Мака ми е!

  • Креатор на темата Креатор на темата TpH_Bo_OkO
  • Време на започнување Време на започнување
Мака ми е,и те како ми е мака :(
Ми треба некој да ми залепи еден шамар,ама еден јак таков да ме освести (Мајо кј си?),да не ми текне никад више ни да се заљубам,ни да се жалам за истото,ни па да паѓам у депресија,ебате смотаната,губам расположење заради други.
 
Мака ми е што колку и да спијам се чувствувам поспана и уморна..
Мака ми е што доцна навечер легнувам а потоа се успивам дури и за важни работи..
Мака ми е што не сум сигурна за одредени работи кои ми се случуваат дали сакам да се случуваат..
Мака ми е што дома ме форсираат само за факултетот..
Мака ми е што многу помалку се гледам со дечкоми откога почна да работи..
Мака ми е што сега и јас ќе почнам да работам и уште помалку и од ова ќе се гледаме..
Мака ми е што цела година чекав да дојде лето да одиме на летување и сега поради работата нема да одиме.....
Мака ми е......................:toe:
 
Мака ми е од притисокот што го имам дома. Мака ми е од моите, кои не гледат дека треба да ме остават на раат да си го организирам животот, туку ми се качуваат на глава буквално за секоја моја постапка што ќе ја направам или збор што ќе го речам. Мака ми е што живеат во некоја глупава заблуда, што во лице ми кажуваат дека не им „чинам“ како син, дека ме трпат додека правам глупости (а не знам што можам да направам од седење во соба и учење)... Ја наоѓаат секоја можна ситуација да ми се развикаат или да ме обвинат за нешто. Мака ми е што не сум материјално самостоен на мои факинг 22 години, и што не можам конечно да го направам тоа, што одамна го имам замислено - да ги откачам и да ги ослободам од теретот кој јас им го стварам.
Мака ми е што живеам со такви луѓе...не ги препознавам дека ми се родители...Фак!
 
Maka mi e sto za nekoi luge mislev deka mi se prijateli... Maka mi e sto go vidov nivnoto pravo lice, nivniot cinizam, bolnata ljubomota, kako i licemerieto...
Maka mi e sto im pomagav koga bea na dnoto, za posle da te pokazat so prst...
Maka mi e sto veruvam deka postojat "luge"...
 
шо станувам од кревет само за да преживеам,да ме изнервираат,повредат, да ме фрлат у депресија,шо и покрај тоа што мислам оти никој не забележува оти патам,а ме забележуваат тие шо искрено си ги сакам,и заради ова патат личности шо многу ми значат, шо станав бесчувствителен,шо едноставно ми е сеедно за се шо и да се случи,шо на некој колко ида се трудиш да му угодиш пак не му е доста...и кога некој ќе земе да се кара со мене, на крајот и да не заслужува му простувам...едноставно ми е мака за секоја грешка во последните 2 години...
 
мака ми е, сакам погоден геолошки слој во невронскава тврдина за амнезија на се од тебе. Сакам нешто што ќе може да ги убие сите мозочни клетки што го носат споменот, мака ми е што ти верував и се трудев.
Те мразам.
 
Аман од истите проблеми,аман од се она што ме притиска последниве години.Некогаш несакам ни очите да ги отворам наутро,немам желба да се облечам,не ми се живее едноставно.Зошто секој план ми испаѓа наопаку,ми се гади од моите мисли,несакам да мислам на ништо.Гневна сум на се што мрда,гневна на себе што го одбрав овој пат да го одам а немам доволно желба да го изодам.Сакав да можам да избришам се,да ги избришам тие особи околу мене,што ми предизвикуваат гнев,да ги тргнам на страна да не се замарам со нив.Но неможам да ги тргнам тие се секогаш околу мене,ме демнат.
Мака ми е од проклетиов свет,ме гуши,немам воздух.Слушам глупости секоја секунда,повеќе сум нервозна одколку расположена,а несакам да е така.Како да одам сама против себе,директно со главата во ѕид.Мака ми е што мислев дека можам да променам се,да ги измешам коцките на судбината кој лошо се поставени за мене.
Проклетство!
 
Прво и основно мака ми е од стомаков, не знам више од што ме боли олку..АМАН..

