B
Black Guard
Гостин
Некогаш ни се случува да имаме добра намера кон некој и да дејствуваме а притоа да згрешиме несакајќи т.е како резултат на нашето дејство последицата да биде негативна.
- Член од
- 20 октомври 2005
- Мислења
- 29
- Поени од реакции
- 20
Како и секогаш луѓе што немаат стапнато во црква објаснуваат за суштината на празникот. Кој рекол дека само денес се простува? Никој не спомнува дека прочка е пред почетокот на велигденските пости. Тоа е припрема за постот исто така. За да постиш треба да си исповедан и да имаш благослов за пост. За да постиш значи треба да се помириш со оние кои можеби се имаш скарано или навредено. Особено за овој велигденски пост кој е во некоја смисла најстрог. Останатите работи како што се врзување јајца, маскирање се е тоа паганство и никој од црквата не го оправдува тоа. Само да се плукало..... Ама очекувано за луѓе што за празникот случајно слушнале денес на вести.
--HEIDERN--
The Iron Fist
Tokmu toa i jas go zboram godini nanazad, za zal narodot povekje gi prifakja i tera paganstinite, otkolku sustinata na verata !
Seto toa se paganstini i idolopoklonstva, na pr. kukjni ili selski slavi toa se cisti paganstini, a pred se idolopoklonstva, a site znaeme deka religijata(vistinskata) strogo gi otfrla idolopoklonstvata i paganstinite, prinesuvanjeto na zrtvi, nosenjeto polni bagaznici hrana i pijaloci(so toni) na umrenite, maskenbalite(Vevcanski, Strumicki i.t.n.), palenjeto na koledarski, vasilicarski i prockarski ognovi, dzitkanjeto po krst na -20st.C, koledari, postenje(citaj trpenje) i.t.n.
Navistina se cudam na narodecov nas, kako tolku mnogu e sklon kon ovie idolopoklonstva(slavi) i paganstini(zadusnici, maskenbali, ognovi i sl.), poentata e da bides vistinski vernik, vo smisol na: ne kradi, ne tepaj, ne ubivaj, ne vrsi preljuba, pocituvaj, sakaj i.t.n. a ne da bides "vernik" koj kje se pijanci po slavi, kje skoka po ognovi, kje nosi eden ton hrana na grobista,
kje se maskira ko baba-roga i kje odi po ulici i sl. paganski gluposti !!!
Treba ednaska crkvata da presece, paganstini NE !!!
Koj saka da si bide vernik, neka si bide, no istovremeno i vernik(ednobozec/monoteist) i idolopoklonitel, paganin(mnogubozec/politeist) ne biduva, toa se sosema razlicni raboti !!!
smihajlo
Superposition, Relentless
- Член од
- 11 август 2010
- Мислења
- 3.755
- Поени од реакции
- 4.526
Се мрчатори да бевте бе стрварно не ве разбирам.
Дали е пагански празник? -небитно
Дали постои господ?-небитно
Дали да ја проголташ гордоста и егото и да простиш некому?-најбитно нешто на светот.
Ова е уште еден ден што служи како потсетник дека ако ја држиш омразата во себе таа нема да го проголта оној кон кој е насочена туку самиот себе.
Hatred does not cease by hatred, but only by love; this is the eternal rule.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Животот е премногу краток за да се замараме со небитни работи затоа кој и да не создал било тоа бог или природата ни го дал дарот да разликуваме добро од зло.
Па така ако човек целиот живот не успее да препознае што е она "that matters in life" ќе живее празен живот.
:оу јебо*те не е ова форум философија и психологија:
Дали е пагански празник? -небитно
Дали постои господ?-небитно
Дали да ја проголташ гордоста и егото и да простиш некому?-најбитно нешто на светот.
Ова е уште еден ден што служи како потсетник дека ако ја држиш омразата во себе таа нема да го проголта оној кон кој е насочена туку самиот себе.
Hatred does not cease by hatred, but only by love; this is the eternal rule.
Holding on to anger is like grasping a hot coal with the intent of throwing it at someone else; you are the one who gets burned.
Животот е премногу краток за да се замараме со небитни работи затоа кој и да не создал било тоа бог или природата ни го дал дарот да разликуваме добро од зло.
Па така ако човек целиот живот не успее да препознае што е она "that matters in life" ќе живее празен живот.
:оу јебо*те не е ова форум философија и психологија:
аллександар
Вечно ненаспан
- Член од
- 5 мај 2006
- Мислења
- 7.381
- Поени од реакции
- 2.523
теба да дојде прочка за да поабрам од некој да ми прости или да му простам? ууу мајката. не сум знаел за ова. како и да е нит барам прочка нит простувам - годинава не сум расположен за простување 
- Член од
- 5 јануари 2008
- Мислења
- 981
- Поени од реакции
- 408
- Член од
- 14 ноември 2009
- Мислења
- 277
- Поени од реакции
- 29
Дали е ова правило, помладиот да бара прошка а постариот да простува???
Чисто информативно.....
MIKI1
Поставувач на неодговорени прашања.
Да, правило е.
За помладите, својствено е нетрпението, енергичноста, неискуството и избувливоста, кои речиси редовно резултураат со грешење или изразување гнев и осуда. За постарите пак, својствени се: искуството, смиреноста, а велат, и мудроста. Така, јасно е кој кому може да му згреши. Но, релациите помеѓу луѓето секогаш се двонасочни, така да и помладите и постарите треба да си простат едни на други.
За помладите, својствено е нетрпението, енергичноста, неискуството и избувливоста, кои речиси редовно резултураат со грешење или изразување гнев и осуда. За постарите пак, својствени се: искуството, смиреноста, а велат, и мудроста. Така, јасно е кој кому може да му згреши. Но, релациите помеѓу луѓето секогаш се двонасочни, така да и помладите и постарите треба да си простат едни на други.
T
Tetro
Гостин
Правило е, помладиот да бара прошка, ама..... младината изветреала ептен, така да, правилото паднало во заборав.
B
Borg_Drone
Гостин
Искрено не сум верник, но сум простувал доколу имало простор за тоа.Мислам дека е некако глупаво да не му дадеш на човек втора шанса.Треба да тргнеш според мене од тоа дека ти како и он не сте совршени луѓе и дека правите грешки.И затоа имам и разбирање некогаш за тој што греши.И имам храброст да простам, доколку видам после тоа дека има навистина резултати, празни зборови не сакам.
И мислам дека не е потребно единствено да се чека овој ден во годината за да се прости некому.Тоа може да се случи било кој момент.Празников ми е тешка глупост како и цела религија.Да, сум за простување; го прифаќам донекаде карактерот на празникот, но тоа дека мора на овој ден да си ги простам гревовите со некого зошто религијата ми го налагала тоа, го дефинирам со "Credo quia absurdum est".
Без разлика каков и да е празникот; дали е пагански, верски итн. бесмислен е од еден аспект, од друг не е.
И мислам дека не е потребно единствено да се чека овој ден во годината за да се прости некому.Тоа може да се случи било кој момент.Празников ми е тешка глупост како и цела религија.Да, сум за простување; го прифаќам донекаде карактерот на празникот, но тоа дека мора на овој ден да си ги простам гревовите со некого зошто религијата ми го налагала тоа, го дефинирам со "Credo quia absurdum est".
Без разлика каков и да е празникот; дали е пагански, верски итн. бесмислен е од еден аспект, од друг не е.
spiros
Шалом Алеихем!
- Член од
- 7 септември 2008
- Мислења
- 3.225
- Поени од реакции
- 986
.
.
Од секогаш имало (и има) луѓе коишто на солуѓето им давале (и даваат) втора шанса, поради што се сметале (и сметаат) себеси за благородни.
Навистина, простувањето е тоа нешто кое што најпојќе ја покажува вистинската големина на нашата благородност и неслучајно е Крвта на Благоддата БОЖЈА, без која светот засигурно би протонал во сопствената горчина.
