SuicideMessiah
Советник
- Член од
- 7 јули 2008
- Мислења
- 5.575
- Поени од реакции
- 295
Брифинг,27.02.2009
Зоран Заев
На почетокот сакам да ги потсетам граѓаните што им вети Никола Груевски на економски план.
Им вети, зголемување на економскиот раст, повисока стапка на вработеност и пораст на животниот стандард. Или ова преточено во бројките на економскиот тим на оваа Влада, а именувано како нејзин стратешки приоритет е: просечен раст на БДП од 6 до 8 %, раст на индустриско производство со стапка од 5 до 7 % годишно и пораст на извозот од најмалку 15 %.
Но, ова се само ветувањата напишани во портокаловата преродба, фактите се сосема нешто друго.
Во Македонија има континуирано намалување на индустриското производство како резултат на неспособноста на Владата да води стабилна економска политика.
Континуирано зголемување на невработеноста кое во последните месеци е уште поизразено заради игнорантскиот однос кон последиците од економската криза и непревземање на вистински економски мерки за справување.
Доказ за тоа е новиот бран на отпуштања од “Скопски Легури“ и “Силмак“ кои според првичните проценки може да остави нови 1.000 луѓе без работа.
Дополнително, во Македонија има константен пад на индустриското производство во последниве неколку месеци. Во ноември 2008 година падот на индустриското производство во однос на истиот месец 2007 година изнесуваше 2,9 %, во декември 10,1%. Во јануари 2009 година, во споредба со истиот месец лани, во Македонија се бележи пад на индустриското производство од дури 16,7 %.
Според податоците на Државниот Завод за Статистика, индексот на индустриско производство во споредба со јануари 2005 година е намалено за речиси 19 %.Колку за илустрација во 2006 година кога ВМРО ДПМНЕ ја превзема власта индустриското производство имаше раст од 11,3 во споредба со просечното во 2003 година.
Истовремено, Владата на ВМРО ДПМНЕ заради мегаломански проектираниот Буџет од 2,8 милијарди евра кои нема шанси да го наполни се однесува по принципот “гладна кокошка просо сони“.
Владата наместо да им помогне да ја пребродат кризата измислува разноразни нови дополнителни давачки кои ги оптеретува и онака натоварените со давачки македонски фирми. Таков пример е новата давачка за 60-те илјади фирми кои за да го регистрираат работното време сега ќе мораат да платат по десет евра. Бидејќи тоа мораат да го сторат два пати во годината тоа значи по 600 илјади евра кои на секои шест месеци ќе се слеваат во државниот Буџет.
Дополнително, Македонија почна да ги чувствува и последиците од тврдоглавоста на Владата да не ги послуша препораките за намалување на јавната потрошувачка.
Притисокот врз стабилноста на денарот полека но сигурно станува неподнослива. Народната Банка на Македонија само во јануари потрошила 53 милиони евра од девизните резерви за одбрана на стабилноста на денарот.
Влегуваме во сивата зона на количината на девизните резерви, бидејќи за една година се намалија за 200 милиони евра (министерството за финансии лани потроши 112, 2 милиони евра за отплата на надворешниот долг, останатите се потрошени за одржување на стабилност на курсот на денарот), а лани приливите во девизните резерви беа намалени.
Ако Владата на Груевски вака се продолжи девалвацијата на денарот ќе стане неизбежна.
Најстрашното од целата оваа ситуација е како се однесува владата. Погледенете ја само ноншалантноста со која ги “горат“ буџетските и државните пари. Абер немаат од штедење. Кога една економија како САД штеди, кога ММФ ни порачува екплицитно дека мораме да ја намалиме јавната потрошувачка, Груевски и неговиот економски “тим“ се фрлиле на трошење како да сме најбогатата, а не најсиромашната држава на континентот.
Секој пат кога ВМРО-ДПМНЕ доаѓа на власт ја откажува соработката со нив, и самоволно и недомаќински ги троши нашите заеднички пари. Денес ние имаме најголем буџет во нашата историја, кога економијата ни е најзагрозена! Светската економска криза ги плаши владите на најголемите економии во светот, но не и владата на Груевски и ВМРО ДПМНЕ. Таа се однесува како коцкар кој троши најмногу, кога има најмалку !
Едноставно кажано, таканаречениот економски “дрим тим на владата“, наместо соништа ни испорачува кошмари.
Излезот од оваа криза е тежок и болен, но е единствен и очигледен. Македонија мора под итно и драстично да ги намали буџетските трошоци и радикално да го смени курсот во монетарната, фискалната и пред се во меѓународната политика, зашто само НАТО и ЕУ можат да донесат стабилност и безбедност, а само така ќе привлечеме нови инвестиции и нови работни места.
Затоа, ВМРО-ДПМНЕ, мора да престане да ги троши парите на граѓаните за себерекламирање, мора да ги паузира 20 милионските археолошки ископувања, милионските споменици на шмизли и мачки, да ги запре партиските вработувања во администрацијата и да ги пренамени средствата во развојни проекти со кои ќе се овозможат инвестиции и нови работни места!
Ако тие не знаат како, има кој знае.
Зоран Заев
На почетокот сакам да ги потсетам граѓаните што им вети Никола Груевски на економски план.
Им вети, зголемување на економскиот раст, повисока стапка на вработеност и пораст на животниот стандард. Или ова преточено во бројките на економскиот тим на оваа Влада, а именувано како нејзин стратешки приоритет е: просечен раст на БДП од 6 до 8 %, раст на индустриско производство со стапка од 5 до 7 % годишно и пораст на извозот од најмалку 15 %.
Но, ова се само ветувањата напишани во портокаловата преродба, фактите се сосема нешто друго.
Во Македонија има континуирано намалување на индустриското производство како резултат на неспособноста на Владата да води стабилна економска политика.
Континуирано зголемување на невработеноста кое во последните месеци е уште поизразено заради игнорантскиот однос кон последиците од економската криза и непревземање на вистински економски мерки за справување.
Доказ за тоа е новиот бран на отпуштања од “Скопски Легури“ и “Силмак“ кои според првичните проценки може да остави нови 1.000 луѓе без работа.
Дополнително, во Македонија има константен пад на индустриското производство во последниве неколку месеци. Во ноември 2008 година падот на индустриското производство во однос на истиот месец 2007 година изнесуваше 2,9 %, во декември 10,1%. Во јануари 2009 година, во споредба со истиот месец лани, во Македонија се бележи пад на индустриското производство од дури 16,7 %.
Според податоците на Државниот Завод за Статистика, индексот на индустриско производство во споредба со јануари 2005 година е намалено за речиси 19 %.Колку за илустрација во 2006 година кога ВМРО ДПМНЕ ја превзема власта индустриското производство имаше раст од 11,3 во споредба со просечното во 2003 година.
Истовремено, Владата на ВМРО ДПМНЕ заради мегаломански проектираниот Буџет од 2,8 милијарди евра кои нема шанси да го наполни се однесува по принципот “гладна кокошка просо сони“.
Владата наместо да им помогне да ја пребродат кризата измислува разноразни нови дополнителни давачки кои ги оптеретува и онака натоварените со давачки македонски фирми. Таков пример е новата давачка за 60-те илјади фирми кои за да го регистрираат работното време сега ќе мораат да платат по десет евра. Бидејќи тоа мораат да го сторат два пати во годината тоа значи по 600 илјади евра кои на секои шест месеци ќе се слеваат во државниот Буџет.
Дополнително, Македонија почна да ги чувствува и последиците од тврдоглавоста на Владата да не ги послуша препораките за намалување на јавната потрошувачка.
Притисокот врз стабилноста на денарот полека но сигурно станува неподнослива. Народната Банка на Македонија само во јануари потрошила 53 милиони евра од девизните резерви за одбрана на стабилноста на денарот.
Влегуваме во сивата зона на количината на девизните резерви, бидејќи за една година се намалија за 200 милиони евра (министерството за финансии лани потроши 112, 2 милиони евра за отплата на надворешниот долг, останатите се потрошени за одржување на стабилност на курсот на денарот), а лани приливите во девизните резерви беа намалени.
Ако Владата на Груевски вака се продолжи девалвацијата на денарот ќе стане неизбежна.
Најстрашното од целата оваа ситуација е како се однесува владата. Погледенете ја само ноншалантноста со која ги “горат“ буџетските и државните пари. Абер немаат од штедење. Кога една економија како САД штеди, кога ММФ ни порачува екплицитно дека мораме да ја намалиме јавната потрошувачка, Груевски и неговиот економски “тим“ се фрлиле на трошење како да сме најбогатата, а не најсиромашната држава на континентот.
Секој пат кога ВМРО-ДПМНЕ доаѓа на власт ја откажува соработката со нив, и самоволно и недомаќински ги троши нашите заеднички пари. Денес ние имаме најголем буџет во нашата историја, кога економијата ни е најзагрозена! Светската економска криза ги плаши владите на најголемите економии во светот, но не и владата на Груевски и ВМРО ДПМНЕ. Таа се однесува како коцкар кој троши најмногу, кога има најмалку !
Едноставно кажано, таканаречениот економски “дрим тим на владата“, наместо соништа ни испорачува кошмари.
Излезот од оваа криза е тежок и болен, но е единствен и очигледен. Македонија мора под итно и драстично да ги намали буџетските трошоци и радикално да го смени курсот во монетарната, фискалната и пред се во меѓународната политика, зашто само НАТО и ЕУ можат да донесат стабилност и безбедност, а само така ќе привлечеме нови инвестиции и нови работни места.
Затоа, ВМРО-ДПМНЕ, мора да престане да ги троши парите на граѓаните за себерекламирање, мора да ги паузира 20 милионските археолошки ископувања, милионските споменици на шмизли и мачки, да ги запре партиските вработувања во администрацијата и да ги пренамени средствата во развојни проекти со кои ќе се овозможат инвестиции и нови работни места!
Ако тие не знаат како, има кој знае.
