Дали сте завидливи?

Романтичарка

надежна форумџика
Член од
31 октомври 2009
Мислења
382
Поени од реакции
91
Локација
Скопје
Зависта е еден од најжешките емоционални отрови.
Знаеме да речеме"Ќе го изеде завист"или"Ќе пукне од завист"бидејќи навистина зависта е таква што уништува и кон надвор и кон внатре.
Сите одвреме навреме сме во ситуација во која се чувствуваме разочарани затоа што некој близок(поради зависта)не е во состојба да се радува на нашиот успех или среќа.
Сте се осетиле дека сте му завиделе на некој во некоја ситуација,за попосле да се усрамите од вашата реакција?
ljubomora.jpg
 
НЕ !!! Кога ќе видам дека некој успеал повеќе од мене, тоа ми е само мотив и стимул за понатака во животот, доказ дека кога се сака се се може,но никогаш не завидувам. Никогаш!!!
 
И јас не се осеќам да завидувам,иако морам да признаам дека сум се фатил самиот еднаш или два пати како сум завидел највеќе за работно место,се вработил на поубаво место од мене каде што осеќам дека сум можел и јас.
Иначе мислам дека завидливите луѓе немаат мир и секогаш имаат мака да завидуваат,дали за новата кола на комшијата,дали дека нивното дете има кец а комшиското е одлично скоро на се:)
 
Не завидувам,зошто неможе ја да бидам најдобар у се.И плус тоа што некој е подобар од мене ми дава мотив,и еден ден можеби и јас ќе го достигнам,
 
Никогаш не сум се замарал со такви тривијални работи.
Да е човек завидлив за мене значи да е свесен за своите недостатоци и преку завидливоста да лечи фрустрации.Тоа обично се луѓе кои сакаат во све да се нај
а освен желба не располагаат со некои по битни атрибути.
Завидливост имало и ке има,а оние на кои не им е мило за моите успеси во животов можат комотно да пукаат од мака.
 
Тоа е онаа од тие теми каде сите сме светци, безгрешни и не, ние никогаш не го правиме тоа. А сепак надвор во реалноста се соочуваме со милион такви луѓе. Кој апсурд. Само најдобрите се собрани на кајгана.

Да не се лажеме, во одредени ситуации сите сме се фатиле како нѝ е криво што некој постигнал повеќе од нас, а свесни сме дека имаме поголеми квалитети од него. Дури и кога неправдата е таа што нè тера да завидуваме, сепак сме завидливи. Сите.
 
Тоа е онаа од тие теми каде сите сме светци, безгрешни и не, ние никогаш не го правиме тоа. А сепак надвор во реалноста се соочуваме со милион такви луѓе. Кој апсурд. Само најдобрите се собрани на кајгана.

Да не се лажеме, во одредени ситуации сите сме се фатиле како нѝ е криво што некој постигнал повеќе од нас, а свесни сме дека имаме поголеми квалитети од него. Дури и кога неправдата е таа што нè тера да завидуваме, сепак сме завидливи. Сите.

Не,не и не.До сега не сум почувствувал завист према никого.
А ако некогаш во животов се деси такво нешто пак нема да биде завист затоа што искрено ке ми биде мило за постигнатото на било кој мој близок човек.А за оние што не ги знам ме заболе патка.
 
Не,не и не.До сега не сум почувствувал завист према никого.
А ако некогаш во животов се деси такво нешто пак нема да биде завист затоа што искрено ке ми биде мило за постигнатото на било кој мој близок човек.А за оние што не ги знам ме заболе патка.

Моето досегашно искуство ме научило на тоа дека сите со барем мала доза на завист зборуваат и им е криво за некој што направил повеќе од нив, велејќи дека ете, тие требало да бидат на негово место. Дека било неправедно што така се случило и уште многу други образложенија со кои потврдуваат дека не е така како што изгледа.
 
Се слагам потполно со тебе.Разликата ни е во тоа што ти збориш општо а ја зборам за мене лично.
Како што гласи темава,не сум бил никогаш завидлив а нема ни да бидам.
 
Тоа е онаа од тие теми каде сите сме светци, безгрешни и не, ние никогаш не го правиме тоа. А сепак надвор во реалноста се соочуваме со милион такви луѓе. Кој апсурд. Само најдобрите се собрани на кајгана.

Да не се лажеме, во одредени ситуации сите сме се фатиле како нѝ е криво што некој постигнал повеќе од нас, а свесни сме дека имаме поголеми квалитети од него. Дури и кога неправдата е таа што нè тера да завидуваме, сепак сме завидливи. Сите.
Па јас ако кажам дека повеќето од луѓето сум ги приметил како завидуваат дека не се модератори ќе ми веруваш:)
Па прашуваа како се станува модератор и по кои критериуми што не кажува баш дека не има завист.
 
Јас сум завидлив...ако е некому воопшто битно.
 
Јас само во првиот момент,додека ја слушам веста.
После ми станува сеедно.
 
Зависта обично се јавува кога сме несреќни за нешто што немаме , Ми се случило да завидувам на луѓе кои лесно комуницираат и бргу склопуваат познанства, затоа што јас не сум таква. Но зависта не ни помага ,таа не прави несреќни и незадоволни . Се трудам да сум среќна со тоа што го имам .
 
Не сум завидлива, ама има многу такви.
 
Хм се сеќавам последедн пат кога бев завидлива ама брзо ми помина и беше на една личност која воопшто не ја познавам уствари тоа не беше и завист само ми се допадна и си помислив ех и јас така да беев ..ништо страшно. Но има личност кои од завист не можат да бидат среќни, не можат да го живеат својот живот мислејќи само како на друг да му наштетат ..си се мислат дека така можат да бидат подобри од другите и да не ја тупам многу не сум завидлива се радувам на туѓите успеси доколку се поштени и верувам во себе доволна сум си на себе не ми треба некој да омаловажувам за да да се издигнам себе и да успеам.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom