Абе се тоа супер....
Ама не ти е малку безврска кога ќе размислиш , и двете да бидат точни а едно со друго да не се согласуваат.
Ако има судбина, значи дека неможеш да ја промениш.
Не може да се промени во смисол не може да се избегне, но може да се прилагоди, затоа е слободната волја слободно да размислуваме. Слободната волја ни е сама по себе голема, но поради нашиот капацитет изборот ни е ограничен.
Мац, Фликс спомна дека е тоа
оптимистички, па први примери што им паѓаат на памет на луѓето се тоа, лични примери.
Ај да пробам личен пример дека зло за добро е. Колку бев среќен 2003. година во странство а не знаев за тоа, носталгија ме уби, кога ќе ја пуштев Земљо моја од Амбасадори паѓав. Не знаев дека Македонија е толку убава кога сум далеку од неа, и се вратив а не си оставив можност да се вратам пак. Се вратив овде но првичната еуфорија кратко траеше, за неколку месеци се вратив во апатично расположение, со кафетини и седативи секој ден, а во странство заборавив дека постојат тие работи. Но почнав многу да се бавам со филозофија, религија, психологија, дискусии и сега сум многу позадоволен со паметот кој го имам во споредба со порано, но не и со среќата. Но кога ќе се сетам колку лошо се однесував во странство, грубо се шегував со луѓето, бев ко будала, среќна будала но сепак. И така, се на се не сум сигурен дали кога би можел сега да бирам да останам кај што бев или да се вратам овде дали би останал иако бев среќен. Сега со овој памет би останал. Можеби.
:smir:
