Divider
Seraphim
Многупати слушам дека треба поитно членство во ЕУ за да можеме да ја подобриме трговијата, стопанството, економијата, секојдневието итн.
Ме чуди тој факт. Уште повеќе ме чуди што никој (или ретко кој) седнал да направи анализа кои се бенефиции, придобивки би ги имале како членка на ЕУ, а кои придобивки ккао кандидат за членство со кој се отпочнати преговори за членство.
Дали некој знае дека по големото проширување на ЕУ се донесе заклучок во ЕУ да се престане со субвенционирање на земјите-членки, но да се ослободат фондови за земјите кандидати за членство! Фондови за животна средина, за развој на неразвиени подрчја, рурални подрачја, аграр, транспорт и слично?
Дали некој знае дека Литванија добиваше на име екологија во енергетскиот сектор (со цел да не ја користи нуклеарната централа) околу 420 милиони евра до денот кога стана членка? Знаете ли што би се случило со Македонија кога би добивала годишно, дали наменски, дали буџетски, половина од тие средства? Нови вработувања, плати, куповна моќ...
дали знаете дека како членка треба со нашето стопанство да ушествуваме во ЕУ, да помагаме со средства и материјали други членки, а како кандидати не, туку само користиме средства од земјите членки за постигнување едно соодветно ниво за достигнување на членките и стандардот како кај членките.
Странските инвестиции како кандидат ќе бидат поголеми, земјата ќе биде попривлечна за истите како кандидат бидејќи тоа имплицира стабилност, сигурност, безбедност, прогрес, напредок, а носи сеуште поефтина работна сила, поефтин труд, поефтин финален производ и репроматеријал...
Како членка се е рамноправно.
Еве по оваа моја размисла, да прашам:
Што мислите дека е подобро за економско-трговскиот развој на Македонија? Побрзо членство или побрзо канидатура, а членството кога ќе бидеме способни за тоа и развиени доволно за тоа.
Дали да се водиме од суета и желба за престиж или од реалните можности и потреби?
П.С.Можеби темава е и за политка, но милам дека може и да стои тука. А вие ако мислите дека треба да се префрли, префрлете ја. Мислам дека, каде и да е, ќе биде интересна.
Ме чуди тој факт. Уште повеќе ме чуди што никој (или ретко кој) седнал да направи анализа кои се бенефиции, придобивки би ги имале како членка на ЕУ, а кои придобивки ккао кандидат за членство со кој се отпочнати преговори за членство.
Дали некој знае дека по големото проширување на ЕУ се донесе заклучок во ЕУ да се престане со субвенционирање на земјите-членки, но да се ослободат фондови за земјите кандидати за членство! Фондови за животна средина, за развој на неразвиени подрчја, рурални подрачја, аграр, транспорт и слично?
Дали некој знае дека Литванија добиваше на име екологија во енергетскиот сектор (со цел да не ја користи нуклеарната централа) околу 420 милиони евра до денот кога стана членка? Знаете ли што би се случило со Македонија кога би добивала годишно, дали наменски, дали буџетски, половина од тие средства? Нови вработувања, плати, куповна моќ...
дали знаете дека како членка треба со нашето стопанство да ушествуваме во ЕУ, да помагаме со средства и материјали други членки, а како кандидати не, туку само користиме средства од земјите членки за постигнување едно соодветно ниво за достигнување на членките и стандардот како кај членките.
Странските инвестиции како кандидат ќе бидат поголеми, земјата ќе биде попривлечна за истите како кандидат бидејќи тоа имплицира стабилност, сигурност, безбедност, прогрес, напредок, а носи сеуште поефтина работна сила, поефтин труд, поефтин финален производ и репроматеријал...
Како членка се е рамноправно.
Еве по оваа моја размисла, да прашам:
Што мислите дека е подобро за економско-трговскиот развој на Македонија? Побрзо членство или побрзо канидатура, а членството кога ќе бидеме способни за тоа и развиени доволно за тоа.
Дали да се водиме од суета и желба за престиж или од реалните можности и потреби?
П.С.Можеби темава е и за политка, но милам дека може и да стои тука. А вие ако мислите дека треба да се префрли, префрлете ја. Мислам дека, каде и да е, ќе биде интересна.