Никола
Државник
- Член од
- 18 април 2005
- Мислења
- 5.074
- Поени од реакции
- 333
Ова се неколку идеи. Поставувачот на темава, јас, не ги застапува, бар не целосно.
Морам да направам ваква забелешка, подучен од некои теми каде станав предмет на опсервација, зошто по ѓаволите ми текнало таква тема да поставувам.
Идејата е воспоставување на еден друг вид на анархизам, малку поразличен од оној кој е омилен кај одредени струи од левицата, малце свеж поглед за разлика од она со кое не трујат, бидејќи левичарите се педерчиња кои сакаат цел живот да живеат без да сработат нешто и таа нивна желба ја маскираат во разно разни учења, кои се базираат врз колективната сопственост.
Значи неколку нафрлани идеи.(однапред се извинувам за извесната некохерентност во изразувањето, но тоа е, на пауза сум па толку ми е времето, капитализам суров
)))
Значи..
Укинување на задолжително пензиско и здравствено, намалување на даноците на персонален доход.
Построги закони за можност за добивање на државна социјална помош, да се намали бројот на корисници бар 10 пати. Ако секој си работи освен оние кои ептен не можат, нема да има потреба од толкава социјална ангажираност од страна на државата. А работа има и во овој систем уште повеќе ќе ја има.
И таму ќе нема не сакам да го правам ова или она, ќе сакаш
Укинување на данок на имот
Укинување на субвенциите
Укинување на државната интервенција, во примери како откуп на тутун
Секој ќе си плаќа за неговото дете да оди во училиште, основното да остане задолжително, но родителите да плаќаат за нивните деца да одат во него.
Ако немаат пари да го сторат тоа, ќе бидат принудени по некој начин, дали државата ќе плати па после ќе ги држат на кредит, треба да се смисли.
Приватизација значи на сите степени на образование, средното образование да престане да биде бесплатно, зголемување на цените за запишување на универзитет и со тоа подигнување на квалитетот на настава и на оние кои би аплицирале таму.
Укинување на позитивната дискриминација, истата е неуставна, нема потреба од квоти за малцинства, кој колку го бива толку ќе си добие
Намалување на администрацијата од сегашните 130000 на 5000 луѓе. Само елементарни работи без кои не се може да бидат извршувани од нив, се друго треба да биде приватно.
Намалување на можноста полицијата да ти влезе дома и да врши претрес, макар и да те сомничат за некое злодело. Приватната сопственост е најсвета.
Легализација на сите видови дрога, но не и државна помош за лечење на зависниците, кој ќе има да плати нека се лечи, ако имал пари за дрога, ќе има и за тоа., легализација на проституцијата.
Порелаксирани правила за добивање на дозвола за носење на огнено оружје.
Либерализација во економијата, либерализација на пазарот на труд, укинување на минималната плата.
Кој колку вреди и каква работа прави, толку ќе му се плаќа.
Укинување на разните дозволи за увоз, извоз, да нема ограничување во давачите на услуги, например телефонските, водоводните, парно, струја.
Идејата е постепено намалување на уделот на државата во животот на луѓето и во економијата.
Државата треба на почеток да зачува неколку елементи, полиција, судство, војска и мала администриција, кои во иднина исто ќе станат приватни.
Државно здравство, државно образование, државни било што нпр.пајак служби, не треба да постојат.
После ова веќе и ќе нема значење кој е на власт, бидејќи системот ќе биде насочен кон поголема моќ на самите луѓе.
На кој не му се допаѓа овој систем, значи дека не се чувствува себе си компетентен да размислува и дејствува индивидуално, туку е љубител на државна цицка и во принцип сака некој друг да му каже што да прави.
The basic axiom of libertarian political theory holds that every man is a self owner, having absolute jurisdiction over his own body. In effect, this means that no one else may justly invade, or aggress against, another's person. It follows then that each person justly owns whatever previously unowned resources he appropriates or "mixes his labor with." From these twin axioms — self-ownership and "homesteading" — stem the justification for the entire system of property rights titles in a free-market society. This system establishes the right of every man to his own person, the right of donation, of bequest (and, concomitantly, the right to receive the bequest or inheritance), and the right of contractual exchange of property titles
...........................
Anarcho-capitalists argue for a society based in voluntary trade of private property (including money, consumer goods, land, and capital goods) and services in order to maximize individual liberty and prosperity, but also recognize charity and communal arrangements as part of the same voluntary ethic.Though anarcho-capitalists are known for asserting a right to private (individualized/non-public) property, non-state common property can also exist in an anarcho-capitalist society. For them, what is important is that it is acquired and transferred without help or hindrance from the compulsory state. Anarcho-capitalist libertarians believe that the only just way to acquire property is through voluntary trade, gift, or labor-based original appropriation, rather than through aggression or fraud. Murray Rothbard coined the term anarcho-capitalism to distinguish it from anarchism that opposes private property.
............
"I define anarchist society as one where there is no legal possibility for coercive aggression against the person or property of any individual. Anarchists oppose the State because it has its very being in such aggression, namely, the expropriation of private property through taxation, the coercive exclusion of other providers of defense service from its territory, and all of the other depredations and coercions that are built upon these twin foci of invasions of individual rights." -Murray Rothbard in Society and State
............
The society envisioned by anarcho-capitalists has been called the Contractual Society — "... a society based purely on voluntary action, entirely unhampered by violence or threats of violence." — in which anarcho-capitalists claim the system relies on voluntary agreements (contracts) between individuals as the legal framework. It is difficult to predict precisely what the particulars of this society will look like because of the details and complexities of contracts.
One particular ramification is that transfer of property and services must be considered voluntary on the part of both parties. No external entities can force an individual to accept or deny a particular transaction. An employer might offer insurance and death benefits to same-sex couples; another might refuse to recognize any union outside his or her own faith. Individuals are free to enter into or reject contractual agreements as they see fit.
One social structure that is not permissible under anarcho-capitalism is one that attempts to claim greater sovereignty than the individuals that form it. The state is a prime example, but another is the current incarnation of the corporation — defined as a legal entity that exists under a different legal code than individuals as a means to shelter the individuals who own and run the corporation from possible legal consequences of acts by the corporation. It is worth noting that Rothbard allows a narrower definition of a corporation: "Corporations are not at all monopolistic privileges; they are free associations of individuals pooling their capital. On the purely free market, such men would simply announce to their creditors that their liability is limited to the capital specifically invested in the corporation ...
.................
A notable dispute within the anarcho-capitalist movement concerns the question of whether anarcho-capitalist society is based on deontological or consequentialist ethics. Natural-law anarcho-capitalism (as advocated by Rothbard) holds that a universal system of rights can be derived from natural law based on the widespread acceptance of the ethic of reciprocity. Consequentialists, however, do not require a universal system, maintaining that rights are merely constructs that humans create through contracts and individual relationships, and social relation must be judged by their consequences for all parties concerned. This is the approach taken by David Friedman. As a consequence, Rothbardian anarcho-capitalists lean toward libertarian political deactivism while Friedmanites prefer polycentric law centered on tort and contract law.
In The Machinery of Freedom, Friedman describes an economic approach to anarcho-capitalist legal systems. His description differs with Rothbard's because it does not use moral arguments; specifically, it does not appeal to a theory of natural rights. In Friedman's work, the economic argument is sufficient to derive the principles of anarcho-capitalism. Private defense or protection agencies and courts not only defend legal rights but supply the actual content of these rights and all claims on the market. People will have the law system they pay for, and because of economic efficiency considerations resulting from individuals' utility functions, such law will tend to be libertarian in nature but will differ from place to place and from agency to agency depending on the tastes of the people who buy the law. Also unlike other anarcho-capitalists, most notably Rothbard, Friedman has never tried to deny the theoretical cogency of the neoclassical literature on "market failure," nor has he been inclined to attack economic efficiency as a normative benchmark
...............
