците им купува време, но очигледно не им е тоа доволно и не им е тоа крајната цел.
Во моментов на Грција и е најважно да не влеземе во ЕУ (пред се). Зошто е тоа така?
Еве да наведеме една хипотетичка ситуација. Ние смениме све што бараат и име и идентитет и народ и све друго. Но тоа ќе биде само на хартија и чувствата на сите ќе ни бидат јасни. Во оној момент кога ќе влеземе во ЕУ, ќе се отворат границите, Грчката држава нема да има непријателство кон нас (вака тврдат тие што се залагаат за промена но плитки се нивните размислувања). Ќе има слободен проток на идеи меѓу двете држави. Луѓето кои живеат во Северна Грција (Егејска Македонија) колку и да се цврсти во своите заложби заради разни причини да се кажуваат за Грци, тие тоа не се.
Во една таква ситуација регионот на Северна Грција само повеќе ќе се одалечува од Атина и ќе се наклонува кон север. Имајќи ја во предвид местоположбата и територијалната зафатеност во однос на нашата држава, природен ќе биде процесот тој регион да проба да се оттргне од стегите на Атина. И секако дека во една таква ситуација, територијата на Северна Грција, во услови кога нема граници, ќе се стреми да превземе контрола кон север. Пошто знаеме дека сојузите и униите не се вечни, во еден момент на редефинирање на границите, на крајот на ЕУ па кога и да дојде, територијата на Егејска Македонија ќе виси на конец.
Меѓу Егејска Македонија и јужна Грција постои јасна диференцијација меѓу народот која најдобро се гледа меѓу навивачите на Солунските и Атинските клубови (Атињаните се нарекувани цигани, а Солуњаните Вулгари, заради јазикот(Македонски) кој го знаат многу добро).
Целта на Грција е да купи време, во оваа многу неповолна ситуација за нив. Економски и воено зависат премногу од САД и ЕУ, а други силни економски и воени сојузи сега за сега нема. Русија е далеку од Балканот, како можна алтернатива. Значи целта на преговорите не се промена на нашето име, идентитет или било што. Целта на Грција е да купи време додека светската сцена се смени или Македонија да пропадне. Колку и да ни изгледа нас дека ние сме во понезавидна положба, верувајте, на Грците воопшто не им цветаат рози. Ние ете намерно или ненамерно, со труд или не, успеавме да се оддржиме 18 години. Ако силината на политиката на Грција пред 18 години беше 1000:1 сега е 10:1, за 5 години којзнае, може да се префрли во наша корист или да се изедначи. Па пред 7-8 години не ни можевме да замислиме дека некој претседател на САД може да излезе јавно да ни даде подршка за влез во НАТО, па макар било тоа и декларативно.
Нашата политичка моќ расте, иако ние тоа не го гледаме. Преговорите повеќе ги уморуваат Грците отколку нас. Пред 18 години на протестите во Солун против Македонија излегоа 1 000 000 луѓе, а во 2008 немаше ни 10 000. Грција свесно влезе во борба во која времето има најголема улога и знае дека како поминува времето нејзините позиции слабеат, но тие ќе се борат до последниот момент, со надеж дека нешто ќе се промени. Не е победа за Грција, ако ние смениме идентитет или име, тоа не е целта. Целта на Грција е јасна, ние да не влеземе во ЕУ, да нема отворени граници меѓу двете земји, да не важи законот за нас да можеме да купуваме имоти во Грција и да развиваме бизниси, Грција несака никакво, па ни најмало влијание кое потекнува од нас. Едноставно кажано, не сакаат размена на идеи. Не сакаат да им пропадне инвестицијата за диференцијација што ја вложувале последните 90тина години. Како што вели еден мој пријател, Егејска Македонија е за Грција кнедла која и се заглавила во грло и сеуште се мачи да ја голтне.
Затоа и кога видоа дека има можност за промена на името, го покачија влогот. И тој влог ќе се покачува до бескрај, дека нашето влегување во ЕУ, ќе биде почетокот на пропаста за Грција каква што ја познаваме.
Е сега, ние имаме можност за влијание во Егејска Македонија и без влез во ЕУ, но за жал, тие што се против промена на името (и сега ќе бидам осуден) заговараат да не се оди на одмор или по бизнис во Грција(јас викам Егејска Македонија). Зошто да не, зошто да не се шират идеи, запознаваат пријатели и сл. Но не само тоа, јас би отишол уште подалеку со влијанието, моменталната ситуација ни дава уште 2 силни методи за Македонско влијание во Егејска Македонија, но сега не би ги образложувал (а и никогаш на форум нема да ги образложам). Досега нашата политика е чисто дефанзивна, тоа е резултат на тоа што немаме унитарна, национална држава. За да се прејде во офанзива, потребна е национална структура, која ќе делува вон институциите на државата (зборам за чисто легално дејство). Се додека таква(национална) структура не се создаде, ситуацијата ни налага нашето дејство да може да биде само од дефанзивна природа.
Според сето ова, вистинското прашање што се поставува не е:
За што преговараме? Туку:
Која е целта на преговорите?