- Член од
- 14 март 2006
- Мислења
- 5
- Поени од реакции
- 1
Еден топол летен ден во Аеродром
Уште како малечок и се восхитував на хемијата. Дедо ми беше џандар и често тврдеше дека со добар ќотек се смирува адреналинот на човечкото тело и се губат мислите за поткопување на нашето прекрасно социјалистчко општество. А Баба ми велеше се се може со добро брашно. Не ми беше јасно дали да тепам или месам, но тоа подоцна ми се разјасни кога прв пат мастурбирав на 7 години. Така шетав наоколу вршејќи анкета по стариве за тоа како да станам Супермен, но сите го сведува разговорот на „ај иди у пичку материн, имам работа”. Конечно ме ислуша комшијата Перица-Верверица (така го викаа бидејќи произведуваше чудно високотонско смеење кога ќе се напушеше). Му верував него, махер беше за труење мачки и кучиња.
- Мали ако сакаш да се издрогираш дојди у вторник, сеа немам.
- Ама јас сакам да сум Супермен навистина.
- Кулирај, ќе леташ као шофер од МТВ без плава книшка. Само не и кажуј на сестра ти ќе морализира и нема да ми дава.
- Што да ти дава Перица?
- Пичка глуп! Брее ништо не знаеш. Ќе те средам јас тебе, зошто ми си комшивче. Дојди у вторник и сеа ај иди у пичку материн, имам работа.
- ААААААААААААААААААА!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Сакам да сум бе Супермен сега!!!!!!!!! Шо ме лажиш. И за нинтендото ми викаш дојди у вторник, па Тетка Летка ми кажуе се губиш во соба , не сум смеел да влевам. АЈЈЈЈЈЈЈЈЈЈЈЈЈЈЈјј!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Перицааааааа!!!!!
- Еј види го лузеров. Шо си запнал ти да стануеш Супермен а? Ми ги отече двете суперсофија, ебате!
- Сакам да сум Супермен за да се качам на планетата Вевчани каде живеат луѓе кои никој не им кажал дека ние постоиме. Таму ќе ја спасам Принцезата Босилка. И, и………
- И прекини ебате инфантилното. Кој ти полнел вакво срање ?
- На телевизија…
- Нема шо на телевизија, прекини. Коа ти станал толку за летање сеа ќе видиш….
Копаше Перица-Верверица по гепек и извади црвен термос боја. Ми кажа да се напијам од ултра зелената - гомно боја течност од чашката. Се напив и чекав да ми никне плав костим и црвена наметка. Перица се смееше и кажа дека еликсирот сам го правел.
Чудно ми се чинеше дека ќе пораснам или слично. Само ми се слоши и се исповратив. Перица ме скрши од ќутек оти тоа било скапо и тешко се правело. Ме шамареше ме клоцаше, ме пикна у гепек и ме заклучи. Плачев цела вечер у тој смрден ебен гепек. Мислев само на една работа. Како да му вратам на Перица-Верверица за услугата.
Сабајлето ме отклучи тој со сестра ми заедно. Цеца му удри два шамари и ме собра дома. Толку беше тој ден, но осветата беше моја наредниот.
Зедов само неколку работи од по дома и почнав да правам алхемија.
Лепонексот на мама, Влуксатинот на тато, Лорамот на дедо, Олигојакот на цеца, малку сулфурна за во ВЦ и украдив густи од кај баба. Мислам дека беше од киви и јаболко на Вива и личеше на пијалокот на Перица.
Ги измешав и отидов до кај тетка Летка да и кажам дека во гепекот на пезето Перица ме остава да си ја чувам топката. Ми даде клуч и ми кажа да отворам сам бидејќи Перо лежи коматизиран во соба. Вторник беше.
Му ја ставив течноста во термосот а тој неговиот Абсинт му го истурив во шахта.
Беше тоа топло лето во Аеродром. Сите ќе го паметиме тој вторник кога Перица скокна од 8-ми и се уби.
Така и се прочу таа зграда на самоубици.
Хм. Што сум јас крив што и Перица сакаше да биде Супермен.