- Член од
- 27 мај 2008
- Мислења
- 1.025
- Поени од реакции
- 41
Mоре се ќе вратат, мамата нивна татарска!
Много интересно,зашто сме виновни ние,затова дека некоj подпишал?!
Добре сте дошли да ги видите во Софиja,па ако сакате мога да намера слики и да ги сложа во форума.
Незнам колку се сеќавате, пред неколку години двајца браќа -диви копачи пронашле шлем .Им се вишол како пожарникарски шлем но малку постар и го однеле во антикварница.Подоцна сопственикот од антикварницата го нуди на Музејот во Скопје,но им бара во тоа време 2000 марки.На Музејот им е скапо и го препраќаат во репуб.завод за заштита на споменици каде и се утврдува дека е шлем на високопоставен офицер од војската на Александар Македонски.Интересно е што шлемот се јавил како единствен во светот кој е целосно зачуван и проценет на 2 мил.марки.(во тоа време)Абе ние прво да ја обезбедиме државава од диви копачи па после тоа ќе правиме муабет за евентуално враќање на артефакти.
Monuments and treasure from Macedonia proves once again Macedonia is Bulgarian land, despite of the unjust destiny??????Еве шо е от МК во Софиja.Па и не се срама от това шо ти наричаш "татар".
Турам линк,заштото сликите са много.
http://www.macedoniainfo.com/macedonia_monuments.htm
Абе ние прво да ја обезбедиме државава од диви копачи па после тоа ќе правиме муабет за евентуално враќање на артефакти.
Не бе, подобро е со диви копачи. Само треба некој договор за соработка со нив, од страна на владата. Нека си копаат, ама тоа што ќе го најдат прво да понудат на државата.И сигурно дека треба да се превземи нешто од државава против таквите диви трагачи.
nekakva inicijativa ama apsolutno bez uspeh.
некој веќе си вратил. Има и уште, за Бугарија и Грција дека разменуваат артефакти читам, исто и за Албанија. Само ние немаме поткренато иницијатива, а доволно е само да ја активираме па да пробаме дали болварија ќе ги врати во црквите.raboti izneseni od kaj niv ama popusto..
Во времето на Втората светска воjна тези артефакти е требало да бидат вратени на СФРJ като репарации,но Тито опраштава от името на СФРJ репарациите на Бугариja,заштото се учекува БГ да влезе со СФРJ во Балканска Федерациja.Со този акт на Тито се свршва прашането со артефактите.некој веќе си вратил. Има и уште, за Бугарија и Грција дека разменуваат артефакти читам, исто и за Албанија. Само ние немаме поткренато иницијатива, а доволно е само да ја активираме па да пробаме дали болварија ќе ги врати во црквите.
Сигурно долг е списокот на тоа што Бугарија го има украдено од македонските простори. Најпознат е случајот со круната на охридските патријарси, проценета на повеќе од 15 милиони евра, која денес ги краси витрините на Националниот историски музеј во Софија. Таа е само еден од повеќето скапоцени реликвии што бугарските војски за време на Првата светска војна ги опљачкале од Охрид. Тоа што било ограбено од охридските цркви и од други места во Македонија повеќе десетици години стоело скриено од очите на јавноста.
До круната е изложен обков на евангелие од Охрид, користено од охридските патријарси и епископи. Изработено е во 14 век, од сребро и емајл и е позлатено. Во долниот лев агол е гравиран двојазичен натпис: "Направено од Никола, син на мудриот Андоник".
Во музејот беше изложена и плаштаница од Охрид, од крајот на 13 или од почетокот на 14 век. Таа е изработена од двослојна свила и навезана со златни, сребрени и свилени нишки. Му била подарена на охридскиот архиепископ од императорот Андроник Втори Палеолог (1282-1328 год.). Таму се наоѓа и друга плаштаница од 1224 година, исто така од Охрид. И таа е изработена од двослојна свила, златни и сребрени нишки. На неа е насликан ликот на Богородица. Подарок е од императорот Теодор Комнин (1215-1230 год.) и неговата жена Марија на охридскиот архиепископ Димитар Хаматиан (1215-1236 год.) Подарокот бил по повод крунисувањето на византискиот император во охридскиот катедрален храм ?Света Софија", во 1224 година.
Посетителите ќе ја забележат и вратата на црквата ?Свети Никола" од Охрид. Таа е резба од 14 век. Делови од неа се изработени во 13 век. Композицијата на неа е мешавина од религиозни и фантастично-апокрифни елементи. Бугарските стручњаци ја класифицираат како "најран споменик на дрворезбаната уметност во бугарските земји".
Меѓу експонатите се наоѓа и иконата ?12 празници", исто така од Охрид, од периодот на 14-15 век. Изработена е од стеатит, сребро и позлата. На неа се претставени 12 празнични сцени од животот на Христос и Богородица. Сребрениот оков (14 век) е употребен за украс на иконата. Сите изложени предмети се назначени како експонати на "бугарската држава во средниот век" или "бугарските земји од 15 до 17 век".
Според директорот на Историскиот архив на Македонија, д-р Зоран Тодоровски, постои и документ од кој може да се види како Бугарите дошле до оваа големо црковно и национално богатство на македонскиот народ. Тој се наоѓа во Дипломатскиот архив на поранешниот Сојузен секретаријат за надворешни работи на бивша Југославија и е сместен во Фондот на документите од Париската мировна конференција. Од него може да се види дека во 1916 година од бугарските војски биле однесени 21 предмет директно по наредба на тогашниот претседател на бугарската влада Радославов. Реликвиите биле предадени од окружниот началник Петров, митрополитот Борис, околискиот началник на ВМРО, Петар Чаулев, и некојси Огненов.
Д-р Тодоровски објаснува дека во мај 1924 година Министерството за надворешни работи на Кралството СХС побарало Бугарија да ги врати овие реликвии, но од Софија било одговорено дека тие се чувале во Скопје, од каде што, наводно, биле вратени во Охрид. Такво барање било поднесено во 1948 година и од бивша СФРЈ, но и тогаш бил добиен негативен одговор. По поразот на Бугарија по двете светски војни се смета дека постоеле услови украденото да го врати, меѓутоа никој посериозно не извршил притисок врз бугарската држава и така македонските црковни и културни сведоштва и ден денес се наоѓаат во нејзините музеи и се прогласуваат за бугарски.
На некои изложени предмети во музејот не им е посочено точното место од каде се опљачкани. Има неколку икони под кои стои дека се од "југозападна Бугарија", односно од Македонија. Таква е, на пример, иконата "Св. Климент Охридски" од 15 или 16 век, изработена од дрво и темпера, како и иконата "Св. Иван Златауст" од истиот период и иста обработка.
Како предмети од "југозападните бугарски земји", термин под кој се определуваат македонските простори, се класифицирани еден прекрасен крст. Тој е минијатурна резба од 1648 година, опкована од позлатен сребрен филигран. Тука се наоѓаат уште неколку други скапоцени предмети од тој период, како што е Ѓаконскиот орар изработен од свила на ленена основа и бродиран со сребрена и позлатена срма, како и таканаречениот Рипиди со кој ѓаконите ги осветувале светите дарови.
Во музејот се наоѓа и облека за богослужба, таканаречена Омофор на епископот Синесиј кој бил охридски и скопски митрополит. Исто така, во музејот е и знамето на кратовската чета од Илинденското востание кое, според бугарските историчари, било дело на бугарската ВМРО.
Пред три години бугарските весници напишаа дека од црквата "Свети Климент" од Охрид некогаш бил украден златен крст и дека се наоѓал во Софија. Дури тогаш поведоа акција да изработат копие од него и да му го подарат на Охрид. Дали и овој крст бил на списокот од 1916 година тешко може да се каже. Пред четири години, по повеќе од половина век, во Софија првпат беа изложени златна маска и златна ракавица, ископани во Требениште за време на окупацијата на Македонија во Втората светска војна. Тогаш од Требенишката некропола биле ископани околу 150 разни предмети.
Тоа се само некои од скапоцените реликвии од Македонија за кои со сигурност може да се тврди дека за време на војните биле ограбени од бугарските војски од македонските простори и пренесени во Бугарија. Најчестото објаснување што сега може да се слушне во Софија е дека овие предмети биле дел од бугарската историја и се пренесувани во Бугарија за да се спасат од Србите. Според таа логика, ако Бугарите стравувале тие да не паднат во српски раце, денес состојбите се изменети. Македонија не е под окупацијата на Србите, таа има своја држава и ред е да и ги вратат на Македонија, на луѓето чиишто предци ги создавале, да бидат на просторите каде што опстојувале со векови, покрај сите војни и несреќи на македонскиот народ. Оттука и прашањето: зошто македонската држава официјално не го побара тоа?
Дали са крадени или не е друго прашане.Прашането е дека след като Тито подпиша договора за опруштаване на репарациите веке стават 100% собственост на БГ и друга земja от СФРJ нема право на претензии ком нив.Значи признаваш дека се крадени? И не, ни на неговото барање не е одговорено со потврден одговор.