Insane напиша:
Семејство .. Неможам да замислам некој да ми снема ..
Дружењето .. Без другар .. Амин од животов ..
Љубовта .. Љубовта ја сакам .. Иако сеуште незнам што е тоа ..
Образование и работа .. Ако си глуп и без пари .. поубаво амин ..
Здравје .. Е здравјето го ставив на последно место .. Зошто ? Неможам да го замислам животов ако ја изгубам сестра ми .. Не треба да сум здрав ако неа ја нема .. Друштво .. Амин од без дружба .. животот станува досаден .. не ти треба да си жив ако немаш другари .. Љубовта како што кажав .. сеуште не сум ја искусил .. Ама мислам дека без љубов .. Без жена?? без деца ?? Која е целта ??
Ако сум глуп - немаш работа - немаш пари .. на денешно време неможам да опстанам само со здравје .. Без пари немаш ни здравје .. Немаш пари да се загрееш .. се разболуваш .. немаш пари да си купиш лекови .. Амин ..
Тато се гледа дека сум се плукнал цел на тебе само што јас си искусувам љубовта и мислам дека без неа нема живот без неа Амин:pop:
А сеа моите приоритети:
Семејството на прво место ми е увек и се би направил за него,доста ми беше да си ги изгубам таткото и мајката затоа сеа само семејството ми е најважно поважно и од моето здравје.
Работата ми е на врото место пошто јас сум тој најстариот брат кој треба да си ги издржува братот и сестрата.Не одам на факултет само ради нив не сакам да гладуваат а јас да одам на факултет туку напротив работам за нив,работам за они да имаат пари да им обезбедам за факултет.
Љубовта ми е на трето место пошто што ќе ми другарување кога нема да си имам жена на пример.. кога ќе си немам поколение... кога ќе се дружам со другарите или кога ќе одам кај нив на гости да им ги гледам дечињата како играат? НЕ прво љубовта па после другарувањето(ова важи за едно 6-7 години) инаку сеа и двете ми се важни али пак љубовта е поважна.
Здравјето ми е на четврто место поради фактот дека ако не сум здрав нема да носам пари дома нема да имаат што да јадат,ако не сум здрав немора да значи дека не можам да ја најдам љубовта или таа мене да ме најде.
Школувањето ми е на петто место поради тоа што ете сум завршил колку толку благодарен сум на тоа што го знаам,али нема да отстапам од фактот дека мора да се има факултет ако не сеа ако не за 4 години ако не за 8 години тогаш за 10 години има да го завршам за учење никад не е рано ниту доста.
На крај краева нема ние што сакаме да ни биде приоритет,приоритет ќе ни бидат оние работи кои животот ќе ни ги даде.Можеби мене ми е е поважно да одам на факултет,можеби ми е другарувањето... Но некоја виша сила одредила вака да живеам и не се жалам за тоа туку напротив живеам како што знам и умеам.