1.Ресен
Ресен е општински центар и мал град со 8848 жители (попис 2002). Општината Ресен е расположена во југозападниот дел од Република Македонија во Преспанската котлина. Опкружена е со високи планини. Баба од источната страна, Галичица од Запад, Бигла од северната страна. Локалната власт, деловни и важни институции се ситуирани во Ресен. Преспанското Езеро, националните паркови Галичица и Пелистер му даваат на регионот посебна убавина. Преспанското Езеро е второ по големина во Република Македонија. Сместено е на јужната страна од Преспанската котлина помеѓу планините Галичица и Баба 835 m надморска висина. Културата во Преспа датира уште од Неолитот. Виа Игнација поминувала низ котлината за време на Римската Империја. Постојат голем број на споменици на уметноста во регионот. Најпопуларен е манастирот во Курбиново изграден во 1191 год. Грнчарството е развиено во Преспа уште во минатото и сѐ уште е присутно благодарение на Ресенската Kерамичка Колонија. Керамичката Колонија претставува дом за многу светски познати грнчари одсекаде, за време на летниот период, секоја година.
2.Арвати
Арвати е село во Општина Ресен., надморска височина 1010 метри, површина на атарот 576.6 км2, според последниот попис во 2002 имало 137 жители.
3.Асамати
Асамати е село во Општина Ресен., надморска височина 860 метри, површина на атарот 1,9 км2, според последниот попис во 2002 имало 175 жители.
· Асамати, осамен наод од римското време.
· Мисурица, населба и некропола од римското време.
· Прекоп, населба од хеленистичкото време.
· Ружин Гроб, тумул од железното време.
· Св. Архангел, осамен објект од доцноантичкото време.
· Св. Недела, населба од бронзеното време.
4.Болно
Болно е село во Општина Ресен., надморска височина 915метри, површина на атарот 29,4 км2, според последниот попис во 2002 имало 237 жители (234 Македонци.Срби 1, Останати 2)
На 6 км. западно од админастаративниот центар на градот Ресен по новиот асфлатен пат, изграден 1974-та год. се наоѓа с.Болно. Во селото се стигнува и пешачејќи на одалеченост од 4 до 5 км. од градот Ресен, по овој пат жителите патувале со векови. На средината на овој пат на месноста викана ,,Плачи Горница,, се разделувале луѓето кои оделе на печалба од своите најблисли.
Местоположбата на селото е исклучително добра, од сите старни е опколено со масивот на ,,Болнаската планина‘‘, додека од југ се наоѓа долгото Болнско поле кое завршува кај мостот викан ,,Елски мост,, во должина од 5км. со што завршува и Болнската територија.
Реката ,,Болшница‘‘ составена од двете помали рекички ,,Манастирка‘‘ и ,,Илинска река‘‘ кои се делата на местото викано ,,Две Реки‘‘ го дели селото на два дела. Поради поволната местположба (отвореноста према југ а ограденоста со планинскиот масив од север) климата е доста пријатана, Умерено Континентална со свои посебни т.н. ,,Болнски‘‘ карактеристики; во лето ноќите се свежи како резултат на семејниот ветер викан или познат во селото уште и како ,,Порек,,. А зимно време поради затвореноста од север е многу потопло за разлика од било кое друго место во Преспа. Селото Болно е одалечено од Преспанското Езеро околу 15 км. воздушна линија и се наоѓа на надморска висина од 906 м. Оваа надморска висима на селото е повисока од езерското ниво за околу 15м.
Низ атарот на селото поминувал и еден крак од познатиот Римски пат- Виа Игнација, за жал никој не може да каже на кој дел точно поминувал (нема доволно археолошки истаржувања), но со сигурност е потврдено дека сево ова е точно.
Атарот на село Болно опфаќа целокупна површина од 30 км. кавдратни, со што спаѓа во редот на едно од нјаголемите на општина Ресен, после селото Брајчино.1
Прв пат село Болно се споменува во 1519 год. во Турските тефтери под името, ,,Бохуно,, со 55 семејства. По втор пат се споменува во 1562 год. со 77 семејства и околу 400 жители.
Ако некој постар човек во селото го прашате зашто се вика селото Болно,ќе ви одговори дека во времето на Цар Самоил на територијата на селото имало Болница, каде се лечеле војниците на Цар Самоил. Полскоит научник лингвист Пијанка во својот научен труд за топонимите во Преспа, тврди дека село Болно името го добило од лично име, име-Бохун.
Корените на село Болно према научни сознанија се наоѓаат на месноста ,,Селиште и Градиште‘‘. Оваа населба опстојувала се до средината на 12 век. кога Езерските води на Преспанското Езеро допирале до сегашното место викано ,,Лениште‘‘.
Во понаовата историја Болно се спомнува во почетокот на 19 век, во 1830. Хан има запишано дека во Болно имало 38 куќи. Отогаш наваму селото има постепено зголемување на бројот на населението. Според Васил Кнчов (Бугарски историчар), село Болно во 1894 год. броело 500 жители прв точен и највистинит податок за бројот на населението во селото датира 1946 год. тогаш селото броело 643 жители, со пописот на населението во 1953 год. селото броело 671 жиетел. Со пописи на населението во 1971 год броело околу 512 жители. А во 1991 брои 280 жители, во најново годиште 2003 год. оклоу 250 жители. Ваквото рапидно намалување на населението произлегува од мигарционите движења од 60-те год. па наваму. Население од Блонско потекло има во Ресен и многу други Македонски градови, Европски и Прекуокеански земји.
