Паника

[Crazy in Love]

Што мислите вие дали е потребна паниката?
Дали сте вие паничари и кревате узбуна за се и сешто или пак сте ладнокрвни и смирени во секоја ситуација?
И во кои случаи паниката е оправдана или воопшто не е оправдана?

 

[ZeroStyle]

Леле овде морам да реплицирам!! ЛАднокрвен сум во последно вре поише од шо треба...Пред некој ден,мртва темница идам јас у едно место ко шумичка и се тишина! Наеднаш нешо ме допира за раката...Не се уплашив мнг(не да се фалам ама изглеа се пореметив нешо) се свртев видов "кученце" колку мене...И онака продужив нормално,си отидовме секој по свој пат...И никому ништо! Имало мнг вакви ситуации,поготово во последно време...

 

[Тамарче]

Ау, голема паничарка сум. Паничам за се и сешто, без потреба и со потреба. Иако сметам дека за која било ситуација или пак за кој било проблем треба да се има смирен пристап, смирено и со ладна глава да се решаваат ситуациите и проблемите, иако не познавам никој таков шо така ги решава проблемите.
И никако не е оправдана. Во паника и во узбуна можат да се речат и да се направат многу лоши работи.

 

[Buterfly]

Паника па да кажеме пред испит да, ама само тие 5 минути пред да ми го дадат тестот и толку. Пред неколку години бев паничарка поголема ама сега не зашто работите се менуваат околу мене. Не сум до толку ладнокрвна за некои ситуации, значи ме фаќа паника ама се контролирам и ми успева тоа.

 

[vlatkolik]

Кога се запишав на факултет во прва година првиот семестра паничев пред колоквиуми и испити и од таа паника ги укакував и од тогаш решив за ништо да не кревам паника за да не зафркнам работа,и сега за сега добро ми оди (сакам да кажам укакувам колоквиуми и испити ама не паничам )

 

[**The Beauty**]

Уопште не сум паничарка, и се нервирам ради тоа. Пред испит, сите учат, се трескаат а јас сум седнала и оговарам. Ц ц ц, срамота. И не само тогаш, си живеам со паролата Relax, take it easy..The world loves u.

 

[Lady]

Паниката е за несигурни , луѓе без самодоверба и со стравови....
Но "оправдана" е онаа паника која ни се нафрла во моменти на возбуда и исчекување , која брзо поминува и таа е слатка паника...

 

[Word$haker]

Паника па да кажеме пред испит да, ама само тие 5 минути пред да ми го дадат тестот и толку. Пред неколку години бев паничарка поголема ама сега не зашто работите се менуваат околу мене. Не сум до толку ладнокрвна за некои ситуации, значи ме фаќа паника ама се контролирам и ми успева тоа.

100% исто ко мене Се нервирам, дали да правам ливчиња или не, па кај да ги ставам, во џебот лев или десен, па пред колоквиум таму сите испоседнати, ги прашувам како прошле, што ќе дава, што тие мислат дека ќе биде прашано... За време на колоквиумот исто така, и секој ден после тоа се до резултатите! И откако ќе си видам дека сум си паднал, ми пројдува паниката Сето ова се случуваше прва година, сега - е нее!

 

[Gebels]

Уопште не сум паничарка, и се нервирам ради тоа. Пред испит, сите учат, се трескаат а јас сум седнала и оговарам. Ц ц ц, срамота. И не само тогаш, си живеам со паролата Relax, take it easy..The world loves u.

Пред изпит сите учат, а ја играм асоцијации на фотељка у читална. Не паничам уопште (добро, не уопште, али многу малку) и тоа малце ме нервира кај мене. Све ми е равно, освен некои побитни ствари као факултет (каде бее??? ) на пример.

 

[Tutkar]

Пред изпит сите учат, а ја играм асоцијации на фотељка у читална. Не паничам уопште (добро, не уопште, али многу малку) и тоа малце ме нервира кај мене. Све ми е равно, освен некои побитни ствари као факултет (каде бее??? ) на пример.

офтопик:>

ДА ДА точно е ова, Гебелс е или на фотељка или у читална број 3 т.е кај Ноџо у играчница :pos2::pos2::pos2::pos2::pos2:

поздрав :helou:

 

[Скулгрл]

Јас сум „Испод мира триста вира“ тип на човек.

Отворено паничам само пред блиските, но ретко се случува. Не ме фаќа паника од обични ствари ко колоквиуми и испити (добро лажам, на првиот колоквиум ноктите до пола ги изгрицкав и цревата ми се превртуваа) ама затоа на пример имам вроден страв од пајаци и секогаш паничам кога ќе видам некој како шетка. Знам, тоа не може да се вброи во „нормален услов“ за паника, ама е еден од ретките случаи.

All in all, и да ме фати паника за нешто не покажувам никакви знаци. Мене може да ми се пресекуваат нозете, да ми се превртува утробата, ама нема никој да запримети.
Пробувам да се претставам како ладна. Засега добро оди.

 

[Сатори]

~*~

Што мислите вие дали е потребна паниката?
Дали сте вие паничари и кревате узбуна за се и сешто или пак сте ладнокрвни и смирени во секоја ситуација?
И во кои случаи паниката е оправдана или воопшто не е оправдана?

Никогаш, ама баш никогаш не паничам, не можам тоа да го правам и да сакам, верувам дека смиреноста многу повеќе ќе ми помогне во било која ситуација наместо безглаво трчање наоколу.
Паниката можам да ја разберам, дури и да ја оправдам во екстремни ситуации, иако не можам да ја почувствувам.

 

[кики]

Ми се случува но ретко. Порано а и сега, но поретко, паничам од кучиња кога ќе ги видам дека се затрчуваат накај мене. И паничам кога ќе се качам во лифт затоа што се си мислам дека ќе застане.
Пред испит не паничам, ниту пак некогаш сум паничела. Бидејќи не можам да поднесам да ги гледам како учат 5 минути пред да почне испитот со цел да научат, доаѓам точно на време или со една колешка се шетам низ факултет.

Во однос на тоа дали е оправдана или не.. Па штознам некако сум со поделено мислење. Ја оправдувам онаа паника што се јавува во моменти на исчекување и возбуда.

 

[Dzish]

Ми се има десено повеќе пати да ми речат дека мува не ме лази... Незнам, слабо паничам, ретко реагирам на провокации, можеби затоа тоа е така. Инаку до сега се имам салам испаничено кога беше пожарот летоска, 20 метра од куќата ми гореше, а јас бев 50-тина км оддалечен од Битола. Но за среќа се добро заврши.

 

[ТЕНК]

Многу ретко паничам да не речам никогаш цело време сум си смирен и шо биде нека биде