LordDragonII
Dr.Strangelove
όχι[DOUBLEPOST=1433179068][/DOUBLEPOST]
Ако знаеше за компарација немаше да правиш компрација со модерен романски, туку на средоновековен латински или грчки одкаде ги имаме во изворна пишана форма.
όχι[DOUBLEPOST=1433179068][/DOUBLEPOST]
Homer MakeDonski
*Матриот
- Член од
- 14 јуни 2005
- Мислења
- 823
- Поени од реакции
- 87
- Возраст
- 57
- sclavus
- Edit
- Watch this page
Contents
LatinEdit
EtymologyEdit
Medieval Latin, from Late Latin Sclavus, from Byzantine Greek σκλάβος or Σκλάβος (Sklábos), probably from earlier Σλαβῆνος(Slabênos), from plural Σλαβῆνοι (Slabênoi), from Proto-Slavic *slověne (plural; the singular form Proto-Slavic *slověnin' is derived from it).
The origin of σκλάβος has been disputed historically. Modern etymologists accept that it refers to Slavs (Old Slavonic словѣнин', словѣне), often enslaved during the early Middle Ages, and that the originally ethnic term came to have a more general social meaning, possibly around the 9th or 10th century when it appeared in German texts. An alternative hypothesis, now obsolete because it requires unexplained and unattested phonetic irregularities, is that it's from the Greek verb σκυλάω(skuláō), a variant of σκυλεύω (skuleúō, “to get the spoils of war”).[1]
NounEdit
sclavus m (genitive sclavī); second declension
^ F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. 2002, siehe «Sklave».
http://en.m.wiktionary.org/wiki/sclavus#Latin
објаснувања колку и да се замаглени одат во правец
Склаве - роб
Homer MakeDonski
*Матриот
- Член од
- 14 јуни 2005
- Мислења
- 823
- Поени од реакции
- 87
- Возраст
- 57
Малце да се подсетиме за измислените називи на тн племиња кои се населиле по теорија .СЕ извинувам што засега е без превод
Вајонити
Велезити
Берзити
Драговити
Сагодати
From Florin Curta
»Our present day knowledge of the origin of the Slavs /is/ to a large extent, a legacy of the 19th century. A scholarly endeavor inextricably linked with forging national identities
Let us therefore check to see whether the hypothesis holds. Here are the names :
Βαϊουνητ- Baioun- Slavophil has translated this name as Vaiounits
Βελεγεζητ- Belegez – Slavophil translated as .. Velezits
Βερζητ- Berzet- Slavophil translated as.. Berzits
Δρουγουβιτ- Drougouw-Slavophil translation as Dragovits
Σαγουδατ- Sagodati
Four seem to have a suffix /it/, spelled -ητ- or -ιτ-, while the fifth may be seen as without suffix.
There is a suffix /it/ that is very familiar to Altaists. Indeed, it occurs in the name of the Hunnic Avars: Varxun- it (see fh. 30, above).
Compare Ἐϕϑαλῖτ-αι, «Hephthalites», derived from the name of their leader Efthal . This seems to be a parallel to a later stage in the linguistic history of this territory, namely the self-designations of groups of Ukrainian Cossacks that were based on the names of their leaders. There were two patterns. The first took the stem of the leader's name, sometimes removing a final suffix, and added a suffix denoting «adherent of» : e.g. Mazepa : Mazep-yn-ci, Lisowski : Lisov-čyk-y (Lat. Lissov-ian-i) . The second was simply the name of the leader, e.g. Barabaš «Left-bank Cossacks (after 1667)», from the name of Colonel Barabaš (fl. 1647-1648) .
Detaching the it-suffix, let us look at the four bases Baioun-, Belegez-, Berz- and Drougoub-.
Baioun. Here we can read u or ū < *-aġu- , plus the nominative singular suffix /n/. This is then the equivalent of a well-known Old Turkic word, which occurs with the majestic plural suffix /t/ (because of the meaning): bayagu-t «rich-merchant» (the standard translation of Sanskrit śreṣṭ̣hī). Therefore we posit *bayūn < *baya-ġun
Belegez is a reasonable transcription of Hunnic bel-egeč, where *bēl means «five », and *egeč is comparable to Old Turkic äkäč «(elder) sister of the clan» and Old Mongolian egeči «elder sister» . The surname bel-egeč reminds
one of Beševliev, the surname of the leading Bulgarian specialist in the field of Proto-Bulgarian inscriptions: beš-evli is Ottoman Turkish and means «(having) five wives».
Berz- is doubtless the front variant of the name of a Khazaro-Bulgarian charismatic clan Barč- ; it can be taken as an incorrectly reconstructed form from Βερζιλ- Barč il > Bärčil, and finally Bärč. The band leader was apparently a member of the Barč clan.
Drougouw-. This word has three distinct Hunnic (Hunno-Bulgarian) features: first, initial d-, as against Old Turkic t- ; second, metathesis of the vowel, producing a consonant-cluster in initial position, *dur- > dru- ; and third, the development of the final g into -w . The root is the verb *dur- (OTurkic tur-, but Ottoman dur-) «stand», both in the sense of «stand upright» and «stand still» */ġuġ/ is the suffix of nomen usus. This then is a surname *Druġuw (equivalent to Turkic turġuġ, turquġ), signifying «he who usually stands still». Kāšġarī, the eleventh-century Turkic philologist explains the name (in Arabic) thus: «shyness (shame, diffidence) about something; one says ol mändän turquġ = (Arabic) ṣāra minnī ḥayīyan li-fi̒l badā minhū «he is ashamed before me over a matter that arose concerning him» . The surname *Druguw was probably used jocularly, as an antonym, for a very forceful person (in the manner common among the Zaporogian Cossaks later).
The fifth name, Sagudat-, with no suffix, is of Eastern Iranian origin: *sāka-dāt «gift of the stag» - the stag was the totem of the Scythians . The etymon *śāka, in Ossetian sag, is rendered in the Bactrian inscriptions as CΑΓΓΟ, CΑΓΟ; in the middle of the fourth century there was a Scythian people on the DanubecalledSaga-dares *sāga-dār «stag [totem] possessor» . Old Persian dāta is Middle Persian, e.g. Pahlavi, d’t
Conclusion: the five names preserved in Mir II are not «Slavictribal names», but self-designations of Proto-Bulgarian Sklavin bands; accordingly they have clear Hunnic or Iranian etymologies.
Since all attempts to find an etymology of the term Sklavin- / Slav-, on native ground have failed, one is tempted to look elsewhere . Proto-Bulgarian seems the most promising spot. There we find a common Hunno-Turkic word saqla-, 'to watch over, guard, protect' . The noun derived from it by the suffix */GU/ is attested in Kazan-Tatar (Muslim progeny of the Volga Bulgars) and in Karaim (modern Qipčaq-Polovcian), where the suffix became /-w/. In these languages the noun saqla-w means 'guard, watch; guarding' in the senses of actor, profession, place, or action As early as Proto-Bulgarian, the suffix */GU/ had become /w/ : e.g., κολο-β-ρ (< *qola-ġu-r) 'leader' . Further, in Proto-Bulgarian stress moved from the root syllable to the suffix, and the root vowel then reduced, e.g., *dawl-an > dwan 'hare', *tovirəm > tvirəm «the ninth» . Therefore one can assume that in Proto-Bulgarian the old *saqla-ġu would develop as *saqla-w and later as sqlaw-. Proto-Bulgarian also had a collective suffix /-in/, used especially to designate peoples: e.g., Volga Bulgarian Bulgar-in, «the Bulgars», Sowar-in «the Sowars» .
Thus our conclusion is that there was a Proto-Bulgarian word saqlaw > sqlaw with the plural form *sqlaw-in and two meanings: 1) «guard, watch, guarding»; 2) «trained slave». The Arabs, who were engaged in the slave trade, (see below), adopted the singular form as ṣ(a)qlab, meaning «trained slave», while the Byzantines, who were interested in contacts with the collective of the sqlawin on their limes, adopted it as sklavin, adding a plural desinence: Σκλαβην-οί. InSlavic, the suffix was modified to the collective plural -ěn-e, denoting a social group, correlated with the singulative suffix -in-, while the impermissible initial cluster *skl was reduced to sl.
The term sklavin of the Byzantine cultural sphere between the sixth and ninth centuries was very tightly connected with the Avar Pax. In contemporary testimonies, whenever the Sklavins appear, the Avars are almost invariably also referred to, though sometimes indirectly, usually as their masters.
The term Sklavin, then, I contend, did not have an ethnic or linguistic entity as its referent, but was classificatory, designating in the first instance barbaric professional frontier warriors. No single common Slavic nation existed, nor can we assume a feeling of one Slavic ethnic commonality. Instead, the sources show that the term ἡ Σκλαβηνία / Σκλαυηνία (sing.) or αἱ Σκλαβηνίαι / Σκλαβινίαι / Σκλαυινίαι (pl.) had the meaning «any regions occupied by the Sklavin», that is, a stronghold, whether small or large in area, of the frontier military colony type. The first author to use the term Σκλαυηνία was Theophylact Simocattes (fl. 610-641) referring to barbarians' strongholds on the left bank of the Danube. The institution was known throughout the entire province of Lower Pannonia. Several scholars (e.g. G. Ostrogorsky,
Leszek Moszyński's paper, gives the gratifying assurance that even in Poland, the bastion ofSlavicscholarly patriotism, a sober perspective is possible. He states clearly that the term Slověne was never used as a self-designation by any «Proto-Slavic» tribe
Rest from the book
Making of The Slavs by Florin Curta
Вајонити
Велезити
Берзити
Драговити
Сагодати
From Florin Curta
»Our present day knowledge of the origin of the Slavs /is/ to a large extent, a legacy of the 19th century. A scholarly endeavor inextricably linked with forging national identities
Let us therefore check to see whether the hypothesis holds. Here are the names :
Βαϊουνητ- Baioun- Slavophil has translated this name as Vaiounits
Βελεγεζητ- Belegez – Slavophil translated as .. Velezits
Βερζητ- Berzet- Slavophil translated as.. Berzits
Δρουγουβιτ- Drougouw-Slavophil translation as Dragovits
Σαγουδατ- Sagodati
Four seem to have a suffix /it/, spelled -ητ- or -ιτ-, while the fifth may be seen as without suffix.
There is a suffix /it/ that is very familiar to Altaists. Indeed, it occurs in the name of the Hunnic Avars: Varxun- it (see fh. 30, above).
Compare Ἐϕϑαλῖτ-αι, «Hephthalites», derived from the name of their leader Efthal . This seems to be a parallel to a later stage in the linguistic history of this territory, namely the self-designations of groups of Ukrainian Cossacks that were based on the names of their leaders. There were two patterns. The first took the stem of the leader's name, sometimes removing a final suffix, and added a suffix denoting «adherent of» : e.g. Mazepa : Mazep-yn-ci, Lisowski : Lisov-čyk-y (Lat. Lissov-ian-i) . The second was simply the name of the leader, e.g. Barabaš «Left-bank Cossacks (after 1667)», from the name of Colonel Barabaš (fl. 1647-1648) .
Detaching the it-suffix, let us look at the four bases Baioun-, Belegez-, Berz- and Drougoub-.
Baioun. Here we can read u or ū < *-aġu- , plus the nominative singular suffix /n/. This is then the equivalent of a well-known Old Turkic word, which occurs with the majestic plural suffix /t/ (because of the meaning): bayagu-t «rich-merchant» (the standard translation of Sanskrit śreṣṭ̣hī). Therefore we posit *bayūn < *baya-ġun
Belegez is a reasonable transcription of Hunnic bel-egeč, where *bēl means «five », and *egeč is comparable to Old Turkic äkäč «(elder) sister of the clan» and Old Mongolian egeči «elder sister» . The surname bel-egeč reminds
one of Beševliev, the surname of the leading Bulgarian specialist in the field of Proto-Bulgarian inscriptions: beš-evli is Ottoman Turkish and means «(having) five wives».
Berz- is doubtless the front variant of the name of a Khazaro-Bulgarian charismatic clan Barč- ; it can be taken as an incorrectly reconstructed form from Βερζιλ- Barč il > Bärčil, and finally Bärč. The band leader was apparently a member of the Barč clan.
Drougouw-. This word has three distinct Hunnic (Hunno-Bulgarian) features: first, initial d-, as against Old Turkic t- ; second, metathesis of the vowel, producing a consonant-cluster in initial position, *dur- > dru- ; and third, the development of the final g into -w . The root is the verb *dur- (OTurkic tur-, but Ottoman dur-) «stand», both in the sense of «stand upright» and «stand still» */ġuġ/ is the suffix of nomen usus. This then is a surname *Druġuw (equivalent to Turkic turġuġ, turquġ), signifying «he who usually stands still». Kāšġarī, the eleventh-century Turkic philologist explains the name (in Arabic) thus: «shyness (shame, diffidence) about something; one says ol mändän turquġ = (Arabic) ṣāra minnī ḥayīyan li-fi̒l badā minhū «he is ashamed before me over a matter that arose concerning him» . The surname *Druguw was probably used jocularly, as an antonym, for a very forceful person (in the manner common among the Zaporogian Cossaks later).
The fifth name, Sagudat-, with no suffix, is of Eastern Iranian origin: *sāka-dāt «gift of the stag» - the stag was the totem of the Scythians . The etymon *śāka, in Ossetian sag, is rendered in the Bactrian inscriptions as CΑΓΓΟ, CΑΓΟ; in the middle of the fourth century there was a Scythian people on the DanubecalledSaga-dares *sāga-dār «stag [totem] possessor» . Old Persian dāta is Middle Persian, e.g. Pahlavi, d’t
Conclusion: the five names preserved in Mir II are not «Slavictribal names», but self-designations of Proto-Bulgarian Sklavin bands; accordingly they have clear Hunnic or Iranian etymologies.
Since all attempts to find an etymology of the term Sklavin- / Slav-, on native ground have failed, one is tempted to look elsewhere . Proto-Bulgarian seems the most promising spot. There we find a common Hunno-Turkic word saqla-, 'to watch over, guard, protect' . The noun derived from it by the suffix */GU/ is attested in Kazan-Tatar (Muslim progeny of the Volga Bulgars) and in Karaim (modern Qipčaq-Polovcian), where the suffix became /-w/. In these languages the noun saqla-w means 'guard, watch; guarding' in the senses of actor, profession, place, or action As early as Proto-Bulgarian, the suffix */GU/ had become /w/ : e.g., κολο-β-ρ (< *qola-ġu-r) 'leader' . Further, in Proto-Bulgarian stress moved from the root syllable to the suffix, and the root vowel then reduced, e.g., *dawl-an > dwan 'hare', *tovirəm > tvirəm «the ninth» . Therefore one can assume that in Proto-Bulgarian the old *saqla-ġu would develop as *saqla-w and later as sqlaw-. Proto-Bulgarian also had a collective suffix /-in/, used especially to designate peoples: e.g., Volga Bulgarian Bulgar-in, «the Bulgars», Sowar-in «the Sowars» .
Thus our conclusion is that there was a Proto-Bulgarian word saqlaw > sqlaw with the plural form *sqlaw-in and two meanings: 1) «guard, watch, guarding»; 2) «trained slave». The Arabs, who were engaged in the slave trade, (see below), adopted the singular form as ṣ(a)qlab, meaning «trained slave», while the Byzantines, who were interested in contacts with the collective of the sqlawin on their limes, adopted it as sklavin, adding a plural desinence: Σκλαβην-οί. InSlavic, the suffix was modified to the collective plural -ěn-e, denoting a social group, correlated with the singulative suffix -in-, while the impermissible initial cluster *skl was reduced to sl.
The term sklavin of the Byzantine cultural sphere between the sixth and ninth centuries was very tightly connected with the Avar Pax. In contemporary testimonies, whenever the Sklavins appear, the Avars are almost invariably also referred to, though sometimes indirectly, usually as their masters.
The term Sklavin, then, I contend, did not have an ethnic or linguistic entity as its referent, but was classificatory, designating in the first instance barbaric professional frontier warriors. No single common Slavic nation existed, nor can we assume a feeling of one Slavic ethnic commonality. Instead, the sources show that the term ἡ Σκλαβηνία / Σκλαυηνία (sing.) or αἱ Σκλαβηνίαι / Σκλαβινίαι / Σκλαυινίαι (pl.) had the meaning «any regions occupied by the Sklavin», that is, a stronghold, whether small or large in area, of the frontier military colony type. The first author to use the term Σκλαυηνία was Theophylact Simocattes (fl. 610-641) referring to barbarians' strongholds on the left bank of the Danube. The institution was known throughout the entire province of Lower Pannonia. Several scholars (e.g. G. Ostrogorsky,
Leszek Moszyński's paper, gives the gratifying assurance that even in Poland, the bastion ofSlavicscholarly patriotism, a sober perspective is possible. He states clearly that the term Slověne was never used as a self-designation by any «Proto-Slavic» tribe
Rest from the book
Making of The Slavs by Florin Curta
Последно уредено:
red baron
sad but true
- Член од
- 3 ноември 2012
- Мислења
- 960
- Поени од реакции
- 825
- Возраст
- 39
Флорин Курта е тргнал во сосема погрешна насока за етимологијата на споменатите во историските извори словенските племиња некои од кои сигурно воопшто не се словенски. Едно е јасно - сите овие племиња биле потчинети на Аварите и Бугари, а кај прабугарите има јасни податоци дека јазикот им бил близок до денешниот осетински (јазик од иранската јазична група) кој потекнува од античкиот јазик на Сармати и Алани.
За да дознаеме што значат овие етноними треба да сепогледнем кон иранските јазици.
Берзити, сосема јасна иранска етимологија, значи големи издигнати моќни. Avestian language berezaite [barez-1]
5 (D) to grow (k368), to grow high, to be exalted; tall;
berezô [berez] high, great, lofty
http://www.avesta.org/avdict/avdict.htm#dctb
Сагодати, етноним кој нема ништо заедничко со словенските и турски јазици. Во осетински сыг'дǽг - свет, безгрешен, чис, свештен. Во антиката во Азија има област наречена Согдиана.
http://slovar.iriston.com/news.php?newsid=42219
Велезити (всушност точниот етноним е Велегезити), име и етноним кои имаат сигурна иранска етимологија. Како име значи (човек) со силен гнев. Во коренот му е иранскиот збор والا wālā ; power и зборот تند غضب (-ghazab) Adjective P.A Prone to anger; huffy.
http://dsalsrv02.uchicago.edu/cgi-bin/philologic/getobject.pl?c.7:1:4109.steingass
http://dsalsrv02.uchicago.edu/cgi-bin/philologic/getobject.pl?c.1:1:1683.hayyim
При партската Аршакидска династија фигурира името Вологез.
https://en.wikipedia.org/wiki/Vologases_I_of_Parthia
Таквото име се среќава и кај Тракијците и се смета дека е влегло кај нив од Ахеменидската империја.
Всушност на лингвисти одамна е познато дека некои племиња кои се смјатаниза словенски всушност имаат ирански етноними. Такви се Антите.
Иранское начало имејут также известные в восточнославјанском јазычестве божества Хорс и Симаргл, и достаточно очевидно, что заимствованы они были славјанами от скифо-сарматского населенија Северного Причерноморьја.[279]. Иранское начало имејут и некоторые другие черты восточнославјанској духовној культуры.[280] Тој же частьју славјан были усвоены и переработаны элементы иранској солјарној мифологии, что нашло отражение в митраистских элементах христианској религии. Об участии иранојазычного населенија в генезисе восточного славјанства говорит и антропонимика
Иранско начало имат такви познати источнословенски богови како Хорс и Симаргл и доволни очигледно е дека Словените ги зеле од скито - сарматското население на Северното Црноморие.... За учество на ираноjaзично население во етногенезата на источните Словени говори и антропонимиката.
Нельзја не согласитьсја с теми исследователјами, которые рассматривајут этноним анты как иранизм. Мысль об иранском происхождении его была высказана учеными в конце XIX столетија, её разделјали и исследователи XX в., в частности М. Фасмер. «Из всех суштествујуштих гипотез, как кажетсја, более веројатној, — писал в этој свјази Ф. П. Филин, — јавлјаетсја гипотеза об иранском происхождении слова „анты“: древ, индијское antas ‘конец, крај’, antyas ‘находјаштијсја на крају’, осетин, att’iya ‘задниј, позади’».[289] Если это дејствительно так, то појавление этнонима анты следует относить к периоду славјано-иранского симбиоза, имевшего место в Чернјаховској культуре.
.... «Од сите постоечки хипотези најверојатната се јавува иранската хипотеза за потеклото на зборот (етнонимот) Анти од античко индиското antas крај, antyas - кој се наоѓа на крајот, осетинското att’iya - заден, зад». ....
http://historylib.org/historybooks/V--V--Sedov_Slavyane--Istoriko-arkheologicheskoe-issledovanie/14
Последно уредено:
Сосема погрешна насока. Етимологијата на името може да нема ништо заедничко со потеклото. Малко ли елизабети има и сите сигурно се роднини на ангкијската кралица.јазикот е нај-важниот белег за потекло. И тука има изклјучоци но тоа е само кога една поголема и мокна култура окажува силно влијание.Како римската. словените ниту се имале мокни држави ниту мокна култура така да јазикот е најважниот белег дека словените се словени и ова важи за руси, бугари, срби, чеси,маледонци дека се словени. Се разбира ова докажува по несомнен начин дека нема никаков континуитет мегју денешните македонци и тие на Александар да не сбориме за временската разлика од 700 години.
Исто докажува и дека јазикот на Борис I knezot kojшто примил словенските ученици и тогаш владал и со денешна Македонија бил словенски. Ако бил осетински ке примел осетинските ученици, не словенските. А престолнината му се нарекувала Преслав, чисто словенско име.
Исто докажува и дека јазикот на Борис I knezot kojшто примил словенските ученици и тогаш владал и со денешна Македонија бил словенски. Ако бил осетински ке примел осетинските ученици, не словенските. А престолнината му се нарекувала Преслав, чисто словенско име.
Последно уредено:
- Член од
- 8 ноември 2008
- Мислења
- 2.172
- Поени од реакции
- 1.267
Како што сте тргнале со преводиве... Секој си преведува онака како што му чини.
Еве за Преслав можам да речам (ако сум по потекло од западна Европа - Англија) дека името потекнува од преса, пресија = притисок, па по таа логика ќе испадне дека Преслав значи место притиснато помеѓу планини, реки и слично, или дека во минатотот издржал притисок од непријателот (што сосема добро логичноизгледа) па така, поради името, ќе испаднат Бугарите дека се Англичани...
Берзити може да значи големи, моќни и т.н. (нели, според иранскиот јазик). Ама во словенските јазици значи и “брзи“ (брзите), па и за тоа можам да најдам логично објаснување...
Но исто така, зборот “бер“ (руски - беречь) значи : “чување“, “заштита“, “охрана“, “спас“... Па, Берзитите би биле преторијанци, или заштита на границите, или спасители или... А зборчето БЕР го има многу распространето низ Европа, поготово онаму каде што живееле во континуитет така наречените “Словени“. Кај “Грците“ го имаме Верија (немаат “Б“ и затоа е Верија), кај нас е Берово, во Албанија е Берат, Верона, па се до Брно и Берлин - не можам сите да ги набројувам).
Анти значи “високи“, “небесни“, “планинци“ (“АН“ значи “небо“, височина - АНУ е Бог на небото), какви конци, какви краеви, какви задници... И планините Анди се наречени така поради својата височина... Кај нас си имаме тавАН...
Велезитите се племе кое го почитувало Богот Велес (Белес), кој го има исто распространет во цела Европа (како Бели, Белино, Белес, Велес, Баал, Бел, и т.н.) од почетоците на цивилизацијата, претходник е на Аполон и како и него е Бог на денот, на светлината, виделината...
Многу провидна метода... Значи, ако овие племиња имаат ирански имиња, Бугарите имаат ирански произход, значи сите Словени се Бугари, односно Бугарите (старите Бугари) се Словени, а не турци, Монголи и сл. 
Еве за Преслав можам да речам (ако сум по потекло од западна Европа - Англија) дека името потекнува од преса, пресија = притисок, па по таа логика ќе испадне дека Преслав значи место притиснато помеѓу планини, реки и слично, или дека во минатотот издржал притисок од непријателот (што сосема добро логичноизгледа) па така, поради името, ќе испаднат Бугарите дека се Англичани...
Берзити може да значи големи, моќни и т.н. (нели, според иранскиот јазик). Ама во словенските јазици значи и “брзи“ (брзите), па и за тоа можам да најдам логично објаснување...
Но исто така, зборот “бер“ (руски - беречь) значи : “чување“, “заштита“, “охрана“, “спас“... Па, Берзитите би биле преторијанци, или заштита на границите, или спасители или... А зборчето БЕР го има многу распространето низ Европа, поготово онаму каде што живееле во континуитет така наречените “Словени“. Кај “Грците“ го имаме Верија (немаат “Б“ и затоа е Верија), кај нас е Берово, во Албанија е Берат, Верона, па се до Брно и Берлин - не можам сите да ги набројувам).
Анти значи “високи“, “небесни“, “планинци“ (“АН“ значи “небо“, височина - АНУ е Бог на небото), какви конци, какви краеви, какви задници... И планините Анди се наречени така поради својата височина... Кај нас си имаме тавАН...
Велезитите се племе кое го почитувало Богот Велес (Белес), кој го има исто распространет во цела Европа (како Бели, Белино, Белес, Велес, Баал, Бел, и т.н.) од почетоците на цивилизацијата, претходник е на Аполон и како и него е Бог на денот, на светлината, виделината...
Многу провидна метода...
Значи, ако овие племиња имаат ирански имиња, Бугарите имаат ирански произход, значи сите Словени се Бугари, односно Бугарите (старите Бугари) се Словени, а не турци, Монголи и сл. 
- Член од
- 21 март 2012
- Мислења
- 3.277
- Поени од реакции
- 3.055
Моќна држава и моќна култура се сосема различни работи.Дури и при врвот на Римската моќ грчката култура доминирала на истокот.Ако сакаш да кажеш дека Словените зошто немале моќна држава не правеле асимилација на други народи тогаш грешиш комплетно.Словените направиле огромни асимилации врз локалните номадски,германски и романизирани народи.
Homer MakeDonski
*Матриот
- Член од
- 14 јуни 2005
- Мислења
- 823
- Поени од реакции
- 87
- Возраст
- 57
"Словените направиле огромни асимилации врз локалните номадски,германски и романизирани народи..."
Navedi primeri ako se moze
Navedi primeri ako se moze
- Член од
- 21 март 2012
- Мислења
- 3.277
- Поени од реакции
- 3.055
На југ Бугарите,Тракијците,Римското население и Готите во Далмација,Гепидите и Аварите во централна Европа,Козаците кои се мешавина од Татари и Словени.Угро-Финските племиња во источна Русија.
Најголемите асимилации биле направени над номадските племиња со кои биле сојузници Словените.Првичните експанзии почнале токму после распадот на Хуните.
Друг начин на асимилација било преку заробеници,Словените не ги држеле како робови затворениците до крај на живот туку после неколку години им давале да бираат дали сакаат да си одат или да станат дел од заедниците.Земи во предвид дека во еден период само од Византија има дека земале 120 000 заробеници.
Последно уредено:
- Член од
- 8 ноември 2008
- Мислења
- 2.172
- Поени од реакции
- 1.267
Romanizirani narodi?!?
Homer MakeDonski
*Матриот
- Член од
- 14 јуни 2005
- Мислења
- 823
- Поени од реакции
- 87
- Возраст
- 57
Олег
А како со твојот пристап да се објаснат тн словенски топоними во цела Албанија на пример ?
Или на Пелопонез ?
