Хмм 1в1 само еднаш се тепав и тоа во 5-6 одделение и ме тераа од друштвото.
Знам дека противникот беше помал година од мене и се тепавме кај млечен кај банката...
Дотогаш немав мавано боксови и дека детето ме немаше изнервирано си замислив како ја тепал сестра ми.
И едно 3-4 бокса него, 1-2 у стаклото од банката,а замисли ниеден непримен. Ама после му се извинив,а фино дете беше и не се лутеше
Иначе откога се преселив во чаир сум бил во центарот на повеќе фрки ама никогаш 1в1.
Порано како копиљаци се тепавме ние меѓу зградите. После видовме дека иде голема сила од железара,север и газибаба па се здруживме
Секогаш ќе ја памтам првата тепачка во Чаир.
Игравме фудбал 11 вс 11 и оддеднаш почнаа некои копиљаци (спрема нас ние 12-13 год они по 9-10) да искачаат ама со синџири и боксирачи и што уште не.
После почнаа и поголеми типови и се собраа накај 15 души се на се.
Јас дека нов (и глуп) застанав прв одкај нас.Мислев дека 22 против 15 немаат шанси.
Кога се вртам гледам само позади мене 4ца
.
Малите почнаа да ми врзуваат синџир околу нозете, типот доаѓа и класично - Што си го закачал братучед ми?
Ја се вртам на другарот и му викам ај сеа маваме и бегаме накај згради (таму беа големине од маало).
Ја бокс на типот,другарот нога у грб на малиот што синџир моташе,сите бегање до згради,овие не збркаа...
Кај згради ги згазија големиве
Понатака све сум бил во нерамни тепачки со албанците од кај мене (на нивна страна) па као помали иаме фаќано типови со женски што се шетале,или сами и се тоа 20 вс 1
Ама последниве години се одделив од тоа друштво (коа тргнав средно) зашто не беше тој живот за мене