Проблеми со тој систем?
Criticisms of anarcho-capitalism fall into several categories: practical criticisms which claim that anarcho-capitalism is unworkable in practice; critiques that claim that capitalism requires a coercive state to exist and that a society can be anarchist or capitalist, but not both; general critiques of the morality of capitalism and liberalism, which also apply to anarcho-capitalism; and a utilitarian critique, which claims that anarcho-capitalism would not maximize utility.
Objectivists and others argue that an anarcho-capitalist society would degenerate into a "war of all against all". For example, Noam Chomsky says, "Anarcho-capitalism, in my opinion, is a doctrinal system which, if ever implemented, would lead to forms of tyranny and oppression that have few counterparts in human history." Other critics argue that the free rider problem makes the provision of protection services in an anarcho-capitalist society impractical.
.............................
Some argue that a private defense agency would inevitably gain a defense monopoly, or form a cartel with other PDAs, after achieving a level of popularity that would give it an edge over its competitors. Anarcho-capitalists dismiss this claim, citing the power of market competition as a check on monopoly, the defensive nature of private security, and the level of offensive force that is required to prevent competition. Moreover, the anarcho-capitalists further counter this claim by arguing that it only creates a circular and contradicting argument, in which it implicitly advocates a monopoly on force to stop a monopoly on force from arising.
Minarchist critics may argue that, if monopolies of force are inevitable, community-controlled monopolies are preferable to privately-controlled ones. Anarchist critics of private defense agencies may state that community militias should exist alongside or instead of private defense agencies. Other critics, both anarchist and minarchist, argue that formal police forces, whether community controlled or privately controlled, have institutional flaws which informal defense arrangements do not.
..........
Анархо-капитализам
Либертаријанизам
Морам да направам ваква забелешка, подучен од некои теми каде станав предмет на опсервација, зошто по ѓаволите ми текнало таква тема да поставувам.
Идејата е воспоставување на еден друг вид на анархизам, малку поразличен од оној кој е омилен кај одредени струи од левицата, малце свеж поглед за разлика од она со кое не трујат, бидејќи левичарите се педерчиња кои сакаат цел живот да живеат без да сработат нешто и таа нивна желба ја маскираат во разно разни учења, кои се базираат врз колективната сопственост.
Значи неколку нафрлани идеи.(однапред се извинувам за извесната некохерентност во изразувањето, но тоа е, на пауза сум па толку ми е времето, капитализам суров
)))Значи..
Укинување на задолжително пензиско и здравствено, намалување на даноците на персонален доход.
Построги закони за можност за добивање на државна социјална помош, да се намали бројот на корисници бар 10 пати. Ако секој си работи освен оние кои ептен не можат, нема да има потреба од толкава социјална ангажираност од страна на државата. А работа има и во овој систем уште повеќе ќе ја има.
И таму ќе нема не сакам да го правам ова или она, ќе сакаш
Укинување на данок на имот
Укинување на субвенциите
Укинување на државната интервенција, во примери како откуп на тутун
Секој ќе си плаќа за неговото дете да оди во училиште, основното да остане задолжително, но родителите да плаќаат за нивните деца да одат во него.
Ако немаат пари да го сторат тоа, ќе бидат принудени по некој начин, дали државата ќе плати па после ќе ги држат на кредит, треба да се смисли.
Приватизација значи на сите степени на образование, средното образование да престане да биде бесплатно, зголемување на цените за запишување на универзитет и со тоа подигнување на квалитетот на настава и на оние кои би аплицирале таму.
Укинување на позитивната дискриминација, истата е неуставна, нема потреба од квоти за малцинства, кој колку го бива толку ќе си добие
Намалување на администрацијата од сегашните 130000 на 5000 луѓе. Само елементарни работи без кои не се може да бидат извршувани од нив, се друго треба да биде приватно.
Намалување на можноста полицијата да ти влезе дома и да врши претрес, макар и да те сомничат за некое злодело. Приватната сопственост е најсвета.
Легализација на сите видови дрога, но не и државна помош за лечење на зависниците, кој ќе има да плати нека се лечи, ако имал пари за дрога, ќе има и за тоа., легализација на проституцијата.
Порелаксирани правила за добивање на дозвола за носење на огнено оружје.
Либерализација во економијата, либерализација на пазарот на труд, укинување на минималната плата.
Кој колку вреди и каква работа прави, толку ќе му се плаќа.
Укинување на разните дозволи за увоз, извоз, да нема ограничување во давачите на услуги, например телефонските, водоводните, парно, струја.
Идејата е постепено намалување на уделот на државата во животот на луѓето и во економијата.
Државата треба на почеток да зачува неколку елементи, полиција, судство, војска и мала администриција, кои во иднина исто ќе станат приватни.
Државно здравство, државно образование, државни било што нпр.пајак служби, не треба да постојат.
После ова веќе и ќе нема значење кој е на власт, бидејќи системот ќе биде насочен кон поголема моќ на самите луѓе.
На кој не му се допаѓа овој систем, значи дека не се чувствува себе си компетентен да размислува и дејствува индивидуално, туку е љубител на државна цицка и во принцип сака некој друг да му каже што да прави.
The basic axiom of libertarian political theory holds that every man is a self owner, having absolute jurisdiction over his own body. In effect, this means that no one else may justly invade, or aggress against, another's person. It follows then that each person justly owns whatever previously unowned resources he appropriates or "mixes his labor with." From these twin axioms — self-ownership and "homesteading" — stem the justification for the entire system of property rights titles in a free-market society. This system establishes the right of every man to his own person, the right of donation, of bequest (and, concomitantly, the right to receive the bequest or inheritance), and the right of contractual exchange of property titles
...........................
Anarcho-capitalists argue for a society based in voluntary trade of private property (including money, consumer goods, land, and capital goods) and services in order to maximize individual liberty and prosperity, but also recognize charity and communal arrangements as part of the same voluntary ethic.Though anarcho-capitalists are known for asserting a right to private (individualized/non-public) property, non-state common property can also exist in an anarcho-capitalist society. For them, what is important is that it is acquired and transferred without help or hindrance from the compulsory state. Anarcho-capitalist libertarians believe that the only just way to acquire property is through voluntary trade, gift, or labor-based original appropriation, rather than through aggression or fraud. Murray Rothbard coined the term anarcho-capitalism to distinguish it from anarchism that opposes private property.
............
"I define anarchist society as one where there is no legal possibility for coercive aggression against the person or property of any individual. Anarchists oppose the State because it has its very being in such aggression, namely, the expropriation of private property through taxation, the coercive exclusion of other providers of defense service from its territory, and all of the other depredations and coercions that are built upon these twin foci of invasions of individual rights." -Murray Rothbard in Society and State
............
The society envisioned by anarcho-capitalists has been called the Contractual Society — "... a society based purely on voluntary action, entirely unhampered by violence or threats of violence." — in which anarcho-capitalists claim the system relies on voluntary agreements (contracts) between individuals as the legal framework. It is difficult to predict precisely what the particulars of this society will look like because of the details and complexities of contracts.
One particular ramification is that transfer of property and services must be considered voluntary on the part of both parties. No external entities can force an individual to accept or deny a particular transaction. An employer might offer insurance and death benefits to same-sex couples; another might refuse to recognize any union outside his or her own faith. Individuals are free to enter into or reject contractual agreements as they see fit.
One social structure that is not permissible under anarcho-capitalism is one that attempts to claim greater sovereignty than the individuals that form it. The state is a prime example, but another is the current incarnation of the corporation — defined as a legal entity that exists under a different legal code than individuals as a means to shelter the individuals who own and run the corporation from possible legal consequences of acts by the corporation. It is worth noting that Rothbard allows a narrower definition of a corporation: "Corporations are not at all monopolistic privileges; they are free associations of individuals pooling their capital. On the purely free market, such men would simply announce to their creditors that their liability is limited to the capital specifically invested in the corporation ...
.................
A notable dispute within the anarcho-capitalist movement concerns the question of whether anarcho-capitalist society is based on deontological or consequentialist ethics. Natural-law anarcho-capitalism (as advocated by Rothbard) holds that a universal system of rights can be derived from natural law based on the widespread acceptance of the ethic of reciprocity. Consequentialists, however, do not require a universal system, maintaining that rights are merely constructs that humans create through contracts and individual relationships, and social relation must be judged by their consequences for all parties concerned. This is the approach taken by David Friedman. As a consequence, Rothbardian anarcho-capitalists lean toward libertarian political deactivism while Friedmanites prefer polycentric law centered on tort and contract law.
In The Machinery of Freedom, Friedman describes an economic approach to anarcho-capitalist legal systems. His description differs with Rothbard's because it does not use moral arguments; specifically, it does not appeal to a theory of natural rights. In Friedman's work, the economic argument is sufficient to derive the principles of anarcho-capitalism. Private defense or protection agencies and courts not only defend legal rights but supply the actual content of these rights and all claims on the market. People will have the law system they pay for, and because of economic efficiency considerations resulting from individuals' utility functions, such law will tend to be libertarian in nature but will differ from place to place and from agency to agency depending on the tastes of the people who buy the law. Also unlike other anarcho-capitalists, most notably Rothbard, Friedman has never tried to deny the theoretical cogency of the neoclassical literature on "market failure," nor has he been inclined to attack economic efficiency as a normative benchmark
...............
Проблеми со тој систем?
Criticisms of anarcho-capitalism fall into several categories: practical criticisms which claim that anarcho-capitalism is unworkable in practice; critiques that claim that capitalism requires a coercive state to exist and that a society can be anarchist or capitalist, but not both; general critiques of the morality of capitalism and liberalism, which also apply to anarcho-capitalism; and a utilitarian critique, which claims that anarcho-capitalism would not maximize utility.
Objectivists and others argue that an anarcho-capitalist society would degenerate into a "war of all against all". For example, Noam Chomsky says, "Anarcho-capitalism, in my opinion, is a doctrinal system which, if ever implemented, would lead to forms of tyranny and oppression that have few counterparts in human history." Other critics argue that the free rider problem makes the provision of protection services in an anarcho-capitalist society impractical.
.............................
Some argue that a private defense agency would inevitably gain a defense monopoly, or form a cartel with other PDAs, after achieving a level of popularity that would give it an edge over its competitors. Anarcho-capitalists dismiss this claim, citing the power of market competition as a check on monopoly, the defensive nature of private security, and the level of offensive force that is required to prevent competition. Moreover, the anarcho-capitalists further counter this claim by arguing that it only creates a circular and contradicting argument, in which it implicitly advocates a monopoly on force to stop a monopoly on force from arising.
Minarchist critics may argue that, if monopolies of force are inevitable, community-controlled monopolies are preferable to privately-controlled ones. Anarchist critics of private defense agencies may state that community militias should exist alongside or instead of private defense agencies. Other critics, both anarchist and minarchist, argue that formal police forces, whether community controlled or privately controlled, have institutional flaws which informal defense arrangements do not.
..........
Анархо-капитализам
Либертаријанизам
значи нема да има кој да прозизведува храна и не знам стварно каков би бил завршетокот на ова уредување, според мене ова би довело само до детрукција и ништо повеќе зошто може на некој лудак а ги има многу на светов ќе му штракне идеја да си напорави атомска бомбица и поради дозволеноста на акцијава ќе си ја конструктира и фино лепо ќе си ја џитне кај сака и кога сака и така:pop: 
За жал.
