Се сеќавам и на изјавата на некои генерали кога викаа дека Арачиново имаше многу работа, можеби ќе ја земевме но со многу големи загуби, а ние не бевме подготвени за такви загуби.
Ако Арачиново потраеше ден повеќе , ќе пукнеше друг фронт , во Гостивар теренот беше спремен , беше оформена нова бригада , па така све по ред , до Струга и Велес , да не ги гледаме работите така . Ако се добиеше Арачиново тоа не ќе значеше дека се добила војната, туку ќе се отвараа нови битки, знаеме како почна , од едно село почна , па секоја недела само се прошируваше , никој не можеше да го сопре проширувањето , а со тоа се зголемуваше и потребата од резервисти , а таквите што протестираа пред парламентот , и таквите што палеа куќи во Битола и Прилеп биле најголемите непријатели на државата , затоа што прават нереди , но ништо не помагаат со тоа, туку даваат лоша слика , и можеби токму тоа влијаеше да албанците ја добијат подршката , иако на почеток се нарекуваа терористи и од меѓународната заедница.
Доста е веќе со: Ако вака , така , онака ... ако си пцуел пред Парламент , си можел да се пријавиш за да војуваш , си имал други села , ете ти Радуша , ете ти Дреновец и Шипковица , Матејче или Слупчане ... вака само додавате масло на оган , ако имате фобија од оружје , не барајте војна.
Не ми се дискутираат овие теми , но мора да се одговара , се надевам модераторите ќе ги избришат.