Дефинирајте го Господ!

Ag0rA

NEBO666
Член од
29 февруари 2008
Мислења
1.667
Поени од реакции
60
Site nie na nekoj nachin veruvame vo neshto.. inaku nasheto postoenje ke bide besmisleno...nekoi duri veruvaat deka ne veruvaat vo nishto (ateistite) jas veruvam vo Bog... i koga mi e najteshko i koga nemozham so nekogo da ja spodelam tagata.. edinstveno e TOJ nemiot svedok koj sekogash e tuka da me soslusha! i nikogash ne mi zameruva deka go zamoruvam!!
Немора да веруваме за да има смисла нашето постоење. Можеме да постоиме за да ги реализираме нашите идеји, за да го добиеме она што го сакаме..нели? Каде има верување тука?
Атеистите знаат дека не веруваат, знаат дека сакаат да знаат. Тука нема верување.
 
C

Cool Hand Luke

Гостин
Site nie na nekoj nachin veruvame vo neshto.. inaku nasheto postoenje ke bide besmisleno...nekoi duri veruvaat deka ne veruvaat vo nishto (ateistite) jas veruvam vo Bog... i koga mi e najteshko i koga nemozham so nekogo da ja spodelam tagata.. edinstveno e TOJ nemiot svedok koj sekogash e tuka da me soslusha! i nikogash ne mi zameruva deka go zamoruvam!!
Човек кој што не верува ама баш во ништо, не само во Бога туку ни во пријатели, роднини, партнер, па ни во себе, си е свој бог на некој начин, под услов да не е разочаран од тоа неверување и согласно на тоа да не бара нови илузии. Всушност, човекот се ослободил од верувањето во илузиите и верува во Ништо! Ништо не е ништо во тој случај туку напротив Вистина којашто максимално исполнува, всушност тоа е Бог. Нема потреба а не ни треба со сила да се верува во таа вистина бидејќи тоа само може да створи погрешна слика за неа. Потребно е само ослободување од илузиите, пустите надежи, верувања и желби и таа сама ќе дојде.
Ако правилно сум го сфатил Лао Це.
 

CafeLatte

Sieger
Член од
23 октомври 2007
Мислења
60
Поени од реакции
2
Немора да веруваме за да има смисла нашето постоење. Можеме да постоиме за да ги реализираме нашите идеји, за да го добиеме она што го сакаме..нели? Каде има верување тука?
Атеистите знаат дека не веруваат, знаат дека сакаат да знаат. Тука нема верување.


Значи сепак веруваш во нешто а тоа нешто за тебе е верување во сам себе... затоа и напоменав дека сите ние веруваме во нешто


значи ако не веруваме во нешто Како тогаш ке ни успее да ги реализираме нашите идеи ако не веруваме во успехот... :wink:
 
C

Cool Hand Luke

Гостин

значи ако не веруваме во нешто Како тогаш ке ни успее да ги реализираме нашите идеи ако не веруваме во успехот... :wink:
Верувај слободно, само не прави проблем од тоа. На пример ако не успее не треба да бидеш разочаран, а тоа им се случува на многу луѓе што се разочарале во се и сешто и потонале. Важен е успехот, но не и најважен, ослободи се од императивот и дај се најдобро од себе да успееш, но не ја условувај својата лична среќа од тоа. ОК е нели? :)
 

CafeLatte

Sieger
Член од
23 октомври 2007
Мислења
60
Поени од реакции
2
Човек кој што не верува ама баш во ништо, не само во Бога туку ни во пријатели, роднини, партнер, па ни во себе, си е свој бог на некој начин, под услов да не е разочаран од тоа неверување и согласно на тоа да не бара нови илузии. Всушност, човекот се ослободил од верувањето во илузиите и верува во Ништо! Ништо не е ништо во тој случај туку напротив Вистина којашто максимално исполнува, всушност тоа е Бог. Нема потреба а не ни треба со сила да се верува во таа вистина бидејќи тоа само може да створи погрешна слика за неа. Потребно е само ослободување од илузиите, пустите надежи, верувања и желби и таа сама ќе дојде.
Ако правилно сум го сфатил Лао Це.

Си земам за право да цитирам еден дел од Моќта на потсвеста од Џозеф Марфи кој во еден дел со наслов: во што верувате .. пишува.
Заблагодарувајки му на верувањето односно менталното прифаќање на она во што верувате....следи успех... Законот на животот е закон на верување, а верувањето најкусо може да се опише како мисла никтната во умот на човекот. Од начинот на кој размислува, чувствува и верува зависи состојбата на неговиот дух, тело и состојба во која живее....


