Не е само мајсторот, удри математика дека платите се зголемени на секоја позиција во процесот, тоа е она што најмногу ги диригира цените. Бурекот како храна е тешко одржлив при скапа работна рака, специфичен и бара мајсторлук, плус бавна работа, не случајно во западните земји е редок и поскап од другите пецива.
Неефикасноста ти е наредна, методите за производство и опремата ни се сеуште заглавени во 1950та.
Пример житото во Австралија им го откупуваат по 430 АУД за тон (16700ден), а се е неколку пати поскапо (најефтина саатница по 920мкд, тараната што ја пишал
@Zippertrax е 3300 мкд за 25кг вреќа и тн) во однос на Македонија, и пак имаат есап. Арно ама овде тешко да видиш механизација од пред 150 години, земјоделството е стандард бизнис каде користат софтвери, алатки за планирање, мониторинг, дури сум видел еден куп позиции за дата аналитика во такви фирми, и најчесто се работи на апла големи површини и количини, со 1 хектар нема ни за тој што го сее, ниту за тој што ќе го купува.