Како прво и основно, кај нас грешка е поставен и разбран концептот за поимот волонтер. Волентерите не може да бидат вработени и да земаат плата. Волонтерската работа е доброволна, се прави од љубов, задоволство и општествена корист и најчесто нема никаков паричен надоместок за неа. Во Македонија постои закон за волонтерство, што кога ќе размислам убаво, е донесен баш за да се искористуваат ваквите очајни луѓе, кои се надеваат на стално вработување после волонтирањето. По тој закон, институцијата каде што се врши волонтерската работа, е должна на секој волонтер да му покрива патни трошоци и хранарина, кои се нешто помалку од 4000 денари. Исто мора секој волонтер да поседува волонтерска книшка, која ќе биде заверена во Министерството за Труд и Социјална работа и истата таа треба да му служи за понатаму кога ќе му биде потребен стаж до пензија. Не знам како и колку точно временски овој стаж се пресметува.
Е сега прашањето ми е, колку од овие таканаречени волонтери поседуваат ваква книшка, во која се бележи нивниот волонтерски стаж?
И не ми е јасно зошто очекуваат вработување после волонтерската работа? Кога волонтирањето е сосема различен концепт од она што нас ни го продаваат. Знам партиски игри и ветувања и надежта последна умира, ама од 4000 денари не се живее. Па и по неколку години да чекаш и само тоа да ти бидат единствените примиња што ги остваруваш. Не знам глупи ли се, имаат ли многу врски па знаат оти ќе ги вработат или живеат во некој имагинарен свет. Стварно не ми се јасни. Убаво рече Ацид, сменете професија ако не можете да најдете работа со вашето формално образование. За минимум 10000 било каква работа можеш да најдеш. Може личната сатисфакција нема да е иста, ама мора од нешто да се живее.
П.С. Не ми се верува колку ми се измени ставот низ годините. Кога реалноста ќе те плесне у лице, тешко оти можеш да продолжиш да сонуваш и веруваш во идеални вредности и да не изгубиш надеж за да го правиш тоа што го сакаш и веруваш во истото и да бидеш добро платен за тоа.