.. јас не го измислив :nesum::smir:
 
C

Cool Hand Luke

Гостин
Е па супер де... ментално прифаќање на она во што верувате е клучниот израз, не пуста верба и надеж. Агрид! :)
 

Ag0rA

NEBO666
Член од
29 февруари 2008
Мислења
1.667
Поени од реакции
60
Значи сепак веруваш во нешто а тоа нешто за тебе е верување во сам себе... затоа и напоменав дека сите ние веруваме во нешто


значи ако не веруваме во нешто Како тогаш ке ни успее да ги реализираме нашите идеи ако не веруваме во успехот... :wink:
Не не, не е тоа верување.
Верување би било тогаш кога во твојот мозок би имал слика за реалноста и вистината, различна од реалната и вистинската. За да сакаш нешто, доволно е да го сакаш, немора да веруваш.

Како? Само ќе сакаме да ги реализираме, како што кажав, без да веруваме.

Со верувањето само можеме да веруваме дека сме ги реализирале. Доколку почнеме да веруваме на тој начин, тогаш шансите фа го реализираме нашите идеја стануваат помали, да не речам дека исчеснуваат...
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
А јас ќе си дозовлам да го цитирам Св. Јован Дамаскин, кој вели дека „...верувањето е знаење без премногу испитување...„.
 
Член од
30 јануари 2005
Мислења
7.397
Поени од реакции
1.308
А јас ќе си дозовлам да го цитирам Св. Јован Дамаскин, кој вели дека „...верувањето е знаење без премногу испитување...„.
Епа Дамаскин може знаењето да си го стави во фурна и да распламти оганот бидејќи не му е допечено. Знаење без испитување и без сомнеж и прашања секој пат одново, не е знаење.
 

Ag0rA

NEBO666
Член од
29 февруари 2008
Мислења
1.667
Поени од реакции
60
А јас ќе си дозовлам да го цитирам Св. Јован Дамаскин, кој вели дека „...верувањето е знаење без премногу испитување...„.
Знаење, кое никаква врска нема со реалноста, или поголемиот дел од него...
Што ќе ми е такво знаење, кога сакам да знам се` за она околу мене?
 
Член од
4 јануари 2008
Мислења
611
Поени од реакции
9

значи ако не веруваме во нешто Како тогаш ке ни успее да ги реализираме нашите идеи ако не веруваме во успехот... :wink:
А зошто би верувал во некоја натприродна сила за која знам дека нема да влијае на мојот успех???
 
C

Cool Hand Luke

Гостин
Човек кој што не верува ама баш во ништо, не само во Бога туку ни во пријатели, роднини, партнер, па ни во себе, си е свој бог на некој начин, под услов да не е разочаран од тоа неверување и согласно на тоа да не бара нови илузии. Всушност, човекот се ослободил од верувањето во илузиите и верува во Ништо! Ништо не е ништо во тој случај туку напротив Вистина којашто максимално исполнува, всушност тоа е Бог. Нема потреба а не ни треба со сила да се верува во таа вистина бидејќи тоа само може да створи погрешна слика за неа. Потребно е само ослободување од илузиите, пустите надежи, верувања и желби и таа сама ќе дојде.
Ако правилно сум го сфатил Лао Це.
Да го потенцирам само тоа што го напишав, ослободувањето од желбите не значи нивно отфрлање туку да не се биде зависен од нив, да не те фрлат во беда ако не се остварат. Малку го отупев но мислам дека сега сме јасни со Кафе Лате. :)
Всушност ова е во контекст на познатите зборови - барајте го најпрвин Царството небесно па се друго ќе ви се придодаде. Алелуја.
 
Член од
30 јуни 2008
Мислења
136
Поени од реакции
3
Бог е невидливо семоќно суштество со огромна творечка моќ
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
Епа Дамаскин може знаењето да си го стави во фурна и да распламти оганот бидејќи не му е допечено. Знаење без испитување и без сомнеж и прашања секој пат одново, не е знаење.

А што ти, лично и персонално, имаш кажано а кое може да се нарече совет, мудрост, поука, од кое и другите би можеле нешто да научат?
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
Знаење, кое никаква врска нема со реалноста, или поголемиот дел од него...
Што ќе ми е такво знаење, кога сакам да знам се` за она околу мене?
Желбата за занење за се околу себе е специфика за оние поединци на кои умот им е насочен „надворешно„. што значи дека стрелката од интересот е насочена од нив самите кон нивната околина: таквите поединци, можат да поседувата многу земски сознанија а воедно и да немаат поим за самите себе и за нивната духовна, душевна и телесна состојба.
Веерните пак, имаат ум кој е насочен кон нив самите, тие се т.н. „внатрешни луѓе„, кои внимаваат на своето вкупно однесување: со помисла, со збор и со дело.
Не ми е познато дека досега се родил смртник кон знае(л) се.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom