Ја батка, не знам дали е до психа - ама откако каснав пола кутија сладолед, некако помалку кашлам.
Иначе батка, сонував како сум се изгубила во Козле, батка.
Па Бога ми и по тоа уличките ај да не си изгубиш.
Сум влегла во црква батка, каде што сите се крстеле на икона на Тито.
После тоа сакале да ме затворат во детската клиника, прибидејчи батка сонував и како треснав на земја.
Шта да ти причам батка... го живеам сонот.
Како и да е. Вчера дочекав да бришам прозори со омилените ми пижами (затоа денес врне
), што си ги носев во седмо одделение на екскурзија.
А интересно е батка како стигнаа до крпа, еден ден се разбудив и кога батка - гледам дупка на коленото.
Не сум паднала ваљда у сон, ефаго.
Не бре, не.
Ништо чудно и пред тоа да ми биле скинати, на пример у машина за перење.
Мех... и онака не приметувам многу - многу ја.
Ај, чао.