Достоевски & Toлстој

[Stefanos_M]

Sto mislite okolu ovie dva pisateli. Dostoevski pishuva za siromasite, a tolstoj za bogatite. Napravete sporedba.
Koj go sakate poveke,koj pomalce ili i dvajcata ako gi sakate ili ne i zashto?

 

[Svetovid]

Sto mislite okolu ovie dva pisateli. Dostoevski pishuva za siromasite, a tolstoj za bogatite. Napravete sporedba.
Koj go sakate poveke,koj pomalce ili i dvajcata ako gi sakate ili ne i zashto?

Батка, Толстој го ценам заради две работи! Епилогот на "Војна и Мир" и изјавата (парафразирам): "Шекспир е еден обичен скрибоман!"
Достоевски, хммм... Искрено, мене ми е досаден! :kez:

 

[Sandra 432]

Koga citam kniga od Dostoevski psihicki me optovaruvam ama mnogu gi sakam negovite knigi, a Tolstoj isto mnogu go postovam i gi sakam negovite dela a najmnogu "Ana Karenina".

 

[Stefanos_M]

Dostoevski dosanden
Mene Tolstoij mi e podosaden. Vojna i mir, ima vo nekoj delovi po nekolku strani pisheno na francuski, i prevod na makedonski so sitni bukvi ochi ke ti iskochat. Dostoevski, moze da bide malce naporen zatoa sto pishuva za mnogu tazni raboti. No, i Tolstoij ne pishuva za bash najsvetli.
Inache jas go sakam poveke Dostoevski.
A samo za informacija, pred da umre Tolsoij ja chital Braka Karamazovi, no ne stignal da ja dochita, i den denes na jasna poljana stoi knigata otvorena na stranata do koja stignal. Inaku Tolsoi mnogu go sakal i pochituval Dostoevski. Sepak nikogas na se zapoznale.

 

[venera001]

А зош не го ставете и Чехов у споредбената анализа?

Толстој - за богатите
Достоевски - за сиромашните
Чехов - за средната класа
(ако веќе градираме)

Инаку, сите тројца се одлични психолози и прават прекрасано нијансирани психолошки профили на главните личности во своите дела. Секој на свој начин и од своја гледна точка. Имаат опфатено различни аспекти на општеството во кое живееле и твореле.
Ако бирам некој од авториве као подобар - мојот избор е Чехов (затоа и го предлагам у споредбава, де)

 

[pinky**]

Epa dobri se i dvajcata..Ne mislam nisto poveke

 

[Stefanos_M]

А Тургењев на пример?

 

[Slash_sk]

I tolstoj i dostoevski si se legendi vo svojata profesija i nema potreba da se diskutira okolu toa.

 

[Sussaro]

Sto mislite okolu ovie dva pisateli. Dostoevski pishuva za siromasite, a tolstoj za bogatite. Napravete sporedba.
Koj go sakate poveke,koj pomalce ili i dvajcata ako gi sakate ili ne i zashto?

тоа е само една споредба. Другата споредба е стилот. Иако и двајцата се опишани како реалисти Толстој е припадник на класичниот реализам а Достоевски на психолошки реализам па дури и некои го класифицираат како натуралист заедно со Зола, Ги де Мопасад и други. Двајцата се без сомнение едни од најголемите великани на литературата. Толстој е Led Zeppelin а Достоевски е Pink Floyd

 

[Stefanos_M]

А зош не го ставете и Чехов у споредбената анализа?

Толстој - за богатите
Достоевски - за сиромашните
Чехов - за средната класа
(ако веќе градираме)

Инаку, сите тројца се одлични психолози и прават прекрасано нијансирани психолошки профили на главните личности во своите дела. Секој на свој начин и од своја гледна точка. Имаат опфатено различни аспекти на општеството во кое живееле и твореле.
Ако бирам некој од авториве као подобар - мојот избор е Чехов (затоа и го предлагам у споредбава, де)

Добар е Чехов, само јас не би го споредувал со Толсој и Достоевски. Според мене тие двајца се можеби најдобрите писатели на светот. А ако го вметнуваме Чехов, тогаш би требало да ги вметнеме и Лермонтов, Тургењев, Карамазин итн...

 

[The`bItCh]

Достоевски ..
Независно што постојано пишува, независно што речиси сиот живот го минува во сиромаштија, што пишува во жестоко темпо за да ги зачува роковите, во ниту еден момент не подлегнал на тешкотиите и не дозволил да пибликува дело што нема да ги задоволи неговите стандарди. Затоа, веројатно, останува еден од најголемите и најчитаните писатели на сите времиња! Човекот е цар на своето време.


Толстој .. тој е нешто друго. Творец на романот-епопеја, човекот кој се обидел преку пишувањето да го открие светот, и надворешниот и сопствениот. Еден од ретките уметници со високи аналитички способности, писател опседнат со сопствениот и со моралот на своето време. Прекрасни дела има. Додека ја читав смртта на Иван Илич останав без здив. Да не зборувам за Војна и мир како и за Ана Каренина.


Не би ги споредувала. И двајцата имаат свој посебен стил на пишување, различни гледни точки на нештата. Двајцата твореле за различни аспекти од секојдневието за едно опшество какво што било нивното. Не би можела да кажам кој го сакам повеќе и зошто. Или и двајцата или никој .. добро де, Балзак го сакам повеќе и од двајцата.:wink:

 

[JeCILaDy]

Супер се и двата, само што стилот на Достоевски е доста потежок.

 

[Мишелинка]

Достоевски е мајстор! Да се истури на хартија душата на една личност е уметност, но да се долови душата, мислите и се што се случува во една низа ликови - тоа е виртуозност.

 

[Stefanos_M]

Толсој, па и не му бил така тежок животот како на Достоевски.
Бил многу богат, а богатството во поголем дел го потрошил на коцка и курви. На крајот од животот се што му останало е имотот во јасна пољана. Жена му ми ги пишивала делата, само војна и мир ја препишала 10 пати. Бил во кружок на повекето познати писатели од тоа време. Кои често оделе во славната Јасна Пољана.
Достоевски, за разлика од него. Потекнувал од посиромашно семејство. Неговите сваќања не се поклопувале секогаш со општеството. Бил во сибир, со другите робијаши. Каде напишал многу дела како Записи од мртвиот дом. Исто така пишува пократки приказни од неговиот живот.
Кога ке ги споредиме стиловите на пишување.
Толстој, го опишува општеството, итоа го опишува поприлично.
Достоевски, за разлика од Толстој, кога опишува лик, не се задржува толку за неговото потекло минато итн. Тој најпрво го опишува психолошки, а потоа се префрла на други сегменти.
Можеби Достоевски е понапорен, но е пореален. За разлика од Толстој, тој го прикажува обичниот народ. Оној пуст руски народ. А не оние кнезови кој зборат на француски. Или пак кај Чехов кој не знаат што да прават со себе..

 

[Мишелинка]

Чехов е приказна за себе
Јас многу го сакам поради тоа што... Дава можност за размислување, долго долго размислување за бессмисленоста на човековото постоење. Сите оние скршени соништа се толку блиски до секојдневието што потресуваат