Или зошто планината на која се умиропокоил Мојсие се вика читај добро : Небо
Небо и така е запишано , а се наоѓа одтаде Медитеранот[DOUBLEPOST=1435093837][/DOUBLEPOST]Еве руско видување за тн Словенска Етногенеза
Гипотезы происхожденија славјан:
- дунајскаја,
- карпатскаја,
- гипотеза двух славјанских прародин (А.А.Шахматов),
- висло-одерскаја,
- висло-днепровскаја,
- неодунајскаја.
Вели вака шест хипотези за една теорија .
http://slawianie.narod.ru/str/ishod/ishod01.html
А како со твојот пристап да се објаснат тн словенски топоними во цела Албанија на пример ?
Или на Пелопонез ?
Или зошто планината на која се умиропокоил Мојсие се вика читај добро : Небо
Небо и така е запишано , а се наоѓа одтаде Медитеранот[DOUBLEPOST=1435093837][/DOUBLEPOST]Еве руско видување за тн Словенска Етногенеза
Гипотезы происхожденија славјан:
- дунајскаја,
- карпатскаја,
- гипотеза двух славјанских прародин (А.А.Шахматов),
- висло-одерскаја,
- висло-днепровскаја,
- неодунајскаја.
Вели вака шест хипотези за една теорија .
http://slawianie.narod.ru/str/ishod/ishod01.html
Homer MakeDonski
*Матриот
- Член од
- 14 јуни 2005
- Мислења
- 823
- Поени од реакции
- 87
- Возраст
- 57
LordDragonll
Da prodolzeme vamu ,ako moze
http://forum.kajgana.com/threads/Старата-словенска-религија.7342/page-8#post-7286099
http://www.promacedonia.org/im3/im_ohrid.htm
За археолошката невидливост кај тн Словени пишуваш вака :
:“..има оште колку ти срце иште ..’’,
додека авторот на кој се повикуваш вели вака:
“ :За жал,досега не успеавме да регистрираме археолошки (материјални) траги од присуството на Словените на нашето подрачје од 7., 8. и поголемиот дел од 9. век. ’’
http://www.promacedonia.org/im3/im_ohrid.htm
Da prodolzeme vamu ,ako moze
http://forum.kajgana.com/threads/Старата-словенска-религија.7342/page-8#post-7286099
http://www.promacedonia.org/im3/im_ohrid.htm
За археолошката невидливост кај тн Словени пишуваш вака :
:“..има оште колку ти срце иште ..’’,
додека авторот на кој се повикуваш вели вака:
“ :За жал,досега не успеавме да регистрираме археолошки (материјални) траги од присуството на Словените на нашето подрачје од 7., 8. и поголемиот дел од 9. век. ’’
http://www.promacedonia.org/im3/im_ohrid.htm
red baron
sad but true
- Член од
- 3 ноември 2012
- Мислења
- 960
- Поени од реакции
- 825
- Возраст
- 39
Да се вратиме на темата да Словените.
Дали се тие некаква воена сила и какви се тие како војници ? Каква е нивната венна тактика и какви оружја користеле ?
Словените се добро опишани како војници од нивните соседи Германци и Византијци. Според историските извори Словените користат неквалитетно оружје и се слаби воено иако се многубројни.
Јордан во својата хроника ''За потеклото и делата на Гетите (Готите)'' опишува слабоста на Венетите кои се поразени од царот на Готите - Херманарих.
После пораженија герулов Германарих двинул војско против венетов, которые хотја и были достојны презренија из-за слабости их оружија, были однако могуштественны благодарја своеј многочисленности и пробовали сначала сопротивлјатьсја.
По поразот на Херулите Херманарих сврте својата војска против Венетите, кои биле достојни за презир и жал поради слабоста на нивното оружје, но биле исто силни поради својата множина ...
http://www.portal-slovo.ru/history/42023.php
Византиските извори исто опишуваат Словените како војници
Mauricii. Artis militaris libri duodecim :
Како треба да се војува против Словени, Анти и други слични племиња;
Словените и Аните имаат унифициран начин на живот и еднакви традиции. Тие се слободољубиви и на никаков начин не се оставаат да бидат поробени и управувани особено во сопствената земја. Тие се многубројни и трпат жега и студ, дожд, телесна голотија и глад. ...
Преферираат да прават нападите против нивните противници во шумите низ тесни и стрмни места. Секој од нив (Словените) е вооружен со две кратки копии, а некои од нив и со штитови - многу јаки но неудобни за носење. Тие употребуваат исто и дрвени лакови и мали стрели намачкани со отров ... Тие живеат во безвластие и меѓусебно се мразат. Ниту познаваат боен ред, ниту се навикнати да се борат во редовна борба, ниту пак излегуваат на битка на откриени места. Ако пак одлучат да влезат во отворена борба, тие се придвижуваат малку напред, како сите заедно викат силно, и ако противникот отстапи тие напаѓаат напред. Ако непријателот не отстапи тие се враќаат назад и се стремат да не влегуваат во борба. Особено им штетат (на Словените) во борба ударите на стрелите, ненадејните напади врз нив, нападите од различни позиции, битката со пешадија и тоа лека пешадија. Неопходно е затоа да се приготви против нив војска од коњица и пешадија, претежно од лесновооружени војници и стрелци. ... Нападите против нив треба да се прават главно зимно време кога дрвјата нема листови и тие не можат да се кријат а освен тоа и племето им е во тешка положба бидејќи сите се речиси голи.
http://www.promacedonia.org/gibi/2/gal/2_281.html
Заклучокот е дека Словените се слаби воено и затоа сите познати словенски племиња биле потчинети на Авари, Бугари, Варjaги (источни Викинзи).
Дали се тие некаква воена сила и какви се тие како војници ? Каква е нивната венна тактика и какви оружја користеле ?
Словените се добро опишани како војници од нивните соседи Германци и Византијци. Според историските извори Словените користат неквалитетно оружје и се слаби воено иако се многубројни.
Јордан во својата хроника ''За потеклото и делата на Гетите (Готите)'' опишува слабоста на Венетите кои се поразени од царот на Готите - Херманарих.
После пораженија герулов Германарих двинул војско против венетов, которые хотја и были достојны презренија из-за слабости их оружија, были однако могуштественны благодарја своеј многочисленности и пробовали сначала сопротивлјатьсја.
По поразот на Херулите Херманарих сврте својата војска против Венетите, кои биле достојни за презир и жал поради слабоста на нивното оружје, но биле исто силни поради својата множина ...
http://www.portal-slovo.ru/history/42023.php
Византиските извори исто опишуваат Словените како војници
Mauricii. Artis militaris libri duodecim :
Како треба да се војува против Словени, Анти и други слични племиња;
Словените и Аните имаат унифициран начин на живот и еднакви традиции. Тие се слободољубиви и на никаков начин не се оставаат да бидат поробени и управувани особено во сопствената земја. Тие се многубројни и трпат жега и студ, дожд, телесна голотија и глад. ...
Преферираат да прават нападите против нивните противници во шумите низ тесни и стрмни места. Секој од нив (Словените) е вооружен со две кратки копии, а некои од нив и со штитови - многу јаки но неудобни за носење. Тие употребуваат исто и дрвени лакови и мали стрели намачкани со отров ... Тие живеат во безвластие и меѓусебно се мразат. Ниту познаваат боен ред, ниту се навикнати да се борат во редовна борба, ниту пак излегуваат на битка на откриени места. Ако пак одлучат да влезат во отворена борба, тие се придвижуваат малку напред, како сите заедно викат силно, и ако противникот отстапи тие напаѓаат напред. Ако непријателот не отстапи тие се враќаат назад и се стремат да не влегуваат во борба. Особено им штетат (на Словените) во борба ударите на стрелите, ненадејните напади врз нив, нападите од различни позиции, битката со пешадија и тоа лека пешадија. Неопходно е затоа да се приготви против нив војска од коњица и пешадија, претежно од лесновооружени војници и стрелци. ... Нападите против нив треба да се прават главно зимно време кога дрвјата нема листови и тие не можат да се кријат а освен тоа и племето им е во тешка положба бидејќи сите се речиси голи.
http://www.promacedonia.org/gibi/2/gal/2_281.html
Заклучокот е дека Словените се слаби воено и затоа сите познати словенски племиња биле потчинети на Авари, Бугари, Варjaги (источни Викинзи).
Последно уредено:
Homer MakeDonski
*Матриот
- Член од
- 14 јуни 2005
- Мислења
- 823
- Поени од реакции
- 87
- Возраст
- 57
Кубарт освоил седум тн словенски племиња на територијата на Тракија и така се формирала бугарската држава,позната и како Прво Бугарско Царство.
Прашањето е кои се називите на тие племиња ?
Како тоа нема називи ?
Ај што немале никаква облека....
Прашањето е кои се називите на тие племиња ?
Како тоа нема називи ?
Ај што немале никаква облека....
Но ,како тоа, таа т.н. Словенска војска што ја има насекаде во Европа ,да нема свое знаме?
Последно уредено:
седумте словенски племиња живееле на територијата на северна бугарија (Мизија) не во Тракија .Завладјани се од Аспарух не од Кубрат, нема докази меѓу 6-9 век Словените да учествувале во првото бугарско царство(немале се власт во управувањето) токму спротивното, на картите после аспарух седумте словенски племиња се прикажани на територијата на денешна Романија,
За останатите словенски племиња кои живееле во Тракија има докази дека се убивани во времето на Омуртаг и Пресиан п'рви
Последно уредено: