Тргнувајќи од себе, значи сакам моите блиски да се отворени со мене и пред да ми стигне муабетот од други - да ми го кажат директно тие, би кажала. Имам имано таква ситуација и после подолго измачување се решив да и кажам на другарката. Се дружиме нешто како милион години, па си реков ако помисли дека и посакувам лошо и ја лажам, нејзино ќе е ... во тој случај, џабе сме се гледале и лажно дружеле. Испадна како што мислев, се разбравме и не ме осуди што и кажав, напротив ми кажа дека сум постапила правилно и дека го очекува тоа од мене и во иднина. Ништо помеѓу нас не се промени, а од друга страна си го решија и проблемот со дечкото, па се` заврши како што треба да заврши една таква ситуација со разбрани луѓе.
Имав и друга случка кога на другар исто му изреагирав ... играм отворено (иако е повеќе од тешко тоа!), па тој што неможе тоа да ми го поднесе, во ред, немора. Некое време и нему неможев да му кажам отворено, но кога почнав од секој-некој да слушам само исмејувачки муабети за него, решив без оглед на се` да му укажам на ситуацијата во која се наоѓаше. Овој случај па заврши лошо ... застана на страна на девојката со која не е повеќе (многу јасно), а јас испаднав глупача и лажга. Не ми беше тоа криво, ми беше криво што тој остана уште некое време да и стои на услуга на типката. И ден денес не комуницирам со него, и најверојатно никогаш повторно нема да, но најважно, мене ми е чиста совеста и не се каам за ништо.
И така ...
.
