Радикалната грчка левица и активистите од Македонија

  • Креатор на темата Креатор на темата Офчар
  • Време на започнување Време на започнување
Статус
Затворена за нови мислења.

Офчар

The Bite of The Mamba [81]
Член од
24 април 2005
Мислења
3.717
Поени од реакции
57
Возраст
38
Веб-сајт
vuna.blog.com.mk
На темата за протестот во Скопје беа допрени многу теми опозиции позиции власи грци турци предавници малцинства и национални интереси.. Па си викам, ајде има интерес. Еве еден мал осврт на поврзаноста меѓу македонските и грчките активисти. Ова е стар текст, од јули оваа година, не можам да спремам понов од проста причина што ја подолго време сум пасивизиран од стварите во Македонија пошто голем дел од времето проаѓам во странство на студии.

Се надевам некој ќе прочита. Со мали модификации (место Блогерај - Кајгана) еве:

Она што е поводот за мој пост на Кајгана е промовирање на активизмот на неколкумина (да, не сме многу) македонски левичари заедно со грчките другари од Антинационалистичката Антимилитаристичка Иницијатива. Сметам дека на форумов одамна е загушливо од фрустрациите кон еден наш соседен народ, и преземајќи го на себе ризикот да бидам ословен како ли се' не, ќе се обидам да ви презентирам една поинаква реалност.


pano.jpg

ВЕТО за Национализмот, Милитаризмот и НАТО - знамето на А.А.И​

А.А.И е коалиција на политички партии, организации, групи на граѓани и индивидуалци од Грциjа, кои се од левиот блок. Не се поврзани со ККЕ (Комунистичката Партија на Грциjа која е сталинистичка). Најголемиот дел на партии и организации чии претставници се во Иницијативата се дел од големата коалиција на радикалната левица – СИРИЗА, која на анкетите котира со 18% и рејтингот и натаму им расте. Дел се и од вонпарламентарната левица, дел се и од синдикати и сл. Нивното идеолошко профилирање генерално е троцкизмот, еврокомунизмот, демократскиот социјализам, меѓу работниците има и анархо-синдикалисти, има и нова левица, и зелени; ги има и револуционери и реформисти.
2501657014_72c977c2d4.jpg

Прошетката по трибината во Скопје​

Нивните заеднички ставови околу кои се обединети во Иницијативата се: итно признавање на Република Македонија под уставното име, признавање на македонското малцинство во Грциjа, признавање на правата на бегалците и тн., како и напуштање на НАТО од страна на Грциjа и расформирање на НАТО.

Во Иницијативата членува и младо и старо, особено значајно е што има и родов баланс (на пример, главната координација ја извршуваат две жени), членуваат луѓе од сите краишта на Грциjа, но кои се концентрирани во Атина, кој заради студии, кој заради работа. Моја замерка е што минорен е уделот на малцинствата, а тие отворено се трудат тоа да го надминат. Сепак, и нашата група е претежно составена од етнички Македонци иако и ние се трудиме да бидеме инклузивни.
Во Грциjа активизмот има долга традиција, има и подлога; граѓанската свест таму е на високо ниво. Впрочем, грчката модерна историја е одбележана од секакви режими, најсуров бил секако оној на воената хунта; Грциjа е одамна во НАТО и одамна негува слободен пазар; високата класа е екстремно моќна – постојат неколку фамилии кои владеат со Грциjа, но имаат и влијание на меѓународна сцена. Сето тоа предизвикало денес обичниот народ да е во теснец – социјална несигурност, високи цени, проблеми во секојдневното живеење колку сакаш.. и во таква ситуација, кај нив нема молчење – се излегува на улица.
koli.jpg

Запалена полициска кола во Атина (не ја сликав јас)​

Луѓето од Иницијативата пак се свесни за силниот национализам во Грциjа, и она што и јас го повторувам секогаш, дека тој национализам е бегање од реалните проблеми. Левицата имала и порано обиди да се спротистави на лудилото на естаблишментот – но ова е прв поорганизиран облик и се надевам фронтот ќе се одржи и прошири.

