Свети Димитрија Солунски - МАКЕДОНСКИ

  • Креатор на темата Креатор на темата Ч Е Н Т О
  • Време на започнување Време на започнување
Мала забелешка: Јазикот кој се користел во Источното Римско Царство не бил Грчкиот туку Коине (и Библијата не била пишувана на Грчки, туку на Коине), а тоа е сепак различно нешто.

Не можеш да го поистоветуваш Македонскиот производ - Коине, со Грчкиот јазик.
 
Точна забелешка Кариес.

А за улавите од темава бугарската википедија:

Названието ромеи (от гр'цки език - рωμαίοι и означавашто римлјани), идва от името на град Рим (на латински език: Roma). Термин'т "Византијска империја" е рожба на по-к'сната историографија от 17 век, навјарно с цел да се направи известно разграничение на средновековната Римска империја спрјамо античната Римска империја. По-голјамата част от поданиците на източната част от Империјата са гр'коговорјашти, които винаги са се считали за римлјани (ромеи), с'ответно наричајки д'ржавата си от VI-VII в. натат'к — Βασιλεία τῶν Ρωμαίων, т.е. „Царство на римлјаните“. Източната Римска империја е имала и сравнително голјам број латиноезично население, но "ромеи" е самоназвание на гр'коезичните поданици.[източник?] Не може да се установи с'с сигурност, кога точно се е појавил термин'т "ромеи", но при всички случаи тој придобива популјарност в гр'цкија език, оште преди римлјаните да завладејат Източното Средиземноморие.

http://bg.wikipedia.org/wiki/Византијци

или руски:

РОМЕИ
(Romaioi) - самоназвание жителеј Византијској империи.

Советскаја историческаја энциклопедија. — М.: Советскаја энциклопедија . Под ред. Е. М. Жукова. 1973—1982.

Цар Душан ја поделил државата на два дела: Србија, со српско мнозинско население и Романија, каде живееле Романи = Византијци = Грци.
Во големата даровна повелба на Хиландар од 1348 г. Душан пишува дека Романија е целата територија од Полог и Скопје т.е. цела Македонија која ја нарекува „Романија“ односно Византија, а народот на Македонија „Романих“, Византијци.
(Извор:Владимир Ћоровић: “ИСТОРИЈА СРПСКОГ НАРОДА”, наслов „Стварање српског царства“, Прва књига, Издавачи Глас српски, Бања Лука, Ars Libri, Београд, 2001 г.).

Истата поделба се спомнува и во Меѓународниот Договор со Дубровник од 20. септември 1349, каде што Цар Душан Македонците ги нарекува Романи (Византијци) или пак Грци (Византијци).
Неговиот син Rex iunior Урош е прогласен за крал и е задолжен за романските (грчките, византијските) земји, да ги владее по „ромејските“ т.е. византиските закони
(Владимир Ћоровић: ИСТОРИЈА СРПСКОГ НАРОДА, наслов „Стварање српског царства“, Прва књига, Издавачи Глас српски, Бања Лука, Ars Libri, Београд, 2001 г.).
Сочуван е и запис на овчеполски монах од 14 век за српскиот крал Урош Стефан, син на Цар Душан каде се вели „јас слуга божји Станислав, ја завршив оваа книга во деновите на превисокиот крал Урош Стефан, чиј татко го ослепи и го прати кај Ромеите. И оти 7 години минаа, го прими кралството на сите земји српски, поморски и подунавски и ОВЧЕПОЛСКИ ...“
(Lj Stojanovic, Stari srpski zapisi i natpisi, Beograd, 1902, I, zapis 56).

