Бог не е одговорен за лошото и за неуспехот. Бог ни дал слободна воља, а слободната воља автоматски вклучува и лична одговорност. Да не беше создал Бог нас како роботи, тогаш ќе можевме да ја бараме одговорноста за нашиот неуспех кај Него, но бидејќи не создаде со слобода на избор, одговорноста е кај нас - луѓето.
Слободна воља? Како робовите во Египет? Како црнците во Америка? Како Конкубините и Евнусите во Султанатот? Каква е таа слободна воља кога со самото раѓање се стекнувало статус на господар или потчинет?
И како тоа не е одговорен за лошото? А истовремено е одговорен за доброто?
Албер Ками своевремено запишал:
Да се знае дали некој човек е слободен, бара да се знае дали тој може да има господар. Посебната апсурдност на тој проблем доаѓа оттаму што самиот поим кој го овозможува проблемотна слободата и истовремено му ја одзема целата негова смисла, бидејќи пред Господ помалку е присутен проблемот на слободата отколку проблемот на злото. Позната е алтернативата: или ние не сме слободни, а семоќниот господ за тоа е одговорен, или ние сме слободни и одговорни, но тогаш Господ не е семоќен. Сите училишни ситничења не и додале ништо ниту пак и одзеле на острицата на тој парадокс.
Познавам родители што изгубиле цели семејства, а сепак нивниот Бог е таму каде што Му е местото: во центарот на нивните животи, волан и сугирна котва среде бурниот живот.
Јас пак познавам доста родители, мајки, сопруги, татковци кои по некоја семејна катастрофа "расчистиле" со бог.
На небото. После таа трагедија забележан е раст на црквите во Индонезија и Јапонија. Значи се случи токму обратното од она што би очекувале атеистите: наместо трагедијата да ги одврати луѓето од Бог, таа ги привлече луѓете од Бог затоа што илјадници христијански цркви и организации братски се солидаризираа со настраданите таму и им помогнаа во згрижувањето, обнорувањето на нивните домови и финансиската помош. Луѓето имаа прилика одблиску да ја видат кревкоста и краткотраноста на овоземниот живот и потребата за помирување со Бог и обезбедувањето на вечниот живот.
Подобро да не почнувам да зборам за црквата... ај за бог некако ќе збориме, али за црквата, те молам... немој. Ако си прав верник тогаш грев е да ја спомнуваш црквата и бог во иста реченица... црквата направила поголемо зло на светот од сите војни и природни катастрофи во историјата собрани заедно.
Имам пријатели кои што безразлика што имаат некаков инвалидитет (пр. слепи и глувонеми), живиот Бог им е во срцето. Еве ти еден пример за еден човек (србин, Ник Вујичиќ) кој што нема ни раце ни нозе, а сепак е еден од најревносните проповедници на Христос:
Зошто бог ги створил со инвалидитет? Зошто не им пружил еднаква шанса како и сите останати луѓе на планетата? Тоа е прашањето... а не дали тие се верници или не се. Верувањето во нешто кое неможе да се докаже не е рационален избор туку, за жал, емотивен.
Зошто за се што не чини, што не ни се допаѓа го обвинуваме Бог?
Па Бог на почетокот за нас создаде една прекрасна Планета со сите услови и погодности за добар живот! За секој, а не за едни за други не.
А зошто пак за се што чини или за доброто што се прави го величаме бог? Зошто за секоја позитивна работа на светот верниците велат ова е божјо дело, ова е божја милост, ова е подарок од бога?
Бог создал планета земја, и го уништил целиот живот на неа пред 65 милиони години... или не?
Прашај го детето со тумор на мозок каде е неговиот бог?
- Навистина е жално што многу пати децата страдаат за гревот од нивните родители, дедовци, баби, прадедовци и не здравиот живот! Се е последица од гревот! Не велам, зашто, мајка му лачела, татко му се степал со некој, дедо му поместил некоја меѓа...Но, зашто најверојатно некој од неговите, мајка, татко, баба, дедо, пра дедо, пра баба... се пијанчеле, дрогирале и правеле други лудости...
Каде е неговиот Бог? Тука е! Ќе си го земе во Неговите прегратки на сигурно!
Ха, Ха, Ха... значи бог го казнува за делата на неговите предци (иако тој лично е сосема невин), ама сепак на крај ќе го земе во прегратка... значи бог не простува... ама пак е добар (како беше она со другиот образ или со камењата и погачата)? А што е со оние чии татковци и мајки тепале, поместиле меѓи и правеле илјадници гревови а нивните деца живеат раскошно, безгрижно на "висока нога" кои и кога ќе добиат тумор ќе имаат пари да се оперираат и да се спасат? (или можеби ќе негираш дека постојат такви? или повторно ќе влезеш во хипотетичко нагаѓање каде ќе удри бог кај нив?)
Прашај ја мајката што изгубила 3 деца во војна каде е нејзиниот бог?
- Не и ги убил Бог! Ги убил некој човек! Зар Бог е виновен за војните кои ние ги правиме?!
Многу војни се воделе во име на бог!
Прашај ги илјадниците жртви од цунами каде е нивниот бог?
- Цунами! Пак Бог не го пуштил цунами. Таквите нешта настануваат пак поради наша вина, што ја упропастивме и целата атмосфера...
Ај немој да тресеш зелени сега... природни катастрофи имало од секогаш, 99% од нив немаат врска со човечка вина... луѓе/животински свет и пред милиони години умирале од поплави, громови, вулкански ерупции, земјотреси... за нив сигурно не бил виновен човекот... тогаш кој е виновен? Земјата е направена со фабричка мана? Бог казнува?
Ако ја бараме вината за нештата, подобро наместо да гледаме кон Бог да погледнеме во себе!
Потполно се слагам со тебе! Апсолутно... чекај... нели ти веруваше во Бог?
Точно така, ако нема Бог и ако целиот овој свет е само една случајна рекомбинација на материјата, тогаш терминот "зло" е фиктивна/имагинарна категорија.
Ако не постои Бог, тогаш смртта и убиството се само дел од природната селекција, дел од животинскиот синџир, борба за опстанок на својот вид (народ, семејство). Ако нема Бог, болеста е само една посебна состојба на организмот. Штетните бактерии, вирусите, сидата итн не се наши непијатели, туку се само дел од синџирот на исхрана. Нема духовни категории. Се е материја, енергија.
Солзите се само солена вода, продукт на хемиски реакции предизвикани од некакви си таканаречени "емоции" итн.
Токму така!
Ако постои Професор, зошто дозволи да паднам на испит?
Глупав е примерот, па глупаво ќе одговорам: Професорот не е семоќен, не знае и не гледа се и не одлучува директно за твојата "судбина" (го мразам зборот/поимот судбина)
Последниве две причини мене ми изгледаат многу пологични отколку онаа првата "нема Бог". Дури и да не постои трета причина, човекот, со помош на научниот метод, никогаш не би дознал која од тие две е вистинина. Но тоа може да го дознае по принципот на откровение т.е. ако Бог му објави.
Како христијанин, јас сум убеден дека Бог ни се објавил преку Библијата и оттаму ќе се обидам да го измолкнам и одговорот на ова толку предизвикувачко прашање.
Дека Бог постои и дека Тој е добар/љубов се библиски аксиоми и одма ги исклучуваат првите 2 претпоставени причини кои ги наведовме (дека Бог не постои и дека Бог е лош). И сега ако ги прочитаме барем првите 2-3 поглавја од Библјиата, веданш заклучуваме дека:
Господ во библијата исто така објавил дека потекнуваме од адам и ева, па со помош на научни методи ова тврдење е отфрлено како невозможно и неточно, господ во библијата објавил дека светот го направил за 6 дена (вклучително и животинскиот свет) па денес знаеме дека тоа не е така.
1. Нашата слободна воља
Бог не го создал човекот робот. Бог му дал/доверил на човекот слобода на избор и не му се меша во истиот. За жал човекот ја злоупотреби својата слободна воља уште во Едемската градина, кога го направи катастрофалниот историски избор кажувајќи му НЕ на Бог, Да на Сатанта, согласувајќи се со Сатаната кој Го обвини Бог за лажливец, искажувајќи непослушност кон Бог, сакајќи да се изедначи со Него, извршувајќи самоубиство на себе и своето поколение.
Бог не е натрапник и присилно не му се наметнува на човекот како суверен владетел, туку чека човекот сам, со својата слободна воља да Му го признае Неговиот Суверенитет и да му го отстапи местото на престолот за едно ко-владеење со Земјата, за која ние самите се покажавме како неуспешни владетели.
Ти навистина веруваш во оваа приказна дека е вистинска? Или дека е само една басна-метафора за поука?
Бог може во еден момент да ги уништи сите луѓе, и го има тоа право, бидејќи сите ние имаме грев и заслужуваме казна. Но Тој не ја сака смртта на грешникот, Библијата вели:
Повторно една условеност без последица која може да се докаже. Биди добар, живеј некој 75-80 години и ќе одиш во рајот после твојата смрт, биди лош пак ќе живееш некој 75-80 години и ќе одиш во пеколот... во меѓувреме господ може да те уништи но тој не сака смрт за грешникот, ќе те казни одпосле. (зошто тогаш не ги зема порано во рајот добрите луѓе?)
![SimonA]](/data/avatars/m/34/34413.jpg?1358562973){kind=avatar}