Кога Св. Ап. Петар Ја прашал Инкарнацијата на Благодатта БОЖЈА дали треба 7 пати да се прости, Тој (Исус) одговорил: Не седумпати, туку седумдесет пати по седум (Матеј 18:22)
Затоа овој празник кој е 7 недели (седмици) пред Велигден (Воскресение) неслучајно не’ подсетува на простувањето, без кое нема благодат нити спасение за никого од нас, незвисно колку ние себеси се сметаме за праведни а другите грешни!
Пред неколку години ја видов ќерками зплакана и опколена од неколку деца кои вербално ја тероризираа. Водителка на групата беше едно девојче, една ќерка на еден индустријалец кој што своите пари ги прави со оружје.
Се вклучив во дискусијата и кога ја увидов дрскоста на девојчето кој со крајно безстрамен глас ми се обрати, ја повикав ќерками дома и и’ забранив повеќе да се дружи со неа и нејзините истомисленички.
После неколку дена се разсветли дека обвинувањата кон мојата (тогаш 10тина години стара) ќеркичка се неосновани, но девојчето не престана да ја тероризира неа, а мене да ме навредува.
После нешто помалку од 2 години, една саботна вечер почна да врне многу снег. Неделното утро не’ раздени со прекрасните зраци на зимското сонце и прилично голема покривка од (сјајно бел) снег. Патот се’уште не беше расчистен - нити на улицата нити во нашиот двор - кога се слушна чкртање на чекори во снегот. Некој заѕвони на вратата. Јас отворив и зачудено ја видов “другарката“ на ќерками која најљубезно ме замоли да и’ простам, што со голема радост и го сторив. Утрото ќерками и незјината поранешна непријателка беа заедно со нејзиното куче на утринска прошетка, исто како никогаш ништо да не се случило.
Кога околу пладне отидовме кај моите родители на неделен ручек, мајками не замоли да и’ простиме, кажувајќи ни дека дента е прошка. Мене случкава длабоко ме додирна, бидејќи девојчето не потекнува од христијанската култура која на тој ден ја празнува прошката, нити пак живее (географски) блиску со истата. .
Две години после оваа прошка , враќајќи се со мојата фамилија од неделниот ручек кај родителите, во поштанското сандаче најдов убаво завиткан подарок од еден пријател, кој исто така немаше врска дека баш на тој ден е прошка.
Што мислите, каков подарок беше тоа? .
ХалелуЈАХ!
Тоа беше една книга која проштевањето и’ беше централна тема!
>> Земи ја Неговата слика во твоето срце <<
http://amazon.de/Nimm-sein-Bild-dein-Herz/dp/3451224046
.
Кога се молите, простувајте им на оние што се огрешиле против вас. Тогаш вашиот Небесен Татко ќе ви ги прости и вашите гревови. (Марко 11:25)
„Не судете и нема да ви биде судено! Не осудувајте, и нема да бидете осудувани! Простувајте и ќе ви биде простено! (Лука 6:37)
Бидете љубезни еден спрема друг и полни со милосрдие, простувајте си, како што и Бог ви прости преку Христос. (Ефесј. 4:32)
Толерирајте се, простувајте си кога некој ќе ви згреши. Простувајте си исто како што Господ вам милостиво ви прости. (Колосј. 3:13)
.
.
Од секогаш имало (и има) луѓе коишто на солуѓето им давале (и даваат) втора шанса, поради што се сметале (и сметаат) себеси за благородни.
Навистина, простувањето е тоа нешто кое што најпојќе ја покажува вистинската големина на нашата благородност и неслучајно е Крвта на Благоддата БОЖЈА, без која светот засигурно би протонал во сопствената горчина.
Кога Св. Ап. Петар Ја прашал Инкарнацијата на Благодатта БОЖЈА дали треба 7 пати да се прости, Тој (Исус) одговорил: Не седумпати, туку седумдесет пати по седум (Матеј 18:22)
Затоа овој празник кој е 7 недели (седмици) пред Велигден (Воскресение) неслучајно не’ подсетува на простувањето, без кое нема благодат нити спасение за никого од нас, незвисно колку ние себеси се сметаме за праведни а другите грешни!
