Офчар
The Bite of The Mamba [81]
На темата за протестот во Скопје беа допрени многу теми опозиции позиции власи грци турци предавници малцинства и национални интереси.. Па си викам, ајде има интерес. Еве еден мал осврт на поврзаноста меѓу македонските и грчките активисти. Ова е стар текст, од јули оваа година, не можам да спремам понов од проста причина што ја подолго време сум пасивизиран од стварите во Македонија пошто голем дел од времето проаѓам во странство на студии.
Се надевам некој ќе прочита. Со мали модификации (место Блогерај - Кајгана) еве:
Она што е поводот за мој пост на Кајгана е промовирање на активизмот на неколкумина (да, не сме многу) македонски левичари заедно со грчките другари од Антинационалистичката Антимилитаристичка Иницијатива. Сметам дека на форумов одамна е загушливо од фрустрациите кон еден наш соседен народ, и преземајќи го на себе ризикот да бидам ословен како ли се' не, ќе се обидам да ви презентирам една поинаква реалност.
ВЕТО за Национализмот, Милитаризмот и НАТО - знамето на А.А.И
А.А.И е коалиција на политички партии, организации, групи на граѓани и индивидуалци од Грциjа, кои се од левиот блок. Не се поврзани со ККЕ (Комунистичката Партија на Грциjа која е сталинистичка). Најголемиот дел на партии и организации чии претставници се во Иницијативата се дел од големата коалиција на радикалната левица – СИРИЗА, која на анкетите котира со 18% и рејтингот и натаму им расте. Дел се и од вонпарламентарната левица, дел се и од синдикати и сл. Нивното идеолошко профилирање генерално е троцкизмот, еврокомунизмот, демократскиот социјализам, меѓу работниците има и анархо-синдикалисти, има и нова левица, и зелени; ги има и револуционери и реформисти.
Прошетката по трибината во Скопје
Нивните заеднички ставови околу кои се обединети во Иницијативата се: итно признавање на Република Македонија под уставното име, признавање на македонското малцинство во Грциjа, признавање на правата на бегалците и тн., како и напуштање на НАТО од страна на Грциjа и расформирање на НАТО.
Во Иницијативата членува и младо и старо, особено значајно е што има и родов баланс (на пример, главната координација ја извршуваат две жени), членуваат луѓе од сите краишта на Грциjа, но кои се концентрирани во Атина, кој заради студии, кој заради работа. Моја замерка е што минорен е уделот на малцинствата, а тие отворено се трудат тоа да го надминат. Сепак, и нашата група е претежно составена од етнички Македонци иако и ние се трудиме да бидеме инклузивни.
Во Грциjа активизмот има долга традиција, има и подлога; граѓанската свест таму е на високо ниво. Впрочем, грчката модерна историја е одбележана од секакви режими, најсуров бил секако оној на воената хунта; Грциjа е одамна во НАТО и одамна негува слободен пазар; високата класа е екстремно моќна – постојат неколку фамилии кои владеат со Грциjа, но имаат и влијание на меѓународна сцена. Сето тоа предизвикало денес обичниот народ да е во теснец – социјална несигурност, високи цени, проблеми во секојдневното живеење колку сакаш.. и во таква ситуација, кај нив нема молчење – се излегува на улица.
Запалена полициска кола во Атина (не ја сликав јас)
Луѓето од Иницијативата пак се свесни за силниот национализам во Грциjа, и она што и јас го повторувам секогаш, дека тој национализам е бегање од реалните проблеми. Левицата имала и порано обиди да се спротистави на лудилото на естаблишментот – но ова е прв поорганизиран облик и се надевам фронтот ќе се одржи и прошири.
Првиот настан го одржавме во Скопје, на 17 мај, и беше едно огромно искуство. Еве како известуваа медиумите: 1 2 3. Еве дел од моите впечатоци:
На 23 јуни бев на трибината во Јанина [линк: моите впечатоци од настанот], каде говоревме јас и Ивица, најавени како Република Македонија, овој пат на англиски, затоа што немаше кој да преведува. Еве дел од мојот говор:
Атмосферата не се пренесува ни со збор, ни со слика ни со видео. Јас пробав со еден пост, но џабе - тоа треба да се доживее.
