Пред неколку години, со еден непромислен коментар. Се зезавме нешто со другар ми, влеговме во таков неозбилен филм, и јас така на зезање чепнав некои негови приватни работи кои тој не сакаше да се чепкаат. Јасно ми стана што направив дури откако видов како му се смени изразот на лицето. Немаше кавги, расправии - ништо, едноставно само ја снема блискоста. Ми требаа две години пак да ги вратам односите на некое ниво приближно на старото, ама не е исто како што било.
Уште посакувам да си го гризнев јазикот тој момент - кога се присеќавам, стварно не знам што ми стана да спомнувам такви работи. Нејсе, се греши, ама уште ми е криво.