Анксиозност

  • Креатор на темата Креатор на темата pisatelka
  • Време на започнување Време на започнување
Јас лично немам проблем со аксиозност, ама пред едно 9-10 години бев во врска со девојче кое патеше од анскиозност и агорафобија. И покрај тоа што девојчето патеше од овие ствари јас не избегав од неа и решив да и помогнам. Со неа бев во врска 3 години и на почеток секогаш се гледавме кај неа дома или кај мене дома, скоро ич не искачавме надвор на шетња. На мене ова ми сметаше ама сепак трпев и сакав да и помогнам бидејќи девојчето беше со прекрасен карактер. Ми требаше цела една година за мојата помош да покаже ефект, ама сепак се исплатеше мојот труд. Мојата помош се состоеше од добронамерни совети, огромно трпение, правење блиско друштво секогаш кога она беше надвор (ова помогна за нејзината агорафобија). Понекогаш за да се победи анскиозноста не се потребни лекови туку е потребна само некоја фина и трпелива блиска личност (немора да е дечко/девојка) која ке ни помогне да ја победиме анксиозноста.
 
А тетоважи, губење невиност... ? :)
Не бев ваква во тие години.
Последнава година дена се преплашувам од се и сешто. Претходно се плашев само од лифтови, нит од забари, нит од губење невиност :)[DOUBLEPOST=1421430572][/DOUBLEPOST]Инаку, сега не би имала храброст да се тетовирам, иако еднаш го преживеав тоа, не би имала ни да се качам во авион, иако и тоа го преживеав, ниту да пливам во длабоко, иако од многу мала пливам :)
Едноставно, се случи еден ден. На работа. Ми се сврте и не престануваше да ми се врти.
Докторката ми измери само низок притисок, направив еден тон испитување, и се е во ред.

Too much stress, претпоставувам.
 
Не бев ваква во тие години.
Последнава година дена се преплашувам од се и сешто. Претходно се плашев само од лифтови, нит од забари, нит од губење невиност :)[DOUBLEPOST=1421430572][/DOUBLEPOST]Инаку, сега не би имала храброст да се тетовирам, иако еднаш го преживеав тоа, не би имала ни да се качам во авион, иако и тоа го преживеав, ниту да пливам во длабоко, иако од многу мала пливам :)
Едноставно, се случи еден ден. На работа. Ми се сврте и не престануваше да ми се врти.
Докторката ми измери само низок притисок, направив еден тон испитување, и се е во ред.

Too much stress, претпоставувам.

Слично почна и кај мене. Интересно е што сите работи, кои некогаш сум си ветила дека никогаш нема да ги направам, ги направив за време на анксиозниов период. Од пусти инат! Само што за некои работи не успеав да го победам стравот, него дополнително се истрауматизирав. :icon_lol:
 
Слично почна и кај мене. Интересно е што сите работи, кои некогаш сум си ветила дека никогаш нема да ги направам, ги направив за време на анксиозниов период. Од пусти инат! Само што за некои работи не успеав да го победам стравот, него дополнително се истрауматизирав. :icon_lol:
Same here.
Правам се што треба, колку и да се плашам.
Моментот кога сфатив дека тоа што ми се случува малку има врска со физичката реалност (не, нема да умрам и да се угушам), почнав се да правам, колку и да е страшно :)

Само тоа си повторувам, ај ма, ќе ти пројде за пола саат вртоглавицата, влагај у лифт :D
 
Asentrata ќе ти помогне, но почитувај ги упатствата од лекарот , не ја прекинувај на своја рака.
Имаш слично искуство? почнувам да мислам дека сум можеби несоодветен за таа работа.Но сепак силно верувам и да си пијам асентра...ФАЛА
 
Слично почна и кај мене. Интересно е што сите работи, кои некогаш сум си ветила дека никогаш нема да ги направам, ги направив за време на анксиозниов период. Од пусти инат! Само што за некои работи не успеав да го победам стравот, него дополнително се истрауматизирав. :icon_lol:
зандана,камшици и све остало ??
 
Држте се девојчиња! Знаете дека не се умира од тоа.
Не се силете да правите повеќе отколку што треба, ама не го затварајте кругот околу себе. Ширете го, полека, како кога проодува дете.
 
Тоа не е страшно.

Него друго ми текна, @PurplePuma, ако планираш да имаш деца некогаш, како ќе се одлучиш да раѓаш? :)

Среќа па уште не планирам :D

Шала на страна, ако веќе раѓам деца, тоа ќе биде со целосна анестезија, која ќе ја договорам со докторот што ќе ме пораѓа пред да останам бремена.
На живо нејќам ни да помислам, ни спинална, ни локална, ни бутури, ни гурај, ни диши, ни контракции брои.

И за други (далеку полесни) процедури сум барала општа анестезија, не па за деца раѓање.
Чудо ќе биде како ќе преживеам 9 месеци :) :) :)[DOUBLEPOST=1421806578][/DOUBLEPOST]
Држте се девојчиња! Знаете дека не се умира од тоа.
Не се силете да правите повеќе отколку што треба, ама не го затварајте кругот околу себе. Ширете го, полека, како кога проодува дете.
Се умира, се умира, ако си доволно несреќна, а и ако си анксиозна веројатноста е дека ќе си мислиш дека баш си ти таа една во милион :)
Колку и вака да се смеам, самата помисла на битисување трудна и раѓање ми создава нагон на повраќање и се ежам.
Можеби затоа сум толку потресена околу заштитата иако скоро деценија ќе фатам со дечко ми :)
 
Помагајтеееее во моментот F41.0 ми се случува....да будам моите или сам да тркнам до дежурен..:tapp:
 
Помагајтеееее во моментот F41.0 ми се случува....да будам моите или сам да тркнам до дежурен..:tapp:
шо ќе ти прави дежурен ?? немаш ништо лексилиум,дијазепам,било што за смирување..........
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom