shutrak
opsenar
Kultot na lichnost, koga se povrzuva so religija, politika i sovremeni socijalni mrezhi, dobiva nova, poslozhena forma.
Ne se raboti samo za obozhavanje na eden chovek, tuku za sistem shto ja preoblikuva vistinata spored potrebite na masite.
_Lichnosta stanuva sredstvo, a veruvanjeto _ alat.
Vo religiozen kontekst, kultot na lichnost se pojavuva koga chovekot se postavuva na mesto shto tradicionalno mu pripadja na Boga. Namesto duhovna poraka, se slavi figura; namesto moralna pouka, se brani avtoritet. Filosofski gledano, ova e pomestuvanje od transcendentalnoto kon lichnoto, kade shto verata prestanuva da bide pat kon vistinata i stanuva lojalnost kon eden lik.
Vo politikata, kultot na lichnost e mehanizam na kontrola.
Politichkata ideja se sveduva na lice, a programot na emocija. Liderot se pretstavuva kako spasitel, kako neophoden faktor bez koj opshtestvoto ke propadne. Na toj nachin, kritikata se dozhivuva kako predavstvo, a razlichnoto mislenje kako zakana.
Razumot se zamenva so identifikacija.
Sovremenite socijalni mrezhi go zabrzuvaat ovoj proces. Tie ne baraat argument, tuku slika_ ne misla, tuku reakcija.
Algoritmite go nagraduvaat ekstremot, a lichnostite se pretvoraat vo brendovi. Kultot na lichnost ovde e povrshen, no masoven_ sledbenici, lajkovi i komentari ja merat vrednosta, a ne sodrzhinata. Filosofski gledano, ova e forma na digitalen mit, kade shto realnosta e filtrirana niz popularnost.
Zaednichki imenitel vo site tri oblasti e odsustvoto na kritichka distanca. Koga religijata, politikata ili mrezhniot diskurs se zasnovaat na lichnost, togash se gubi prostorot za dialog. Lichnosta stanuva nepogreshliva, _a nepogreshlivosta e krajna tochka na mislenjeto_
Na kraj, kultot na lichnost ne opstanuva zaradi silata na edniot, tuku zaradi slabosta na mnogumina.
Filosofijata potsetuva deka vistinskata sloboda zapochinuva tokmu tamu kade shto prestanuvame da obozhavame lichnosti i zapochinuvame da preispituvame idei.
Ne se raboti samo za obozhavanje na eden chovek, tuku za sistem shto ja preoblikuva vistinata spored potrebite na masite.
_Lichnosta stanuva sredstvo, a veruvanjeto _ alat.
Vo religiozen kontekst, kultot na lichnost se pojavuva koga chovekot se postavuva na mesto shto tradicionalno mu pripadja na Boga. Namesto duhovna poraka, se slavi figura; namesto moralna pouka, se brani avtoritet. Filosofski gledano, ova e pomestuvanje od transcendentalnoto kon lichnoto, kade shto verata prestanuva da bide pat kon vistinata i stanuva lojalnost kon eden lik.
Vo politikata, kultot na lichnost e mehanizam na kontrola.
Politichkata ideja se sveduva na lice, a programot na emocija. Liderot se pretstavuva kako spasitel, kako neophoden faktor bez koj opshtestvoto ke propadne. Na toj nachin, kritikata se dozhivuva kako predavstvo, a razlichnoto mislenje kako zakana.
Razumot se zamenva so identifikacija.
Sovremenite socijalni mrezhi go zabrzuvaat ovoj proces. Tie ne baraat argument, tuku slika_ ne misla, tuku reakcija.
Algoritmite go nagraduvaat ekstremot, a lichnostite se pretvoraat vo brendovi. Kultot na lichnost ovde e povrshen, no masoven_ sledbenici, lajkovi i komentari ja merat vrednosta, a ne sodrzhinata. Filosofski gledano, ova e forma na digitalen mit, kade shto realnosta e filtrirana niz popularnost.
Zaednichki imenitel vo site tri oblasti e odsustvoto na kritichka distanca. Koga religijata, politikata ili mrezhniot diskurs se zasnovaat na lichnost, togash se gubi prostorot za dialog. Lichnosta stanuva nepogreshliva, _a nepogreshlivosta e krajna tochka na mislenjeto_
Na kraj, kultot na lichnost ne opstanuva zaradi silata na edniot, tuku zaradi slabosta na mnogumina.
Filosofijata potsetuva deka vistinskata sloboda zapochinuva tokmu tamu kade shto prestanuvame da obozhavame lichnosti i zapochinuvame da preispituvame idei.