Како што гледаме, средновековната српска држава на Македонците им дала ново политичко име- Ромеи, кој е ист со македонскиот термин Византијци, како и со латинскиот назив Грци. Најверојатно, поради долгогодишната византиска окупација на Македонија и византиската култура која ја имале средновековните Македонци, средновековната српска држава Македонците ги нарекува со име Рoмеи, Византијци, додека цела Македонија е наречена Романија, со спомнати следниве градови: Просек, Штип, Брегалница, Струма, Струмица, Сер, Редина, најверојатно и Скопје.
(Владимир Ћоровић: ИСТОРИЈА СРПСКОГ НАРОДА, наслов „Стварање српског царства“, Прва књига, Издавачи Глас српски, Бања Лука, Ars Libri, Београд, 2001 г.)
 
Грчкиот станал официјално ромејски (римски) јазик негде на самиот почеток на 7 век. Така што логично "јазикот на Римјаните" да означува грчки. Затоа така и е протолкуван во текстот од Русинот што го посочивте.
 
Пак не е грчки, туку Коине.

И нелогично си ја составил реченицата : “Грчкиот јазик станал официјално Ромејски“.

Како може еден јазик да стане друг јазик, па макар и официјално?!
 
Еве ги поважните поенти од научната статија на Д-р. Митко Б. Панов заради кои ја отворив темата прочитани на македонски јазик за да разберат сите за што станува збор. (статијата е тука пренесена на англиски, така како што ја најдов јас).



Сепак би препорачал да се седне и се прочита статијата во целост, се разбира ако се знае англиски јазик.
 
За многу години празникот на Свети Димитрија


Ku9ke.png
 
Odlicno. Ete edna str. od knigata

Dokument 547
Prohor, milostiju bozieju arhiepiskop prve Justinianie, vsem Blgarom, Srblem i procim ...

i dokument 552 isto.
И, што не ти е јасно?


1. Седни и прочитај ја статијата со која е почната темата.

2. Ако не цитираш точен извор за страничкава и зошто си ја постирал ќе лета од тука.
 
:icon_lol:

Ај може ќе се договорите еден ден меѓу себе кои сте и што сте.

Во меѓувреме потпрашајте се како тоа се раширило МАКЕДОНСКОТО име скоро до Белград на север, Софија си била во МАКЕДОНСКИ ПРЕДЕЛИ, а исто и Црна Гора.
Опасна работа била таа црквата во Охрид. ;)


Ете спорниот епизод во коj стаа дума какви езици е говорел Маврос:
3_160.jpg

Нема никаков "спорен епизод", напротив се' е јасно како бел ден.

Ај сега објасни му на ова другарчево твое Касникоска кој јазик е "Словенски" а кој "Бугарски" o_O

Slovenski_i_Bugarski_Acta-St-Demetrii.jpg
 
Балканскиот полуостров тогаш се нарекувал Македонски полуостров.
 
:icon_lol:

Ај може ќе се договорите еден ден меѓу себе кои сте и што сте.

Во меѓувреме потпрашајте се како тоа се раширило МАКЕДОНСКОТО име скоро до Белград на север, Софија си била во МАКЕДОНСКИ ПРЕДЕЛИ, а исто и Црна Гора.
Опасна работа била таа црквата во Охрид. ;)
Македонското име било дури до Филипопол (Пловдив) И тамо биле Македонци. Исто како и во Одрин.
--- надополнето: 24 ноември 2012 во 19:33 ---
Затоа во 1828 година дури и Гркот на висока руска служба (во тоа време веќе и претседател на новооснованото грчко Народно собрание, а потоа и прв претседател на современата грчка држава) Јоан Каподистрија му предлага на рускиот цар, по заземањето на Балканот (со веќе започнатата Руско-турска војна) да се создадат пет нови држави: Дакија, Србија (во која влегуваат и Босна и Бугарија!), Македонија (со мошне широки граници), Албанија и Грција. Истовремено Македонецот од Филипово Поле (денешен Пловдив) Трифон Неделјович Давидски во трите акта од август 1829 година јасно и дава на знаење на руската Главна воена команда (што тогаш напредува преку Бугарија кон Цариград) дека руската армија не треба да ја ослободува само Бугарија, којашто се наоѓа меѓу Дунав и Стара Планина, туку и Македонците, "христијански род што живее во Македонија". (во Филипопол)
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom