- Член од
- 6 јануари 2011
- Мислења
- 1.059
- Поени од реакции
- 2.684
За они кои не знаат, хаику поезијата потекнува од Јапонија. Хаику-то е тростих и обично е израз на некое доживување на поетот, ама притоа поетот не се нурнува во некои длабоки размислувања. Што не значи дека по дифолт хаику поезијата нема поетска вредност. Хаику поезија се пишува во сегашно време што значи дека е поезија "овде и сега". Не смее да биде премногу накитена и во никој случај да да содржи рима. Обично нема наслов, но секако има и исклучоци. Темите во овој вид поезија се природата, љубовта (не еротската), секојдневието...
Слободно напишете и нешто повеќе за нејзиниот развој ако знаете.
Е сега целта на оваа тема е да постирате ваши омилени хаику "песнички" кои сте ги прочитале некаде или пак да бидете креативни и сами да напишете и да ја споделете овде.
(Ве молам без тролање со охридската и не знам која друга хаику поезија, темата не е во ЧДА)!
***
Само гледам и
не прашувам. Она сум
кое го гледам.
(Јосип Ости)
Црнина од облаци
ја покрила
големата порта на срцево
(А Поповски)
Од кој спомен е овој снег
што врне
врз сите волшебни мостови
(А Поповски)
Љубов!
Секоја ноќ да ја
сонуваш жената до
којашто спиеш.
(не сум го запишала авторот)
Голи вистини
смрзнуваат пред очи.
Пушти ги внатре
(Вероника Костадинова)
Додека мерев
длабочина на поглед,
потона мигот!
(Вероника Костадинова)
Прав врз книгата.
Со прст некој испишал
чуден, нов наслов
(Никола Маџиров)
Продолжете...
Слободно напишете и нешто повеќе за нејзиниот развој ако знаете.
Е сега целта на оваа тема е да постирате ваши омилени хаику "песнички" кои сте ги прочитале некаде или пак да бидете креативни и сами да напишете и да ја споделете овде.
(Ве молам без тролање со охридската и не знам која друга хаику поезија, темата не е во ЧДА)!
***
Само гледам и
не прашувам. Она сум
кое го гледам.
(Јосип Ости)
Црнина од облаци
ја покрила
големата порта на срцево
(А Поповски)
Од кој спомен е овој снег
што врне
врз сите волшебни мостови
(А Поповски)
Љубов!
Секоја ноќ да ја
сонуваш жената до
којашто спиеш.
(не сум го запишала авторот)
Голи вистини
смрзнуваат пред очи.
Пушти ги внатре
(Вероника Костадинова)
Додека мерев
длабочина на поглед,
потона мигот!
(Вероника Костадинова)
Прав врз книгата.
Со прст некој испишал
чуден, нов наслов
(Никола Маџиров)
Продолжете...
