- Член од
- 14 ноември 2008
- Мислења
- 3.418
- Поени од реакции
- 856
... онака си размислувам, резимирам. И во сето то размислување и резимирање ми идат зборојте на татко ми , дека некој треба да го ебаваш и да му штетиш за да биди арен со тебе. Значи така требаше и јас со тебе. Не ми е никој крив шо сум слабак, јас сум крив шо дојдов на ова дереџе. Не е само со тебе вака , со сите претходни истото се случва, се се повторва периодично. Единствена разлика е времетраењето на периодот.
Знам дека грешно постапвав, дека премногу ти угодвав, а уствари и немав одврзани раце за да ти угодвам до максимум. А знам и друга работа, знам дека пак во иднина ќе прам грешки, не само со тебе, туку со сите наредни. Таков сум, никаков, се нејќам, се нејќам шо сум толку попустлив и добар. Сакам да се сменам. Да беше друг на моето место сигурен сум дека сега ќе беше ќефој, и немаше да му се мотат низ гла мислите шо ми се мотам мене низ гла ... ама тој сум, и ти кажав, и мислам дека ме разбра шо сакав да ти кажам. Ама, очигледно сум се заебал. Или не си ме разбрала, или си ме разбрала па ич не ти било/е гајле за мене. То допрва ќе видиме ... Те замислував поинаква, попаметна, различна од сите останати, едноставно кажано беше скалило над сите други. Не знаеше то да го искористиш. Ти докажвав со дејства, можда не сваќаше. Ти кажав со зборој, изгледа ти беше сеедно. Сега ете, седам апсолутно сам, го слушам Балашевич, ме погодва секој негов збор од неговте дела оти се пронаоѓам во нив ...
И сега, после се, не сакам да го прифатам фактот дека ме остај на цедило. Во ниеден момент не го очекував ова од тебе. Не можам да си објаснам... а веројатно и нема да си објаснам.
Јебига, извини шо бев толку арен со тебе ...
И на крај само ќе ти ги посветам стиховиве :
Ja nemam nigdi nikoga
al' moja prica prosta je
stogod ih manje zavoles
manje ti njih nedostaje
I nisam kadar svindlati
za sobom skele paliti
da silom steknem nekog
kom cu faliti
Znam, mila, obeco sam da cu makar
za bestiju
i da cu naci lepsu, bolju i vestiju
nemeskinju, gospodicnu
ni po cemu tebi slicnu
obeco sam srca teska
obeco sam, al' jebes ga
уствари еве ти ја цела песна
Знам дека грешно постапвав, дека премногу ти угодвав, а уствари и немав одврзани раце за да ти угодвам до максимум. А знам и друга работа, знам дека пак во иднина ќе прам грешки, не само со тебе, туку со сите наредни. Таков сум, никаков, се нејќам, се нејќам шо сум толку попустлив и добар. Сакам да се сменам. Да беше друг на моето место сигурен сум дека сега ќе беше ќефој, и немаше да му се мотат низ гла мислите шо ми се мотам мене низ гла ... ама тој сум, и ти кажав, и мислам дека ме разбра шо сакав да ти кажам. Ама, очигледно сум се заебал. Или не си ме разбрала, или си ме разбрала па ич не ти било/е гајле за мене. То допрва ќе видиме ... Те замислував поинаква, попаметна, различна од сите останати, едноставно кажано беше скалило над сите други. Не знаеше то да го искористиш. Ти докажвав со дејства, можда не сваќаше. Ти кажав со зборој, изгледа ти беше сеедно. Сега ете, седам апсолутно сам, го слушам Балашевич, ме погодва секој негов збор од неговте дела оти се пронаоѓам во нив ...
И сега, после се, не сакам да го прифатам фактот дека ме остај на цедило. Во ниеден момент не го очекував ова од тебе. Не можам да си објаснам... а веројатно и нема да си објаснам.
Јебига, извини шо бев толку арен со тебе ...
И на крај само ќе ти ги посветам стиховиве :
Ja nemam nigdi nikoga
al' moja prica prosta je
stogod ih manje zavoles
manje ti njih nedostaje
I nisam kadar svindlati
za sobom skele paliti
da silom steknem nekog
kom cu faliti
Znam, mila, obeco sam da cu makar
za bestiju
i da cu naci lepsu, bolju i vestiju
nemeskinju, gospodicnu
ni po cemu tebi slicnu
obeco sam srca teska
obeco sam, al' jebes ga
уствари еве ти ја цела песна