Чесност

  • Креатор на темата Креатор на темата Олимпија
  • Време на започнување Време на започнување

Олимпија

Македонија во срцето!!!
Член од
26 март 2008
Мислења
5.625
Поени од реакции
9.156
Возраст
40
Доста често можеме да слушнеме:

Ако сте чесни и искрени луѓето можат да ве излажат, но сепак БИДЕТЕ ЧЕСНИ И ИСКРЕНИ.

Што е всушност чесноста?Каков е тој човек за кој поголемиот број од луѓето кои го опкружуваат, мислат дека е чесен?Постојат ли ситуации кога не треба да се биде баш чесен?Дали се точни тврдењата на оние кои велат дека чесниот и лудиот се родени браќа?
Дали сеуште постојат луѓе кои можат да дадат ЧЕСЕН ЗБОР за некоја работа, договор?Мислите ли дека чесноста е нашето право лице?
Дали полека изумира или сеуште ја има?Што вие мислите за чесноста?
 
Ако си чесен и искрен, од незнаење, не можеш да си спремен на подли завери или лаги, па лесно е да ти се приредат. Чесни се тие луѓе кои никогаш (барем не намерно) не изневериле никого, внимателно избираат некои правилни патишта по кои се движат низ животот, немаат кошмари од нечиста совест и по улица шетаат со крената глава, не избегнувајќи никого. Таквите луѓе не би требало да се споредуваат со лудите, но бидејќи денес е реткост да се сретнат, до некаде држи вода и тоа. Само луд човек би останал чесен покрај сите проблеми што му ги носи секој нареден ден. Но добро, во овој случај епитетот луд барем јас го сфаќам како позитивен.
А ситуации за да не се биде чесен имаме на секој чекор... сигурно дека постојат. Проблемот е во тоа што не му е секому лесно да ги избегне и да се измачи на поштен начин да стигне до тоа што го сака. Можеби чесноста е правото лице на сите нас, но тоа е така само додека не почнеме сами да носиме свои одлуки, со што најчесто, истата паѓа во вода.
 
Ako za nekogo kazete deka e nemoralen,znaci li toa deka ne e cesen?
Ako go prasate toj istiot dali se smeta sebesi za cesen,sto ke vi odgovori?

Procesot na pojmuvanje za odredeni pojavi od socijalen i moralen aspekt e sekogas individualna rabota.Isto kako na fotoaparatot koga ke mu stavite socivo so izvrteni dimenzii,ke izleze slika so izvrteni dimenzii.
 
Чесна сум, искрена, но поради тие особини многу патиме.
 
Ако си премногу чесен,денес ке те сметаат за будала и приглуп,кај нас:toe:
 
Ако си премногу чесен,денес ке те сметаат за будала и приглуп,кај нас:toe:

Јас пример не ги сметам чесните луѓе за глупи и будали (за другите не знам), туку јас ги сметам чесните луѓе за храбри личности кои се спремни да го изодат патот до целта на потешкиот начин.За тоа треба храброст.Јас ги сметам чесните луѓе, за храбри луѓе и борбени луѓе и тие луѓе тешко дека некој може да ги сруши.
А што се однесува до мене, другите за мене велеле дека сум премногу чесен, ама на форум нема да завземам став за самиот себе, на тоа ќе оставам другите да пресудат, ама оние кои навистина можат да пресудат за тоа.Јас знам кој сум и што сум...
Тие што се подмукли и лицемерни и прават разноразни работи се со цел да стигнат до посакуваната цел, ги сметам за кукавици, немаат храброст да се соочат со животните препреки.А тоа и се одразува врз една личност, и тек како..
 
Така е, се сложувам чесните луѓе се храбри луѓе, но денес таа особина, па не само денес, не е прифатена. Обично луѓето имаат почит кон лицемерието...сакаат да им го кажеш тоа што сакаат да го слушнат, заобиколувањето на вистината, лажењето и крадењето го гледаат како доблест, како вештина за почит. Колку пати само сум слушнал како говорат, обично за политичарите: си краде бе, си може, паметен е, се снашол...за да не излажеш и да не украдеш треба муда, треба да имаш голема и храбра душа и челични нерви...
Оние кои ја презираат чесноста, се нечесни се кукавици во душата, болни луѓе кои повеќе ги сакаат мрачните и смрдливи ќошиња отколку блескавото сонце, ситни души кои се плашат да уживаат, бегаат од сопствената сенка, се мразат себе си и животот...за жалење се, не за пофалба.
Но за жал се мнозинство, или така ми се чини?!

П.С. Можеби и јас сум таков, само добро лажам...:wink: се надеван не!
 
Така е, се сложувам чесните луѓе се храбри луѓе, но денес таа особина, па не само денес, не е прифатена. Обично луѓето имаат почит кон лицемерието...сакаат да им го кажеш тоа што сакаат да го слушнат, заобиколувањето на вистината, лажењето и крадењето го гледаат како доблест, како вештина за почит. Колку пати само сум слушнал како говорат, обично за политичарите: си краде бе, си може, паметен е, се снашол...за да не излажеш и да не украдеш треба муда, треба да имаш голема и храбра душа и челични нерви...
Оние кои ја презираат чесноста, се нечесни се кукавици во душата, болни луѓе кои повеќе ги сакаат мрачните и смрдливи ќошиња отколку блескавото сонце, ситни души кои се плашат да уживаат, бегаат од сопствената сенка, се мразат себе си и животот...за жалење се, не за пофалба.
Но за жал се мнозинство, или така ми се чини?!

П.С. Можеби и јас сум таков, само добро лажам...:wink: се надеван не!


Се согласувам во целост, а за ова што го подвлеков да знаеш дека тие луѓе секогаш удираат на крај со главата во ѕид, некои порано, некои подоцна.
 
Се согласувам во целост, а за ова што го подвлеков да знаеш дека тие луѓе секогаш удираат на крај со главата во ѕид, некои порано, некои подоцна.

Такае, удираат и тоа многу јако.
Нас ни треба приказна како приказната што ја имаат англичаните за Робин Худ...оној кој крадел, (ја користел нечесноста за повисока цел, го искористил оружјето на непријателот против него) од богатите за да им даде на сиромавите. И со таква приказна, личност, да растеме и да се идентификуваме, да биде нашиот херој од детството, да сакаме да бидеме како него, да го играме него а не каубојци и индијанци...но наместо тоа ние го имаме Итриот Пејо, кој со итроштина се изживувал со мариовците, на нечесен начин доажал до некои добра...за жал на него се гледа како на херој(пример велиме).
 
Percepcijata na nestata od naseto opkruzuvanje , nivnoto procesiranje i prifakjanje kako svoi vodi kon slikata koja ni ja plasira nasiot um za onaa sto e cesno a sto ne .. i pak ke podvlecam spored nas ... Prikazni od tipot "toj ne e cesen pa zosto da sum" i jas se sirokot prifateni sto e najmalku bitno zatoa sto sekogas treba da se trgnuva od sebe ... "Ti bidi promenata sto sakas da ja vidis kaj drugite" ....
 
Honesty is the best policy. If I lose mine honor, I lose myself - W. Shakespeare
Вака се водам јас.

Така е, се сложувам чесните луѓе се храбри луѓе, но денес таа особина, па не само денес, не е прифатена. Обично луѓето имаат почит кон лицемерието...сакаат да им го кажеш тоа што сакаат да го слушнат, заобиколувањето на вистината, лажењето и крадењето го гледаат како доблест, како вештина за почит.

Ако си чесен на тоа следи:

Дали се точни тврдењата на оние кои велат дека чесниот и лудиот се родени браќа?

Во денешното модерно глобално оштество.
 
Такае, удираат и тоа многу јако.
Нас ни треба приказна како приказната што ја имаат англичаните за Робин Худ...оној кој крадел, (ја користел нечесноста за повисока цел, го искористил оружјето на непријателот против него) од богатите за да им даде на сиромавите. И со таква приказна, личност, да растеме и да се идентификуваме, да биде нашиот херој од детството, да сакаме да бидеме како него, да го играме него а не каубојци и индијанци...но наместо тоа ние го имаме Итриот Пејо, кој со итроштина се изживувал со мариовците, на нечесен начин доажал до некои добра...за жал на него се гледа како на херој(пример велиме).

Ако си лукав и снаодлив тогаш ќе успееш во животот и на чесниот начин, без да повредуваш луѓе наоколу!
Што значи лукавоста и снаодливоста не треба да бидaт репер за лицемерието!
 
Kako moze da se stavat zborovite "Lukav" i "Snaodliv" zaedno so zborot "Cesnost" ?
 
Дали сеуште постојат луѓе кои можат да дадат ЧЕСЕН ЗБОР за некоја работа, договор?Мислите ли дека чесноста е нашето право лице?
Дали полека изумира или сеуште ја има?Што вие мислите за чесноста?
Уф, на овие два испити имам многупати паднато (освен кога се работи за потесното семејство) па ако сум искрен, би рекол дека не сум баш чесен ниту искрен. За минатото и сега...мислам дека количеството на овие две особини е еднаква и сега и во минатото (иако навидум делува дека е поинаку).

Да се пишува за оваа тема има бааги многу, но во глобала ми се чини као да сме створени од еднакво количество и чесност и нечесност. Што ќе преовлада и во кој момент (во какви личности ќе се развиеме и дали чесниот во одреден момент е приморан да е нечесен), зависи од многу фактори, а главно од животната патека по која се движиме...и обратно, тие особини влијаат и на патеката која ни се нуди како избор. Премногу замрсено за да се објасни вака едноставно, во 2-3 пасуси.
Можеби и грешам, но според она како луѓето го живеат и се пробиваат низ животот и воопшто како се однесуваат, тоа е засега моето мислење.
 
Kako moze da se stavat zborovite "Lukav" i "Snaodliv" zaedno so zborot "Cesnost" ?

Така може, ако си ти итра и снаодлива во животот ќе успееш до целта и без да повредуваш луѓе наоколу или пак да си ја повредиш чесноста.Со добра стратегија и со паметен план, и ако размислуваш можеш!
Ако си лукав, не мора да значи дека си нечесен, не треба лукавоста да биде репер за нечесност или пак снаодливоста, се додека тоа се остварува врз твој грб, а не врз туѓ грб.Кога е врз туѓ грб, тогаш е веќе друга работа.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom