Пред некој ден се сретнав со бројката која ја троши едно четиричлено македонско семејство месечно за да има еден просечен живот. Некој синдикат ја има пресметано сумата, во случајов ќе му веруваме, небитно тоа, и бројката е некои 30.000 денари. Океј.
Е сега, од целата таа сума, на име давачки кон државата одат 5.400 денари у форма на ДДВ. 200 денари радиодифузија. Сигурно уште додатни 3.000 денари у акциза за нафта, директно или индиректно. И по 3.000 денари од човек, у случајов ќе бидат 6.000 денари, пошто нели мајка и татко работат, присилно за пензиски фонд, кои се плус на тие 30.000 денари. Значи идеме до некоја бројка од 36.000 денари која би била чиста сума пари.
За тие пари кои и ги даваме на државата 5.400 + 6.000 + 200 + 300.
Упс, го заборавив персоналецот. Еве од тепка двајца работници нека имаат 4.000 денари персоналец.
Тоа се 11.900+.4000=15.900 денари месечно од секое семејство на име на државата.
36.000-15.900=20.000 троши семејството.
За тие 16.000 денари добиваме никакви здравствено осигурување, кое е меѓу најлошите у Европа, а може и у светот. Пензија која додека ја чекаш ќе умреш. МТВ. И полиција која повеќе е тука за да не заплаши, него да не заштити.
Доколку тие 16.000 денари ги трошиме ние лично за истите услуги, кои би биле далеку поквалитетни, би било вака:
900 денари - агенција за обезбедување, т.е. полиција
4.000 денари - за двајца работници животно осигурување, т.е.пензија
6.000 денари - ова е бројка од тепка, здраствено осигурување, ама за едно семејство дури ова мислам дека е и надувана бројка.
6.000+.4.000+900=10.900 денари, или цели 5.000 денари помалку за истите услуги со далеку повисок квалитет.
За цели 50 посто поефтини.
