Знам дека ако спиеш на едната рака крвта престанува да доаѓа поради притисокот на телото врз нејзе и кога ќе се разбудиш не ја чуствуваш.
Можно е, верувам во такви ствари пошто ми се има десено да сонувам човек што нити го знам ни познавам, па после некое време стварно го упознавам... Тоа ми е многу чудно.Чудно ми е што секоја вечер сонувам војна, а не сум бил во војска, а уште поретко гледам воени филмови, тоа ќе се изгледа флешови од минатиот живот, сигурно претходниот јас загинал во војната
А можно е и тоа да си го сонувал.Zeng напиша:
Nesto slicno se ima sluceno na moj drugar, samo toj kazuvase deka lebdal nad krevetot a ne custvuval tezina vrz nego i isto kako sto velis ti nemozel da kaze zbor i se gusel. I nesto veleja deka toa bile senki i go macele. Takvo neseto....Pred 5 i pol godini mi se sluchi neshto, koe seushte ne mozam da si objasnam shto e toa i den denes imam uplav i ne mozam da spijam ako nema vo sobata i najmala svetlina...
Si legnav vo 03:15 i samo shto pochnav da "tonam" vo son, slushnav kako se otvora vratata i vo istiot moment se pochuvstvuvav ukochena, ne mozev da ispushtam glas ni da prasham koj e... Inache ne mozam da zaspijam na grb ili na strana, znachi legnav na stomak... Krevotot mi e do zid, a samo malku treba da potstanam, za da zapalam svetlo...
Temnica beshe i ne mozev da vidam nishto, no pochuvstvuvav deka neshto se doblizuva do krevetot... Pochuvstvuvav golema tezina na nozete, neshto kako da mi sedna i naednash se spushti vrz mene... Osetiv tolku golema tezina, shto mislev deka ke propadnam vo krevetot... Najteshko mi beshe shto ne mozev da prozboram, a kamoli da viknam ili da stanam... Posle nekoe vreme chuvstvuvav povtorno tezina samo na nozete i neshto naednash me svrte na grb...
Vo sebe si rekov deka mozam da se ispravam i da zapalam svetlo, no koga se obidov, neshto mi ja zatvori ustata i me turna nazad na krevetot... Povtorno bev ukochena, se trudev da prozboram, no ne mozev... Ne znam od kaj sobrav sila, no naednash se ispraviv, ja ispruziv rakata i zapaliv svetlo... Normalno, vo sobata nemashe nikoj, no vratata beshe otvorena...
Istrchav celata isplashena vo spalnata na moite i gi razbudiv celata stresena i so solzi... Mi kazaa deka nikoj od niv ne stanal i ne ja otvoril vratata...
Ne znam kako da si go objasnam toa, ogromen stres beshe toa za mene, utredenta ne otidov na uchilishte (bev 4ta godina) i otidov v crkva...
Shukjur do den denes ne mi se ima toa slucheno povtorno, no se plasham od potpolna temnica
И мене ми се има случено само за неколку дена:smir:
Ама не верувам во вакви работи и сигурна сум дека за се постои објаснување. Ај да кажам како ми се случи. Цела ноќ учев, сабајлето отдов на испит и коа се вратив си пуштив музика да одморам малку. Сум заспала во дневна среде бел ден (значи нема врска она дека само во целосна темница се дешава). Незнам колку сум спиела и по некое време со сонот како да осеќам нешто да се движи околу мене, онака у полусон ја слушам сеуште музиката и наеднаш почав да слушам само језиви пискања, како некој да се дере на цел глас. Се уплашив, коа ги оотворив очите тогаш не слушав веќе ништо ниту пак видов нешто чудно оклолу мене ама неможев да се помрднав ни глас да испуштам и осеќав огрома тежина врз целото тело. Сакав да станам, а неможев. Многу беше страшно, најгрдо чувство што некогаш сум го имала. Подоцна се освестив, си дојдов при свест, се тресев целата и уплашена и се јавив на мајка ми да и кажам. Таа ми рече да не се плашам, дека и нејзе и се случувало ова ако била преуморна. Отогаш ми се има случувано ова повеќе пати, некогаш и немам сила да ги отворам ни очите. Знам дека не е ништо натприродно ама оние што не осетиле вакво нешто немаат појма колку е страшно. Ова ми се немаше случувано додека живеев со моите. Коа почнав да живеам сама од тогаш, па мислам дека е во психата, тоа што по цел ден сум сама и навечер сама, доволно е да тропне нешто и да се исплашам и после у сон да си правам филм 
И така поседав некое време, па од ко помина од страв не заспав дур не се раздена :wink:
Abe ova e paraliza vo son koga ne mozes da se mrdnes. Citav nekade deka toa se slucuvalo bidejki koga spieme muskulite ni odmaraat i koga naednas ke se razbudime tie ne se aktivni i im treba nekoe vreme da se aktiviraat. A ova so glasovite sto gi slusame koga imame paraliza vo son e bidejki naednas se budime i sme vo sok. Barem taka citav. I jas veruvam vo natprirodni, ama lekarite se obiduvaat se da objasnat. PozdravИ мене ми се имат десено то со ,,сенките,, !
Беше негде 3 и пол - 4 сатот... И едно време се подразбудив и осетив некоја тежина. Пробав да мрднам ама не можев ( знам дек пред некој ден имав читано дек им се имало дешавано и на други, ама мислев демек... како мојт да не мојш да се мрдниш)
Другиот ден ко умрена бев
отсеа не одам сама да пливам...