L
.Lost Angel.
Гостин
Неколку училишта низ Македонија воведуваат кодекс на облекување за просветните работници или, конкретно, за женскиот пол. На наставничките им се забрануваат следниве работи: џинс, провидна облека, танга гаќички, деколте, маички со гол грб итн. Сепак, оваа забрана не е официјална, односно училиштата сè уште немаат кодекс на облекување. Овие забрани засега доаѓаат од директорите на училиштата, пренесени преку устена опомена до наставничките.
Оваа вест, што вчера ја објави телевизијата „Канал 5“, веќе денеска стигна во нашето блиско соседство, па така насловите на денешните вести гласат: „Нови правила во македонските училишта, наставничките не смеат да носат танга гаќички...“ Во суштина, овој проблем е реалност во многу средни и основни училишта, непристојниот и провокативен изглед на наставничките влијае врз авторитетот што сакаат да го постават врз учениците. Истовремено да ги учат за морални вредности, етика на однесување и од нив да изградат личности кои имаат основна култура.
Меѓутоа, ако изгледот на наставничките не соодветствува со професијата, дали би требало училиштата да размислуваат да воведуваат кодекс на облекување? Ова прашање, во суштина, е дебата што трае долго време. Дали училиштата треба да ја поддржат униформноста или слободата на изборот на изразување преку својот изглед? Дали училиштата треба да ги мотивираат индивидуите или колективната свест на еднаквост? Или, во овој конкретен случај, не се работи за ништо друго, освен за непристојност и недостаток на основна култура кај оние што треба да ги воспитуваат идните генерации?
Сметам дека последното прашање го содржи и одговорот на проблемот, за оние наставнички кои не се свесни за значењето и тежината на својата професија и сметаат дека училиштето е нивната модна писта, можеби треба да се доволно свесни сами да ја напуштат работната позиција. Ниту еден кодекс или закон не може да нè научи на нешто за кое треба да сме самите свесни, нели?
Оваа вест, што вчера ја објави телевизијата „Канал 5“, веќе денеска стигна во нашето блиско соседство, па така насловите на денешните вести гласат: „Нови правила во македонските училишта, наставничките не смеат да носат танга гаќички...“ Во суштина, овој проблем е реалност во многу средни и основни училишта, непристојниот и провокативен изглед на наставничките влијае врз авторитетот што сакаат да го постават врз учениците. Истовремено да ги учат за морални вредности, етика на однесување и од нив да изградат личности кои имаат основна култура.
Меѓутоа, ако изгледот на наставничките не соодветствува со професијата, дали би требало училиштата да размислуваат да воведуваат кодекс на облекување? Ова прашање, во суштина, е дебата што трае долго време. Дали училиштата треба да ја поддржат униформноста или слободата на изборот на изразување преку својот изглед? Дали училиштата треба да ги мотивираат индивидуите или колективната свест на еднаквост? Или, во овој конкретен случај, не се работи за ништо друго, освен за непристојност и недостаток на основна култура кај оние што треба да ги воспитуваат идните генерации?
Сметам дека последното прашање го содржи и одговорот на проблемот, за оние наставнички кои не се свесни за значењето и тежината на својата професија и сметаат дека училиштето е нивната модна писта, можеби треба да се доволно свесни сами да ја напуштат работната позиција. Ниту еден кодекс или закон не може да нè научи на нешто за кое треба да сме самите свесни, нели?