Масакрот во Дервишка нива е убиство на 103 србомански свештеници, учители, градоначалници, членови на комитети, војводи и четници од Поречие, Вардарска Македонија, извршено од бугарски војници од Македонија и четници на ВМОРО, предводени од капетан Константин Панов, поглавар на одделот за разузнавање на Партизански одред на Единаесеттата македонска пешадиска дивизија. Масакрот се случил на Божиќ, 6 јануари 1916 година, по ослободувањето на регионот од Бугарија за време на Првата светска војна.
На почетокот на 20 век, српската пропаганда пуштила силни корени во западномакедонскиот регион Поречје - до 1905 година, со исклучок на Локвица, Вир, Модриште, Слатина и Сланско, сите преостанати 50-тина села во регионот биле сбомански. . По падот на Вардарска Македонија во Србија во 1913 година, тие беа обвинети дека се потпора на новата власт, која сака да го уништи бугарскиот идентитет во регионот. По поразот на Србија и окупацијата на регионот од Бугарија во 1915 година, во регионот била организирана казнена експедиција и била подготвена црна листа на истакнати просрпски личности во речниот слив, врз основа на која биле уапсени 205 лица. . Некои од нив биле приведени во локалната околиска управа, други во Прилеп, а половина биле однесени во областа Дервишка нива, каде што биле убиени и фрлени во ендек. Според зачуваниот список на убиените во манастирот Света Богородица, 22 лица биле од селото Здуне, 11 од Лубште, 9 од Томино Село и по 8 од Долни Манастирец и Жаркле. По војната, возобновената српска влада им изградила костурница во близина на манастирот. По масакрите, началникот на полицијата во македонскиот воен округ го известил министерот за внатрешни работи дека не може да се справи со беззаконието на паравојската
Во која печатница во Македонија се отпечатени?
