Што кога се е совршено, а стравот е пак тука?

[ragazza]

Не се плашам, нема страв во вистинската љубов, а ако не е вистинска тогаш значи дека подобро да ја нема врската, значи, ако има страв, има сомнеж, а тоа значи нема потполна доверба, значи не бива, не чини.
Или збориме за детски занеси.

Spoken as a true lover , ako ima somnez , ako nema doverba i opustenost togas ne biva . Turimu pepel

 

[Сатори]

Едноставно пак не е работата до тоа дали му верувам или не, и мислам дека ако треба да му веруваш на некој во врска, дека тоа треба да го правиш потполно.Но целата работа беше од каде тој страв , од тоа дека се што е убаво кратко трае, па наеднаш се ќе се распрсне или пак нешто сосема друго?
За параноја треба да бидеш прво опседнат со таа личност, а не верувам дека станува збор за тоа.
Најмногу ме заинтересира тоа каде се вели дека стравот е човечка работа...сепак...не сакам да испушатм моменти, животот е краток.

 

[Divider]

Кој рекол дека се што е убаво кратко трае? Која глупост. Тоа важи за страст која подоцна венее, а убавината е вечна само ако се погледне со отворени очи.

 

[Нате]

Појма неам колку постои и дали постои совршенство, обично се изгледа совршено кога се се одвива како што треба. А ако се се одвива супер нема потреба од страв. Кога постои љубов нема место за никаков страв.:nenene::nenene:

 

[Дивајн]

Секако дека ми се случило тоа ... може не е баш страв, ама ете нешто како вознемиреност. Во таков случај нормално се трудам колку можам да не расипам нешто ненамерно ... значи од моја паника да доведам до расправија без потреба. Мислам дека може да се совлада "стравот" доколку остане една врска така совршена подолго време ... имаш време да забегаш и пак да се вратиш во реалноста, па да сфатиш дека нема што да се паничиш од неа ... таа навистина е совршена и таква ќе остане.

 

[Сатори]

Секако дека ми се случило тоа ... може не е баш страв, ама ете нешто како вознемиреност. Во таков случај нормално се трудам колку можам да не расипам нешто ненамерно ... значи од моја паника да доведам до расправија без потреба. Мислам дека може да се совлада "стравот" доколку остане една врска така совршена подолго време ... имаш време да забегаш и пак да се вратиш во реалноста, па да сфатиш дека нема што да се паничиш од неа ... таа навистина е совршена и таква ќе остане.

На тоа се надевам!

 

[Divider]

Јас никогаш не би бил 100% сигурен во жена, постои доверба нормално ама со мала доза на претпазливост не е на одмет

Тоа значи дека не си сигурен ни во самиот себе 100 %, оти ако не можеш да веруваш никому потполно, не можеш ни себе.
Ретко се тие кои не судат за другите според себе.
Извини ти си од оние кои судат според себе, за другите. Значи, моено погоре важи.
Извини, но, за мене важи следново:
Јас потполно и верувам на љубовта своја кон таа личност, затоа што ако е љубовта вистинска, не постои ни зрцне сомнеж никаде, без оглед.

 

[sagaqua]

Дали ви се има случено , се да е во ред , се е совршено , а сепак постојано постои некој страв , од тоа дека врската ќе се распадне , дека можеби ќе се појави некој/а нов/а.Дека се за што сте работеле наеднаш ќе се распрсне.
Имате ли чувство дека пропуштате среќни мигови со тоа што се грижите , дали ќе биде неверен/на или едноставно нема да се грижи за вас.
Тоа што сакав да кажам е дали имате страв од загуба дури и тогаш кога се е совршено?

Ништо нема совршено. А најдалеку од совршеното пак во ваква опишана ситуација . Страв? Сомнежи? Грижи? Многуумие?
Далеку од „совршена„ врска.Штом вакви прашања почнат да ти се мотаат по главата...тури му The end!

 

[Divider]

Не се плашам, нема страв во вистинската љубов, а ако не е вистинска тогаш значи дека подобро да ја нема врската, значи, ако има страв, има сомнеж, а тоа значи нема потполна доверба, значи не бива, не чини.
Или збориме за детски занеси.

Onaka, da potsetam!

 

[Iris]

Јас никогаш не би бил 100% сигурен во жена, постои доверба нормално ама со мала доза на претпазливост не е на одмет

Dobro OK, no kazhi mi ti togash kako pa jas da bidam 100% sigurna vo mazh??

Inaku toa e se' individualno. Akoe vrskata vo red, ako se sakame, ako partnerot se trudi da mi dokazhe deka mu znacham preku nevazhni, sitni, sekojdnevni raboti nema shto jas da go trujam i da se trujam so crni misli.

 

[Divider]

Тоа значи дека не си сигурен ни во самиот себе 100 %, оти ако не можеш да веруваш никому потполно, не можеш ни себе.
Ретко се тие кои не судат за другите според себе.
Извини ти си од оние кои судат според себе, за другите. Значи, моено погоре важи.
Извини, но, за мене важи следново:
Јас потполно и верувам на љубовта своја кон таа личност, затоа што ако е љубовта вистинска, не постои ни зрцне сомнеж никаде, без оглед.

Ирис (Ајрис), љубави, да те поддржам.

 

[Сатори]

Ништо нема совршено. А најдалеку од совршеното пак во ваква опишана ситуација . Страв? Сомнежи? Грижи? Многуумие?
Далеку од „совршена„ врска.Штом вакви прашања почнат да ти се мотаат по главата...тури му The end!

Друга ми беше поената, знам дека ме сака и дека го сакам, знам дека нема теорија да направи нешто за да ме повреди, барем не намерно, ама едноставно понекогаш има моменти кога постои некоја необјаснета грижа.

 

[Divider]

Дека сте уште деца, мали, затоа.
Се си доаѓа со годините. Не се грижи, не брзај да пораснеш, уживај во младоста, за да не жалиш по неа во староста.

Ова не е само за тебе Сатори, за сите вас е, на слична возраст, кои се обидувате сосила побргу да пораснете.
Верувајте, секој ден е прекрасна животна убавина, како млади. Како постари, возрасни, тој ден е убавата планина.

Тежи, ама мора на плеќи да се носи. А вие, за да можете да ја кренете, треба првин да уживате и полека да пораснете.

Courtesy of Garfield

 

[*P|nK_G|rL*]

I mene mi se desava ova. I koga e NAJSOVRSENO postoi vo mene strav i nedoverba deka toa sovrsenoto ke se raspadne. A takvi misli ne se potrebni, no nemozat da se otrgnat.

 

[Toreador]

ај и мојте две центи да ги стаам у темава

штом со некој си интимен, делиш кревет, јадеш од иста чинија, се држиш за рака, а немаш доверба у него/неја... ко шо рекоа погоре, тури пепел...