Првиот настан го одржавме во Скопје, на 17 мај, и беше едно огромно искуство. Еве како известуваа медиумите: 1 2 3. Еве дел од моите впечатоци:
[...] се вклучи и стариот волк Никос Јанопулос - “не сум лингвист, ама се разбирам во соживот, затоа велам дека македонски јазик постои” и сл. Како за крај, добар цитат од Монтескје кажа и Златко: “Ја бирам Европа пред Франција, и Светот пред Европа; затоа што Французин сум случајно, но нужно сум човек”.
* * *​
Понатаму, проследи протестот. Слободно ќе кажам дека другарите од Грциjа ни одржаа школа како тоа треба да изгледа. Транспаренти, скандирање, позитивен дух.. Можеби малку разочарувачки беше што на крајот покрај 50ината Грци, останавме 15ина Македонци, но тоа е тоа. Одекот во медиумите беше на место, а веројатно и граѓаните, бар оние кои не’ видоа и чуја непосредно ја примија нашата порака. [...]

[...] Демонстриравме солидарност, поддршка за хуманите идеи, меѓународна соработка и разбирање, и храброст да застанеме против лудилото промовирано од обете влади и на широко прифатено од масите и кај нас и кај нив. Со надеж дека од ова позитивно искуство ќе извлечеме што е можно повеќе поука и вештина за организирање слични акции, за сега остануваме на пораката “Не за национализмот, не за милитаризмот, ДА ЗА СОЛИДАРНОСТА”. ["Малку за македонско-грчката средба]
Потоа, на 21 јуни се одржа трибина во Атина. Не бев присутен, од македонска страна говореа Ивица Антески и Александар Митров од “Не пиеме нафта!”. Говорите им беа на македонски јазик, на плакатите беа најавени како Република Македонија.
AFISA-MAKEDONIKO.jpg


На 23 јуни бев на трибината во Јанина [линк: моите впечатоци од настанот], каде говоревме јас и Ивица, најавени како Република Македонија, овој пат на англиски, затоа што немаше кој да преведува. Еве дел од мојот говор:
Gianena-poster_mak.jpg
Nationalism is a very serious illnes of a society; because it flirts with people’s feelings and inner doubts. It’s a game of fear, agressivenes and dismantling the individual rational thinking; it’s a game that is based on the psychology of the masses, and the ability to manipulate with the facts.
That’s what the name dispute is about. It’s a clash over just one symbol, over something artificial, it’s a clash over just one WORD, a word in its most literal meaning. But, it has background. History. I would dare to say genocide. Totalitarian regimes. Fugitives. Stolen properties. Who knows? I prefer saying historical engineering instead of just history.
[...]

For me, a true act of anti-nationalism is when a man stops living in the past and abolishes the collective reality and starts thinking of the well being of the very people around him including himself. Thus, a real act of anti-nationlism by me, would not be the deconstruction of the Greek position in the situation with Macedonia. You know better than me what the Greek politicians say and do. That’s your battle to fight and you have some serious work to do.
My anti-nationalism is a critique to the nationalism I see at home. [цел говор на англиски] [превод на македонски]
Picture0071.jpg
Трибината во Јанина


Во последните денови од јуни, се одржа Антирасистички фестивал во Солун, каде говореа Кире Василев и Златко Димитриоски од "Не пиеме нафта!" најавени како Република Македонија, на македонски јазик.​
На 4, 5 и 6 јули се одржа 13тиот Антирасистички фестивал во Атина, каде што на првиот ден главната трибина беше токму на Иницијативата. Од Македонија говорев само јас, на македонски, најавен како Република Македонија, а за прв пат Грците го отворија и кипарското прашање (имаше говорници Грчки и Турски Кипрани). Насловот беше “Ембарго за национализмот, вето за глобализацијата”. Ова беше најпосетениот настан, имаше во еден момент можеби и 200 луѓе сосе оние кои беа на стоење собрани наоколу. Впрочем, фестивалот беше огромен, го посетија илјадници луѓе, еве малку од атмосферата:


Атмосферата не се пренесува ни со збор, ни со слика ни со видео. Јас пробав со еден пост, но џабе - тоа треба да се доживее.


Нашата трибина имаше два дела: еден македонско-грчки, другиот кипарски (Грк и Турчин претставуваа заедничко синдикално движење од островот). Еве дел од мојот говор (на македонски, со симултан превод), кој беше супер прифатен, а особено впечатлив им беше и поздравот (на грчки, македонски, влашки, албански и турски):
[...] Една од моите важни поенти во Јанина беше, во тој дух, ако можам да кажам, христијанската критика упатена на институциите на Христијанството. И денес би го повторил тој став - им препорачувам на верските лидери од двете земји да почнат малку повеќе да ја читаат Библијата и да демонстрираат некои од хуманите христијански вредности како што се прифаќањето на другиот и простувањето, наместо тврдиот национализам кој се наоѓа во словото на политичките елити. Впрочем, МПЦ и ГПЦ зборуваат за истиот Бог, истиот Рај, истиот морален кодекс; но дефинитивно не е Христијанство да презираш и да покажуваш со прст кон некој кој што треба да ти е брат или сестра по вера, само затоа што доаѓа од друга земја.
SA550461-1.jpg
Понатаму, се осврнав кон апсурдниот спор со името: мојот став е дека тоа е нечив туѓ проблем, затоа што и денес не верувам некој овде присутен да има проблем со име. Секој може да си се нарекува како сака, и тоа е основното правило на комуникација. Тажно е до каде оди надворешната политика на Грциjа, но и загрижувачки е што Македонија ја прифаќа таа игра и на ниво на официјална политика, но и во креирањето на јавното мислење; нечујно се промовира национализмот како легитимно стојалиште во односите со нашиот јужен сосед и тоа е нашиот предизвик, исто како што ваш е Дора Бакојани. (м.з. - тука имаше огромен аплауз пошто Бакојани е омразена меѓу левицата)
Оправдувањето на својот национализам како одговор на туѓиот национализам е бесмислено: затоа реков пред 10 дена, и денес ќе повторам: анти-национализмот започнува кога ќе се пресече врската со минатото и историските права, и кога ќе почне да се мисли на иднината од аспект на сопственото непосредно опкружување. [...] [цел говор]

За сите скептици, пак ќе повторам (не за его трип туку за освестување): под уставно име во Атина, на македонски јазик проследено со аплауз - кој го тоа направи?



* * *


За сите кои имаат недоумица како може "анти-националист" да бара права за малцинства и сл. - еден од главните принципи во политичкото делување на левицата е принципот на самоопределба. Првенствено пропагиран од анархистите, понатака го превзема Ленин, а во западната политика го внесува Вилсон.
 
``Како за крај, добар цитат од Монтескје кажа и Златко: “Ја бирам Европа пред Франција, и Светот пред Европа; затоа што Французин сум случајно, но нужно сум човек”.``

За сите кои имаат недоумица како може "анти-националист" да бара права за малцинства и сл. - еден од главните принципи во политичкото делување на левицата е принципот на самоопределба.

нели си контрадикторен....принцип самоопределба која вклучува и национална самоопределба, а при тоа претходно се повикувате првин сум човек потоа аналитички стигнуваш до националност.

значи космополитизам изменето али сепак лајт мотив ``пролетери од сите земји обединетесе``..заменето во ``сите незадаволни ( па макар и од загорен ручек) од сите земји обединете се``

левицата е оперирана од националност, апсурдно е да поштова право на национално самоопределување кога единката ја гледа како алат за глобално делување.
 