Дека во Болно имало активен живот во долг историски период, зборуваат, повеќето црковни објекти: селската црква св.Атанасиј обновена 1846 год., малата црква св.Никола 1826 год. но се претпоставува дека е стара и над 400 год. Црквата св.Наум изградена во месноста ,,Макла,, во знак на почит кон големиот просветител Наум кој на овие простори обавувал просветна дејност уште пред 1100 год. (10 век). Според преднаија исто така во оклолината на село Болно постоела црквата св.Петка, имало црква св.Варвара во месноста ,,Ливачка шума,, и постоењето на манастир во горниот тек на реката ,,Манастирка,, по што и реката го добива името. 1
Селото Болно има дадено значен придонес во иленденскиот период и НОБ. Во времето на Илинденското востание од 1903 год. село Болно било Реонски центар и од тука бил организиоран напад од повеќе селски чети, на чело со војводата Славејко Арсов на градот Ресен. Во НОБ во 1941 год. селото Болно се вклучи во Народноослободитлната борба, како најголем херој од овој временски период се истакнува Мите Богоевски кој даде голем придонес за ослободувањето на селото па и цела Преспа, трагично загина на 12 септември 1942, во придружба со својот соборец Стив Наумов. По тој повод во нивна чест, секоја година во селото на 12 септември се одржува богата Културно-Уметничка програма.
· Глабок Дол, осамен наод од доцноантичкото време.
· Катуниште, населба од римското време.
· Селиште, средновековна населба и топилница.
Според досегашните археолошки ископуавња и испитување што се многу оскудни во атараот на селото Болно имало активни живеалишта уште пред новата ера, односно во времето на Римското владеење. На местото викано ,,Катуништа‘‘ при обработка на земјата откриени се предмети кои давале до занаење дека тука имало населба, а топонимот ,,Катуништа,, означува живелиште на сточари, именувани како Катуни.
5.Брајчино
Брајчино е село во Општина Ресен., надморска височина 1000 метри, површина на атарот 60,2 км2, според последниот попис во 2002 имало 134 жители
Брајчино е едно од најпрекрасните локации во преспанскиот регион, се наоѓа под југозападниот срт на планината Баба, каде што се допира со атарот на с. Бистрица, како и со државната линија на јужниот сосед
· Кула, средновековна тврдина. На 1 km источно од селото, на една голема височинка со зарамнето плато, по површината се гледаат грамади од градежен материјал и контурите од одбранбениот бедем на тврдината.
· Св. Атанас, средновековна некропола. Во непосредната близина на црквата Св. Атанас, при изградбата на патот кон релејната станица биле оштетени неколку гробови градени од камени плочи, со ориентација исток-запад.
6.Волкодери
Волкодери е село во Општина Ресен., надморска височина 890 метри, површина на атарот 5,9 км2, според последниот попис во 2002 имало 114 жители
7.Горна Бела Црква
Горна Бела Црква е село во Општина Ресен., надморска височина 864 метри, површина на атарот 2,6 км2, според последниот попис во 2002 имало 187 жители
8.Горно Дупени
Горно Дупени село во Општина Ресен., надморска височина 910 метри, површина на атарот 6,7 км2, според последниот попис во 2002 имало 59 жители.Името на селото "Дупени" е добиено со топонимизација на етникот во множина 'дупјани', луѓе што доаѓаат од местото дупа, со значење вдлабнато место, дупка.
9.Грнчари
Грнчари е е село во Општина Ресен., надморска височина 890 метри, површина на атарот 11,3 км2, според последниот попис во 2002 имало 417 жители
Село Грнчари Село Грнчари не било од секогаш на старото место тоа се наоѓало на само 2 километри од денесното постоење и тоа накај планината и се викало СКОЧИНО но го зафатила болест и се преместиле подолу денес селото се вика Грнчари има меш ано населениое од македонци и албанци.
10.Долна Бела Црква
Долна Бела Црква е село во Општина Ресен., надморска височина 860 метри, површина на атарот 5,7 км2, според последниот попис во 2002 имало 237 жители.
11.Долно Дупени
Долно Дупени е село во Општина Ресен., надморска височина 890 метри, површина на атарот 14,2 км2, според последниот попис во 2002 имало 235 жители.
На 17 јануари 1944 година бугарската фашистичка војска, заедно со Германците, ја презела слободната партизанска територија на тој дел на Преспа. Бугарската фашистичка војска ја обезбедувала границата и повремено навлегувала преку граница во најблиските македонски села Роби и Герман. На 17 јануари влегле во селото Роби. Се распоредиле во три групи: едната група вршела обезбедување на околината на селото, другата вршела претрес и пљачкала по куќите, барајќи партизани, а третата им држела митинг на насобраните селани на селската полјана. Додека се одржувал митингот, групата која го обезбедувала селото на селската полјана довела седуммина младинци на возраст од 18 до 20 години, врзани со бодлива жица, коишто бегајќи од канџите на Гестапо во Лерин се префрлиле во овој дел на Преспа за да им се приклучат на партизаните. Кај насобраните селани се создал револт, но и одлучност да им се спротивстават и молат, барајќи да се ослободат младинците. И покрај сите молби на селаните, тие биле спроведени до граничната караула кај Маркова Нога и на ѕверски начин убиени со копачи и кундаци.
Името на селото "Дупени" е добиено со топонимизација на етникот во множина 'дупјани', луѓе што доаѓаат од местото дупа, со значење вдлабнато место, дупка.
12.Дрмeни
Дрмени е село во Општина Ресен., надморска височина 858 метри, површина на атарот 4,5 км2, според последниот попис во 2002 имало 416 жители.