Е.. после, мака ми е од тоа што НИКОЈ, ама баш никој не цени ништо добро што се прави за нив, не го ценат ни времето што им го посветуваш, не ценат ни енергијата што ја трошиш да им удоволиш.. Да, никој не цени ништо, како и јас на моменти.. признавам, ама барем знам кога треба да речам Фала некому..

Мака ми е да трчам за сите, м-а-к-а!
 
Maka mi e sto maz mi e vakov:nema cuvstvo za zena i dete,samo sme sporedni ulogi vo negoviot zivot,nema cuvstvo za zaednishtvo,cuvstvo da se grizi za semejstvoto od sekoj aspekt,nema kapacitet da saka,a edinstveno sto ima e PATOLOSKA POVRZANOST SO NEGOVITE RODITELI.Kako moze covek da nae**:tapp: A od se najmnogu mi e maka sto za se ova se nerviram i mi se odrazuva na zdravjeto.
 
Мака ми е од политиката на соседите.
Мака ми е од политичарите.
Мака ми е од луѓето кои не се замараат со тоа што се случува во сопствената земја.
Мака ми е од нафураните снобови кои им е побитно да се пофалат колку испиле во некоја дискотека отколку машки да застанат на страната на својата земја.
Мака ми е што луѓето имаат кратка меморија.
Мака ми е што некому историјата на државата му почнува од ’45 навака.
Мака ми е што некој појма си нема за историјата на државата, па национални симболи поистоветува со партии.
Мака ми е што Македонците се мразат меѓу себе и се колат, никогаш не можат да бидат сложни.
Мака ми е што важи изреката да му умре козата на комшијата, а сега по ново да умре комшијата да ми остане козата на мене.
Мака ми е од испрани мозоци и безрбетни суштества кои немаат сопствено мислење.
Мака ми е од незнаење.
Мака ми е од костумисанине “господа“ од ЕУ кои во секоја НАША манџа го мешаат својот нос и наредуваат што треба да правиме, а ние како послушни кученца рипаме на секоја нивна желба
Мака ми е што не си го цениме своето и само плукаме и никогаш ништо не ни чини.
Мака ми е...место да уживаме во убавините на сопствената земја, политиката не труе и не јаде одвнатре и не може да уживаме на раат.

Мака ми е што живеам во најпрекрасната земја на планетава, а морам пред мои очи да гледам и доживувам што и се случува. Мака ми е што ја упропастуваат некомпетентни, недоквакани идиоти на кои им е грижа само колкава им е сметката во банка, а не им е грижа за оваа Македонија.
Мака ми е што не знам дали некој мисли за доброто на државава.

Мака ми е од квази македончиња (намерно со мала буква) кои се плашат и кои бегаат во глувчешки дупки кога е во прашање државниот интерес.

Се плашам. Се плашам за иднината на оваа држава.
Господе, чувај ја Македонија.
Затоа што очигледно самите не знаеме да си ја сочуваме. Соседите со векови се тепаат кој попрво ќе не разграби, а ние самите си плукаме по неа.

Абе Македонецу...Удри се малку по челото! Удри се! Разбуди се! Биди свесен кој си!

Зар треба бе, странци да доаѓаат и да ми кажуваат колку е убаво во државава? Не може ли тоа сами да го збориме со гордост и крената глава?

Аман Македонецу! Крени ја главата, доста гледаш надолу!
 
мака ми е од разочарувањата
мака ми е од попуштање
мака ми е прогледување низ прсти
мака ми е од лажните надежи и лугето кои ги даваат истите
мака ми е од моиве дома што ми висат над глава
мака ми е што во денешно време се помалку можам да најдам вистински пријател
мака ми е што сите очекуваат нешта од мене кои се преголеми за извршување а сепак го знаат тоа
 
мака ми е од самиот живот, имам 16 години и НЕМАМ:
Друштво, со кое можам да излезам да се прошетам
Асално семејство кое нема да помине 2 дена без да се дерат за да ги слушне цело ѓорче
немам фатено женска(ни за рака, а камо ли да имам женска)

не би ви препорачал да сте вие како јас....
 
Мака ми е шо морам да попуштам од сожалување,а свесна сум дека од тоа си го сјебафф животот
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom