Брливи деца - ген и/или недоволно домашно воспитување?

[Антоние]

Моите родители беа мошне толерантни со мене, лениентни. Како дете се извлекував од многу последици. Многу долго време бев изолиран од тешката реалност на така наречениот "вистински свет". Сега ги разбирам што се обидуваа да направат - сакаа да ме заштитат од вистината.

Меѓутоа ако родителите не ги учат децата на последици - кога тогаш самиот живот ќе ги научи. А тоа не го сака никој. Животот не ти попушта. Животот не сака да ти ги слуша изговорите. Ако заебеш работа, одиш во затвор. Ако не учиш редовно, ќе паднеш. Ако не работиш вредно, ќе се мачиш. Овие лекции треба да започнат дома, во безбедна средина.

Мислам дека дисциплината е знак на љубов. Доказ дека се грижиш. Потребен е труд и стрплење за да создадеш консистентна дисциплина. Исто како што во љубовта треба да бидеш ранлив (додирлив) но да не се наметнуваш - така и со децата треба да ги учиш на дисциплина но во исто време и да бидеш срдечен.

Родителите се обично или едното или другото - таткото од кој што постојано се плашиш или мајката на која можеш да и се понашаш како сакаш затоа што премногу те сака.
Постои рамнотежа и добар родител треба да биде и двете.

 

[Тапетарот Петар]

 

[Антоние]

Horhe, don't make me say it.

 

[Cheeky]

Доволно е само да ја погледнете темата за бељи во детството, и ќе ви стани јасно какви последици (психички) носиме во себе од тој „воспитен“ ќотек - нема дете кое не се сеќава, и се` уште не го боли, некој удар/шамар од порано. И да нема забуни, и јас спаѓам во таа група - татко ми никогаш не не` гибнал, ама мајка ми не` тепаше кога ние се тепавме/кога трчавме на гости/кога ќе закаснев од шетање оти нели треба да се има почит/итн итн.

Денес сум мајка и ни на крај памет не ми доаѓа да ја удрам ќерка ми. Сега работите ги гледам од друга перспектива, и искрено, чувствувам огромен гнев кон сопствената мајка што решила да не` „воспитува“ со ќотек. И за жал, колку повеќе навлегувам во родителството, толку мојата почит кон неа се намалува....цврсто решена дека не сакам и јас да ја изгубам ќерка ми на таков начин, денес НИ ВО СОН не помислувам да ја удрам, а искрено не ни викам многу. И знаете што? Таа е едно прекрасно ангелче, која знае до каде и` се границите, која сака мноооогу да се смее, да трча, да пее, да ужива, која знае да покаже чувства и не се плаши од нив. Ја оставам слободно да го открие светот, на нејзин, не мој, начин, и ја оставам сама да осознае дека секоја грешка си има последици.

Околу мене имам примери на деца кои се тепани од родителите за бељи, и искрено - не видов до сега ниту едно кое „ја научило лекцијата“ Дејствувањето од страв НЕ Е воспитано дете, туку психички пресирано, ама за жал, проблемите покасно се појавуваат.

Најтрагично е што сега бабата е строго против било какво удирање, и си признава дека во 90% „немало потреба“, ама ете...„од нервоза, од мажот, од свекрвата, од загорениот ручек“....оффф, а ние демек денес ич не сме под стрес и нервози, се` ни е подредено, и така си играме курташак со децата, демек нови методи внесуваме
ТРПЕНИЕ родители, затоа сте повозрасни!

 

[annaja01]

Ако бабата го носи внучето,кое е на 6 годишна возраст во казино и додека она се коцка детето дреме во хол и ја чека бабата.
Се прашувам какво ќе биде тоа дете!
А малиот не е хиперактивно туку супер хиперактивно дете,и неможе никој да излезе на крај со него.
Ќе видиме од 3-ти сеп.како ќе биде во школо.
Чита кирилица, чита латиница,

 

[Audiofil]

Kako sto ne postoi loso kuce tuku samo los gazda isto ne postoi loso dete tuku samo los roditel.Ako od samoto raganje i najdocna do 7 godisna vozrast ne go vospita kako sto treba za da stane primeren covek od nego posle toa e veke docna.

 

[Nemanjici]

95% генетско наследство , 3 % родителско воспитување ( иако логички гледано овие 3% треба да се придодат на првите 95 %) и 2% општествено влијание , процентите можат и да варираат незначително ама тоа е тоа во суштина .

 

[Johnny B]

Па како што кажа членот на мене влијаат тука некои работи. Според мене најмногу влијае домашното не/воспитување и средината на живеење. Сепак тврдам дека ако родителите знаат како треба со него можи да испадни на добро. Ако е брливо испрати го во некој војнички камп има да го средат Мајтапот настрана си има и други методи. Еден професор велеше - не мора само да ги тепате децата. Кај некои влијае тепањето ама кај некои сам го зголемува бесот. Скрати му некои задоволства и стави го под строг надзор. Ако од тоа не се управи фрли го во некоја јама - нема спас

 

[tiger22]

Имаше едно мало мочле, прчле невидено.. ми залепи мастика у коса намерно од шо е такво цело разлигавено ми пукна филм еден шамар и куфер! Шо е многу интересно брат и благе везе нема со нејзе а на ист начин се воспитувани. Може воспитувањето има голема улога но сепак според мене се е до карактерот на детето.

 

[andrea85]

95% генетско наследство , 3 % родителско воспитување ( иако логички гледано овие 3% треба да се придодат на првите 95 %) и 2% општествено влијание , процентите можат и да варираат незначително ама тоа е тоа во суштина .

Se potpisuvam :d

 

[Srcee]

Има деца не се плашат од стапот. Што тогаш?

Па добро не е само стапот. Што знам, казни го со тоа што ќе му одземеш компјутер една недела и телевизор, или што нема да го пушташ од соба да излезе една недела. Има начини да го постигнеш тоа што го сакаш.

 

[closertb]

Па добро не е само стапот. Што знам, казни го со тоа што ќе му одземеш компјутер една недела и телевизор, или што нема да го пушташ од соба да излезе една недела. Има начини да го постигнеш тоа што го сакаш.

Ке здиве. Во вистинска смисла на зборот. Знам такви случаи.

 

[filoksenos]

I jas imam razni sluchai so takvi deca.
kinat salvetki po zemjata,pravat golem nere,frlat vo vc solja topovi od hartija,po zidovi,isturat zejtin po casi i ocet... od se po nesto.

se na se sum primetil decata se deca na bogati roditeli i koi sto im kazuvaat pravi so sakas ,,tato i mama se jaki.

 

[Tamora]

Агресијата ( трескање на врати , фрлање на телефонот, презборање )шо ќе ја покажи детето обично е реултат на нешто секогаш се јавува како последица .
Ќофтање никако ни под разно , и самите сите виделе деца кој немаат страв од ништо посебно не од ќотек некои стануваат дури поинаетливи и полоши , а не ретко се случува децата откако ќе згрешат да јадат ќотек притоа родитетлот наместо да седни да го вразуми да му објасни со арно шо чини шо не чини одма почнува да го тепа (дали до толку не нетолерантен или пак сака да покажи авторитет шо беше случај со моите родители не знам ).Дури се мали децата за нив се е игра , не секоѓаш можат да ги проценат последиците од нивните постапки затоа треба да му се објасни со збор . Неретко јадат ќотек а не се свесни за последиците од нивното дејствување, затоа треба да се објасни , да се научи да му се врежи страв дека ако направи голема глупост тоа ќе има понатаму големи последици .
Ако го натепаш детето почнува да плачи на цел глас некои почнуваат и да хистеришат , во таков случај едниот од родителите е мекуш и оди и го смирва детето почнува да го гали , и сега тоа дете не знај кој пат да го фати од една страна едниот го тепа а другиот го гали , така од мало се учи кој е попустлив и кај него ќе се упиква за шо и да му притреба .Детето на комшијата е многу темпераментно , наместо родителите да му најдат начин каде ќе ја троши својата енергија го тепат како магаре и нормално дека нема да има ефект , тој стана уште понемирен И не можеме ние да очекуваме дека дете мало можиш по сите кафичи и гости да го влечкаш за ние да си гледаме рајато да очекуваме како мумија да седи

 

[Mortisha123]

Јас сум била хиперактивно, а не лошо дете. На мајка ми во градинка и викале да ми дава лексилиум за да се смирам затоа што сум ги будела другите деца кога спиеле, сум добила кутлача во глава затоа што сум се буткала и мене да ми стават јадење во тањирчето (а не дека јадев нешто туку така од бес), прашувале наставничките кога ќе одат моите на одмор за да се одмореле и тие од мене... Но, кога ќе се отидело на гости или негде во град, мајка ми со поглед
ми кажувала дека ќе си го добијам ако претерам, што не е случај со повеќето денешни деца. Ако ги пратите да трчаат да изгубат доволно енергија, нема да прават беслуци по дома.

И не е до генот, до воспитувањето е. Ако ме оставеле мене без да ме воспитуваат којзнае што ќе било од мене