Одличен текст на Слободан Антониќ за состојбите во Српската левица. Само смени Српска со Македонска и ете ти го профилот на офчаров и најчето и “остали слични њима“ бедници:

припадници наше богате и неговане НВО елите убеђени су да су они прави, аутентични левичари. Истраживање, које је Младен Лазић спровео међу НВО активистима, 2004. године, показује да је међу њима три пута више оних који за себе верују да су левичари, него што је међу њима декларисаних десничара. Истовремено, оних који за себе тврде да су «екстремна левица» у НВО сектору има седам пута више него у «обичном» становништву Србије3. Најлепше од свега је што се ти силни «левичари», у 84,4 посто случајева, како наводи Лазић, финансирају из страних фондова4. Ако знамо да се већина тих фондова пуни из буџета западних влада (пре свих САД), онда је слика о нашем «НВО левичарству» потпунија. Левичари које финансира влада САД, као главна полуга светског капиталистичког система – права левичарска позиција, нема шта! Треба имати у виду да класни састав српске НВО елите, који је утврдио Лазић, показује да су наши «левичари» управо деца социјалистичке више-средње класе и да се, по образовању и приходима, и сами могу сврстати у вишу-средњу класу5. Путовао сам, једном приликом, на неку трибину са директором наше познате НВО. (Он иначе за себе смртно озбиљно мисли да је левичар, иако се годишњи буџет његове НВО, од 1,1 милиона евра, углавном пуни из страних, крипто-државних фондова). На радију се зачула песма «Деца Пиреја». «Ова песма ме подсећа на детињство и путовање `Галебом`», рекао ми је носталгично. Да, његов отац је био амбасадор. Доцније се повео разговор о директорки једне друге познате НВО. «Знам је од детињства», рекао ми је, «наше породице су често заједно летовале нас Брионима». Да, и њен отац је био познати генерал. У таквом миљеу, социјалистичких дипломата и генерала, левичарство је одвек било пријатна забава за салон и још један разлог младалачког трсења на студентским журкама. Левичарство, међутим, и данас служи истој, виртуелној сврси, прибављајући уз то и мало самопоштовања између двеју посета вашингтонским и бриселским благајнама
евица је тада на Западу желела да заустави све те страшне патње на хиљаде породица које су живеле у најближем комшилуку. Вредни и радишни људи, привржени својим породицама, мучили су се у беди коју нису могли да поправе ма колико да су дуго и напорно радили. Маркс је био огорчен због неосетљивости владајуће класе. Био је гневан због преспорог поправљања положаја чак и оних најмањих и најнезаштићенијих – радничке деце. Западна левица је тада искрено саосећала са сузама деце у шкотским рудницима или манчестерским предионицама. Њен идеал био је радник, пожртвовани отац породице који тешко и напорно ради да би својим укућанима донео хлеб, и води тешку синдикалну борбу да би ослободио своју децу и своју жену ропског аргатовања. У том смислу, и без обзира на наше политичко опредељење, тадашњој левици се мора признати да је била часна, мушка и за свако поштовање. И у доба Лењина и Стаљина левица се није могла не поштовати. Она се храбро и уз лични ризик тукла за власт или одржање власти. Била је и сама сурова. Није је било превише брига за сузу неког сеоског или градског детета, само ако је мислила да су његови родитељи «непријатељи револуције». Али, она је макар све то радила верујући да убрзо више неће бити разлога за ма чије сузе. Она је веровала у велики идеал Светске револуције, крај свих патњи и почетак царства слободе. Њен идеал је био партијски радник – комуниста, чврст, прекаљен борац, суров према класном непријатељу, али - у ретким тренуцима одмора - брижан и нежан према својој жени и укућанима. Та левица је, поготово у доба Стаљина или Маоа, била сурова. Могли сте је осуђивати. Могли сте је називати свирепом. Али сте је, свеједно, морали поштовати због њених великих циљева, због њеног самопрегора и због њене спремности на највећу личну жртву.
НВО левица данас, међутим, ослобођена је од свих великих друштвених или историјских циљева. Нестала је реторика револуције или изградње новог, другачијег друштва. Класну, политичку и синдикалну борбу за раднике и све друге ниже слојеве заменила је правничка и медијска борба за дискриминсане сексуалне мањине и угрожене животиње. Уместо црвеног барјака, у жуљевитој руци металостругара, на њеним скуповима сада се вије заствче «дугиних боја», у негованој ручици неког геј-активисте. Идеолошки носилац те псеудолевице је добростојећи припадник (односно припадница) више средње класе, запослен(а) у маркетингу, информатичкој подршци или индустрији забаве. Сав њихов «левичарски» ангажман састоји се углавном у томе да се у слободно време «четује» по интернету, под псеудонимом проклиње Буш, и оставља музички запис песме «Bandiera rossa». Сав ужас њихове ускраћености, против којих они највише и протестују, састоји у томе што се геј парови не могу венчавати у цркви, усвајати децу, или улазити у школе како би упућивали ђаке у тајне свог «сексуалног избора». Суза детета сада је важна само ако је последица насиља у породици, рецимо, ћушке каквог хетеросексуалног оца (дакле, терора патријахалног мужјака коме одмах треба одузети дете и дати га на усвајање неком фином и толерантном истополном «партнерском пару»).
 
Алф е Васил Глигоров во некоја поблага варијанта :)

Во далеку поблага варијанта,но ајде да разгледаме што време вели:

is a very serious illnes of a society; because it flirts with people’s feelings and inner doubts. It’s a game of fear, agressivenes and dismantling the individual rational thinking; it’s a game that is based on the psychology of the masses, and the ability to manipulate with the facts.


Замени го НАЦИОНАЛИЗАМ со АНТИ-НАЦИОНАЛИЗАМ.



Понатаму, се осврнав кон апсурдниот спор со името: мојот став е дека тоа е нечив туѓ проблем, затоа што и денес не верувам некој овде присутен да има проблем со име. Секој може да си се нарекува како сака, и тоа е основното правило на комуникација. Тажно е до каде оди надворешната политика на Грциjа, но и загрижувачки е што Македонија ја прифаќа таа игра и на ниво на официјална политика, но и во креирањето на јавното мислење; нечујно се промовира национализмот како легитимно стојалиште во односите со нашиот јужен сосед и тоа е нашиот предизвик, исто како што ваш е Дора Бакојани. (м.з. - тука имаше огромен аплауз пошто Бакојани е омразена меѓу левицата)


Точно дека некој друг има проблем со нашето, но исто толку точно е дека туѓиот проблем ја спречува Македонија како земја и нејзиниот народ кој се определил како Македонци да го живее својот пат на самоопределба и градење на земјата.

Загрижувачки е што во конфликт со Грчкиот НАЦИОНАЛИЗАМ ти и уште пар други луѓе повикуваат на “левичарски“ филозофии :
``Како за крај, добар цитат од Монтескје кажа и Златко: “Ја бирам Европа пред Франција, и Светот пред Европа; затоа што Французин сум случајно, но нужно сум човек”.``

Замени го Франција/Французин со МАКЕДОНИЈА/МАКЕДОНЕЦ

И го добиваш токму оној став кој го изнудува политиката на Бакојани, да се откажеме од правото на самоопределба, да ја избереме Европа и Светот пред Македонија бидејќи нужноста налага да се биде безимен човек, без идентитет.

Со прости зборови, им правите услуга на Грчките НАЦИОНАЛИСТИ, прифаќајќи еден ваков став.


Велиш сте добиле огромен аплауз, за што?
За тоа што сте ја исплукале Бакојани која им е политички противник?

Аплауз и од мене.

Оправдувањето на својот национализам како одговор на туѓиот национализам е бесмислено: затоа реков пред 10 дена, и денес ќе повторам: анти-национализмот започнува кога ќе се пресече врската со минатото и историските права, и кога ќе почне да се мисли на иднината од аспект на сопственото непосредно опкружување.

Неможеш да бидеш АНТИ-НАЦИОНАЛИСТ и МАКЕДОНЕЦ во исто време, контрадикторни сте на својата филозофија за самоопределување која произлегува токму од “случајноста“ да минатото и историските права ја креираат твојата национална определба и идентитет.

Со откажувањето од минатото и историските права ти се откажуваш од својата националност, твојот идентитет го креираш по потреба и нужност, за да бидеш сит и напоен во дадениов момент.

Притоа газејќи на многу гробови, на многу страдања и вековна борба за остварување на правото за самоопределување.




Првенствено пропагиран од анархистите, понатака го превзема Ленин, а во западната политика го внесува Вилсон.

Од кога датира анархизмот како движење?

И дали под Вилсон мислиш на Вудроу Вилсон претседателот на САД?

Доколку е тој истиот, дали знаеш за што се залагал?
 
Да бе,знаев дека ВЕТО се пишит исто и на хеленски и на македонски.Ама да е напишано со големи букви.
 
ova so Vilson e mnogu smesno ako se misli na poranesniot predsedatelot na USA
 
искрено
убави сборови, милозвучни, сепак неостварливи
не сме ние утопија, а нашите комшии уште подалеку од нас
двете држави ни се полициски, многу повредена демократија
и туку така радикални промени се невозможни, па уште и леви:nenene:
јас сум националист и речиси ништо од ова не поддржувам
го сватив цитатот на монтескје ама јас имам друг цитат
пред се: Фамилија, Вера, Националност - се друго е туѓо и за мене непотребно
(дури едното со другото ми се поврзани зошто јас ерувам дека цела нација ни е една фамилија, а и верата ме учи дека сите сме деца на еден татко Бог - значи сите сме една фамилија, а кој се одрекол од неа не припаѓа таму)
 
...
го сватив цитатот на монтескје ама јас имам друг цитат
пред се: Фамилија, Вера, Националност - се друго е туѓо и за мене непотребно
(дури едното со другото ми се поврзани зошто јас ерувам дека цела нација ни е една фамилија, а и верата ме учи дека сите сме деца на еден татко Бог - значи сите сме една фамилија, а кој се одрекол од неа не припаѓа таму)

i jas imam slicni uveruvanja, deka celoto covestvo ni e edna familija i deka site sme deca na eden tatko Bog ili edna majka Priroda - znaci site sme edna familija
 
Тажно е до каде оди надворешната политика на Грциjа, но и загрижувачки е што Македонија ја прифаќа таа игра и на ниво на официјална политика, но и во креирањето на јавното мислење; нечујно се промовира национализмот како легитимно стојалиште во односите со нашиот јужен сосед и тоа е нашиот предизвик, исто како што ваш е Дора Бакојани.

Сите сме криви, малку Дора, малку ние, па ајде да поработиме на двете страни и се ќе биде во ред?!

А суштината на проблемот која е и каде се лоцира?!

Македонија може ли да не ја прифати играта кога истата и е наметната, а Македонија е зависна и нема излез?!

Со оглед на отворена негација на нашето постоење како народ/нација, со оглед на етноцидот што се спровел спрема нас, итн., ние дури и премногу млако реагираме, странци просто се чудат.

Офчар, нели ти е срам бе, барем малку?



Понатаму, се осврнав кон апсурдниот спор со името: мојот став е дека тоа е нечив туѓ проблем, затоа што и денес не верувам некој овде присутен да има проблем со име. Секој може да си се нарекува како сака, и тоа е основното правило на комуникација.

Арно ама, Грција не е таа сала во која што си дискутирал. Главницата од Грците, мнозинството, не мисли така. Тие имаат проблем со нашето постоење и работат на тоа да не уништат.

Преку потребно е да се бараат сојузници меѓу Грците зошто очигледно не сите Грци се исти! Но не по цена на себепродавање, тоа е деструктивно.

Р.Ѕ. Уште еднаш да повторам, спор за името не постои, ние не спориме за нашето име, тоа име воопшто не е спорно! Ако имаше спор, ќе бевме дадени на меѓународен суд уште првиот ден.
 
Офчар, нели ти е срам бе, барем малку?
Не му е штом преку темава всушност си ја популаризира организацијата, а ние преку нашите коментари, без разлика дали се одобрување, или, не, дополнително му даваме на значение.

Убава е пароличката на Монтескју. Онака, симпатична ко секоја друга парола. Ама, кога ќе дојде време да се аплицира у реалност, опа, проблем.

Се додека, секој околу нас (на ниво на меѓународна политика), ја става својата нација пред човечоста, и додека не деградира како луѓе поради нашата нација, практичната примена на реченицата, парафразирам: Сум се родил како човек, а случајно сум одредена националност паѓа у вода, и е со вредност на тоалет хартија.

Грција не се 50 анархисти со кој Офчар и неговите се сретнале.
Во Грција тие 50 анархисти нема да дојдат на власт, па аналогно, нема да можат да ги применат своите убедувања и ставови на официјално ниво, кое би донело промена.

Се на се, грчките другарчиња на Офчар се маргиналци, и нивниот став ниту ни користи, ниту е релевантно мерило за односот на Грција кон Македонија.

Затоа би било добро, кога Офчар би прекинал да претпоставува дека има работа со мајмуни од Македонија, кои може да ги залажува со своите шака анархистички другарчиња, и нивниот став да го продава ко официјална политика на Грција.
 
Нели приметувате дека сите блогер4иња (тука Алф и Блогерџија) си ги имаат испрано мозочињата со грчка така наречена ко колаче недопечена идеологија на така наречено братство единство од времето на титовките?
Алф сине ти си само за у кУмунизмот, ко шпион и предавник на Голи оток камења да дробиш
 
Ofcharot ne treba da misli deka zatoa sto sam sebe si se narekol ofcar i deka site drugi se isto kako nego, ovci t.e zivotni!

Na duma sum da ja zabrisam temava bidejki popularizira vulgarna organizacija koja e bezmalu predavnicka za Makedonija, ama vo duhot na kajgana, nea da go storam toa, tuku ke zamolam da se ignorira temava i taka taa da padne vo zaborav.
 
i jas imam slicni uveruvanja, deka celoto covestvo ni e edna familija i deka site sme deca na eden tatko Bog ili edna majka Priroda - znaci site sme edna familija
си ми го згрешил контекстот пријателе
мене религиските убедувања за една фамилија ми се на втор план
а и неможам да се понашам демохристијански да прибирам и шугави овци
сакав да кажам дека ние македонците сме една заедница или една фамилија и треба да се држиме заедно што е спротивно на топикот
треба само да погледнете во историјата наназад и ке видите и препознаете многу асимилаторски политики со овакви слаткоречиви зборови, затоа треба да се пазите од таквите зошто не смееме и понатаму да дозволувам да ни се повторува историјата
во политиката не постои љубов туку само интерес а како што гледаш ова е политичка организација
не верувам дека некој грк мене би ме сметал за брат или би ме пречекал со раширени раце:toe:
 
Ofcharot ne treba da misli deka zatoa sto sam sebe si se narekol ofcar i deka site drugi se isto kako nego, ovci t.e zivotni!

Na duma sum da ja zabrisam temava bidejki popularizira vulgarna organizacija koja e bezmalu predavnicka za Makedonija, ama vo duhot na kajgana, nea da go storam toa, tuku ke zamolam da se ignorira temava i taka taa da padne vo zaborav.


Што демократија сме ние ако бришиш вакви постови?

Јас имам само две работи да кажам,

Прво браво за баткава што има мадиња да си искажи своите ставови во ова сивило од теми на форумов и беше убаво освежување да се прочита нешто ново...

Второ сепак анархизам не подржувам и не ми е по вкус.



Инаку со оглед дека го направивте предавник, да ве прашам стручњаци, како го класифицираа Гоце Делчев, социјалист, комунист, анархист?

Како беше потсететеме, Брату, Ада, Трну ?

И тој беше предавник?
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom