- Член од
- 20 јули 2014
- Мислења
- 3.424
- Поени од реакции
- 9.318
Не мислев на текстовите, него на звукот.Зато шо кај нив е изразена и понагласена една друга жичка која се поврзува со инди музиката, њу вејвот па тек пост панкот.
Обично навикнати сме да во пост панкот преовладува директно оцртана мрачност, или некои темни мисли преку текстовите и слично. Навидум Смитс излегаат по бојата на вокалот како попозитивен бенд, кој понесува со себе позитивно расположение, но и не стои баш така работатаСи имаат и тие на свој сопствен начин изградено патче на кое допираат во мрачноста. Јас мислам дека без ограничувања и очекувања треба да симниш и преслушаш дискографија. Ако поставиш исти очекувања како да треба да се израмнат во сличноста со Дивижн ич не преслушувај. Онака, без ништо да очекуваш и размислуваш пробај да ги ислушаш. По мое се еден од поквалитетните бендови од тие правци, па и башка кариерата како Морисеј. Еве една од мене, со пост панк рифче шо вези.
Знаеш на што мислам, солото го нема оној тврд звук на раните Clash и Christian Death ни дилејот од Unknown Pleasures. Smiths ми се многу поблиски со звукот на EKV, само што EKV се класа погоре.Еве три класични пост панкерски песни:
Нема шанси НЗС да најдеш со Smiths.
А еве со што мене ми се слични:
Со Japan. А Japan многу луѓе ги сметаат за пософистицирана верзија на Duran Duran.