Пред неколку години ја видов ќерками зплакана и опколена од неколку деца кои вербално ја тероризираа. Водителка на групата беше едно девојче, една ќерка на еден индустријалец кој што своите пари ги прави со оружје.
Се вклучив во дискусијата и кога ја увидов дрскоста на девојчето кој со крајно безстрамен глас ми се обрати, ја повикав ќерками дома и и’ забранив повеќе да се дружи со неа и нејзините истомисленички.
После неколку дена се разсветли дека обвинувањата кон мојата (тогаш 10тина години стара) ќеркичка се неосновани, но девојчето не престана да ја тероризира неа, а мене да ме навредува.
После нешто помалку од 2 години, една саботна вечер почна да врне многу снег. Неделното утро не’ раздени со прекрасните зраци на зимското сонце и прилично голема покривка од (сјајно бел) снег. Патот се’уште не беше расчистен - нити на улицата нити во нашиот двор - кога се слушна чкртање на чекори во снегот. Некој заѕвони на вратата. Јас отворив и зачудено ја видов “другарката“ на ќерками која најљубезно ме замоли да и’ простам, што со голема радост и го сторив. Утрото ќерками и незјината поранешна непријателка беа заедно со нејзиното куче на утринска прошетка, исто како никогаш ништо да не се случило.
Кога околу пладне отидовме кај моите родители на неделен ручек, мајками не замоли да и’ простиме, кажувајќи ни дека дента е прошка. Мене случкава длабоко ме додирна, бидејќи девојчето не потекнува од христијанската култура која на тој ден ја празнува прошката, нити пак живее (географски) блиску со истата. .
Две години после оваа прошка , враќајќи се со мојата фамилија од неделниот ручек кај родителите, во поштанското сандаче најдов убаво завиткан подарок од еден пријател, кој исто така немаше врска дека баш на тој ден е прошка.
Што мислите, каков подарок беше тоа? .
ХалелуЈАХ!Тоа беше една книга која проштевањето и’ беше централна тема!
>> Земи ја Неговата слика во твоето срце <<
http://amazon.de/Nimm-sein-Bild-dein-Herz/dp/3451224046
.
Кога се молите, простувајте им на оние што се огрешиле против вас. Тогаш вашиот Небесен Татко ќе ви ги прости и вашите гревови. (Марко 11:25)
„Не судете и нема да ви биде судено! Не осудувајте, и нема да бидете осудувани! Простувајте и ќе ви биде простено! (Лука 6:37)
Бидете љубезни еден спрема друг и полни со милосрдие, простувајте си, како што и Бог ви прости преку Христос. (Ефесј. 4:32)
Толерирајте се, простувајте си кога некој ќе ви згреши. Простувајте си исто како што Господ вам милостиво ви прости. (Колосј. 3:13)
.
T
Tetro
Гостин
Aleksandar Nevski
Окултисти свих земаља ... чувајте се! Доваѓам!
Прочката е како што некој погоре кажа, да си простат верниците и семејствата кои тогаш биле во глобала воцрковени со огромно познавање за Православната вера. Нецрковен човек неможе да го разбере смисолот на празникот. Она што е додадено од обичаи кои не се насекаде употребивани се сосема нецрковни и немаат никаков смисол и допирна точка со смисолот и пораката на празникот и сигурно се од словенски пагански background. Втора работа кои сите нецрковни го знаат е дека постот трае не седум туку е поделен на шест недели и последната Страсна Седмица (или недела на Христовото страдање кога бил распнат од своите и каде неговите не го познаа Творецот на се). На тој пост му предходат три недели духовна подготовка која завршува со прочка коа верниците во Црквата на вечерната Служба си бараат прошка, за потоа да се пренесе тоа по домовите каде сите меѓусебно си бараат прошка.
