ЧОВЕК во моето време ?

[Ksantika]

Се прашувам ќе сретнам ли човек кој во себе нема цинизам, нема скептичност, предрасуди, страхувања, нема ставови за материјаистички, политички аспирации. Искрено страхувам дека нема да го сретнам човекот.

Се потсетувам на Диоген

Кој е згрозен од корупцијата и заговорите во своето општество, па така еден ден излегол на главниот плоштад во Атина велејќи “Го барам човекот“, сметајќи дека во состојбата во која се наоѓа тогашното општество, го немало вистинскиот човек, туку сите биле подредени на моментната ситуација.

Се промени ли нешто?

Или прашањето може да гласи и вака- Ќе го сретнам ли Александар Македонски?

А еве на кој Александар помислувам

Александар Македонски по доаѓањето во Атина (откако ја освоил) го посетил Диоген во неговото дрвено буре на главниот плоштад, откако претходно ги слушнал интересните приказни за него. По доаѓањето, Александар го затекол Диоген како спие. Го разбудил, му се претставил и го прашал дали може нешто да стори за него. Диоген само одговорил дека би сакал да се потргне од пред него за да го грее Сонцето. Восхитен од таа реакција и едноставност, Александар Македонски рекол: “Да не сум Александар (Велики) Македонски, би бил Диоген од Синопа“.

Се вели за да сретнеш некој тој треба да е создаден. (Има ли таква ковачница која може да создаде таков ков? )

 

[Setsuko]

Секогаш кога ја читам анегдотата за Диоген имам рекација во смисла: Па кој му дал нему право тој да бара човек, кој му дал право да ги осудува другите луѓе барајќи ЧОВЕК, кој му рекол дека и тој самиот е тоа во вистинската смисла на зборот? Нели е тоа малку иронично? Нели е тоа препотентно?

Инаку во современиов свет т.е. во мојот живот имам сретнато личност преку која ги согледав моите грешки гледајќи ги нејзините и моите реакции за некои работи, тоа се моментите кога сфаќаш колку си беден и мизерен кога гледаш како некој друг постапува поинаку од тебе. Кога гледаш колку си лош и препотентен, преку најмалите ситници. Тогаш дозволувам да се поучувам од такви луѓе, а не да надвладее мојата гордост и надменост.

Има, се` уште постојат ЛУЃЕ. Не се совршени, ама се пример за морал, свесност и совесност.

 

[HITCH]

Темава ти е за у мистерии!

Он: Не постои човек кој нема иронија, цинизам, скептицизам, предрасуди, стравови и секој човек е материјалист и има политички аспирации. Ја живееме втората декада од вториот милениум, човекот напредувал многу од времето на Александар Македонски. Философијата, психологијата, а и воопшто целата наука и технологија се отидени многу далеку. Секој човек е различен, но во себе ги носи овие лоши карактеристики, кои понекогаш неосетно ги манифестира. Сакајќи или несакајќи, односно свесно или несвесно понекогаш ги повредуваме или навредуваме луѓето, тоа не е ништо ново. Луѓето се најлошите животни!

Диоген, кој не ми е нешто омилен од класичниот период нема да ти го чепкам, гледам дека тебе ти се допаѓаат неговите мисли, а за Александар само би те прашала: кога би го сретнала Александар што би му рекла?

И да не досаѓам многу: Homo hominis lupus est! :smir:

 

[Nancy*]

Ние луѓето постојано сме во потрага по некое совршенство, постојано талкаме и бараме нешто што можеби не постои. Постојано сме во трка со времето, постојано сакаме да бидеме опкружени со убави работи, да бидеме среќни и задоволни. Во таа потрага по совршенство ние не ја сваќаме контрадикторноста на животот, на нашето постоење. Животот е исполнот со радост и тага, со добро и зло, со раѓање и смрт... Ние тие работи неможеме да ги променеме туку треба да се научеме да живееме со нив. Не постои совршен човек, не треба да го бараме затоа што нема да го најдеме.Совршеноста е моментална состојба, таа трае кратко додека да ја сватеме суштината на нештата. Можеби сметаме дека некој е совршен се додека не откриеме некоја негова маана, тогаш се менува сликата на совршенство.

 

[Кралот Марко]

Се прашувам ќе сретнам ли човек кој во себе нема цинизам, нема скептичност, предрасуди, страхувања, нема ставови за материјаистички, политички аспирации. Искрено страхувам дека нема да го сретнам човекот.

Се потсетувам на Диоген

Кој е згрозен од корупцијата и заговорите во своето општество, па така еден ден излегол на главниот плоштад во Атина велејќи “Го барам човекот“, сметајќи дека во состојбата во која се наоѓа тогашното општество, го немало вистинскиот човек, туку сите биле подредени на моментната ситуација.

Се промени ли нешто?

Или прашањето може да гласи и вака- Ќе го сретнам ли Александар Македонски?

А еве на кој Александар помислувам

Александар Македонски по доаѓањето во Атина (откако ја освоил) го посетил Диоген во неговото дрвено буре на главниот плоштад, откако претходно ги слушнал интересните приказни за него. По доаѓањето, Александар го затекол Диоген како спие. Го разбудил, му се претставил и го прашал дали може нешто да стори за него. Диоген само одговорил дека би сакал да се потргне од пред него за да го грее Сонцето. Восхитен од таа реакција и едноставност, Александар Македонски рекол: “Да не сум Александар (Велики) Македонски, би бил Диоген од Синопа“.

Се вели за да сретнеш некој тој треба да е создаден. (Има ли таква ковачница која може да создаде таков ков? )

И што заклучуваш од болдираното? И Диоген и Александар употребувајќи цинизам се оправдале за она што моментално се, дрвејќи си ги и мерејќи си ги, а презирајќи го другиот и покажувајќи доволна голема одважност за да пред другите изгледаат убедливи дека статусот што во тој момент го имаале им гарантира таква одважност. Се на се, мислам дека се работи за момент, кој само заради моменталниот момет од тој дел во историјата предизвикал толкаво внимание.

 

[Воин без Коњ]

Времето во кое живееме си го прави своето. Денес ако не си човек со ставови за материјаистички и политички аспирации... тогаш ти си мртов човек.

 

[Ендорфиниус]

Можеш да најдеш т.е. постојат луѓе кои не се циници, хипокрити, скептици, егоцентрици .. Светот не е (уште) забегал до толку т.е. добри луѓе кои покажуваат одреден респект спрема внатрешните вредности, постојат. Нооо да најдеш антиматеријатлист, малце тешко, да не речам невозможно. Самото општество јас сметам дека диктираше ии успеа да издиктира таков терк на општествената реалност и да го всади тоа во подсвеста кај младите луѓе. Овде веќе не станува збор за страни, секој мислам дека денеска си гледа прво самиот да си се скраси и обезбеди за во иднина, а потоа ќе му ја мисли за останатото.

- Само едно нешто, со сите мои врсници со кои сум збоурвал на тема сериозна врска или брак, ми имаат кажано : Чекај прво факсот да помине, може и магистратура да истерам, да најдам фино работно место, да напредува малце .. Паа дури потоа ќе му ја мислиме за тоа. Па сега вие удрете проценка. That's the ugly truth !

 

[Jassna]

Тргнувајќи по Библијата Барај го човечкото во секој за да го најдеш секој е човек и има човечко...

 

[ФорцаМилан]

Диоген, кој не ми е нешто омилен од класичниот период нема да ти го чепкам, гледам дека тебе ти се допаѓаат неговите мисли, а за Александар само би те прашала: кога би го сретнала Александар што би му рекла?

Ја би му рекол алал да ти е што си ги ебел сите наши душмани,посебно педерчиштава од југов.

 

[arakenx]

....грешката на Диоген е што човекот го барал надвор....никогаш не погледнал во себе.....во секој од нас лежи ЧОВЕК....но и страв дека ако погледнеме внатре и се соочиме со ЧОВЕКОТ ќе станеме премногу добри ...премногу ранливи...и ќе бидеме "изедени" од околината....и наместо човекот го негуваме ЖИВОТНОТО во нас

...и доколку го бараш ЧОВЕКОТ...прво погледни во себе....за да можеш да го препознаеш во другите