- Член од
- 6 ноември 2008
- Мислења
- 11
- Поени од реакции
- 1
Дали некогаш сте размислувале што всушност гледате во огледалото кога стоите пред него?
Дали тоа што го гледате ви се чини туѓо, како да ве гледа странец од спротивната страна? Можеби спаѓате во онаа категорија на луѓе која ужива додека се дотерува пред огледалото и и се додворува на сопствената слика? Или пак додека ги читате овие редови станувате свесни дека всушност со ужас го свртувате погледот кон огледалото?
Поимот нарцизам може да се дефинира на различни начини. Во лаичка смисла тој е скоро идентичен со насоченоста кон себе, или преокупираноста со себе. Со овој поим најприкладно се опишуваат оние личности кои скоро секоја реченица ја започнуваат со личната заменка "Јас".
Многу современи сваќања за нарцизмот можат во почетноио облик да се најдат во класичниот мит за Нарцис, по кој е наречен овој синдром. Имено, легендата вели дека Нарцис еден ден страсно се вљубил во својот лик откако го здогледал одразот на своето лице во водата на шумскиот кладенец. Меѓутоа колку повеќе се обидувал да се прегрне себеси т.е одразот на својот во водата на шумскиот кладенец, се повеќе и повеќе се разочарувал. Ја оплакувал својата судбина. Одвоен од својата љубов, за прв пат доживеал губиток и тага. Тогаш тој сватил дека мора да умре, и во тој момент се претворил во преубав цвет-нарцис.
Нарцисот всушност не е вљубен во себе, туку во сопствениот одраз. Нарцистичната личност не е опседната и воодушевена од себе туку е воодушевена од преставата за себе. Не е опседната од она што е, туку од она што би сакала да биде и каква всушност се прикажува пред другите луѓе. Не од своето битие, туку од својот одраз. На тој начин целиот нејзин живот е еден театар во кој таа е главна актерка.
Да бидете опседната со својот изглед значи да се занемарите себеси, да се оддалечите од вистинското ваше битие. Значи, постојано да талкате во потрага по недостижното совршенство што цврсто сте си го врежале во главата.
Спротивно на ова, постојат и личности кај кои се јавува "негативен нарцизам". Овие личности, што е парадоксално, не се така непоправливо задоволни со себе, туку се континуирано во состојба на незадоволство. Нарцизмот кај ваквите личности се состои во тоа што тие се исто така преокупирани со себе, но тие се заробеници во омразата спрема себе, а не во љубовта.
Дали тоа што го гледате ви се чини туѓо, како да ве гледа странец од спротивната страна? Можеби спаѓате во онаа категорија на луѓе која ужива додека се дотерува пред огледалото и и се додворува на сопствената слика? Или пак додека ги читате овие редови станувате свесни дека всушност со ужас го свртувате погледот кон огледалото?
Поимот нарцизам може да се дефинира на различни начини. Во лаичка смисла тој е скоро идентичен со насоченоста кон себе, или преокупираноста со себе. Со овој поим најприкладно се опишуваат оние личности кои скоро секоја реченица ја започнуваат со личната заменка "Јас".
Многу современи сваќања за нарцизмот можат во почетноио облик да се најдат во класичниот мит за Нарцис, по кој е наречен овој синдром. Имено, легендата вели дека Нарцис еден ден страсно се вљубил во својот лик откако го здогледал одразот на своето лице во водата на шумскиот кладенец. Меѓутоа колку повеќе се обидувал да се прегрне себеси т.е одразот на својот во водата на шумскиот кладенец, се повеќе и повеќе се разочарувал. Ја оплакувал својата судбина. Одвоен од својата љубов, за прв пат доживеал губиток и тага. Тогаш тој сватил дека мора да умре, и во тој момент се претворил во преубав цвет-нарцис.
Нарцисот всушност не е вљубен во себе, туку во сопствениот одраз. Нарцистичната личност не е опседната и воодушевена од себе туку е воодушевена од преставата за себе. Не е опседната од она што е, туку од она што би сакала да биде и каква всушност се прикажува пред другите луѓе. Не од своето битие, туку од својот одраз. На тој начин целиот нејзин живот е еден театар во кој таа е главна актерка.
Да бидете опседната со својот изглед значи да се занемарите себеси, да се оддалечите од вистинското ваше битие. Значи, постојано да талкате во потрага по недостижното совршенство што цврсто сте си го врежале во главата.
Спротивно на ова, постојат и личности кај кои се јавува "негативен нарцизам". Овие личности, што е парадоксално, не се така непоправливо задоволни со себе, туку се континуирано во состојба на незадоволство. Нарцизмот кај ваквите личности се состои во тоа што тие се исто така преокупирани со себе, но тие се заробеници во омразата спрема себе, а не во љубовта.