Центарот на исусовите следбеници беше ерусалем и назаренската група која по смртта на Исус ја превзел брат му Јаков. Павле не беше ни познат ни признат како апостол, неговото учење за Исус беше различно од она на ерусалемските следбеници кои за разлика од Павле - го виделе слушнале и следеле Исус. Павле ќе останел заборавен да не се случила еврејско римската војна во 66 година која заврши 4 години покасно со пад на Ерусалем и уривање на храмот. Во таја војна згасна и таа заедница, можебии дел од нив загинаа, можеби некои избегаа во ридиштата или пустината. после тоа настана празнина која ја зазедоа пишувањата на Павле кој во тоа време веќе беше речиси заборавен. По некоја деценија почнаа да се пишат и евангелијата, настануваа во места каде беа раселени евреите по војната, ги пишеа луѓе кои не го ни знаеа Исус веројатно не биле ни родени во време на Исус, прикаскте настанувале испомешано, од пренесени раскази, смешано со религија и и филозофија на паганските народи (каде се населиле евреите, сеќавањата на настаните, павловите објаснувања.... настанаа многу разни посланија, евангелија ,откровенија и текстови од кои црквата прифати еден помал дел а другото го отфрли. се до 4 век имаше разни дилеми и дискусии што треба а што не треба да е христијанството, се оформуваа доктрини, гледишта, ставови и тоа се финализира во конечна верзија на библијата во 4ти век.
пишани материјали има, конкретно за македонија и не баш али твореле рани црковни писатели пишеле расправи толкувања истории.... Секако во то време беа прогонувани и книгите уништувани но сепак остана пишан материјал и во тие векови