Родители - до кој степен сте спремни да ги лажете?

[igor108367]

Ми текна на еден пример од факултет за тоа колку на децата им е страв од родителите. Имав еден колега кој не успеа да запише втора година. Е арно ама на детето му беше страв да им каже дома па ги лажеше дека има запишано втора. Им зимаше пари од дома за школарина, секој ден одеше на факултет и покрај тоа што немаше право да ги полага испиттиет од тој семестар. И така заврши и втора година и ние се упишавме во трета и он пак идеше на факс иако не толку често како втора.Неговите дома знаат дека упишал трета година а он уште прва. Тоа што е уште поинтересно што во трета година уште двајца му се приклучија со истата финта. Точно што и како прави сега не знам бидејќи јас завршив ама што и да е нема да биде надобро кога ќе дознаат неговите.
Сите ние сме лажеле за работи нафакултетот особено кога не оделе совршено само мене ме интересира кој е колку спремен да лаже за да ги задоволи своите родители.

 

[girlll]

Не е само за да се задоволат родителите повеќе е стравот од тоа што те чека дома кога ќе дознаат што си забрљал..
Незнам до кој степен сум спремна да лажам ама да, лажам да речеме дека топ сум си поминала у школо и дека нешто се десило дури знам и да раскажам приказна дома а уствари на кафе цел ден сум го поминала.. Али ко што кажав не е да се задоволат родителите тоа.. Тоа е страв од реакција..

 

[igor108367]

Не е само за да се задоволат родителите повеќе е стравот од тоа што те чека дома кога ќе дознаат што си забрљал..
Незнам до кој степен сум спремна да лажам ама да, лажам да речеме дека топ сум си поминала у школо и дека нешто се десило дури знам и да раскажам приказна дома а уствари на кафе цел ден сум го поминала.. Али ко што кажав не е да се задоволат родителите тоа.. Тоа е страв од реакција..

Да да дефинитивно е и страв ама до кој степен се оди бидејќи некои луѓе немаат ни осет до каде одат. Тоа што ми е фасцинантно е како родителите не ги дознаваат.

 

[girlll]

Се се дознава кога тогаш.. Дали денес дал по 5 години ќе дознаат не пијат мастило и тие.. Проживеале и виделе далеку појше и веруј дознаваат..
А иначе ако почнеш еднаш да лажеш за нешто посериозно е после скроз се губи осет.. Си викаш - Ај бе шо као кој не лаже дома и затоа се дешава ко што викаш скроз осет да се изгуби.. Знаеш.. И во тоа треба да си поставиш сам граница.. Пошо се почнува од дома.. Ако некој видиш лаже суши дома па што очекуваш на страна? Навика е.

 

[FlyingUnderpant]

Па што знам скоро ич не ги лажам моите, ако нешто не треба да им кажам ќе премолчам немора да лажам,а најчесто и ако премолчам нешто по одреден период им го кажувам... инаку олку за школо да лажам неможам па и не се толку глупи моите ќе приметат дека нешто не штима.

 

[StormRage]

girlll во потполност се согласувам... така е истото и мене ми се дешават само шо мене ми е некако веќе и навика на пр. за нашкола тест писмена никогаш не сум кажал дома ради едно... ако им кажам по цел ден ме нервираат со она учи тест имаш утре и сл. а иначе јас учам само од на час... така да некогаш и се мора

 

[noodle ®]

Не е крив човекот, мислам крив е у смисла на тоа што лаже за таква озбилна работа, ама уште поголеми идиоти се родителите што му влеале толкав страв на детето за да стигне до овој степен. Не се лаже за ваква работа освен ако немаш ептен терсене родители.


Оф топик: Обавести не шо ќе се деси догодина дипломска кога ќе му спремаат

 

[StormRage]

Не е крив човекот, мислам крив е у смисла на тоа што лаже за таква озбилна работа, ама уште поголеми идиоти се родителите што му влеале толкав страв на детето за да стигне до овој степен. Не се лаже за ваква работа освен ако немаш ептен терсене родители.


Оф топик: Обавести не шо ќе се деси догодина дипломска кога ќе му спремаат

бате ја имам терсене родители до зубе... така да од влакно јаже прават...

 

[° Tinna °]

Жал ми е многу за тие деца,имам такви примери околу себе.
Жално е затоа што ако со родителите не ја имаш таа потребна комуникација,со некој друг па можеби и ич.
Страв ми е и мене некогаш од нивната реакција [кога ќе напраам некоја тешка глупост],али секогаш порано или подоцна кажувам што сум направила.
Што се вика ги фаќам во оние „добрите“ па им кажувам.
Знам дека ако дознаат од некој друг,дека ќе биде многу полошо,па затоа сама си ги признавам грешките и одговарам за постапките.
Ако ја изгубат довербата во мене,животот ќе ми стане пекол,ќе ми скратат многу нешта и ќе ме удрат таму кај што најмногу ме боли за да не ја повторам истата грешка пак.[Ова со казнувањево важи за татко ми].

 

[kikamika]

Никогаш до сега не сум ги лажела право им кажувам се што не е убаво. Во средно сите ке се кријат од родителите кога нема да идат во школо, а јас ке им кажев дека не одам зашто не сум научила добро и ке си седев дома си земав како слободен ден и никому ништо. Може не им било по ќеиф ама барем знаат кај сум била. И на тинејџерски години сите ке лажат дека ке спијат кај другарки за да можат да излегуваат во град јас си кажував дека сабајле ке се приберам. Мислам дека така е многу подобро отколку да лажеш. Тоа не е до децата тие биле приморани да одат до крај со лажгите за да не ги разочараат родителите т.е. да не им го накршат филмот. Тука родителот треба да се праша кога ќе ја открие лажгата зашто детето било во таква ситуација да лаже. Таквата бариера меѓу родителот и детето може само поголема беља да направи.

 

[PokerFace]

Јас ги лажам моите :kesa: али не претерувам со тоа, си имам граница!
До сега сега за се што ги имам излажано им имам по неколку дена или недели кажано ... и ми имаат опростено ... затоа што и јас знам а и они знаат дека е подобро од мене да го дознаат тоа ... отколку од некој друг. :smir:

 

[kikamika]

А родителот не ги дознаваат децата зашто нејќат реално да ја погледнат ситуацијата секој родител вика дека неговото дете е најдобро. А реалноста е може сосема друга, заслепеност на родителите или страв да се соочат со проблемот на детето.

 

[bucio]

Пред неколку години кога ме праша мајка ми што беше проблемот во ситуацијата, јас свесно ја излажав. Не дека се плашам нешто од нејзе , како што е поставена темава, туку не сакав нешто посебно да се загрижува.
Вистинска причина беше дека имавме различен концепт во која насока да се одвиваат работите, и јас изнесов некои сериозни забелешки, и со мајчиниот жестоко се фативме за врат .

 

[Срцуфка]

Ми се случува да подлажнам нешто, ко на пример дека сум била на факултет а уствари сум џоњала/седела на кафе, или дека сум седнала да учам, а сум седела пред комфљуктор, или дека ми требаат пари за не знам си таму нешто големо, а јас сакам да си купам наочари и слично... Работи за кои би ми подвикнале малце моите, а многу малку одбрани зборови и соодветен израз на лицето се потребни да го одбегнам тоа.
Не би можела да лажам за нешто толку големо, и не би сакала. Сепак, немам таков страв од моите и редовно се известени за мојот (не)успех на факултет... А, да, едно време мислев да кријам дека сум ја потчукнала колата, ама со оглед на тоа на колку ок реакција наидов кога кажав, не би лажела ни за такви работи.

 

[Фокси]

Абе ми се случуват некогаш да излажам нешто.
Најчесто за излегвења и такви работи ама секогаш некако ми е неубо ко ќе ги лажам.
За олку големи работи неможам ни да помислам,а камоли да ги направам
Секогаш се коректни према мене.Ко ќе ми требало нешто ме поддржувале.
Никогаш не ме навредиле,удриле или нешто слично.Само еднаш ми имет речено неможит да излезиш.
И јас по се то да ги лажам за такви работи?Ок сеа сум тинејџер и некако нормално ми изгледат да имаш некои скриени работи од родителите на пример во врска со дечковци и сл ама ако некогаш ми треба помош секогаш можам кај нив да се обратам и сум сигурна дека ќе ми дадат совет и ќе разговараме на таа тема.
Од моите родители воопшто немам страв.Само почит!Баш таа почит ме сопира да помислувам на вакви работи..