The`bItCh
AdJuStAbLe mAdNeSs
- Член од
- 22 јануари 2005
- Мислења
- 4.605
- Поени од реакции
- 114
Храната е важна за изградба и за обновување на ткивата и служи како енергетски материјал за многубројните функции на организмот
Честите временски промени можат да се неутрализираат со приспособување на исхраната
Телото е носач на духот и секое телесно нарушување нужно се одразува на нарушувањата на духовните функции. Сета енергија на телото потекнува од дишењето и храната која ја внесуваме. Храната е важна за изградба и за обновување на ткивата и служи како енергетски материјал за многубројните функции на организмот.
Ориенталните системи н? учат дека секоја храна која ја внесуваме, претставува ПРАНА во вид на сончева енергија во различни трансформации. Храната е здрава за организмот само ако бројот трансформации низ кој поминува сончевата енергија во неа пред да се внесе во организмот е најмал. Растителниот свет директно (низ хлорофилна асимилација) апсорбира сончева енергија и ја претвора во растителен организам, семе и плодови. Количеството токсини е најмало со ПРВАТА ТРАНСФОРМАЦИЈА и овозможува долги периоди на непречена ментална концентрација.
Со зголемување на бројот на трансформациите на сончевата енергија, опаѓа вредноста на храната. Секојдневната практика веќе покажала дека ВТОРАТА ТРАНСФОРМАЦИЈА (консумирање месо од животни кои се хранат со растенија) не е погодна за човечкиот организам. Сончевата енергија со својата ТРЕТА ТРАНСФОРМАЦИЈА (животни кои се хранат со животни) е погубна за телото и за душата.
Живеејќи во согласност со природата, ќе ја разбереме динамиката на промени и ќе ја примениме во сите аспекти на живеење како би се подобрило нашето здравје и зголемило чувството на среќа. Готвењето храна ќе го приспособиме според годишните времиња земајќи ги предвид законитостите на менување на енергијата како во телото така и во надворешната околина.
ПРОЛЕТ: Како што се приближува пролетта, така се менува и начинот на готвење. Покрај додавање свежо зеленило во оброкот, се употребуваат лесни начини на готвење, како што се краткото варење, готвењето на пареа и краткото динстање. Малку се намалува количеството сол и другите зачини, а се користи закиселена и ферментирана храна.
Во текот на долгата и ладна зима, телесната енергија честопати била намалена и блокирана, а со доаѓањето на пролетта се топи и се движи нанадвор и нагорно. За да се потпомогне непреченото одвивање на овој процес, убаво е да се користи пролетна храна, која има нагорна енергија како што се дивите треви, ?ркулците и разните жита кои созреале во текот на зимата. Благо ферментираните јадења помагаат во ослободување од стагнирачката зимска енергија. Се собираат околните диви растенија кои даваат многу силна енергија и затоа се користат само одвреме-навреме во мали количества. Пченицата и јачменот енергетски се поблаги од др. жита и почесто се консумираат во ова време од годината. Зачините со масло, мисо, млад кромид и власец посебно се благопријатни во оваа сезона. Како што времето станува потопло, подобро е оброците да се усогласуваат со повеќе кратко варен зеленчук и исцедени, пресувани или варени салати, отколку да се зголемува количеството овошје.
ЛЕТО: Налето зреат многу видови растенија и го достигнуваат својот врв. Тогаш треба да се користи храна со поактивна, поекспанзивна енергија, како што се лиснатиот зеленчук, летните тиквички, слатката пченка и овошјето од околината. Летно време можат да се послужат почесто свежите или закиселени, пресувани и лесно сварени салати. За време на летните месеци, природно е да се користат поедноставните начини на готвење како што се варењето во вода (бланширање), варењето на пареа, брзото динстање, за што не треба многу време во кујната. Почесто налето се користат салати од жита, тестенини, мешунки, зеленчук и морски алги. Посебно е благотворно сушито. Во топлите денови, со потењето се губат минералите. За да се надополнат, треба да се земаат мали количества силни зачини. Извонредни се умебоши-сливите и умебоши-чајот зашто го разладуваат телото подобро од соковите и др. ладни напивки. Сомен или удон-тестенините, можат да се послужат ладни или разладени. Разладувачки ефекти се добиваат со лесно проварување, кратко варење и помало количество др. зачини. Честопати се јадат разладени кантени (овошно желе), аспик (пача) од зеленчук или ладно тофу украсено со млад кромид, тамари-сос од соја и ѓумбир. Освежително дејствуваат овошните салати, свежите лубеници и краставиците, ако во оваа сезона се земаат во умерени количества.
ЕСЕН: Во текот на доцното лето енергијата почнува да опаѓа, а до доцната есен таа се собира. Честите временски промени можат да се неутрализираат со приспособување на исхраната на доцното лето, воведувајќи во оброците повеќе рани есенски тикви и коренест зеленчук. Наесен храната е пообилна отколку во другите годишни времиња. Како што на дрвјата има многу жолти лисја и се е во златни, портокалови, црвени и светлозелени тонови, така, тие прекрасни бои се наоѓаат во изобилиството на жита, мешунки, тикви, коренест зеленчук и есенско зеленило (кељ, листови од дајкон, зелка). Повеќето од храната која се собира наесен има природни конзерванси и може со месеци да биде користена во зима и напролет. Просото и главичестиот зеленчук како што се црвениот кромид, репката, зелката и тиквата почесто се послужуваат во доцните есенски месеци. Во летниот период бубрезите и уринарниот систем се преоптоварени поради прекумерното земање течности, овошје, сурова храна и солени грицки, со кои се обидуваме да ја намалиме летната жештина. Наесен, резултатот на таа неурамнотеженост се манифестира со настинки, кашлање и др. болести на приспособување. Тие претерувања се решаваат со посилно есенско варење кое ги следи промените во времето. Со ова годишно време во менито се воведуваат побогати вкусови и стилови на готвење како што се јадења од мешунки, сладок ориз, мочи, топло амасаке, кремасти супи од тиква и пити од тиква. Јадењата се приготвуваат подолго време на начините како што се долго нишиме варење, подолго динстање и начин на динстање т.н. кимпира. Зеленчукот е насечкан во поголеми делови за подолго варење. Јадењата од морски алги се поостри и содржат темпех, сушено тофу или соја. Наесен, храната почнува да се зачинува со повеќе сол и масло. Количеството сурова храна може многу да се намали, а сушеното и варено овошје повеќе да се користи во приготвување десерти.
ЗИМА: Старите луѓе ја споредувале зимската енергија со водата и со течната енергија. Надвор има обилно вода во вид на дожд, снег и лед. Во тоа време се мешаат облачни, снежни и магливи денови со ведри, суви и сончеви денови. Во ладните месеци важно е да се понуди топла силна храна. Главно, треба да се јаде корења и зеленчук од земја и закиселена храна. Во зима се приготвува посолена храна, со повеќе сол, мисо или тамари, повеќе масло во јадењата, како што се пржените јадења во длабоко масло, темпура, долго динстање или зеленчук приготвен на кимпира начин или јадења од морски алги. Динстаните жита и тестенини посебно загреваат во зима, засилува и густата мисо чорба и различните мешунки, сеитанот и варилата од зеленчук. Се користат начините на долго варење како што се нишиме или оден-јадења, печени мешунки, жита, јадења од зеленчук и долго динстање. Во зимските месеци почесто се користи ѓумбирот во варила и др. јадења од зеленчук. Почесто се користат и слаткиот ориз, мочито и сл., затоа што загреваат.
Честите временски промени можат да се неутрализираат со приспособување на исхраната
Телото е носач на духот и секое телесно нарушување нужно се одразува на нарушувањата на духовните функции. Сета енергија на телото потекнува од дишењето и храната која ја внесуваме. Храната е важна за изградба и за обновување на ткивата и служи како енергетски материјал за многубројните функции на организмот.
Ориенталните системи н? учат дека секоја храна која ја внесуваме, претставува ПРАНА во вид на сончева енергија во различни трансформации. Храната е здрава за организмот само ако бројот трансформации низ кој поминува сончевата енергија во неа пред да се внесе во организмот е најмал. Растителниот свет директно (низ хлорофилна асимилација) апсорбира сончева енергија и ја претвора во растителен организам, семе и плодови. Количеството токсини е најмало со ПРВАТА ТРАНСФОРМАЦИЈА и овозможува долги периоди на непречена ментална концентрација.
Со зголемување на бројот на трансформациите на сончевата енергија, опаѓа вредноста на храната. Секојдневната практика веќе покажала дека ВТОРАТА ТРАНСФОРМАЦИЈА (консумирање месо од животни кои се хранат со растенија) не е погодна за човечкиот организам. Сончевата енергија со својата ТРЕТА ТРАНСФОРМАЦИЈА (животни кои се хранат со животни) е погубна за телото и за душата.
Живеејќи во согласност со природата, ќе ја разбереме динамиката на промени и ќе ја примениме во сите аспекти на живеење како би се подобрило нашето здравје и зголемило чувството на среќа. Готвењето храна ќе го приспособиме според годишните времиња земајќи ги предвид законитостите на менување на енергијата како во телото така и во надворешната околина.
ПРОЛЕТ: Како што се приближува пролетта, така се менува и начинот на готвење. Покрај додавање свежо зеленило во оброкот, се употребуваат лесни начини на готвење, како што се краткото варење, готвењето на пареа и краткото динстање. Малку се намалува количеството сол и другите зачини, а се користи закиселена и ферментирана храна.
Во текот на долгата и ладна зима, телесната енергија честопати била намалена и блокирана, а со доаѓањето на пролетта се топи и се движи нанадвор и нагорно. За да се потпомогне непреченото одвивање на овој процес, убаво е да се користи пролетна храна, која има нагорна енергија како што се дивите треви, ?ркулците и разните жита кои созреале во текот на зимата. Благо ферментираните јадења помагаат во ослободување од стагнирачката зимска енергија. Се собираат околните диви растенија кои даваат многу силна енергија и затоа се користат само одвреме-навреме во мали количества. Пченицата и јачменот енергетски се поблаги од др. жита и почесто се консумираат во ова време од годината. Зачините со масло, мисо, млад кромид и власец посебно се благопријатни во оваа сезона. Како што времето станува потопло, подобро е оброците да се усогласуваат со повеќе кратко варен зеленчук и исцедени, пресувани или варени салати, отколку да се зголемува количеството овошје.
ЛЕТО: Налето зреат многу видови растенија и го достигнуваат својот врв. Тогаш треба да се користи храна со поактивна, поекспанзивна енергија, како што се лиснатиот зеленчук, летните тиквички, слатката пченка и овошјето од околината. Летно време можат да се послужат почесто свежите или закиселени, пресувани и лесно сварени салати. За време на летните месеци, природно е да се користат поедноставните начини на готвење како што се варењето во вода (бланширање), варењето на пареа, брзото динстање, за што не треба многу време во кујната. Почесто налето се користат салати од жита, тестенини, мешунки, зеленчук и морски алги. Посебно е благотворно сушито. Во топлите денови, со потењето се губат минералите. За да се надополнат, треба да се земаат мали количества силни зачини. Извонредни се умебоши-сливите и умебоши-чајот зашто го разладуваат телото подобро од соковите и др. ладни напивки. Сомен или удон-тестенините, можат да се послужат ладни или разладени. Разладувачки ефекти се добиваат со лесно проварување, кратко варење и помало количество др. зачини. Честопати се јадат разладени кантени (овошно желе), аспик (пача) од зеленчук или ладно тофу украсено со млад кромид, тамари-сос од соја и ѓумбир. Освежително дејствуваат овошните салати, свежите лубеници и краставиците, ако во оваа сезона се земаат во умерени количества.
ЕСЕН: Во текот на доцното лето енергијата почнува да опаѓа, а до доцната есен таа се собира. Честите временски промени можат да се неутрализираат со приспособување на исхраната на доцното лето, воведувајќи во оброците повеќе рани есенски тикви и коренест зеленчук. Наесен храната е пообилна отколку во другите годишни времиња. Како што на дрвјата има многу жолти лисја и се е во златни, портокалови, црвени и светлозелени тонови, така, тие прекрасни бои се наоѓаат во изобилиството на жита, мешунки, тикви, коренест зеленчук и есенско зеленило (кељ, листови од дајкон, зелка). Повеќето од храната која се собира наесен има природни конзерванси и може со месеци да биде користена во зима и напролет. Просото и главичестиот зеленчук како што се црвениот кромид, репката, зелката и тиквата почесто се послужуваат во доцните есенски месеци. Во летниот период бубрезите и уринарниот систем се преоптоварени поради прекумерното земање течности, овошје, сурова храна и солени грицки, со кои се обидуваме да ја намалиме летната жештина. Наесен, резултатот на таа неурамнотеженост се манифестира со настинки, кашлање и др. болести на приспособување. Тие претерувања се решаваат со посилно есенско варење кое ги следи промените во времето. Со ова годишно време во менито се воведуваат побогати вкусови и стилови на готвење како што се јадења од мешунки, сладок ориз, мочи, топло амасаке, кремасти супи од тиква и пити од тиква. Јадењата се приготвуваат подолго време на начините како што се долго нишиме варење, подолго динстање и начин на динстање т.н. кимпира. Зеленчукот е насечкан во поголеми делови за подолго варење. Јадењата од морски алги се поостри и содржат темпех, сушено тофу или соја. Наесен, храната почнува да се зачинува со повеќе сол и масло. Количеството сурова храна може многу да се намали, а сушеното и варено овошје повеќе да се користи во приготвување десерти.
ЗИМА: Старите луѓе ја споредувале зимската енергија со водата и со течната енергија. Надвор има обилно вода во вид на дожд, снег и лед. Во тоа време се мешаат облачни, снежни и магливи денови со ведри, суви и сончеви денови. Во ладните месеци важно е да се понуди топла силна храна. Главно, треба да се јаде корења и зеленчук од земја и закиселена храна. Во зима се приготвува посолена храна, со повеќе сол, мисо или тамари, повеќе масло во јадењата, како што се пржените јадења во длабоко масло, темпура, долго динстање или зеленчук приготвен на кимпира начин или јадења од морски алги. Динстаните жита и тестенини посебно загреваат во зима, засилува и густата мисо чорба и различните мешунки, сеитанот и варилата од зеленчук. Се користат начините на долго варење како што се нишиме или оден-јадења, печени мешунки, жита, јадења од зеленчук и долго динстање. Во зимските месеци почесто се користи ѓумбирот во варила и др. јадења од зеленчук. Почесто се користат и слаткиот ориз, мочито и сл., затоа што загреваат.
