За мартинките:
Секоја година, ова време, се среќаваме со истиот проблем – дали да се става и носи мартинка или не. Не е проблем самата мартинка, туку односот кон неа.
bigorski.org.mk
Oвие од поновата генерација кои врска немале од животот и не знаеле од вера (само прашање чија) и биле така „распуштени“, дали воопшто знае колку биле „чедни“ оние чии пагански традиции следи? Дали знае за Ноќта на Иван Купала и Луговина?
2. Ноќ на Иван Купала
Еден од најлудите и најеротичните празници на античките Словени - денот на Иван Купала - бил поврзан со вода. Сигурно сте слушнале што се случило таму: пливање во реки, шетање во шума во летниот самрак, скокање преку огнови и секакви разврати. И секоја девојка или жена (дури и мажена) можеше да избере дечко по своето срце и да преноќи со него.
Сексот пред брак во тие денови не само што не беше осудуван, туку и беше охрабрен: на овој начин младите можеа да одлучат кој е погоден за нив за долга заедница. Бидејќи немаше „срамни болести“, несаканите ефекти од таквото „тест возење“ беа минимални. Па, ако само вонбрачните деца кои беа примени во семејството без проблеми. Еден повеќе, еден помалку...
Во некои области се верувало дека ако жената и нејзиниот љубовник можат да се сокријат од нејзиниот сопруг таа ноќ, тогаш тие би можеле да живеат заедно потоа, а претходниот брак се сметал за распуштен.
Иако, се разбира, монасите ја осудија „ноќта за капење“. Еве што пишува Игумен Памфил за ова:
„Градот ќе зашушка и во него ќе урлаат овие луѓе, обземени од расипаност, срамни гревови, односно отпадништво од Бога - чукаат дајриња, пеат писки, брмчат струни. Прскање со вода и танцување, тајни знаци со главата, непристојни крици и извици од устата, најбезобразни песни... маѓепсничките излегуваат во ливадите и мочуриштата, во степите и дабовите шуми, копаат диви корени за да ги маѓепсаат и излудуваат мажите.“
3. Ливада, или секс при сеидба
Еден љубопитен ритуал постоел во многу региони на Античка Русија за време на сезоната на сеидба. Тоа беше еден од најважните моменти во годината за земјоделските заедници.
Природно, мајката земја, која раѓа жито, била споредувана со жена. Обичаите за сеење беа поврзани со ова. Во некои области, мажите излегувале да ораат без панталони за да ја разбудат почвата. Некаде ја „наѓубрувале“ обработливата земја со сопственото семе. А најчесто помош за оваа света дејност барале од своите сопруги и селанки.
Ритуалот беше наречен „ливада“. Девојките доаѓале да ги посетат мажите и да им донесат ручек. Збор по збор - и целото друштво се стокмило да изврши ритуал за плодност токму на обработливото земјиште! Првата салва, због која сè започнало, била испратено во земјата. Па, останатото е на дискреција на љубовниците.
Во лето, ако имаше суша, девојките повторно одеа на терен, иако без мажите. Тие се наведнувале и ги кревале полите (т.е. ги изложувале гениталиите), обидувајќи се да го искушаат небото да врне.