Според мене важно во овој момент е што покажавме дека сме земја која ги исполнила критериумите за влез, покажавме дека политички сме зрели за да влеземе во НАТО, а проблемот со соседите е нешто за што треба малку повеќе да размислиме и да го анализираме во понатамошниот период.
Битно е што Америка сеуште стои на нашата страна е се обрзува како вистинки партнер да води “грижа„ за безбедност во и околу Македонија. Добро е што за една мала земја како нашата успеа да заслужи подршка од големата и моќна Америка и од неприкосновениое Џорџ Буш.
Ги спомнав соседите, и пак ќе се навратам на кратко на нив. Впрочем ние сме првата земја која се соочила со Вето, од формирањето на НАТО до сега , нешто што во суштина ја руше декларативната политика на Отворени врати во НАТО, и според медиумите и на полтичките партии во Грција не им е сеедно што Грција им сврти грб на толку многу моќни светски држави за да ја победи Македонија.
И секако ред е на владата на овој тежок дипломатски удар да одговори соодветно. Затоа што ветото нели е едно од поболните “оружја“ во меѓусебните односи помеѓу две држави, особени соседи и потполно се сложувам со Груевски кој вели:
Нет пресс напиша:
Грција го искористи правото на вето. Ова е тешка артилерија во дипломатијата. Грција нема евтино да ја чини ова што го направи. Ова го изјави премиерот Никола Груевски во Букурешт.
И убаво вика дека нема да се предадеме и заедно со нашите сојузници ќе продолжиме со реформскиот процес и покрај тоа што знаеме дека нема да биде лесно:
Нет пресс напиша:
“Ние ќе продолжиме со нашите напори за уште поголем напредок. Земјата ќе продолжи да се развива, зашто има силни граѓани, силни пријатели, многу сојузници, САД, и Турција. Сме поминале низ потешки ситуации, ќе поминеме и низ ова, ќе бидеме посветени на напредокот на земјата“, истакна Груевски.
И за крај знам дека ова прашање за сите нас е болно. Знам дека сите чувства ги допира, но најмалку во овој момент со гордо кренати глави треба да мислиме на радикализам.
Еве една убава порака што ја добив денес од близок пријател:
Ја изгубивме поканата, но не и душата.
Во нашите срца сеуште живее идејата.
Аманетот е оставен.
И кога нас ќе не нема, ќе оставиме потомци, кои кога тогаш ќе го оставарат.
ДА ЖИВЕЕ ОБЕДИНЕТА МАКЕДОНИЈА.