Нашата трибина имаше два дела: еден македонско-грчки, другиот кипарски (Грк и Турчин претставуваа заедничко синдикално движење од островот). Еве дел од мојот говор (на македонски, со симултан превод), кој беше супер прифатен, а особено впечатлив им беше и поздравот (на грчки, македонски, влашки, албански и турски):
* * *
За сите кои имаат недоумица како може "анти-националист" да бара права за малцинства и сл. - еден од главните принципи во политичкото делување на левицата е принципот на самоопределба. Првенствено пропагиран од анархистите, понатака го превзема Ленин, а во западната политика го внесува Вилсон.
Се надевам некој ќе прочита. Со мали модификации (место Блогерај - Кајгана) еве:
Она што е поводот за мој пост на Кајгана е промовирање на активизмот на неколкумина (да, не сме многу) македонски левичари заедно со грчките другари од Антинационалистичката Антимилитаристичка Иницијатива. Сметам дека на форумов одамна е загушливо од фрустрациите кон еден наш соседен народ, и преземајќи го на себе ризикот да бидам ословен како ли се' не, ќе се обидам да ви презентирам една поинаква реалност.
ВЕТО за Национализмот, Милитаризмот и НАТО - знамето на А.А.И
А.А.И е коалиција на политички партии, организации, групи на граѓани и индивидуалци од Грциjа, кои се од левиот блок. Не се поврзани со ККЕ (Комунистичката Партија на Грциjа која е сталинистичка). Најголемиот дел на партии и организации чии претставници се во Иницијативата се дел од големата коалиција на радикалната левица – СИРИЗА, која на анкетите котира со 18% и рејтингот и натаму им расте. Дел се и од вонпарламентарната левица, дел се и од синдикати и сл. Нивното идеолошко профилирање генерално е троцкизмот, еврокомунизмот, демократскиот социјализам, меѓу работниците има и анархо-синдикалисти, има и нова левица, и зелени; ги има и револуционери и реформисти.
Прошетката по трибината во Скопје
Нивните заеднички ставови околу кои се обединети во Иницијативата се: итно признавање на Република Македонија под уставното име, признавање на македонското малцинство во Грциjа, признавање на правата на бегалците и тн., како и напуштање на НАТО од страна на Грциjа и расформирање на НАТО.
Во Иницијативата членува и младо и старо, особено значајно е што има и родов баланс (на пример, главната координација ја извршуваат две жени), членуваат луѓе од сите краишта на Грциjа, но кои се концентрирани во Атина, кој заради студии, кој заради работа. Моја замерка е што минорен е уделот на малцинствата, а тие отворено се трудат тоа да го надминат. Сепак, и нашата група е претежно составена од етнички Македонци иако и ние се трудиме да бидеме инклузивни.
Во Грциjа активизмот има долга традиција, има и подлога; граѓанската свест таму е на високо ниво. Впрочем, грчката модерна историја е одбележана од секакви режими, најсуров бил секако оној на воената хунта; Грциjа е одамна во НАТО и одамна негува слободен пазар; високата класа е екстремно моќна – постојат неколку фамилии кои владеат со Грциjа, но имаат и влијание на меѓународна сцена. Сето тоа предизвикало денес обичниот народ да е во теснец – социјална несигурност, високи цени, проблеми во секојдневното живеење колку сакаш.. и во таква ситуација, кај нив нема молчење – се излегува на улица.
Запалена полициска кола во Атина (не ја сликав јас)
Луѓето од Иницијативата пак се свесни за силниот национализам во Грциjа, и она што и јас го повторувам секогаш, дека тој национализам е бегање од реалните проблеми. Левицата имала и порано обиди да се спротистави на лудилото на естаблишментот – но ова е прв поорганизиран облик и се надевам фронтот ќе се одржи и прошири.
Првиот настан го одржавме во Скопје, на 17 мај, и беше едно огромно искуство. Еве како известуваа медиумите: 1 2 3. Еве дел од моите впечатоци:
[...] се вклучи и стариот волк Никос Јанопулос - “не сум лингвист, ама се разбирам во соживот, затоа велам дека македонски јазик постои” и сл. Како за крај, добар цитат од Монтескје кажа и Златко: “Ја бирам Европа пред Франција, и Светот пред Европа; затоа што Французин сум случајно, но нужно сум човек”.
Потоа, на 21 јуни се одржа трибина во Атина. Не бев присутен, од македонска страна говореа Ивица Антески и Александар Митров од “Не пиеме нафта!”. Говорите им беа на македонски јазик, на плакатите беа најавени како Република Македонија.* * *
Понатаму, проследи протестот. Слободно ќе кажам дека другарите од Грциjа ни одржаа школа како тоа треба да изгледа. Транспаренти, скандирање, позитивен дух.. Можеби малку разочарувачки беше што на крајот покрај 50ината Грци, останавме 15ина Македонци, но тоа е тоа. Одекот во медиумите беше на место, а веројатно и граѓаните, бар оние кои не’ видоа и чуја непосредно ја примија нашата порака. [...]
[...] Демонстриравме солидарност, поддршка за хуманите идеи, меѓународна соработка и разбирање, и храброст да застанеме против лудилото промовирано од обете влади и на широко прифатено од масите и кај нас и кај нив. Со надеж дека од ова позитивно искуство ќе извлечеме што е можно повеќе поука и вештина за организирање слични акции, за сега остануваме на пораката “Не за национализмот, не за милитаризмот, ДА ЗА СОЛИДАРНОСТА”. ["Малку за македонско-грчката средба]
[...] Демонстриравме солидарност, поддршка за хуманите идеи, меѓународна соработка и разбирање, и храброст да застанеме против лудилото промовирано од обете влади и на широко прифатено од масите и кај нас и кај нив. Со надеж дека од ова позитивно искуство ќе извлечеме што е можно повеќе поука и вештина за организирање слични акции, за сега остануваме на пораката “Не за национализмот, не за милитаризмот, ДА ЗА СОЛИДАРНОСТА”. ["Малку за македонско-грчката средба]
На 23 јуни бев на трибината во Јанина [линк: моите впечатоци од настанот], каде говоревме јас и Ивица, најавени како Република Македонија, овој пат на англиски, затоа што немаше кој да преведува. Еве дел од мојот говор:
Nationalism is a very serious illnes of a society; because it flirts with people’s feelings and inner doubts. It’s a game of fear, agressivenes and dismantling the individual rational thinking; it’s a game that is based on the psychology of the masses, and the ability to manipulate with the facts.
That’s what the name dispute is about. It’s a clash over just one symbol, over something artificial, it’s a clash over just one WORD, a word in its most literal meaning. But, it has background. History. I would dare to say genocide. Totalitarian regimes. Fugitives. Stolen properties. Who knows? I prefer saying historical engineering instead of just history.
[...]
For me, a true act of anti-nationalism is when a man stops living in the past and abolishes the collective reality and starts thinking of the well being of the very people around him including himself. Thus, a real act of anti-nationlism by me, would not be the deconstruction of the Greek position in the situation with Macedonia. You know better than me what the Greek politicians say and do. That’s your battle to fight and you have some serious work to do.
My anti-nationalism is a critique to the nationalism I see at home. [цел говор на англиски] [превод на македонски]
That’s what the name dispute is about. It’s a clash over just one symbol, over something artificial, it’s a clash over just one WORD, a word in its most literal meaning. But, it has background. History. I would dare to say genocide. Totalitarian regimes. Fugitives. Stolen properties. Who knows? I prefer saying historical engineering instead of just history.
[...]
For me, a true act of anti-nationalism is when a man stops living in the past and abolishes the collective reality and starts thinking of the well being of the very people around him including himself. Thus, a real act of anti-nationlism by me, would not be the deconstruction of the Greek position in the situation with Macedonia. You know better than me what the Greek politicians say and do. That’s your battle to fight and you have some serious work to do.
My anti-nationalism is a critique to the nationalism I see at home. [цел говор на англиски] [превод на македонски]
Трибината во Јанина
Во последните денови од јуни, се одржа Антирасистички фестивал во Солун, каде говореа Кире Василев и Златко Димитриоски од "Не пиеме нафта!" најавени како Република Македонија, на македонски јазик.
На 4, 5 и 6 јули се одржа 13тиот Антирасистички фестивал во Атина, каде што на првиот ден главната трибина беше токму на Иницијативата. Од Македонија говорев само јас, на македонски, најавен како Република Македонија, а за прв пат Грците го отворија и кипарското прашање (имаше говорници Грчки и Турски Кипрани). Насловот беше “Ембарго за национализмот, вето за глобализацијата”. Ова беше најпосетениот настан, имаше во еден момент можеби и 200 луѓе сосе оние кои беа на стоење собрани наоколу. Впрочем, фестивалот беше огромен, го посетија илјадници луѓе, еве малку од атмосферата:Атмосферата не се пренесува ни со збор, ни со слика ни со видео. Јас пробав со еден пост, но џабе - тоа треба да се доживее.
Нашата трибина имаше два дела: еден македонско-грчки, другиот кипарски (Грк и Турчин претставуваа заедничко синдикално движење од островот). Еве дел од мојот говор (на македонски, со симултан превод), кој беше супер прифатен, а особено впечатлив им беше и поздравот (на грчки, македонски, влашки, албански и турски):
[...] Една од моите важни поенти во Јанина беше, во тој дух, ако можам да кажам, христијанската критика упатена на институциите на Христијанството. И денес би го повторил тој став - им препорачувам на верските лидери од двете земји да почнат малку повеќе да ја читаат Библијата и да демонстрираат некои од хуманите христијански вредности како што се прифаќањето на другиот и простувањето, наместо тврдиот национализам кој се наоѓа во словото на политичките елити. Впрочем, МПЦ и ГПЦ зборуваат за истиот Бог, истиот Рај, истиот морален кодекс; но дефинитивно не е Христијанство да презираш и да покажуваш со прст кон некој кој што треба да ти е брат или сестра по вера, само затоа што доаѓа од друга земја.
Понатаму, се осврнав кон апсурдниот спор со името: мојот став е дека тоа е нечив туѓ проблем, затоа што и денес не верувам некој овде присутен да има проблем со име. Секој може да си се нарекува како сака, и тоа е основното правило на комуникација. Тажно е до каде оди надворешната политика на Грциjа, но и загрижувачки е што Македонија ја прифаќа таа игра и на ниво на официјална политика, но и во креирањето на јавното мислење; нечујно се промовира национализмот како легитимно стојалиште во односите со нашиот јужен сосед и тоа е нашиот предизвик, исто како што ваш е Дора Бакојани. (м.з. - тука имаше огромен аплауз пошто Бакојани е омразена меѓу левицата)
Оправдувањето на својот национализам како одговор на туѓиот национализам е бесмислено: затоа реков пред 10 дена, и денес ќе повторам: анти-национализмот започнува кога ќе се пресече врската со минатото и историските права, и кога ќе почне да се мисли на иднината од аспект на сопственото непосредно опкружување. [...] [цел говор]
За сите скептици, пак ќе повторам (не за его трип туку за освестување): под уставно име во Атина, на македонски јазик проследено со аплауз - кој го тоа направи?
Оправдувањето на својот национализам како одговор на туѓиот национализам е бесмислено: затоа реков пред 10 дена, и денес ќе повторам: анти-национализмот започнува кога ќе се пресече врската со минатото и историските права, и кога ќе почне да се мисли на иднината од аспект на сопственото непосредно опкружување. [...] [цел говор]
* * *
За сите кои имаат недоумица како може "анти-националист" да бара права за малцинства и сл. - еден од главните принципи во политичкото делување на левицата е принципот на самоопределба. Првенствено пропагиран од анархистите, понатака го превзема Ленин, а во западната политика го внесува Вилсон.
