...Анавено кога ќе се спомне изолирано македонско село, се мисли дека воглавно браковите се помеѓу жителите на тоа село или со шителите на околните исто така изолирани села, така да тие села заедно претставуваа поголем генпул кој може подолго да се одржува, но сепак одвреме навреме може генпулот да се освежува со бракови од страна ама без притоа да се одрази на горенаведените две линиии, татковска и мајчинска. Затоа неможеш да ги споредуваш со Исланд, освен тоа општо на балканот има толку многу мешање така да секое освежуваење на генпулот на тие села било повеќе од класичното освежување. И што е побитно за да може да дојде до такво мешање да во татковската односно мајчинската линија статистички на поголема популација се гледа мешање е само доколку постојано две заедници за над 50 генерации постојано прават мешани бракови.
Така да не иде тоа „прљање“ на татковската односно мајчинската линија толку лесно како што мислиш.
А што се однесува до исланд, да тие се физички изолирани и нивниот генпул дегенерира, и мораат да внесат нов генетски материјал за да опстанат, бидејќи ако се држи затворен генпуло бројот на „неповолни“ генетски мутации почнува да се кумулира и полека популацијата да изумира. А за тоа да се спречи треба да се донесе нов генетски материјал во генпулот кој ќе ги компензира овие лоши мутации со добри мутации од другиот, новиот геном.
Разликата помеѓу Исланд и Македонските планински села е очевидна, Исланд е епетен изолиран, кај македонските поизолирани села најмногу ти треба пола ден пеш да стигнеш до поголемиот град, освен тоа имај на ум дека одвреме на време сепак шителите од тие села имале комуникација со жителите од градовите и одвреме на време се носела по некој градска невеста или зет по дома со што е доволно за да се одржува виталноста на генпулот а да не се „испрља“ татковата односно мајчинската линија.
Еве земи го мојот упростен пример, иако јас носам дел од геномот од дедо ми од Бујановац мојата мајчинска линија не е ама воопшто погодена од тоа и не се лучила „србизација“ на женската линија во овој случај.
Очигледно,не си прочитал се што сум напишал,или погрешно си разбрал.
За да добиеш десетина илјади
НЕКРВНО ПОВРЗАНИ ЕДИНКИ, потребна е популација од
неколку стотини илјади-милиони единки. Шетањето по сите села во Западна Македонија од антиката до денес и броењето...значи само едно-цепење опинци. Никогаш немало таква бројна популација.
Мешањето се однесува на тоа дека,Западна Македонија не била до толку изолирана од другиот дел на Етничка Македонија толку долг период,за да можеме да зборуваме за некои драстични разлики во популацијата. Можеби Галичаните се потврдоглави (ова не е навреда,туку пример,можеби и погрешен,но неисе...),но не се и јајцеглави.
Напомнав,природата не простува-враќа. Носењето по некоја невеста е капка во море,ами ако секоја 10-та била јалова или пак момчето (што е реално и неизбежно)?
Такво броење-не води кон ништо.
Твојата претстава за изолираноста на Западна Македонија е од општата слика за Македонскиот 18-19 век. Најголем дел од познатите слики од тој период ни е сервиран од странски патеписци,кои,воглавном немале поим за главните карактеристики на населението,и кои дошле со претходни предубедувања. Сепак,
читајќи ги нивните записи,може да се дојде до заклучок дека,во
Западна Македонија постоеле обичаи кои се подеднакви-слични со оние во Источна Србија и Блгарија (кога ќе можам,ќе постирам повеќе за ова.)
Тоа значи дека имало и те таков контакт на културите, но тоа не значи и мешање со истите,
но не и со сродните по крв.
(Впрочем,и целата светска историја не учи само на едно - крвно мешање само на припадници од исто племе-народ, никогаш кинезите, кореанците, виетнамците и јапонците не се мешале, исто и американците и црнците, арапите и селџуците, иако скоро сите групации,биле со иста (различна) вера).
Инаку,главната поента,за генетичката меморија кај Македонците:
(
свесно потисната од несвесното (?)) ,
но сега,од тој период (18-19 век), најдобро ја отсликува авторот Д-р Петар Поповски....
Ако им веруваме на римските извори, Македонија била распарчена на 4 дела, со забрана на патување,
а посебно склучување бракови помеѓу поделените делови, и тоа траело неколку векови, што значи дека треба да има видливи генетски мутации во маркерите помеѓу Македонците од сите делови, што сепак не е така драстичен случај (за тоа има постирано низ форумов).
Но иако било така, сепак, денес, секој што бил во Грција, лесно ќе препознае Маџуп (како Циган Грк) или Маџир или некој од Атика, под Пелопонез ... и Македонец. Или во Бугарија (пирински, иако несакам да го употребам тој збор) Македонец и Татаро-Монголски Блгар) или потомок на Блгарските Делиорманци или Гаџалии (Блгарите-Турки).
Впрочем, изолираноста од само неколку векови, најлесно се препознава кај нашите крвни браќа (крвта престанала да се меша по потурчувањето), Македонците-Муслимани, кои да ми простат, лесно се распознаваат кој од која фамилија е по физиономиите и градбата на телото, за кои важи најосновното правило во универзумот...
Природата не простува, враќа.